گزارش یک مراسم عجیب؛ خشم و هیاهو در برج میلاد!

این مراسم که چند سالیست به تبعیت از برخی کشورهای صاحب فوتبال، در ایران نیز برگزار می شود همچون سالیان قبل نقدهایی جدی را متوجه خود دید.
نحوه انتخاب برترین های فوتبال و فوتسال و فوتبال ساحلی ایران در نظر خواهی از برخی چهره های ورزشی و رسانه ای خلاصه شده است اما همواره این علامت سوال مقابل این موضوع که؛ افراد انتخاب کننده صلاحیت لازم را دارا هستند یا خیر، قرار داشته است.
مراسم اخیر از دو منظر مورد برررسی قرار گرفته و موجی از نقد را بسوی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ که مسئول مستقیم برپایی این مراسم به حساب می آید روانه ساخته است.
برخی به انتخاب نفرات برتر اعتراض دارند بویژه هواداران و کارشناسان منتسب به باشگاه استقلال که با جدیت اعلام می کنند در مقوله بهترین دروازه بان سال، حق سید حسین حسینی بود تا صاحب این عنوان شودو برای اثباتنظریه خود به عملکرد نه چندان با صلابت علیرضا بیرانوند در آخرین هفته های لیگ هفدهم اشاره می کنند.

خشم عقاب آبی ها پس از انتخاب بیرانوند!
سید حسین حسینی اولین نفری بود که در فضای مجازی به این موضوع معترض شد. وی حتی در خلال برگزاری مراسم وقتی مجری از او خواست برای اهدای جایزه بیرانوند روی استیج حاضر شود از این کار امتناع کرد.
سنگربان جوان استقلال همچنین در حاشیه مراسم طی مصاحبه ای اعلام کرد: به علیرضا بیرانوند تبریک می گویم. او جام جهانی خوب کار کرد و به این عنوان رسید، ولی سازمان لیگ باید بیشتر دقت کند. هیچ نماینده ای از استقلال نبود. بازیکنانی که جایزه گرفتند، هم جدا شده اند. بهتر بود استقلالی های بیشتری در مراسم باشند. استقلال همیشه مظلوم بود، امشب هم مظلوم بود.

وی درباره اینکه رکورد بیشترین دقایق گل نخوردن را شکسته بود،  طی جملاتی طعنه آمیز گفت: من نمی دانم. فکر کنم امسال باید 2 هزار دقیقه کلین شیت کنم!

دروازه بان استقلال درباره اینکه پرسپولیسی ها اعتقاد داشتند به جای جپاروف باید مسلمان بهترین پاسور می شده، تاکید کرد: من نمی دانم. حرفی هم نمی زنم.

اتهام رابطه بازی و جعل به سازمان لیگ!

این اعتراضات در همینجا پایان نیافت و دومین معترض جدی انتخابات سازمان لیگ از جنس قر مز بود. بازیکنی که فصل قبل مغضوب برانکو ایوانکوویچ بود و همان غضب مقدمات جدایی اش از جمع سرخپوشان را فراهم کرد و روانه ذوب آهن شد.
محسن مسلمان که نگاههای خاص و زیر چشمی اش به برانکو در مراسم دوشنبه شب نشان از حجم دلخوری هایش از این مربی داشت بعد از معرفی هافبک ازبکستانی استقلال بعنوان برترین بازیساز نتوانست غلیان خشم خود را پنهان کند.
مسلمان اما حتی زمانی که وینفرد شفر در غیاب هافبک ازبکستانی استقلال روی سن رفت تا جایزه او را تحویل بگیرد  سعی می‌کرد در میان فلاش پیاپی دوربین‌ها روی چهره‌اش خم به ابرو نیاورد. او حتی دقایقی بعد و در شرایطی که هواداران بیرانوند در نزدیکی او با دروازه بان پرسپولیس و تندیس‌اش به عکس یادگاری می‌پرداختند هم واکنشی نشان نداد و با فرزندان او لحظاتی گرم گرفت. اما در نهایت در میان شلوغی و بی نظمی دقایق پایانی این مراسم جای خود را ترک کرد و به سمت خروجی رفت.
با این حال کاملا قابل پیش بینی بود که ساعاتی بعد از این اتفاق هم هافبک کنونی ذوب آهن نتواند با این ماجرا کنار بیاید و انتظار واکنش او حداقل در صفحه‌ی شخصی‌اش می‌رفت. اتفاقی که رخ داد و مسلمان با بیانیه‌ای تند به این انتخاب حمله کرد.

"حق من این همه سکوت در برابر این همه بی عدالتی نبود... تو لیگ پانزدهم از سایت نود ، نفر دوم ایران شدم ولی تو جمع برترینها نبودم، تو لیگ شانزدهم سومین بازیکن برتر شدم و جزو بهترین پاسورهای لیگ و بازهم خبری در بین برترینها از من نبود، امسال هم با کلی تحمل نیمکت نشینی با اختلاف بیشترین پاس گل رو توی لیگ دادم ، ولی بازم به حقم نرسیدم. من به فوتبالم ادامه میدم و هرروز انگیزم بیشتر میشه و هیچکدوم از شما آقایان نمیتونید من رو سر خورده بکنید ، چون دید من به زندگی وسیعتر از نگاه تنگ نظر شماست.... امسال بیشتر از سالهای قبل تلاش میکنم، نه برای اینکه جزو برترینهای جعلی و رابطه ای باشم،بلکه به خاطر اینکه فقط بتونم برای محسن مسلمان ، طرفدارانش، مسئولین باشگاهی که بهم اعتماد کردند، و خانواده و دوستان واقعیم برترین باشم."

انتقاد تند یک پیشکسوت!
حکایت این مراسم از منظر دوم که به شکل برگزاری آن مرتبط می شود نیز خواندنی است.
انتخاب مجری های مراسم که گاها با جملات بی مزه و البته گوشه و کنایه های خود، سطح کار را کاهش می دادند، اولین انتقادات را متوجه برگزارکنندگان نمود.
اوج شاهکار مجری بلند قد برنامه آنجایی بود که با زیر سوال بردن برگزارکنندگان فینال جام جهانی 2018 و برای خوشامد مسئولان حاضر در سالن، به تمجید از برگزارکنندگان فینال جام حذفی فوتبال ایران پرداخت و آن را برتر و بهتر از فینال روسیه دانست!
در ادامه برخی ناهماهنگی ها در ورود مدعوین نیز حاشیه ساز شد.
در مراسم برترین‌ها به قدری افراد غیر فوتبالی و غیر ورزشی دیده می‌شد که اگر فردی بی‌خبر از همه جا وارد سالن محل برگزاری مراسم برترین‌ها می‌شد، تصور می‌کرد به سینما آمده تا مراسمی که قرار است بهترین‌های سال گذشته فوتبال ایران معرفی شوند.
این مراسم طبق برنامه‌ریزی اعلام شده از سوی سازمان لیگ قرار بود ساعت 21:45 آغاز شود اما از آن‌جایی که ترک عادت موجب مرض است، مراسم برترین‌ها با 40 دقیقه تاخیر آغاز شد تا مشخص شود همه چیز سر جایش است. البته تاخیر در آغاز مراسم فقط بخشی از بی‌نظمی برترین‌ها بود.
اگر از تعداد بالای مدعوین که منجر به کمبود صندلی شد و حتی برخی از خبرنگاران به ناچار مجبور شدند تمام مراسم را ایستاده پوشش دهند، بگذریم، عدم دعوت از افراد فوتبالی به این خاطر که شناختن یا نشناختن مرد سال فوتبال ایران برایشان فرقی نمی‌کرد، باعث شد تا سالنی که ظرفیتش در ابتدای مراسم تکمیل بود، در هنگام معرفی مرد سال فوتبال ایران که مهم‌ترین بخش مراسم برترین‌ها بود با ریزش حدود 75 درصد از جمعیتش روبرو شود. حتی تعداد زیادی از افرادی هم که مانده بودند به نامی که از سوی مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال به عنوان مرد سال فوتبال ایران معرفی می‌شد بی اعتنا بودند و منتظر رسیدن نوبت برای گرفتن عکس سلفی با بازیکنان و مربیان حاضر در مراسم بودند.
حسن روشن پیشکسوت باشگاه استقلال در همان ابتدا لب به اعتراض آنهم از نوع شدیدش گشود و به نشانه اعتراض مراسم را ترک کرد.
البته عدم دعوت از برخی دیگر سبب ساز دلخوری آنها شد. محمود خردبین سرپرست فصل قبل پرسپولیس از جمله این افراد بود. او روز گذشته به خبرنگار ما گفت: دست آقایان درد نکند. حتی یک تماس نگرفتند. لابد ما پرسپولیسی نبودیم و در قهرمانی سال قبل نقشی نداشته ایم.
جدا از بحث بی برنامگی مراسم در بخش اهدای جوایز که مجری ها بصورت بداهه تعیین می کردند چه کسی جوایز چه کسی را اهدا کند و متعاقب این سردرگمی شفر سرمربی آلمانی استقلال را سه بار به همین منظور به روی استیج کشاندند و با فاکتور گرفتن از این موضوع که؛ نیمی از انتخاب شدگان در مراسم حضور نداشتند و ... باید به آخرین پرده عجیب از جشن دوشنبه شب برج میلاد بپردازیم؛ جائیکه علیرضا فغانی داور برجسته کشورمان در جام جهانی و کمک هایش وقتی بعنوان آخرین نفرات از آنها تجلیل شد، لب به اعتراض گشودند و این کار را توهین بخود قلمداد کردند و ...!

 * حمید ترابپور