جام جهانی در سایه لیگهای برتر اروپایی!
ورزش به عنوان عنصری فراگیر که سرتاسر اجتماع و مردمان را متأثر و شیفته و علاقه‌مند به خود کرده است، لاجرم به موجودی فرهنگی نیز تبدیل یافته، خود دارای حکمتی والا گشته تا جایی که جان پاک آدمی را با سنجش معنویت و هنر و توانمندی در هم آمیخته و البته یکسره صدر تا ذیل روح او را در بوته سهمگین آزمایش قرار می‌دهد گاهی یک مسابقه ورزشی تصویری زیبا و ماندگار از فداکاری، حمیت، غیرت، شجاعت، همت، جسارت... وطن‌خواهی و میهن دوستی را به نمایش می‌گذارد و از سوی دیگر علم و دانش را با بدنسازی علمی بازیکنان، روشها و شیوه‌های رودررو شدن با حریفان (تاکتیک) و اجرای مهارتهای فنی (تکنیک)، تحلیل تیم‌ها و بررسی نقاط ضعف و قدرت آنها که روی دیگر سکه ورزش از جمله فوتبال است به وضوح نمایان می‌گردد. آنچه که در جام جهانی 2018 روسیه گذشت گوشه‌هایی از یک رخداد تمام عیار ورزشی است که در وجه خوش‌بینانه آن منجر به توسعه عمومی ورزش بویژه فوتبال در میان نسل پایه اعم از خردسالان، نونهالان، نوجوانان و جوانان می‌گردد. در کاهش بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی مؤثر است و یک سرگرمی مفرح و نشاط‌افزا هم هست وجهه بدبینانه آن نگاه تجارت مآبانه به فوتبال است که کثیری از دست‌اندرکاران به عنوان کالایی مرغوب و از دریچه صنعت بدان می‌نگرند و آن را مبدل به ورزشی کرده‌اند که اگر کارکرد تجاری و معامله‌گرانه در آن مطرح نباشد، (خرید و فروش بازیکنان و توجه غیرعادی رسانه‌ها) به درنگ از قله عنایت و اکرام به حضیض ذلت و نکبت فرو خواهد افتاد. فوتبال نه تنها در تجارت و اقتصاد دستی توانا دارد بلکه در عرصه سیاست نیز هماهنگ با قدرت‌های برتر در جهان عمل می‌کند و متابعت از به اصطلاح ابر قدرت‌ها برایش امری معمول و البته در نظرگاهشان ممدوح است.
جام جهانی فوتبال آمد و رفت، اما دوستداران فوتبال مشاهده کردند که حذف تیم‌هایی همچون آلمان، آرژانتین، پرتغال، اسپانیا و برزیل حکایت از همان عناصر تجارت مآبانه و معامله‌گرانه آن دارد، زیر مسابقه‌های فوتبال باشگاهی با عناوینی چون لیگ برتر فوتبال کشورها بویژه اروپایی‌ها، لیگ قهرمانان، لیگ باشگاه‌های اروپا، لیگ دسته یکم و... همه آنچنان در چنبره تبلیغات گمراه کننده تجارت و صنعت و معامله قرار گرفته‌اند که تنها 20 روز مانده به شروع جام جهانی بازیکنان به تیم‌های ملی تحویل داده می‌شوند که واقعاً اغلب آنها چروکیده و خسته و ناتوان به جام جهانی رسیدند و دیدیم که اکثر تیم‌های سرشناس و به اصطلاح ستاره‌های آنها خسته و فرسوده در جام جهانی ظاهر شدند و تازه از ساق‌های میلیونی خود از جنس یورو و دلار سخت مواظبت می‌کردند تا در لیگهای برتر اروپایی برای صنعت پولسازی چون فوتبال با مشکلی روبرو نشوند. فرماندهان فوتبال که خود به نوعی آتش‌بیار معرکه هستند. دستی توانا در گرم کردن تنور مسابقه‌های لیگ برتر اروپا دارند و چون به جام جهانی از وجوه تجاری- صنعتی و معامله‌گرانه آن نگاه می‌کنند به همین دلیل تمام هوش و حواس خود را معطوف به لیگهای اروپایی کرده و هر چهار سال یکبار هم نیم‌نگاهی به جام جهانی دارد و معلوم است اولویت نخستین آنها چیست؟
* محمد جانفدا
