«چمدان به دست ها» به ریش فوتبال ایران می خندند

مسئولان وارد گود شوند

چند روز پیش در سایت میزان که ارگان رسمی قوه قضاییه است خبری آمده بود با این شرح : " قوه قضاییه در راستای پاکسازی فوتبال ایران در روزهای گذشته سی دلال وواسطه غیر رسمی رابه مراجع ذیصلاح احضار کرده است ..." این خبر بیش از هر چیز گویای این نکته است که فوتبال ایران نیاز به پاکسازی دارد یا اینکه حداقل کسانی و جریاناتی هستند که با رفتار و اعمال اخلالگرانه و غیرقانونی و منفعت جویانه خود سلامت فوتبال را به خطر می اندازند و پاکی محیط آن را مخدوش می سازند. خبر مربوط به اقدام قوه قضاییه در حالی منتشر می شود که چند روز قبل از آن شنیدیم کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال نیز بیست نفر_ که در میان آنها متاسفانه نام بعضی افراد شناخته شده هم دیده می شود- را به محرومیت های سنگینی جریمه کرده است و پرونده افراد دیگری را نیز در دست بررسی دارد.

خوانندگان عزیز ومخاطبان گرامی این مجله خوب می دانند که ما به سهم و بر اساس وظیفه ای که داریم بارها و بارها در باره لزوم حفظ وصیانت فضای ورزش و علی الخصوص رشته های پر سروصدا و پرطرفداری مثل فوتبال نوشته و تذکر داده ایم. بارهای بار نوشته ایم‌که در محیط ناسالم و شرایط آلوده نمی توان توقع به ثمر نشستن برنامه ها وتحقق اهداف را داشت. این قانون و اصلی است که فوتبال و غیر فوتبال، ورزش و غیر ورزش نمی شناسد در همه جا و همه وقت و تمام امور فردی و اجتماعی ساری و جاری است. به کرات در باره لزوم مبارزه با انحرافات و منحرفان و جریانات منفعت جو که بعضا برای رسیدن به منافع نامشروع خود از مفسده انگیزی ابایی ندارند گفته ایم و از مسئولان مطالبه کرده ایم.‌اما متاسفانه کمتر مسئولی در این باره احساس مسئولیت کرده است و کمتر مدیری پیدا شده که به این هشدارها و تذکرات عملا بها دهد و اقدامی هم صورت دهد. با این حال ما نیز قبول داریم‌که جلوی ضرر را از هر کجا که بگیری منفعت است. امیدواریم این حرکت مبارک و بسیار ضروری که آغاز شده است حتما با قدرت تداوم پیدا کند و باز به دلایل نا معلوم نیمه کاره رها نشود.‌مسئولان محترم که همت کرده و وارد گود‌مبارزه با مفسدان و سوءاستفاده چی ها شده این کلام قدسی را سرلوحه اقدام و عمل خود قرار دهند که فرمود"الله یحب عبداّ اذا عملا عمل احکمه"! خداوند آن بنده ای را دوست دارد که وقتی کاری را شروع کرد آن را محکم و درست انجام دهد.

شلاق خورده هایی که ترفیع گرفتند

در ذهن و یاد بسیاری از علاقمندان به ورزش این خاطره حتما هست که حداقل چند بار اخباری در باره مبارزه با فساد و مفسده انگیزان و جریانات منفعت جو و... در ورزش شروع شده است و حتی این اخبار در پاره ای اوقات جنبه عمل به خود گرفت وبگیر وببندی بر پاشد و مثلا چند نفری دستگیر شدند به زندان افتادند حتی در باره بعضی از آنها " حد" جاری شد و به چندین ضربه تازیانه محکوم شدند و... اما هنوز مدت زیادی از این گونه برخوردها و اقدامات قانونی صورت نگرفته بود که ناگهان... هیاهوفرو نشست وبعد از مدتی دیگر بعضی از دستگیر شدگان وزندان رفتگان و شلاق خوردگان و...به سرکار سابق خود برگشتند حتی برخی از آنها ترفیع هم گرفتند و درواقع بعد از محکومیت جایزه هم‌گرفتند و تشویق شدند تا آنجا که صاحب برنامه تلویزیونی هم شدند تا از این طریق یعنی رسانه ملی به خدمات فرهنگی !و اخلاقی !خود به خلق الله ادامه دهند!و اخیرا هم خیلی هاشاهکار اخلاق مدارانه یکی از همین جماعت را در تلویزیونی که طبق فرمایش امام خمینی( ره) باید دانشگاه باشد دیدند که چگونه در برخورد با آن‌ منتقد پیشکسوت سینمایی به این ملت مظلوم( مظلوم از این نظر که تلویزیون و برنامه تلویزیونی و مجری تلویزیونی اش اینها هستند!) درس اخلاق و مهمان نوازی ومعرفت و مرام و ... داد . یا در مورد دیگری که همین سه ، چهار سال پیش اتفاق افتاد و آن تشکیل پرونده ای قطور به نام" پرونده فساد در فوتبال" از سوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی بود.

پرونده قطور خاک خورده

پرونده ای که بعد از احساس مسئولیت نمایندگان مجلس شورای اسلامی در قبال وضعیت نا مناسب فرهنگی و اخلاقی در فوتبال و اعتراضاتی که اهالی فوتبال و خانواده ها و دلسوزان نسبت به این وضع داشتند؛ تشکیل شد و با پیگیری های صورت گرفته خیلی زود به پرونده ای قطور تبدیل شد اما... بعد از مدتی وبه ویژه به پایان آمدن مجلس نهم، این پرونده و محتویات آن برطبق میل و نفع سودجویان و منفعت پرستان و مفسدان به بایگانی سپرده شد تا خاک بخورد ضمن اینکه بعضی از افرادی که در نقش مدیر در این پرونده مطرح بودند و تخلفاتی به آنها منتسب بود همین امروز در فوتبال ما دارای پست و مقام هستند و این روزها در پی دور زدن قانون بازنشستگی هستند تا‌کماکان به عنوان عضوی از هییت رییسه به خدمات مشعشع خود به فوتبال ادامه دهند و کماکان در آسمان ها با جیب مردم و فوتبال از این کشور به آن کشور سفرکنند و... البته با وقاحت تمام به ریش ملت و فوتبال وقانون بخندند!

این است که در باره اتفاقات اخیر و اقداماتی که هم از سوی کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال و هم از طرف قوه قضاییه در برخورد با مفاسد و عناصر فرصت طلب یا متخلف و یا مفسد آغاز شده بالاتر اظهار امیدواری کردیم که با قاطعیت وصلابت ادامه پیدا کند. این گونه اقدامات هرچقدر به نفع فوتبال و ورزش و سلامت فرهنگی جامعه است به همان اندازه و بلکه بیشتر به ضرر جریانات مخرب و عناصر عوضی امده ای است که به لطف ودرسایه فقدان نظارت در این فوتبال به منافع نامشروع و جایگاه های فراتر از لیاقت و تخصص و شایستگی دست پیدا کرده اند. مهمتر از همه همان که چند سطر بالاتر به آن اشاره کرده و اخیرا چه در این صفحه و چه در صفحات و مطالب دیگر از جمله سرمقاله ها به آن پرداخته ایم. وآن " سلامت اخلاقی و فرهنگی جامعه و به ویژه نسل جوان و نوجوان" کشور است. در واقع مساله فقط فوتبال نیست بلکه آنچه که مهمتر از همه است و بیش از هر چیز باید مورد توجه متولیان امور و مدیران اجرایی و قانونی و قضائی باشد خطری است که از ناحیه همین افراد وعناصر منفعت جو و بعضا مفسد فرهنگ عمومی جامعه و سلامتی اخلاقی نسل جوان کشور را به خطر می اندازد. چرا که برای این جماعت هیچ چیز جز منافع و ارضای خواسته های غیر مشروعشان اهمیت ندارد و قانون و اخلاق و فرهنگ و نسل جوان و پیشرفت ورزش و فوتبال و... از نظر اینها" حرف مفت" است وبس! این است که می بینیم همه چیز و همه کس را به عنوان" ابزاری" می بینند که باید در خدمت اهداف آنها عمل کنند و به کار گرفته شود. این ابزار می تواند کیسه بیت المال باشد یا رسانه ملی و نشریاتی که باید در خدمت سلامت نسل جوان و ارتقا فرهنگ وپیشرفت ورزش باشد و خلاصه هر چیز دیگری.

نیم فصل داغ در انتظار فوتبال ایران

فصل رفت لیگ برتر اول هفته‌گذشته به پایان آمد و سه تیم سپاهان اصفهان، پدیده مشهد و پرسپولیس تهران با امتیاز مشابه و یکسان(۳۱ امتیاز) به ترتیب و با تفاضل گل متفاوت سه رده اول جدول را به خود اختصاص دادند. اگر به این جمع تراکتور سازی تبریز و استقلال تهران را که با چند امتیاز کمتر در رده های چهارم و پنجم جدول اضافه کنیم آنگاه می توانیم مطمئن باشیم که یک نیم فصل داغ و پرهیجان و ان شاالله با کیفیت در انتظار فوتبال باشگاهی و تماشاگران علاقمند و پر شور وحال آن قرار دارد. اگر در نظرداشته باشیم که در اولین ماه میلادی نیز تیم ملی فوتبال ایران نیز باید در مهمترین آوردگاه فوتبال آسیا یعنی "جام‌ملت ها" حضور یابد آن وقت می پذیریم که روزهای پرتب و تابی در انتظار فوتبال ایران است. امیدواریم فصل مشترک در مجموع این فعالیت ها و مسابقات و رقابت ها " شادی دل مردم" عزیز به ویژه جوانان برومند آن باشد.

خوشبختانه طی سالیان اخیر ورزش یکی از عرصه هایی بوده است که در بالابردن روحیه همبستگی وغرور ملی و نشاط اجتماعی و ... نقش مفید و مثبتی ایفا کرده است. همین امسال در چند رویداد ورزشی مثل جام‌جهانی فوتبال و بازی های آسیایی و... ورزشکاران ما خوش در خشیدند و دل مردم ایران را به معنای واقعی شاد کردند. اینها را یادآوری می کنیم تابگوییم ورزش به عنوان یک امر یا پدیده اجتماعی دارای کارکردهای مثبتی است که مسئولان و سیاستگذاران مملکت باید به آن در حد خود ، نه بیشتر و نه کمتر، بها دهند وآن را جدی بگیرند و سازوکار و ساختار آن را مستحکم نمایند. متاسفانه با وجود اینکه بارها تاثیرات مثبت ورزش و رشته های پرطرفداری مثل فوتبال به همگان ثابت شده است اما واقعیت این است که ورزش هنوز آنطور که لازم و منطقی است جدی گرفته نشده است.دلیل اصلی هم این است که سازوکار لازم برای برپا داشتن بنای یک ورزش مستحکم را فراهم نیاورده ایم وبه نظر هم‌نمی رسد که حتی در فکر فراهم آوردن آن هم باشیم و دل نتایج و برد وباخت ها و رویدادها خوش کرده و در باره ورزش به روزمرگی روزگار می‌گذرانیم. این در حالی است که به نظر آشنا و بیگانه و کارشناسان داخلی و خارجی ورزش ما از هرحیث مادی و انسانی از ظرفیت قابل توجهی برای رشد و پیشرفت برخوردار است.همین رشته فوتبال که ما در آن صاحب افتخار و جایگاه در قاره کهن هستیم و روزگاری در آن یکه تازی و بزرگی می کردیم می تواند وضعی به مراتب بهتر از آنچه حالا هست داشته باشد. امابا وجود این واقعیت مورد تائید کارشناسان همه خوب می دانیم که ما حداقل توجه بایسته را به این رشته ورزشی بذل نمی کنیم و خیلی جاها و خیلی وقت ها این رشته ورزشی پر طرفدار و پرمخاطب به حال خودش رها شده و بدتر ازان عنان و اختیار کار دست نا اهلان و منفعت جویان است و نتیجه آن همان است که در فراز قبلی به آن اشاره شد و از ورود قوه قضاییه به تخلفات وبی رسمی ها و قانون شکنی هایی که در فوتبال اتفاق می افتد خبر دادیم.

کارکردهای مثبت ورزش را جدی بگیرید

در این مقال البته قصد واکاوی مشکلات عدیده فوتبال و به طور کلی ورزش را نداریم و نمی خواهیم یکی یکی کارهای لازم و عدیده ای که باید در باره ورزش و رشته‌های مستعد و پرطرفداری مثل فوتبال انجام‌پذیرد اما نمی پذیرد و بیهوده معطل مانده است برشماریم خواستیم به بهانه پایان‌دور رفت لیگ برتر ودرپیش بودن رقابت های مهم جام ملت های آسیا به سهم خود هم در باره روزهای در پیش روی فوتبال ایران اظهار امیدواری کنیم که روزهای خوشی با شد وسبب شادی دل مردم شود و هم براین موضوع تاکید کنیم‌که این اتفاقات و رویداها و برد وباخت‌ها چیزی از واقعیت بزرگتر در باره ورزش ما نمی کاهد و نباید در باد اتفاقات و برد وباخت ها ان را فراموش کنیم . واقعیت بزرگ همان است که بالاتر گفتیم و بارها پیش از این نوشته ایم : ورزش را به سهم و اندازه خودش جدی بگیرید واز کارکردهای مثبت آن به نفع خود ورزش، جامعه و جوانان استفاده کنید.

تریبون های در اختیار و قلم های بی مهار بذر «نفرت» کاشته اند

در روزها وهفته های اخیر به ویژه بعد از انجام دوبازی فینال لیگ باشگاهی آسیا( لیگ قهرمانان اسیا) در برخورد با بعضی از اهالی قدیمی فوتبال و یادر تماسی که بعضی مخاطبان باتجربه با مجله و نگارنده دارند از فضای حاکم در ورزشگاه ها و برخوردهایی که میان طرفداران تیم ها صورت می گیرد شاکی و گله مندند.خلاصه حرف این است که ورزش محل شادی و نشاط و دوستی و لذت بردن است نه محل نفرت و تفرقه و حسادت و کینه توزی. چرا پس بعضی وقت ها و در بعضی استادیوم ها نحوه رفتار وکردار و گفتار اهالی فوتبال این همه با بغض و نفرت نسبت به یکدیگر همراه است و در این باره تا آنجا پیش رفته ایم که گاهی برای کوبیدن و تحقیر حریف خود‌، پرچم کشور بیگانه را برسردست بلند‌می کنیم و به رخ یکدیگر می کشانیم؟ طبیعی است که پاسخ دقیق به این سئوال باگفتن یک عبارت و نوشتن یک جمله شدنی نیست و این کار نیاز به یک ریشه یابی عمیق و دقیق دارد تا ببینیم در گذشته به ویژه طی ده پانزده سال اخیر با اخلاق و فرهنگ ورزش با عملکرد خود درسطوح مدیریتی ویا بابلندگوها و میکروفون ها و تریبون های در اختیار و قلم های بی مهار که هدفشان فقط وفقط"جذب تیراژ" و " جلب مخاطب" هرچه بیشتر بود چه کرده ایم و کجا وچه وقت اهالی ورزش را به جان هم انداخته و در فضای ورزش بذر تفرقه و نفرت پراکنده و سمپاشی کرده ایم والبته حالا بعضا در هیئت وقواره مصلح و ناصح هم ظاهر می شویم و...! بله؛ این مختصر جای تحلیل و ریشه یابی این مسائل نیست اما فرصتی هست که به بهانه آن هشدار دهیم: هنوز برای جبران و اصلاح فرصت هست. هنوز شکر خدا به مرحله" فاجعه" نرسیده ایم و برای اینکه ان شاالله هرگز نرسیم باید هرچه زودتر همه باید به خود بیاییم . دراین باره البته نقش کسانی که بزرگتر هستند. مسئول و مدیر هستند و دستی بر قلم و رسانه دارند بیشتر است و...

* سیدمحمدسعید مدنی