حسرت هایی که «تلمبار» می شوند!
43سال ، 47 سال ، 27 سال و.. دیگر برایمان حکم عدد و رقم را ندارند و همانند سوهان روح پنجه بر اعصاب نداشته مان می کشند .کارمان شده حساب و کتاب سال هایی که نتوانسته ایم به مسابقات فوتبال المپیک راه پیدا کنیم و البته شمارش سال هایی که قهرمان جام ملت ها و جام باشگاه های آسیا نشده ایم و ...
به قول جرج سانتایانا نویسنده و فیلسوف اسپانیایی ، آنان که گذشته را به خاطر نمی آورند مجبور به تکرار آن هستند.
79 روز پس از واگذاری جام قهرمانی باشگاه های آسیا به کاشیما آنتلرز ژاپن توسط پرسپولیس بازهم در یک تورنمنت حیاتی و در شرایطی که قاطبه مردم امید به قهرمانی تیم ملی دوست داشتنی ایران در هفدهمین دوره مسابقات جام ملت های آسیا بسته بودند شکست نسبتا سنگینی را متحمل شدیم و در یکی از مهمترین بزنگاه های فوتبالی کشورمان با زهم مقابل شمشیرسامورایی ها دوام نیاوردیم و ...
البته طعم چنین شکست هایی را زیاد چشیده ایم و مزه تلخ آن سال هاست که کاممان را نوازش می دهد! اما واقعا با خود اندیشیده ایم که دو شکست مهم مقابل ژاپنی ها در کمتر از سه ماه چه معنا و مفهومی برایمان دارد ؟! روزهایی را گذراندیم که طرفداران فوتبال باشگاهی و ملی سر به آسمان می ساییدند و فکر می کردند با قهرمانی همه مشکلات فوتبال ایران حل خواهد شد اما نشد که نشد ...
برانکو و کروش ندارد . همه ما بازنده ایم . ما به ساختار فوتبال ژاپن باختیم . ساختاری که در آن دیسیپلین و سختکوشی حرف اول و آخر را می زند . ساختاری که از حالا برای قهرمانی جهان در سال 2050 برنامه ریزی کرده است.
چند روز پیش کوزو تاشیما، رئیس فدراسیون فوتبال ژاپن درباره شرایط فوتبال و تیم ملی این کشور گفت: شکست چهار سال پیش در یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا باعث تغییر استراتژی فدراسیون ژاپن و برنامه های درازمدت این کشور شد. نقشه فعلی ما این است که کارآمد تر جلو برویم. آن شکست باعث شد ما راهی که در طول 10 سال طی کرده بودیم، تغییر بدهیم. هدف اصلی ژاپن در حال حاضر این است که برای مدال طلای المپیک 2020 توکیو بجنگد و به نیمه نهایی جام جهانی 2022 قطر برسد. این نقشه دو سال پیش طراحی و آغاز شد و سال آینده با ادغام تیم های بزرگسالان و امید و بعد از اینکه به کادر فنی فعلی اجازه کار با تیم و تمدید قرارداد داده شد، به شکوفایی خود می رسد.
جونجي اوگورا رییس فدراسیون سابق فوتبال ژاپن و رییس کمیته برگزاری المپیک 2020 هم حدود 7 سال پیش صحبت از قهرمانی فوتبال این کشور در جام جهانی 2050 کرده بود .
این در شرایطی است که پس از حضور موفق و چشمگیر تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی 2018 روسیه که تحسین همگان را به دنبال داشت به جای استفاده از این ظرفیت و متمرکز شدن بر پیشرفت روزافزون فوتبال کشورمان بر مسائل حاشیه ای دامن زدیم و با مدیریت غلط کار را به صف کشی میان هواداران برنکو ایوانکویچ و کارلوس کروش رساندیم و...
کلاهمان را قاضی کنیم؛ واقعا با چنین عملکرد و مدیریتی باید قهرمان جام ملت های آسیا می شدیم ؟!
* کامران خطیبی