مشتی بر چهره فوتبال !
کیهان ورزشی- سید محمد سعید مدنی
وقتی پای صحبت قدیمی هابزرگترهای فوتبال می نشینیم معمولا یکی از موضوعاتی که حین حرف زدن مطرح می شود، بحث مربیان قدیمی و رابطه بازیکن- مربی و...به طور کلی اقتدار وهیبت مربیان است. بازیکنان دیروز که حالا سن وسالی از ایشان گذشته صاحب فرزند و نوه هستند وبعضی از آنها خود کسوت مربیگری به تن دارندچنان از مربیان دوران بازیگری خود صحبت می کنند که من شنونده به راحتی و روشنی هنوز احترام و ترس شاگردانه را در چشمان و طرز حرف زدن آنها می بینم.
نام هایی مثل پرویز دهداری، حسن حبیبی، حشمت مهاجرانی، بهمن صالح نیا و... از آن دسته مربیانی هستند که با منش و روش خود نه فقط در بعد فنی که جملگی موفق بودند بلکه و علی الخصوص از حیث اخلاقی، جایگاه و آیین مربیگری را با منش و عملکرد خود در فوتبال ما تعریف و تبیین کرده بودند.
هرکسی در هر جایگاهی که بود مدیر بود، رییس بود،رجل سیاسی بود؛ بازیکن پاطلایی بود، عقاب آسیا یا عقاب هرجای دیگر بود و... در برخورد با این نام ها و " مربیان" باید" حد و مرزها" را رعایت می کرد و اندازه نگه می داشت...
متاسفانه در فوتبال آفت زده ما خیلی از ارزش ها و اصالت ها رنگ باخته است؛ خیلی از جایگاه ها نازل شده است؛ خیلی مفاهیم پرمعنا، مفهوم ومحتوای خود را از دست داده است و...
والبته این دردی همگانی است که کلیت فرهنگ ما را دربرگرفته است. اما اینجا حرف برسر فوتبال است. فوتبالی که حالاکارش به آنجا کشیده شده که دلال به خودش اجازه می دهد بر سر زمین تمرین یک تیم حاضر شود وجلوی چشم حیرت زده همگان خاصه بازیکنان و شاگردان مشت بر صورت مربی بکوبد وبینی اورا بشکند!
آیا حق نداریم بپرسیم کجا رفت حریم و جایگاه و هیبت و اقتدار مربی؟!
حق نداریم سئوال کنیم طی سال های اخیر چه کسانی با قلم های آلوده خود و کلام سخیف وبرنامه های رنگارنگ و"زرد" و cheap خود به جان این فوتبال افتادند و دمار از روزگارش درآوردند واسمش را هم گذاشتند"ژورنالیسم " روز!!!" حرفه ای گری رسانه ای"!!! و...
باز حق نداریم بپرسیم کدام نامدیران نا اهل وترسو بودند که به وظیفه نظارتی خود عمل نکردند وقلم و میکروفون را دادند به دست زنگی مست تا با آن عقده های شخصیتی خود رابروز دهند وتصفیه حساب شخصی و گاه اعتقادی با این و آن راه بیندازند و... در نهایت ریشه فوتبال و اخلاق و حرمت و همه ارزش ها را از خاک در آورند.
باور کنید این فقط مربی تیم فلان نیست که از دلال مشت می خورد و توهین می شنود این فوتبال و ورزش ما و بلکه مقام رفیع معلم و مربی وفرهنگ ماست که مورد اهانت قرار گرفته و جایگاهش سقوط کرده.
بنابراین نباید از کنار این ماجرا به سادگی گذشت.مسئولان ومتولیان فوتبال ،حتی شخص رئیس فدراسیون فوتبال باید یا خودشان مستقیم وارد شوند یا کسانی را مامور بررسی کنند.
به گمان ما اهمیت این کار به هیچ وجه کمتر از سایر مسائل فوتبال نیست بلکه شاید مهمتر از خیلی از آنها هم باشد چراکه این تمامیت فوتبال است که هدف ضربات دلالی افسار گسیخته قرار گرفته است. فوتبال را باید از زیر این ضربات مرگبار نجات داد آیا این امر مهمی نیست؟! باید بررسی شود آن فرد دلال چگونه به خودش اجازه داده که موقع تمرین خود را به کنار زمین برساند.
باید بررسی شود آن مربی چه کرده و آیا با آن فرد دلال ارتباطی؛ آشنایی قبلی،همکاری قرار و مداری و... داشته که چنین درگیری برخوردی پیش آمده است؟ درگیری که شاید فقط فرد دلال هم به تنهایی مقصر نبوده باشد و...
سخن آخر اینکه توجه و حساسیت روی این مسائل که حتما از حیث فنی نتایج مثبت دارد بدون تردید روی مسائل اخلاقی و فرهنگی هم اثرات مثبت دارد واصلا خودش کارفرهنگی است. کاری که فراتر از ظاهر وصورت و فرم، رفتار و مناسبات و جایگاه ها را تعریف ومحتوا وسیرت فرهنگی فوتبال را اصلاح می کندو...
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
