یادداشت اختصاصی مجید نامجو مطلق/کاسب ها جای معلم ها
کیهان ورزشی-
مرحوم دهداری یک انسان به تمام معنا بود. من نمی خواهم وارد خاطرات شوم زیرا درباره زندگی آن مرد بسیار نوشته و بسیار گفته شده است،اما آنچه مسلم است خاطرات او هیچگاه از ذهن افرادی مثل من که افتخار شاگردی اش را داشتم پاک نمی شود. دهداری صداقت داشت و صداقت گمشده امروز فوتبال ماست. در سال های پایانی عمرش بسیار تهمت ها شنید و این مزد کسی بود که می خواست از فوتبال پلی به اخلاق بزند.
بعد از استعفای آن ۱۴ بازیکن خیلی ها به دنبال متزلزل ساختن جایگاه مرحوم دهداری بودند و از هیچ تلاشی غافل نشدند. می گفتند زن و بچه دهداری بی حجاب می گردند و یا اینکه در خانه اش پیانو دارد. یادم است وقتی که آخرین بار به منزل ایشان رفتم فقط یک صندلی و یک فرش ۳ متری دیدم. مرحوم دهداری بی نظیر بود. او در فوتبال به دنبال کاسبی نبود. امروز فوتبال به دست کاسب ها افتاده است. یادم است که در مسافرت ها سهمیه دلاری خودش را نمی گرفت و به سرپرست کاروان می گفت آنرا بین بازیکنان تقسیم کنید.
حدود ۳ دهه از درگذشت پرویز خان می گذرد اما به جرات به شما می گویم که او اگر همین امروز هم زنده بود، در این فضای آلوده نیز فوتبال را بهانه ای قرار می داد تا درس اخلاق بدهد.
یک مثال ساده برای شما می زنم. چند سال است که فیر پلی در فوتبال مد شده است؟ فکر می کنم حدود ۱۰، ۱۵ سال. آن مرد بزرگ حدود ۳۰ سال قبل در بازی ایران و نپال در دقیقه ۷۰ با وجود آنکه تیم ملی ۳ تعویض خود را انجام داده بود، مجتبی کرمانی مقام را از ترکیب بیرون کشید. بعد از بازی همه حیرت زده به دنبال علت این اقدام بودیم. بازیکنان را جمع کرد و به کرمانی مقام گفت: تیم ما ۳ بر صفر در خاک نپال از این تیم پیش بود و شما بازیکن آنها را دریبل زده و به او لایی انداختید. فکر نمی کنید ممکن بود خانواده او در ورزشگاه باشند و این حرکت شما او را نزد خانواده اش تحقیر کند.
دهداری رفت و جای او عده ای کاسب به فوتبال ایران آمدند. او از نظر اخلاقی و رعایت اصول، فراتر از زمانه خودش بود. امروز باید افسوس بخوریم که کوچکترین نشانه ای از آن اصول اخلاقی در فوتبالمان نمی بینیم.
*مجید نامجو مطلق
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
