گرفتاری های لاینحل فوتبال 5 ستاره
چندی پیش رئیس فدراسیون فوتبال ایران از وضعیت روبه‌راه فوتبال ایران سخن گفت و ضمن اشاره به صعود پنجگانه فوتبال ایران در رده‌های سنی مختلف و گرفتن لقب «5 ستاره» از سوی فیفا تاکید کرد که فوتبال ایران «راه» خودش را پیدا کرده است. در واکنش به آن مطلب این نشریه نیز مثل سایر رسانه‌ها و کارشناسان و اهالی فوتبال به سهم خود واکنش و اظهاراتی داشت و نوشت این آرزوی دیرینه و خواست قلبی همه علاقه‌مندان به فوتبال ایران است که این رشته پرطرفدار و جذاب در ورزش کشور ما، راه خود را پیدا کند و به سمت هدف مقبول که حتما با رضایت تماشاگران و مردم و همچنین تامین منافع ملی و مصالح ورزش همراه و قرین است، حرکت نماید و اضافه کردیم خوشحال هستیم که تحلیل رئیس فدراسیون فوتبال ایران که سال‌هاست از سوی باندها و جریاناتی با نیات و انگیزه‌های مختلف از مادی و مالی گرفته تا سیاسی و فرهنگی با لطائف‌الحیل سعی می‌شود که سر به‌راه نشود و در مسیر سالم قرار نگیرد و از بند حاشیه‌ها و هیاهوهای مخرب رهایی پیدا نکند و... راه خودش را پیدا کرده است، اما نوشتیم در اینکه باید امیدوار باشیم فوتبال ایران با تلاش و همت و اراده و همچنین درایت و مدیریت مسئولان ورزش و فوتبال از بندهایی که به دست و پایش بسته‌اند تا نتواند سبکبال و راحت در جاده پیشرفت و سرفرازی قرار بگیرد، رهایی خواهد یافت، شکی وجود ندارد، اما نباید هم با چشم بستن بر واقعیات زنده و اتفاقات ملموس و آزاردهنده‌ای که در صحنه فوتبال ایران به وقوع می‌پیوندد، منکر مشکلات و مسائل موجود و گرفتاری‌های روزمره و ساختاری این رشته پرطرفدار باشیم.
در همین چند روز گذشته، بحث «بحران بدهی‌های دو تیم پرطرفدار»، «ماجرای استعفای چند باره مدیرعامل باشگاه پرسپولیس»، «اظهارات تیز و تند کروش» و... فضای فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار داد و حواس‌ها را به سمت خود معطوف و متمرکز ساخت. بحث‌هایی که هر یک از گرفتاری‌های اساسی و مشکلات عمیق فوتبال حکایت داشت وگرنه ما هم می‌دانیم که حتی حرفه‌ای‌ترین و با سازمان‌ترین تشکیلات فوتبال در دنیا، با مشکلات و گرفتاری‌هایی روبه‌رو هستند، بله، ما هم این را می‌دانیم اما اگر به موارد ذکر شده دقت شود، خواهید دید اینها هر یک برآیند و خروجی مشکلات لاینحلی است که در فوتبال ما ریشه دوانده و رسوب کرده است. در واقع همانطور که بارها نوشته‌ایم این‌گونه مسائل یک‌باره و دفعتا در ورزش و فوتبال ما پدید نمی‌آید، اینها معلول و محصول عملکردهای غلط و یا عدم عمل و اقدام به موقع است.
بدهی‌های تلنبار شده استقلال و پرسپولیس که یکشبه به وجود نیامده، بلکه این، یکی و فقط یکی از پیامدهای مکانیزم غلط مدیریتی حاکم بر کاروبار این دو تیم طی سال‌های سال بوده است و امروز هم اعلام می‌کنیم اگر این مکانیزم اصلاح نشود و وضعیت مدیریتی این دو تیم سامان پیدا نکند، فردا، پس فردا باز با مشکلاتی نظیر این و بلکه بدتر مواجه خواهیم شد. داستان «استعفای مدیرعامل» هم جز این نیست، این اولین‌بار نیست که مدیرعامل فعلی پرسپولیس استعفا می‌دهد و این اولین مدیرعامل پرسپولیس نیست که استعفا می‌دهد، البته شیوه کدخدامنشی و حل مشکلات و رفع اختلافات به شیوه «من بمیرم و تو بمیری» شاید در کوتاه مدت جواب بدهد، اما مسئله را از ریشه حل نمی‌کند. تکلیف مدیریت تیم‌های بزرگ و پرطرفداری مثل پرسپولیس یا استقلال، باید به طور قطعی، دقیق و قانونی حل شود تا ریشه این گونه رفتارها و اتفاقات و استعفاها و... در فوتبال ما کنده شود. داستان کروش و اعتراض‌های پیاپی و شکایات متوالی از نحوه تدارک و آماده‌سازی تیم ملی هم، حکایتی جدا از مسائل قبلی ندارد. این اتفاقات و نظایر آن که تعدادشان در فوتبال ما بسیار فراوان است، همه معلول هستند و محصول عملکرد و رفتار مدیریتی حاکم بر فوتبال است.
وجود این اتفاقات ناخوشایند و مسائل آزاردهنده، به ما جرات می‌بخشد تا برخلاف گفته‌ها و نظر رئیس فدراسیون فوتبال بگوییم، فوتبال ایران، برای سروسامان یافتن نیاز به کارهای اساسی و اقدامات ریشه‌ای دارد. ساختار این فوتبال باید ترمیم شود و نظام مشخص و سیستم تعریف شده‌ای بر تاروپود آن حاکم شود تا در سایه عملکرد منظم آن سیستم دیگر شاهد «بحران بدهی»، «استعفای مدیران»، «عدم ثبات مدیریت»، اعتراض‌های مکرر و پیاپی- و غالبا به حق- سرمربی تیم ملی و نظایر آن نباشیم.
بارها نوشته‌ایم و به سهم خود خدمت مسئولان ورزش و دست‌اندرکاران فوتبال یادآور شده‌ایم که اتفاقاتی مثل کسب نتایج خوب حتی تصاحب مدال‌ها و سکوها و صعود به جام جهانی و... اتفاقات خوشایند و مبارکی برای فوتبال ماست اما نباید موجب غفلت و خودفریبی شود و با تکیه به آنها نتیجه بگیریم که دیگر حال فوتبال ما «خوش» شد و از بیماری نجات یافته و «راه» را پیدا کرده و سرحال و قبراق دارد آن را می‌پیماید. این اتفاقات مثبت، همانطور که به وقت خود و بارها یادآور شده‌ایم، فقط و فقط می‌تواند ما را به آینده فوتبال خود امیدوار سازد، از وجود پتانسیل و توانایی‌های نهفته در آن ما را آگاه سازد و این «پیام» را به گوش‌های شنوا ابلاغ کند که فوتبال هم یکی از رشته‌هایی است که در صورت توجه لازم و اعمال مدیریت منطقی، ورزش و ورزشکاران ما می‌توانند در آن بدرخشند و برای ملک و ملت افتخارآفرین شوند.
برداشت و تفسیری غیر از این همانطور که گفته شد موجب می‌شود ما را از واقعیات غافل سازد و نسبت به حل مشکلات عدیده فوتبال که مثل کنه به پیکره و جسم و جان آن چسبیده‌اند، بی‌انگیزه سازد.
* سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
