ماجراهای عجیب فوتبال ایران؛میزبانی که زمین ندارد، تیمی که صاحبش را نمی شناسد!
کیهان ورزشی-
حرفه ای شدن اصولی دارد و برای تحقق این خواسته که فوتبال ایران به معنای واقعی حرفه ای شود فقط حرف و زدن و شعار دادن کافی نیست و حداقل باید نشانه هایی از این مهم را بر بدنه فوتبال مان ببینیم.
وقتی فوتبال ملی ایران در آوردگاه جهانی خوش می درخشد و از کارشناسان داخلی و خارجی نمره قبولی می گیرد اولین سوالی که در اذهان نقش می بندد این است که؛ آیا این فوتبال محصول یک لیگ حرفه ای است؟
این سوال را از خودمان می پرسیم و پاسخ می دهیم: خیر!
راه دوری نمی رویم از اتفاقات همین روزهای اخیر مثال می آوریم تا مشخص شود چقدر حرفه ای هستیم و برای رسیدن به قله حرفه ای گری-همانجایی که قدرت های اول فوتبال جهان به آن رسیده اند-چقدر راه پیش رو داریم؟
باشگاه مردمی و دوست داشتنی سپیدرود رشت در آن استان سرسبز و فوتبال خیز این روزها با جنگی فرسایشی و خسته کننده روبرو است و دو طیف برای گرفتن این تیم، در نبرد مضحکی بسر می برند و عجیب آنکه دو تیم با دو مربی برای حضور در لیگ برتر تحت عنوان سپیدرود اردو زده و تمرین می کنند(!)
روی نقشه کمی آنطرف تر که برویم با یک تیم مردمی و دوست اشتنی دیگر بنام نساجی قائمشهر روبرو می شویم که سرنوشت آن با زندگی مردمان شهری عاشق فوتبال گره خورده است.
این روزها قائمشهری ها به دلیل روند عجیبی که مسئولان استانی و تعمیر کنندگان ورزشگاه اختصاصی شان در پیش گرفته اند نگران هستند. همین امروز خبر رسید که ورزشگاه این شهر آماده میزبانی تیم محبوب شمالی نیست و گزینه دوم آنها برای میزبانی یعنی ورزشگاه ساری نیز چمن مناسبی ندارد و احتمالا مجبور هستند بازی اول شان در لیگ برتر را در تهران برگزار کنند تا آن خیل عظیم تماشاگر برای میزبانی از ذوب آهن-میزبانی به سبک حرفه ای فوتبال ایران(!)-رنج سفر را به جان بخرد و ...
نکته دیگر اینکه ذوب آهنی ها نیز به این اتفاقات معترض هستند و عنوان کرده اند این چه لیگ حرفه ای است که هنوز محل برگزاری بازی اول ما مشخص نیست.
قصه سوپر جام عجیب را نیز که دیگر همگان می دانند و پیش از این طی چندین گزارش و تحلیل به آن پرداخته ایم لذا این مثال ها نشان می دهد که فوتبال ما و لیگ ما هنوز با حرفه ای شدن فاصله بسیاری دارد و اگر هم تیم ملی ما می رود در جام جهانی می درخشد و آبرو داری می کند، آن موفقیت، علل دیگری دارد.
بر می گردیم به ابتدای مطلب و یادآور می شویم که حرفه ای شدن واقعی مستلزم رعایت اصولی است که مسئولان فوتبال ما آن اصول را نادیده می گیرند و دلخوش به این هستند که در مسابقاتی نظیر جام جهانی و جام ملتها و ...تیم ملی همچون تافته ای جدابافته به لطف سرمربی حرفه ای خود موفقیتی حاصل کند تا مدتها ضعف هایمان را پشت آن موفقیت پنهان کنیم.
یادمان باشد اگر فوتبال ژاپن وکره جنوبی امروز در این سطح قرار دارند، این جایگاه را مدیون زیرساخت های فوتبال شان و تکیه بر اصول حرفه ای گری هستند.
*حمید ترابپور
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
