آیا کلینزمن برای فوتبال ایران گزینه خوبی است؟
کروش صاحب اندیشه، سبک و معمار
فوتبال بود. او با کسانی که بدون معماری وارد یک مجموعه میشوند، فرق داشت.
رزومه و سالهای حضور او در ایران که اولین بار در تاریخ فوتبال ما رقم
خورد، دلیل این موضوع است. در این هشت سال درست است که نتیجهای که ما
میخواستیم یعنی قهرمانی در آسیا و صعود به دور دوم جام جهانی بود، اتفاق
نیفتاد اما اگر اینها را کنار بگذاریم، کیروش یک سبک و استایل وارد
فوتبال ایران کرده است.
در این ۸ سال، مربیان سبک فوتبال کروش را دیدند و یاد گرفتند. الان که در فوتبال ایران دفاع بسته، ضدحمله و حمله سریع انجام میشود، آثار حضور یک انسان صاحب اندیشه است. در نتیجه الان تیمملی ما یک زمین صاف نیست که یک معمار استخدام کنیم و به او بگوییم درستش کند. تیم ملی ما یک ساختمان ساخته شده و آماده است که رئیس آن تغییر کرده و الان میخواهیم این ساختمان را به کسی بدهیم تا اداره کند. سبکی که در حال حاضر داریم، سبکی است که فوتبال ما سالها به دنبال آن بوده است.
با این اوصاف الان درست است که سبکمان را تغییر دهیم و به سبکهای دیگری مانند سبک اروپای شرقی روی بیاوریم؟ در حال حاضر ما میگوییم ژاپن و کره فوتبال نژاد زرد انجام میدهند در حالی که فرق میکند. ژاپن ابتدا فیلیپ تروسیه فرانسوی و کره جنوبی گاس هیدینگ هلندی را آوردند و امروز پس از گذشته ۱۴ سال وقتی با کره بازی میکنیم مشکلی نداریم اما به ژاپن میبازیم که به خاطر سبک معماری آنهاست. از آن طرف هم کره جنوبی با گاس هیدینگ چهارم دنیا شد.
سبکی که کروش در فوتبال ایران پیاده کرد، سبک اروپای لاتین بود. سبک اروپای لاتین سبکی بینابینی از فوتبال اروپا و آمریکای لاتین است که بازیکن را از نظر تکنیکی آزاد ولی در اختیار نظم تیمی قرار میدهد. دقیقاً کاری که در تیم ملی ما انجام میشد مانند آزاد گذاشتن جهانبخش و قوچاننژاد در اختیار فرارهای آزمون.
فوتبال ایران نشان داده که سبک آلمان به فوتبال ما نمیخورد همانطور که سالها حضور مربیان مختلف آلمانی جواب نداده است و کلینزمن مربیای است که سالها در فوتبال آلمان فعالیت کرده است. الان هم که شفر جواب داده به این خاطر است که سالها از این سبک فوتبالی جدا شده و صرفاً "ژرمن گیم" بازی نمیکند. الان بهتر است آقایانی که تصمیمگیرنده هستند به سبکی که مرد پرتغالی پیاده کرده در انتخاب سرمربی آینده تیمملی دقت کنند.
در حال حاضر مدافعان ایرانی زیادی مانند پورعلیگنجی، میلاد محمدی، مجید حسینی و رامین رضائیان در خارج از کشور بازی میکنند در حالی که قبلاً فقط یک نفر ایرانی در ایتالیا بازی میکرد. این موضوع نشان میدهد آن کسی که این بازیکنان را به مردم و ایجنتها نشان داده صاحبسبک بوده است. به نظرم حتی میتوان در انتخاب سرمربی از خود کیروش کمک گرفت و مربی که صاحب سبک و جوانتر باشد را با کمک او انتخاب کنیم. در فوتبال نباید اشتباه والیبال را بکنیم. درست است که ولاسکو عالی بود ولی سبک خودش را داشت. پس از ولاسکو راهمان را گم کردیم و هر ۶ ماه، یک مربی داشتیم. به نظرم کلینزمن ۶ ماه تا یک سال مربی ایران خواهد بود و سبکمان را هم گم میکنیم.کلینزمن به عنوان نام و به خصوص این که با تیمملی آلمان کار کرده کارزیمای بزرگی دارد و قیمتش هم بالاست. وقتی مربی آمریکا شده، یعنی مربی بزرگی است. نمیتوانم درباره عملکرد او در آمریکا نظر بدهم ولی میتوانم درباره کشور خودم که هشت سال آن را دیدم، صحبت کنم. من میگویم از درون بیبرنامگی صرف لیگ برتر ایران که برنامه تیمها یک استپ و بزنزیرش است و ۸۰ درصد توپها به اوت میرود و رغبت نمیکنی آن را ببینی، یک مربی توانسته سبک درست کند که به خدا خوب هم کار کرد.
در بین این بیبرنامگی، کروش به فوتبال ایران سبک داد که واقعاً آدم با رغبت بازیهای تیمملی را نگاه میکرد. پس این موارد نشان میدهد که در تیمملی اتفاق دیگری به نام فوتبال رخ میداده و در لیگ برتر اتفاق دیگری. ما از بین بازیهای لیگ برتر فقط بازیهای استقلال و پرسپولیس و شاید به خاطر قلعهنویی بازیهای سپاهان را نگاه کنیم.
در حال حاضر ما یک جریان و سبک در فوتبال ایران داریم و یک نفر در خارج از آن (سرمربی آینده). کروش به ما سبک اروپای لاتین داده، همچنان که ژاپن، فرانسوی و کره، هلندی بازی میکنند. به همین دلایل است که ما با هر تیمی کره را به راحتی میبریم و ژاپن با هر تیمی جلوی ما برنده میشود. این اتفاق به دلیل ابزار فرانسوی در اختیار فوتبال ژاپن است زیرا فرانسه، مادر فوتبال اروپای لاتین است. هر وقت هم پرتغال با فرانسه بازی میکند، فرانسه سرتر است. در حال حاضر هم فوتبال پرتغال و فرانسه شاخه دادند که یکی ژاپن و دیگری ایران است. در حال حاضر باید ببینیم که تصمیمگیرندههای فوتبال ایران، سبک و استایل را انتخاب میکنند یا به اسم و رسم توجه میکنند. به نظر میرسد در حال حاضر برای انتخاب سرمربی، به اندازه خود مربی توجه کردهاند و به اندازه فکری او و استایلی که با سبک فوتبال ما ناهماهنگ است توجه نکردهاند.
*جلال چراغپور