هیاهوی یک جام(قسمت هفتم)/ واقعیت دیده نشده فوتبال ایران
کیهان ورزشی-سید محمد سعید مدنی
هدف ما در این سلسله نوشتار تاریخ نگاری فوتبال ایران نیست۰ ناچار بودیم برای روشن ساختن و تبیین کارکرد حضور فوتبال ایران در جام جهانی به سالیان گذشته بر گردیم تا بهتر مشخص شود که ما در ابتدا دنبال چه هدفی میگشتیم و اصلا هدفمان از صعود به جام جهانی چه بود و چه چیزی را می خواستیم بیش از هرکس به خودمان ثابت نمائیم؛ فوتبال ایران ازاواخر دهه ۴۰ به شکلی ملموس روند رو به رشدی را آغاز کرده بود، روندی مبتنی بر بر نامه واراده - و نه شانسی و بی برنامه- طی این روند فوتبال ایران به موفقیت های عملی و عینی- و نه روی کاغذ و شعاری_ هم رسیده بود. قهرمانی در سه دوره پیاپی در جام ملت های آسیا صعود پیاپی به دو دوره المپیک۱۹۷۲_ مونیخ - و مونترال۱۹۷۶وارائه بازی های درخشان در مونترال وقهرمانی در بازی های آسیایی ۱۹۷۴_تهران_ همگی از پیشرفت برنامه ها حکایت میکرد۰
تنها موفقیتی که در کارنامه فوتبال ایران ثبت نشده بود و جای آن در ویترین افتخارات فوتبال ایران سخت خالی می نمود صعود به مرحله نهایی جام جهانی بود.
فوتبال ایران برای تحقق این هدف فقط یکبار تلاش کرده بود که موفق نشده بود. اما به شرحی که آمد فوتبال ایران در دومین تلاش ودر تداوم حرکت رو به جلوی خود این هدف راهم متحقق ساخت وثابت کرد از ظرفیت و توان بالاتری هم برخوردار است. با اینکه این واقعیت آن موقع ثابت شد اما تعجب و تاسف در این است که؛ طی سال های بعد جام جهانی آرژانتین، تابه امروز ما طوری با فوتبال خود رفتار و معامله کرده ایم که گویی آن واقعیت ثابت نشده و تمام هم و غم آن و مسیولان اثبات این امر است!!
و همین یکی از دلایل اصلی عدم پیشرفت بایسته این رشته مستعد و دارای ظرفیت است۰
(ادامه دارد)
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
