وقتی تاریخ هر کشوری را ورق می زنیم، روزهایی هستند که بیشتر نمود دارند و به چشم می آیند.
کیهان ورزشی-در تاریخ ایران نیز در زمینه های سیاسی، اقتصادی، هنری و ورزشی، روزهای خاص بسیارند. وقتی که شما در روز شنبه 31 خرداد 1399 خواننده سایت کیهان ورزشی هستید، باید بدانید که در این روز اتفاقات زیادی در ورزش ایران افتاده است که سه اتفاق، تشکیل دهنده مطلب پیش رو هستند. اتفاقاتی که در سالهای 1369، 1377 و 1393 افتادند.
اتفاق اول؛ 31 خرداد 1369 - فوتبال زندگی بخشید
تاکنون 21 دوره از مسابقات جام جهانی برگزار شده است اما جام 1990 ایتالیا برای ایرانی ها خاطره انگیزتر است. میزبانی درخشان ایتالیا، حضور ستاره های بزرگ مثل مارادونا، فان باستن، کلینزمن، باره سی، گولیت، فولر، کانی گیا و... در ترکیب تیمهایشان و نیمکت هایی که به تسخیر بزرگانی همچون لازارونی، بکن باوئر، رابسون و بیلاردو درآمده بودند، همه و همه به جذابیت های این جام می افزودند. اصلا به گواه اکثر کارشناسان فوتبال، جام 90 آخرین جام با حضور فوق ستاره ها بوده است. جام 90 ایتالیا، روز 20 خرداد 1369 شروع شد. در بامداد 31 خرداد، برزیل و اسکاتلند بازی سوم خود در مرحله گروهی را در ورزشگاه "دل آلپی" شهر تورین برگزار می کردند. برزیل در دو بازی قبلی خود برابر سوئد و کاستاریکا برنده شده بود و اسکاتلند به هر دو تیم باخته بود. برزیل برای صدرنشینی در گروهش به دنبال برنده شدن در این بازی بود. کهل اتریشی سوت آغاز این بازی را زد و ایرانیان زیادی در سراسر کشور پای گیرنده های خود نشستند تا این بازی را تماشا کنند، زیرا تیم ملی برزیل از قدیم در ایران طرفداران زیادی را داشته است. بازی از طریق شبکه اول سیما به صورت زنده در حال پخش بود که ناگهان زمین لرزید. زلزله ای با قدرت 4/7 ریشتر که کانون اصلی اش شهر روربار در استان گیلان بود. این زلزله به استان های گیلان و زنجان خسارت های زیادی را وارد کرد و در استان های مرکزی، مازندران، سمنان، همدان، تهران و کردستان نیز حس شد و خسارت هایی هم زد. 40 هزار نفر کشته؛ 500 هزار نفر بی خانمان، 100 هزار باب خانه تخریب شده و 300 روستای خسارت دیده؛ این بود آمارهای برجای مانده از آن شب، البته از قاب جادویی، برخی از تماشاگرانی که در ابتدای بازی برای پیروزی تیم محبوبشان لحظه شماری می کردند، دیگر نبودند تا ببینند که طلایی پوشان سرزمین قهوه، گل زده و پیروز شده اند. زلزله بی رحم بود فوتبال اما نه. چرا که اگر آن شب فوتبال نبود و فوتبالدوستان بیدار نبودند، حتما آمار تلفات خیلی بیشتر از اینها می شد. فوتبال آن شب جان خیلی ها را نجات داد. در روزهای بعد از زلزله هم فوتبال به کمک زلزله زدگان آمد. یورگن کلینزمن ستاره تیم ملی آلمان اولین گام را برای کمک به زلزله زدگان ایران برداشت و در کوران برگزاری جام جهانی، جهانیان را متوجه فاجعه ای که در ایران افتاده بود کرد. کلینزمن از فیفا خواست تا جرایم نفدی جام جهانی شامل جریمه کارت های زرد و قرمزی را که بازیکنان از داوران دریافت می کنند را به زلزله زدگان ایران اختصاص دهد. "توماس اسکوراوی" بهترین گلزن دور مقدماتی که ملیتی چکسلواکیایی داشت هم از مسئولان فوتبال کشورش خواست در ایتالیا یک بازی دوستانه برگزار و عواید بلیت فروشی آن را به زلزله زدگان ایران اختصاص دهند. ورزشکاران و پیشکسوتان فوتبال ایران هم دست به کار شدند و کمک های نقدی و غیر نقدی زیادی را جمع آوری کردند تا کمی از آلام مردم مصیبت دیده گیلان و زنجان بکاهند.
اتفاق دوم؛ 31 خرداد 1377 – فاتح سیاسی ترین بازی شدیم
ایران برای دومین مرتبه بود که در جام جهانی شرکت می کرد؛ حضور در جام جهانی برای فوتبالدوستان ایرانی ته آرزوست، مخصوصا وقتی با تیم ملی آلمان در جام جهانی همگروه می شود. صعود تاریخی ایران به جام جهانی 1998 بعد از عبور از ماراتن بازی با استرالیا و همگروهی با تیمهای صاحب نام آلمان، یوگسلاوی و آمریکا در جام جهانی، اهمیت جام 1998 فرانسه را برای فوتبالدوستان ایرانی بیشتر می کرد. 31 خرداد 77 تیمهای ملی ایران و آمریکا در ورزشگاه "ژرلان" شهر لیون فرانسه به مصاف هم رفتند. این بازی به دلیل روابط ویژه سیاسی بین دو کشور، بسیار حساس شده بود و حتی کنفدراسیون فوتبال آسیا آن را سیاسی ترین بازی جام جهانی معرفی کرد. نیمه اول با تک گل حمید استیلی برای ایران تمام شد و در اواخر بازی هم مهدی مهدوی کیا گل دوم را زد و در نهایت ایران با نتیجه 2 بر 1 برنده میدان را ترک کرد تا اولین برد خود در تاریخ جام جهانی را کسب کرده باشد. با ضربه سر طلایی حمید استیلی، جان تازه ای در کالبد فوتبال نیمه جان ایران دمید و بازیکنان ایرانی شهامت پیروزی در آوردگاه جام جهانی را به دست آوردند. گل مهدوی کیا هم کمر آمریکایی ها را شکست. بعد از بازی، مردم ایران تا صبح شادی کردند و برتری برابر آمریکا را جشن گرفتند. بعد از جام جهانی رهبر معظم انقلاب، پیشانی استیلی را برای تشکر از وی بوسید.
اتفاق سوم؛ 31 خرداد 1393 – درس زندگی گرفتیم
در جام جهانی 1978 با تیم مطرح هلند همگروه بودیم و در جام جهانی 1998 با آلمان و 2006 با پرتغال. فوتبالدوستان ایرانی خیلی دوست داشتند که در جام جهانی 2014 با یکی از تیمهای آرژانتین، انگلیس، اسپانیا یا ایتالیا همگروه باشیم و برای اولین مرتبه با این تیمها در جام جهانی بازی کنیم. علت این علاقه شدید، حضور ستاره های بزرگ فوتبال در این تیمها و همچنین اهمیت لیگ های داخلی آنان بود. وقتی قرعه کشی جام جهانی 2014 انجام شد و معلوم شد که ایران با آرژانتین وستاره اش لیونل مسی همگروه شده، انگار کار فوتبال ما با آن جام تمام شد، بطوری که مسئولان فوتبال فراموش کردند که نیجریه و بوسنس همگروه های قدری نیستند و ما با کمی برنامه ریزی و دقت می توانیم از گروه خودمان صعود کنیم و هواداران نیز به جای روحیه دادن و حمایت، به سراغ پیج و شبکه های اجتماعی مسی رفتند و ستاره آرژانتینی را آزردند و...31 خرداد 1393 در ساعت 30/20 در ورزشگاه "مینیه رو" برزیل، تیم ملی ایران در برابر تیم پر ستاره آرژانتین به رهبری لیونل مسی قرار گرفت. بازیکنان ایران با جانفشانی و غیرت فراوان در برابر آرژانتین بازی برابری را انجام دادند و حتی صاحب یک ضربه پنالتی هم شدند – ضربه ای که توسط میلوراد مازیچ داور صربستانی ربوده شد – بازیکنان ایران در برابر تیم دوم جام جهانی و ستاره هایی همچوم مسی، آگوئرو، هیگواین، دی ماریا و روخو، مردانع بازی کردند و نمره قبولی گرفتند و اگر چه در دقیقه1+90 مسی با یک شوت استثنایی نتیجه را عوض کرد اما باید گفت که آرژانتین بازی را برد اما ایران این بازی تاریخی را نباخت و به هوادارانش درس زندگی داد! درس اینکه فوتبال 90 دقیقه نیست و تلاش تا نواخته شدن سوت پایان بازی باید ادامه داشته باشد.
*سعید حاجی بابایی
پربازدید ها 
پربحث ترین عناوین آخرین اخبار 
