یادداشتی به قلم مصطفی هاشمی طبا/ «چمدان داورزنی» بجای روح ملی!
ساختار شکل فیزیکی قضیه است که خیلی هم مهم است
اما ما اگر به ژاپن باختیم این شکست در واقع باخت به فرهنگ و اخلاق حرفه ای آنها
بود. به تعبیر دیگر معنویت در ما کم شده است و این معنویت در حقیقت در پیوندهای
مختلف اجتماعی تعیین کننده است. ما وقتی به سیستم فکری بازیکنان تیم ملی کشورمان
ورود می کنیم با اذهان ناآرامی روبرو می شویم که آن ذهن های آشفته روی گل اول ژاپن
نمود پیدا کرد. رفتارهای آنها در فضای مجازی نشان از همان ناآرامی درون شان داشت
که البته سرمربی تیم گاها با رفتارهای خود بر این موضوع دامن می زد.
دو ماه قبل در گفت و گو با شما اعلام کردم که این تیم قهرمان جام ملتها نمی شود و الان هم قاطعانه به شما می گویم کرانچار و و پدر کرانچار هم نمی تواند تیم امید ما را به المپیک ببرد چون این فوتبا هویت خودش را از دست داده است.
وقتی در جامعه ارزش ها را از دست بدهیم رشد متوقف می شود و فوتبال هم بخشی از همان جامعه است. جامعه ای پیشرفت یم کند که در آن ارزش ها متعالی شود. ممکن است همین فوتبال موفقیتی هم به دست بیاورد اما اولا آن موفقیت ارزش چندانی ندارد و ثانیا جرقه بوده و پشتوانه نخواهد داشت.
بازیکنان تیم ملی باید سرباز باشند اما خود ما از آنها افرادی را می سازیم که به دنبال پاداش هستند.الحمدالله همه آنها هم از نظر مالی غنی هستند.
وقتی آقای داورزنی معاون وزارت ورزش و جوانان با یک چمدان پول راهی امارات می شود-حالا بماند در فرودگاه بخاطر همان چمدان چه مشکلاتی بوجود آمده است- مشخص است که سقوط کرده ایم. ما بجای اینکه روح ملی به تیم مان تزریق کنیم می خواهیم با چمدان پر از پول به موفقیت برسیم.
*مصطفی هاشمی طبا
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
