رامین طباطبایی : باج خواهان، از نجابت من سوء استفاده می کنند!

به بهانه برگزاری جام جهانی بسکتبال که تا چند روز دیگر به میزبانی کشور چین برگزار می شود گفت و گویی را با رامین طباطبایی رییس فدراسیون بسکتبال كشورمان ترتیب دادیم .مصاحبتی که نزدیک به 2 ساعت طول کشید و سعی کردیم در آن پرسشگر اکثر ابهامات و حواشی پدیدآمده پیرامون بسکتبال ایران باشیم. رامین طباطبایی که به عنوان یک مدیر تحصیلکرده و جوان، عنان فدراسیون بسکتبال را به دست گرفته میراث دار فدراسیونی است که در 15 سال گذشته موفقیت های بسیاری را کسب کرده است .طباطبایی در این گفت و گو، بارها درباره فعالیت های استعدادیابی و زیرساختی فدراسیونش( در این مدت نزدیک به 20 ماه) صحبت کرد و اظهار داشت که دوست ندارد مدیر نتیجه گرا باشد . نگاه متفاوت طباطبایی در این وانفسا که اکثر مدیران ورزش کشور به دنبال کسب نتیجه هستند تا بتوانند سرپوشی بر کم کاری هایشان بگذارند، برای بسکتبال غنیمت است . او از بسیاری به اصطلاح خبرنگارو کارشناس هم گلایه داشت و اعلام کرد که می خواهند با باج خواهی مسیر فدراسیون را منحرف کنند و...

به خود رامین طباطبایی هم گفتیم ،همان طور که بارها در کیهان ورزشی نوشته ایم شرط موفقیت و اعتلای ورزش کشور مبارزه با این جریانات فاسد و زیاده خواه است که البته این امر،عزمی جدی را می طلبد . طباطبایی خودش از خوانندگان کیهان ورزشی است و گفت با بسیاری از مطالب مجله آشنایی دارد .

گپ و گفت کیهان ورزشی با رییس فدراسیون بسکتبال را در ادامه می خوانید :

*حال و هوای بسکتبال امروز ایران چگونه است ؟

- ما در منطقه آسیا قرار گرفته ایم و همان طور که می دانید بسکتبال در این قاره نسبت به قاره های اروپا و آمریکا سطح ضعیف تری دارد . پس جای کار بسیار وجود دارد که ما بتوانیم سطح بسکتبال ایران را بالا ببریم و در دنیا مطرح کنیم . کما اینکه در چندین دهه گذشته و به خصوص در 10 سال گذشته جزو قدرت های برتر قاره آسیا بوده ایم .همیشه روی سکو بوده ایم و خوشبختانه توانسته ایم به یک ثبات نسبی برسیم و به نظر من در منطقه وضعیت خوبی داریم ،اما اگر بخواهیم در بسکتبال ایران تغییری ایجاد کنیم باید رویکردمان را عوض کنیم . در این مسیر باید خودمان را از آسیا فراتر ببریم تا بتوانیم با تیم های اروپایی و آمریکایی به خصوص کشورهای آمریکای لاتین هماورد شویم . از همین رو ما به نحوی مشغول تدوین برنامه هایمان در چهارساله اول و چهارساله دوم هستیم که بشود ماهیت بسکتبال ایران را تغییر داد که این امر میسر نمی شود مگر با تربیت مربیان جوان ، تغییر سبک بازی ، تغییرنگرش به کل سیستم مدیریتی بسکتبال و در عین حال شیوه برگزاری مسابقات به صورتی که مهارت های فنی و سطح کیفی بازیکنان بالا برود . اگر بخواهم کوتاه عرض کنم نحوه مدیریت و برنامه ریزی ما فراآسیایی است . معمولا در سال های گذشته ما با کشورهایی مثل چین ، فیلیپین ، ژاپن ، کره و ... رقابت داشتیم که این به نظرم کافی نیست چون بسکتبال ما پتانسیل بسیار بالایی دارد و می توانیم با یک برنامه ریزی دقیق فراتر از آسیا گام برداریم . برای این موضوع اگر بخواهم یک مثال بزنم، بهترین نمونه ترکیه است . کشوری که همسایه ماست و از لحاظ اقتصادی هم تفاوت آنچنانی با ما ندارد ، توانسته در لیگ اروپا 2 تیم در مرحله نیمه نهایی داشته باشد و...

*شما که چنین دورنمایی را برای بسکتبال ایران متصور هستید قطعا اذعان دارید که برای اعتلای این رشته باید مشکلات زیر ساختی برطرف شود . در این خصوص چه تلاش هایی انجام داده اید ؟

- اتفاقا یکی از مشکلات اصلی ما همین است و ممنونم که به این نکته اشاره کردید . ببینید ما از سال 53 که بازی های آسیایی را برگزار کردیم همین یک سالن بسکتبال را داریم که می شود گفت استاندارد است . تازه این سالن هم در این نزدیک به نیم قرنی که از عمر آن می گذرد از استاندارد اولیه خارج شده است و شاید دیگر نتوانیم مسابقات بزرگ و بین المللی را در آن برگزار کنیم . پس نیاز داریم که فضاهای ورزشی مان را توسعه بدهیم . در این خصوص شاید کار سایر استان ها نسبت به تهران راحت تر باشد چرا که سعی کرده ایم در هر استانی حداقل یک خانه بسکتبال داشته باشیم . شعارمان هم از ابتدا همین بوده و همیشه در جلساتی که با روسای هیئت ها داشته ایم این هدف را دنبال کرده ایم ؛ امروز بیش از 70 در صد استان ها به این مهم دست پیدا کرده اند .این مولفه مهمی است که ما بتوانیم در همه استان ها به پرورش استعدادها بپردازیم و مسابقاتی را در سطوح مختلف برگزار کنیم . چیزی که برای ما اهمیت زیادی دارد این است که کلانشهر هایی مثل تهران و کرج که جمعیتی حدود 16 میلیون نفر دارند، ظرفیت بسیار بالایی دارند و ما باید بیشتر روی آن ها متمرکز شویم؛ ولی متاسفانه در حال حاضر در فدراسیون بسکتبال یک سالن استاندارد بیشتر نداریم که هم ساختمان فدراسیون وهم خوابگاه در آن قراردارد . در این مدتی که من آمده ام فدراسیون را به ورزشگاه آزادی منتقل کرده ام که بتوانیم فضای بهتری برای کار داشته باشیم . به هر حال فدراسیون هم جزو زیر ساخت هاست،سعی کردیم خوابگاه را هم تجهیز کنیم که شان و منزلت بسکتبال ایران حفظ شود . مکانی را برای بدنسازی تیم های ملی درست کرده ایم که شاید بتوان گفت یکی از کامل ترین مجموعه های بدنسازی ایران را ما الان در سالن بسکتبال داریم . ولی در نهایت به نظرم همه این ها برای توسعه بسکتبال کافی نیست و ما باید سالن های بیشتری داشته باشیم . در عین حال باید نیروی انسانی مفید هم داشته باشیم که بتواند استعدادها را تربیت کند . در چند جمله رو یکرد ما اضافه کردن سالن های ورزشی به ساختار بسکتبال و تقویت باشگاه هاست که بتوانیم آن ها را در افزایش این زیرساخت ها شریک کنیم . تیم های بزرگ مثل پتروشیمی ، نفت آبادان و گرگان که در لیگ گذشته حضور داشتند، سالن های نسبتا استاندارد را برای خودشان دارند که این کمک بسیاری به ما می کند اما در تهران مشکلات زیادی داریم ، مثلا شیمیدر و مهرام که تا سال های پیش حضور خوبی در لیگ داشتند از داشتن سالن اختصاصی محروم هستند . چیزی هم که در این مورد ما را خیلی رنج می دهد شرایط متفاوت استاندارد های سالن های بسکتبال با سایر رشته هاست . کفپوش ، حلقه ها و ارتفاع سالن ها خیلی مهم است مثلا ما می توانیم از سالن های شهرداری استفاده کنیم ولی هیچ کدام استاندارد های لازم را ندارند و متاسفانه حتی نمی توانیم برای تمرین هم از آن ها استفاده کنیم . یک برنامه ریزی هم با شرکت توسعه داریم که قرار است سالن هایی که از این به بعد در سطح کشور ساخته می شود استاندارد های لازم را برای بسکتبال هم داشته باشد تا از فضاهای موجود استفاده بهینه کنیم . تفاهم نامه هایی را با وزارت علوم ، آموزش پرورش و سازمان ورزش شهرداری داریم تا بتوانیم از امکانات آن ها استفاده کنیم . البته در شروع راه هستیم و به نظر من فدراسیون بسکتبال نیاز به یک سالن استاندارد چند هزار نفری دارد که بتواند فعالیت هایش را در آن پیگیری کند . سالن موجود در حال حاضر برای بانوان وآقایان در رشته های سه نفره ، پنج نفره ، بازی های باشگاهی ، ملی و ... استفاده می شود . واقعا این سالن از ساعت هفت صبح تا 12 شب مدام در حال استفاده شدن است و کفاف ما را نمی دهد .

برنامه ما این است که اگر بودجه اجازه دهد و اعتبارات خوبی به فدراسیون تعلق بگیرد و اگر اسپانسرهای خوبی جذب کنیم بتوانیم فضاهای ورزشی فدراسیون را افزایش دهیم چون معتقدم بدون این زیر ساخت ها به اهدافمان نخواهیم رسید .

* وضعیت سالن افراسیابی که قرار بود به فدراسیون بسکتبال تعلق بگیرد چه شد ؟

- ما قراردادی را بعد از 9،8 ماه مذاکره با شرکت توسعه و تجهیز منعقد کردیم که در نهایت به توافق رسیدیم که این سالن در مجموع 7 سال در اختیار ماباشد . یعنی 6 سال برای بسکتبال و یک سال هم برای بازسازی و مرمت . برآورد هزینه کردیم که با حدود 2 میلیارد تومان می شود این سالن را با کمک اسپانسر تجهیز و قابل استفاده کرد اما طبق مصوبه جدید هیئت مدیره خواسته بودند که سه روز در هفته در اختیار مدیریت مجموعه شهید شیرودی باشد که ما این را نپذیرفتیم و گفتیم می خواهیم 2 میلیارد تومان هزینه بکنیم و سالی 100 میلیون تومان هم اجاره بدهیم ؛ با این روش برای ما مقرون به صرفه نیست . نامه ای را به آقایان داورزنی و کریمی فرستاده ایم و اعتراض خودمان را اعلام کرده ایم که ما 7 روز هفته را احتیاج داریم ولی حاضریم در شرایط ضروری همکاری های لازم را انجام دهیم که فعلا منتظریم تا ببینیم به کجا می رسد .

*وضعیت اسپانسرهای تیم ملی چگونه است ؟

-با توجه به شرایط اقتصادی کشور مشکلات زیادی در جذب حامیان مالی داریم . تیم های نوجوانان ، جوانان و ... را به اسپانسرهای جداگانه داده ایم . اسپانسر های تیم ملی بزرگسالان هم در این چند وقت گذشته متغیر بوده که درصدد جذب یک اسپانسر واحد برای مدت طولانی درهمه رده ها هستیم . این مشکلی است که همه فدراسیون ها با آن دست به گریبان هستند .

* دی ماه سال 96 بود که انتخابات فدراسیون بسکتبال انجام شد و شما با اکثریت آرا بر صندلی ریاست فدراسیون نشستید . دستاورد تقریبا 20 ماهه حضورتان در فدراسیون چه بوده است ؟

- ابتدا چارت تشکیلاتی و ساختاری فدراسیون را دگرگون و منطبق بر استانداردهای جهانی فیبا تدوین کردیم. یعنی ساختار چابکی که کمیته ها و دپارتمان ها بتوانند در کنار هم به نحوی کار کنند که حالت هم افزا داشته باشند . کمیته های مختلفی را تشکیل دادیم . کمیته های داوران،مسابقات ، بسکتبال سه نفره و... که تا قبل از آمدن من ،هم پراکندگی مکانی و هم ساختاری -تشکیلاتی داشتند را مطابق با استانداردهای جهانی تعریف کردیم . کمیته های مختلف و ضروری با نیروهای کارآمد در فدراسیون دایر شد که خوشبختانه تا الان به خصوص در بعضی کمیته ها که قبلا فعالیت کمی داشتند مثل کمیته های همگانی و سه نفره پیشرفت قابل ملاحظه ای را شاهد هستیم و فعالیت های موثری هم داشته ایم و...

*فعالیت کمیته های سه نفره و همگانی می تواند نقش بسیاری در فراگیری بسکتبال داشته باشد ، مثل همین مسابقاتی که اخیرا در پارک آب و آتش برگزار شد .

- بله ؛خودتان که از نزدیک مسابقات را مشاهده کردید و دیدید چه بازخورد خوبی داشت . این مسابقات می تواند هیجان بسیاری را به جامعه تزریق کند . یکی از اصلی ترین سیاست های ما هم در این چند ماه این بوده که بتوانیم بسکتبال سه نفره را توسعه بدهیم . این توسعه هم فقط با برگزاری مسابقات به نتیجه نمی رسد . یکی از اصلی ترین اهدافمان این بوده که در بسکتبال سه نفره در eventهای جهانی شرکت کنیم .قبلا ما حضور فعال نداشتیم .تلاش کردیم بازیکنان ثبت نام بشوند تا بتوانیم امتیاز بگیریم ، به خصوص بانوان که در این مساله از آقایان جلوتر بودند توانستیم یک موجی را ایجاد بکنیم که رشته بسکتبال سه نفره توسعه همگانی بسکتبال را به دنبال داشته باشد . این موج جواب داد یعنی سیاست برجسته شدن این رشته با اعزام تیم های مختلف تا حدودی به ثمر نشست . اعتقاد من این است که برای توسعه همگانی یک رشته ورزشی توسعه قهرمانی مهم تر است . الگوسازی کردیم و با شرکت در event های مختلف باعث شدیم مردم به صورت خودجوش به این رشته روی آوردند . مخصوصا خانم ها که با توجه به تصویب نشدن حضورشان با حجاب اسلامی تا قبل از این نمی توانستند در تورنمنت های بین المللی شرکت کنند . خیلی جالب بود که امسال با یک موج خوبی مواجه شدیم که الان خیلی ها از فدراسیون در خواست مسابقات سه نفره را دارند . این برای ما خیلی مهم است . چندین شرکت برای اسپانسرینگ مراجعه کرده اند و از ما خواسته اند تا با هم همکاری کنیم . بسیاری از ملی پوشان ما در گیر این مسابقات شده اند ، چون از لحاظ امتیازی و درجه کیفی برایشان بسیار موثر است . تمام عملکردشان در سایت fiba ثبت و عملکردشان به طور کامل رصد می شود . به نظرم تلاش های ما در این زمینه بسیار موفقیت آمیز بوده است .

در عین حال سعی کردیم با توجه به توسعه زیرساختی ، فضای مناسبی را برای پرسنل فدراسیون ایجاد کنیم . قبلا ما در مجموعه کشوری سه اتاق داشتیم که یک اتاق مختص به رییس فدراسیون بود ، یک اتاق مربوط به دبیر و مدیر تیم های ملی بود ، اتاق سوم هم تمامی کمیته ها را در خود جای داده بود . الان در ورزشگاه آزادی از فضای نسبتا خوبی برخورداریم تا شرایط برای کارکردن ، ایده دادن و ... اعضای فدراسیون مهیا شود. ضمن این که مکان فعلی از شان و منزلت خوبی برخوردار است .الان شرایط به نحوی است که می توانیم میزبان خوبی برای مهمانان خارجی باشیم . سفرای صربستان ، کرواسی ، استرالیا و ... اخیرا میهمان فدراسیون بودند که توانستیم میزبان خوبی برایشان باشیم . این روابط بین المللی برای ما بسیار مهم است چرا که مثلا برای اعزام تیم ها و گرفتن ویزا کمک شایانی به ما می کند . در بخش بین الملل تلاش می کنم پوزیشن های خوبی داشته باشیم که برای مثال با دبیر کل آسیا هم رابطه خوبی داریم ، ایشان شناخت خوبی ازما دارد و قصد کمک به بسکتبال ایران را هم دارد .

کار دیگری که انجام دادیم تجهیز کردن خوابگاه بسکتبال بود که قبل از آمدن من بسیار محقر بود و ما مجبور بودیم تیم های ملی را به هتل المپیک بفرستیم . سعی کردیم خوابگاهی درست کنیم که به اعتقاد من از هتل 5 ستاره چیزی کم ندارد و خدماتی که در آن ارائه می شود باعث رضایت بازیکنان و کادر فنی بوده است . سعی کردیم شرایط را برای آرامش بازیکنان و کادر فنی مهیا کنیم .این ها نکات ریزی است که می تواند بسیار موثر باشد.

*هزینه تجهیز خوابگاه چه قدر شد ؟

-چیزی نزدیک به یک میلیارد و سیصد میلیون که بخشی را از اسپانسر گرفتیم . باشگاه های شیمیدر و پتروشیمی هم خیلی به ما کمک کردند . من به مسئولین این دوباشگاه گفتم این جا هم مثل خانه خودتان است و بچه های خودتان از این مجموعه استفاده می کنند . دستگاه های بدنسازی را هم سرو سامان دادیم و بازسازی کردیم که با توجه به افزایش نرخ ارز الان چیزی نزدیک به 5/3 میلیارد تومان می ارزد .

*در این مدت چه کار های معطل مانده و نکرده ای دارید ؟

-استعدادیابی برای ما خیلی مهم است . چه در بازیکنان و چه در بخش مربیان . به نظرم باید در مربیان هم استعدادیابی شود . مربیانی که عاشق بسکتبال هستند و دلسوزانه و بدون هیچ چشم داشتی مشغول تربیت استعدادها هستند باید شناسایی شوند تا زیر نظر فدراسیون و با مطالعه و افزایش دانشی که از آن بهره مند هستند بتوانند به شکوفایی استعدادها کمک کنند . باید مربیان سازنده مان هم به روز شوند ؛ البته تلاشمان را برای این مقوله هم به کار بسته ایم مثلا پویا تاجیک کاپیتان سابق تیم ملی را برای مدت سه ماه به کلاس های مربی گری که در کشور مجارستان برگزار می شد ، فرستادیم . این آموزش ها همیشه وجود داشته ولی مدتی بود که متوقف شده بود و ما تلاش کرده ایم تا با همکاری کمیته ملی المپیک بتوانیم برای اعزام مربیانمان به کلاس های بین المللی اقدام کنیم .

مشکل یکسان سازی مربیان از مسائل پیش روی ماست و این مقوله بسیار سختی است . هم مربی باید استعداد ذاتی را داشته باشد و هم این که ما باید بتوانیم شرایط خوبی را برای آن ها مهیا کنیم . به نظر من مربی خوب می تواند بازیکن خوب را پرورش دهد.

قصد داریم با ایجاد شبکه ای، بازیکنان و مربیان مستعد را شناسایی کنیم تا با آموزش آن ها در کلاس های بین المللی بتوانیم به اعتلای بسکتبال ایران کمک کنیم . در بخش داوران هم چنین برنامه ای را داریم که بتوانیم تعداد داوران الیت یا نخبه را افزایش دهیم .

*شما به عنوان یک مدیر تحصیلکرده به بسکتبال آمدید؛ هرچند که از قدیم الایام این رشته در نزد مردم به عنوان یک رشته دانشجویی و به قول معروف ورزش تحصیلکرده ها مطرح بوده است . چه قدر به علمی شدن بسکتبال معتقدید و چه قدر در تلاش هستید تا اختلاف سطح بسکتبال ایران و جهان را کم کنید ؟

-بسکتبال نسبت به سایر رشته ها بسیار دشوار است و به نظر من ورود به این رشته هوشمندی خاصی را می طلبد . اکثر مربیان ، بازیکنان و همه کسانی که در آن فعالیت می کنند، از گذشته تا کنون معمولا از سطح سواد بالایی برخوردار بوده اند . خانواده هایی هم که به بسکتبال روی می آورند ، خانواده هایی خاصی هستند . این نیازمند آن است که ما با طراحی و برنامه ریزی پیشرفته ای بتوانیم حرکت جدیدی را شروع کنیم . به نظر من بسکتبال ایران در 10 سال گذشته فرآیند ثابتی داشته و در این سال ها با توجه به مقام هایی هم که کسب کرده، نتوانسته به فراتر از آسیا فکر کند . می خواهیم از پتانسیل بسکتبال ایران استفاده کنیم تا بتوانیم با توجه به شرایطی که تیم های اروپایی در جهان دارند و با توجه به نزدیکی کشور ما به قاره اروپا ، به جای این که بیشتر به رقابت با تیم های شرق آسیا فکر کنیم به فکر رقابت با تیم های شرق اروپا باشیم . باید بتوانیم ارتباطات را بیشتر کنیم تا تغییری در سطح بسکتبال ایران ایجاد کنیم . ما با همین روند بین تیم های اول تا سوم آسیا حضور داریم و نمی توانیم در مسابقات بین المللی عملکرد خوبی داشته باشیم . این راه برای ما بسیار چالش برانگیز است که سعی می کنیم با دانش مربیانمان به بهترین نتیجه نائل شویم .

اولین کاری که کرده ایم تغییر شیوه برگزاری مسابقات بود . منطقه بندی و سپس سیدبندی کرده ایم که بتوانیم کلیه نقاط کشور را پوشش دهیم و در عین حال برگزاری مسابقات رده های سنی مختلف را مطابق با استانداردهای اروپا انجام دهیم . مسابقات رده های مختلف سنی را به صورت لیگ ، قهرمان کشوری و جشنواره ای برگزار می کنیم . استانداردهای زمین و تعداد بازیکنان را هم مطابق با استانداردهای بین المللی تغییر داده ایم . می خواهیم مهارت های فردی بازیکنان را هم در رده های پایه افزایش دهیم . شیوه های برگزاری بازی ها را هم به نحوی تدارک دیده ایم که مثلا دفاع منطقه ای نباشد و دفاع یارگیری انجام شود . این ها همه تلاش هایی هست برای این که بتوانیم به یک شیوه مدرن در بسکتبال برسیم. مشغول مطالعه هستیم معمولا شروع هرکاری بسیار سخت است ولی ما موظفیم که این راه را برای تعالی بسکتبال طی کنیم چون اگر بخواهیم مطابق با روش گذشته کار کنیم به هدفمان نخواهیم رسید . دوستان ما در واحدهای آکادمی که الان با فدراسیون همکاری می کنند کاملا بسکتبال را می شناسند . در بخش سازمان تیم های ملی برای تغییر شیوه نامه چند صد ساعت مطالعه کرده ایم ؛ با کارشناسان مختلف جلسه گذاشتیم تا به مرحله ای برسیم که بتوانیم تغییرات عمده ای در شیوه بسکتبال انجام دهیم . من خودم که مسابقات نوجوانان و جوانان را در تورنمنت های مختلف دنبال کرده ام ، به این نتیجه رسیده ام که یکی از مشکلات ما این است که در بازی فرد با فرد ضعیف هستیم و وقتی آسیب شناسی کردیم به این نتیجه رسیدیم که مربیان از ابتدا آموزش دفاع منطقه ای را لحاظ می کنند که این باعث می شود مهارت های فردی تنزل پیدا کند برای همین در شیوه نامه جدید دفاع منطقه ای را حذف کردیم . می خواهیم این تغییرات را برای چند سال آینده مشاهده کنیم .

*با توجه به کارهایی که اشاره کردید و نظر به این که هنوز 20 ماه از عمر مدیریتی شما نگذشته، انتقادات بُرنده ای علیه جنابعالی در رسانه ها مطرح می شود . دلیل این همه هجمه را چه می دانید ؟

- من احساس می کنم در صحبت کردن هایم زیادی نجابت به خرج می دهم چرا که نظرم این است که باید تمرکزم روی کارم باشد . زیاد هم اهل فضای مجازی نیستم نه این که خدای نکرده بخواهم بی احترامی کنم و انتقادات را نشنیده بگیرم اما دوست دارم کارم را درست انجام دهم . حدود 40 سال است که در بسکتبال به عنوان بازیکن ، مربی ، سرپرست ، مدیر و ...حضور داشته ام . هیچ وقت هم تنهایی تصمیم نگرفته ام . سعی کرده ایم گروهی هم که با آنان مشغول همکاری هستیم مشتکل از آدم های بی غرض باشد تا بتوانیم از تمام ظرفیت ها استفاده کنیم . من خودم از نقد سازنده استقبال می کنم اما بسیاری از نقد هایی که به من می شود مغرضانه است و فرد منتقد منافع شخصی اش را در انتقادات مطروحه لحاظ می کند . این ها ملاک ارزیابی شده است . من همیشه به دوستان رسانه ای و کارشناسان گفته ام عملکرد ما را مورد نقد قرار دهید و با اشخاص کاری نداشته باشید ، چون همه دچار نقاط قوت و ضعف هستیم .متاسفانه این فضا حاکم نیست و چون معمولا عادت به جواب دادن نداریم فکر می کنند انتقاداتشان درست بوده و این باعث تداوم انتقاداتشان می شود . اگر بخواهیم فقط مشغول جواب دادن به این هجمه ها باشیم در کارمان خلل ایجاد می شود . به جرات می گویم در این یک سال و اندی که بر مسند ریاست بوده ام ، بیشتر انتقادات مغرضانه بوده و جنبه سهم خواهی داشته است . بارها به دوستانی که خودشان را کارشناس بسکتبال می دانند گفته ام که مثلا شما اگر به روند آماده سازی تیم ملی نقد دارید بگویید تا اصلاح کنیم ولی متاسفانه بیشتر این هجمه ها و انتقادات به خاطر دعوت نشدن فلان یا بهمان بازیکن بوده است . گفته ام شما سلیقه مربی را در نظر بگیرید ضمن این که بررسی کنیدو ببینید تیم ملی با کنار گذاشتن فلان بازیکن چه نتایجی را کسب کرده ؟ بیشتر این انتقادات در مورد دعوت نشدن یا خط خوردن بازیکنان در تیم ملی بزرگسالان است و در زمینه های دیگر کمتر نقدی به من می کنند .

* البته این سهم خواهی ها که شما می فرمایید از جانب بعضی به اصطلاح خبرنگاران وجود دارد و ما در کیهان ورزشی بارها به آن پرداخته ایم اما همه انتقادات هم از طیف سهم خواهان و باج گیران نبوده است . مثلا خود ما در کیهان ورزشی در مورد وساطت کمیته ملی المپیک درباره دعوت حامد حدادی به تیم ملی انتقاد کردیم و پرسیدیم بهتر نبود که این مشکلات درون خانواده بسکتبال حل می شد و...؟

- این اصلا دست من نبود .حدادی از بهترین بازیکنان ماست .هیچ مدیری دوست ندارد بازیکنی با کیفیت حدادی که در لیگ NBA بازی کرده را به همین راحتی از دست بدهد . من نمی دانم دوستان چه برداشت هایی کرده اند؟ متاسفانه می گردند تا سوژه ای پیدا کنند و به جان فدراسیون بیفتند . ما هیچ گونه تصمیمی در مورد این که ایشان در اردوی تیم ملی نباشد نداشتیم . پنجره ششم ما در اوایل اسفند تمام شد و در آخر خرداد می خواستیم اردو بگذاریم . هنوز نه انتخابی داشتیم و نه کادر فنی مان مشخص شده بود . هیچ برنامه ریزی ای نسبت به این که کدام بازیکنان را انتخاب کنیم نداشتیم تا این که مساله حدادی پیش آمد و خبر ملاقات ایشان با آقای صالحی امیری منتشر شد . تکرار می کنم ما هیج تصمیمی مبنی بر خط زدن حامد حدادی نداشتیم . حدادی فقط در پنجره آخر تیم ملی و زمانی که تیم ملی دو هفته در اردو بود ؛ 5 یا شش روز قبل از مسابقه تصمیم گرفته بود تا به تیم ملی برگردد که آقای شاهین طبع گفت : با توجه به این که بچه ها در اردوی تیم ملی با هم هماهنگ شده اند انتخاب ایشان برای من سخت است و ...

*ولی ظاهرا آقای شاهین طبع دوست نداشت حدادی در تیم ملی باشد ؟

- نه اصلا این طور نبود . این را به عنوان رییس فدراسیون از من بپذیرید . برداشت بعضی ها از این قضیه چنین بود که ممکن است حدادی دیگر در اردوهای تیم ملی برای جام جهانی هم دعوت نشود . این تصورات از پیش تعیین شده بود و کادر فنی هنوز تصمیمی نگرفته بود اما یک سری از دوستانی که خودشان را به کمیته المپیک نزدیک کرده بودند قصد داشتند ماجرا را به نحوی دیگر پیش ببرند . کاملا هم می دانم چه کسانی بودند و چه اهدافی داشتند . اتفاقا آقای صالحی امیری هم با من تماس گرفت و ماجرا را به طور کامل برایشان توضیح دادم و چندین جلسه هم برگزار کردیم . قبول دارم که یک بازیکن ملی در این سطح انتظارات خاص خودش را دارد ما مشکلی با این قضیه نداریم و به آن احترام می گذاریم اما سرمربی تیم ملی هم انتظاراتی دارد که به آن هم باید احترام بگذاریم . بنابراین ایجاد یک محیط که هم بازیکن و هم مربی در آن راضی باشند بسیار سخت است. ممکن است یک بازیکن انتظارات بش از حد داشته باشد ولی در مورد حدادی اصلا این طور نبود و ما اصلا اردویی را شروع نکرده بودیم که حدادی بخواهد در آن کنار گذاشته شود ولی متاسفانه بعضی ها به آن دامن زدند که به نظرم فدراسیون در این زمینه بسیار هوشمندانه عمل کرد . من خودم بارها با حدادی صحبت کردم . زمانی که من در پیکان بودم با آقای سعید فتحی ، ایزدپناه و حدادی ارتباط خانوادگی داشتیم و...

*پس اگر بحث حدادی مطرح نبوده چگونه مصاحبه های منتقدانه از حدادی منتشر شد ؟

- متاسفانه بعضی به اصطلاح کارشناسان که خودشان را اهل فن می دانند این قدر به این مساله دامن زدند که خود حدادی هم فکر کرد چنین مسئله ای بوده است. البته تعدادشان زیاد نیست ولی قصد دارند به بسکتبال ضربه بزنند .همان طور که عرض کردم این مساله را اوایل اردیبهشت و یک ماه و نیم زودتر از اردو کلید زده بودند . به نظرم شایسته بسکتبال نیست کسی که خودش را کارشناس بسکتبال می داند برای بازیکن فضایی را درست کند که او فکر کند می خواهد حذف شود و در نهایت چنین هجمه ای را ایجاد کند .

*حتی می گفتند وقتی حدادی به اردو پیوسته ، شاهین طبع جواب سلام او را هم نداده و ...

- بله ، واقعا تعجب کردم از این حرف هایی که زده شد . فقط قصد حاشیه سازی دارند . اصلا چنین چیزی صحت ندارد . دلیل این که می گویم بعضی کارشناس کاذب هستند همین است ؛ البته بیشتر کارشناسان قابل احترام و دلسوز بسکتبال هستند . بعضی که تعدادشان 2 ، 3 نفر هم بیشتر نیست فقط به قول شما دنبال پاشنه آشیل می گردند. هر دفعه دنبال یک سوژه می روند یک بار حدادی را مطرح می کنند ، دفعه بعد سراغ اوشین ساهاکیان می روند که خودش از تیم ملی خداحافظی کرد و می خواهند به دروغ القاء کنند که به اجبار از تیم ملی خداحافظی کرده و... باز می گردند ببینند چه کسی از تیم ملی خط خورده تا او را مقابل فدراسیون قرا دهند . می دانم که دوباره دنبال یک سناریوی جدید می گردند. یک نمونه اش هم همین انتشار عکس من در هلند بود که ...

* مطرح شده بود که شما برای حضور در جلسات به هلند رفته بودید . پس در کنار زمین چه کار می کردید ؟

-من مشغول عکس گرفتن از کُرت های بسکتبال بودم. بازی ساعت 11 صبح شروع شد ولی من ساعت 8 در سالن بودم . برایم جالب بود چون نمایشگاه کرت هم برگزار شده بود می خواستم برای تعمیر کفپوش ها اطلاعات بگیرم . یکی از این کارشناسان که خودش را مدعی بسکتبال می داند نوشته بود که دکتر طباطبایی عکاس است یا رییس فدراسیون و...؟!

* گفته بودید که برای به دست آوردن کرسی های آسیایی و جلسات مهم به هلند سفر کرده اید ؟

-اصلا من چنین چیزی را عنوان نکردم . گفتم من دعوت نامه داشتم و برای نمایشگاه کرت می روم که بتوانیم برای استفاده از کفپوش ها در ایران با چند برند بین المللی مذاکره کنیم که اتفاقا جلسات خوبی هم داشتیم . البته آقای آندرس زاگکلیس (دبیرکل فیبا) را هم دیدم و در مورد پوزیشن بسکتبال ایران و کرسی بین المللی صحبت کردم البته نه برای شخص رامین طباطبایی . گفتم ایران کشور قدرتمندی در بسکتبال است و حق دارد کرسی بین المللی در هیئت رییسه فیبا داشته باشد . این ها مسائلی است که باید با طرف رو در رو صحبت کرد و نمی شود با ارسال نامه یا ایمیل به نتیجه رسید.

* شما به مسابقات جام جهانی بسکتبال سه نفره بانوان پزشک هم اعزام نکردید . اتفاقا عکسی هم از سعیده علّی منتشر شد که لنگان لنگان تا کنار زمین می‌آید و...

-(حرفمان را قطع می کند ) من خودم هم پزشک هستم دیگر (می خندد ). سازمان بسکتبال سه نفره به نحوی است که 4 نفر به عنوان بازیکن و یک نفر هم به عنوان سرپرست – مربی در مسابقات حضور پیدا می کنند. برای من دعوتنامه آمد و چون مسابقات سطح بالایی داشت و خود من تا به حال مسابقاتی در این سطح را از نزدیک ندیده بودم به همراه تیم به هلند رفتم .مسائل دیگری هم بود که خدمتتان عرض کردم . کلا یک یا دو تیم از 20 تیم شرکت کننده با خودشان پزشک برده بودند دلیلش هم این است که زمان بسکتبال سه نفره پایین و احتمال آسیب دیدگی در آن بسیار کم است . در عین حال هیچ کس هم به غیر از پزشک مسابقات حق نشستن در کنار زمین را ندارد البته صندلی هایی هم برای بازیکنان تعویضی وجود دارد . در آن عکسی که شما می فرمایید مربوط به دقیقه آخر بازی بود که پای خانم سعیده علی پیچ خورد و ایشان لنگ لنگان به کنار زمین آمد . چاره دیگری هم نبود چون کسی نمی توانست وارد زمین مسابقه شود . پزشک مسابقات ایشان را معاینه کرد و دید مشکل خاصی نیست و یک کیسه یخ روی پای ایشان گذاشت تا آخرین دقیقه بازی هم سپری شود و مسابقه به پایان برسد .بعد از پایان بازی خودم هم بالای سرشان رفتم و متوجه شدم آسیب دیدگی ایشان شدید نیست که حتی ایشان در مسابقه بعدی هم بازی کردند . این که ما بخواهیم هزینه بکنیم و پزشک را با خودمان به مسابقاتی ببریم که همه امکانات اعم از پزشک ، فیزیوتراپیست و... را دارد مقرون به صرفه نیست ، ضمن این که فشار مسابقات 3 نفره با 5 نفره اصلا قابل قیاس نیست .

*حاشیه دیگری هم ایجاد شد و گفتند رامین طباطبایی نمی دانسته که برای گرفتن کرسی بین المللی باید حداقل دو سال سابقه ریاست فدراسیون داشته باشد ؟

- این را من خودم مطرح کردم . بگذارید یک مساله ای را خدمتتان بگویم . زمانی که من به فدراسیون آمدم چون معتقدم باید درباره کاری که می کنم اطلاعات جامع داشته باشم ، قوانین فیبا را که شامل 6 کتاب است به طور کامل مطالعه کردم و این قانون را در یکی از کتاب ها پیدا کردم و خودم برای اولین بار به خبرنگاران گفتم که بعدا علیه خود من استفاده کردند . قبلا هیچ کس از این قوانین اطلاع نداشت و اصلا کسی این کتاب ها را مطالعه نمی کرد . من هم در جمع خبرنگاران گفتم برای این که من حداقل سابقه را برای کسب کرسی ندارم به دنبال کسب یکی از دو کرسی که انتصابی هستند می روم . اما متاسفانه مطرح کردند که من آنجا از این قانون مطلع شده ام که خیلی ناراحت کننده بود . من به آن خانم خبرنگاری که این را نوشته بود گفتم خود من این را مطرح کردم چه طور چنین چیزی را نوشتید ؟ گفتم شما اصلا می دانید فیبا چند کتاب دارد و قوانین آن چیست ؟ من خواستم شما که خبرنگار هستید از قوانین مطلع شوید .قبل از آمدن من کسی اصلا از این کتاب ها خبر نداشت . اتفاقا الان در سمینارهایی که شرکت می کنیم به خاطر اطلاعاتی که از قوانین پیدا کرده ایم خیلی به ما احترام می گذارند . من سابقه پست بین المللی داشته ام و می دانم چگونه باید رفتار کنم و چه اطلاعی داشته باشم تا به بسکتبال ایران کمک کنم . فرقی هم ندارد که من باشم یا کس دیگر . معتقدم پست های غرب آسیا اثر بخش نیست من به ضرس قاطع این را عرض می کنم .

* آقای مشحون هم 8 سال رییس کنفدراسیون غرب اسیا (وابا) بود .

- بله ولی در یکی از نشست ها هم شرکت نکرده بودند. مسئولین «فیبا» هم این را به ما گفتند و می پرسیدند چرا آقای مشحون در جلسات شرکت نمی کرده. اعلام کردند به خاطر همین می خواهیم این پست را به یک کشور دیگر بدهیم . من هم گفتم ما به دنبال پوزیشن نیستیم و دوست داریم یک کرسی اثربخش داشته باشیم، ما دنبال کرسی های «فیبا آسیا» هستیم . من خیلی دارم برای این مساله تلاش می کنم که یکی از دو پست «فیبا آسیا» را کسب کنیم و چندین بار هم برای این موضوع با دبیر کل آسیا رایزنی کرده ایم . حالا این که چه قدر بتوانیم موفق باشیم من تمام تلاشم را کرده ام و می کنم .

*بیشتر افتخارات بسکتبال ایران در دوره ریاست محمود مشحون کسب شده ، از تجربیات ایشان هم استفاده می کنید ؟

- یک نسل طلایی در بسکتبال ما کشف و شناسایی شد که این نسل در یک بازه زمانی کنار هم قرار گرفتند . یک زمانی در دوره بازیگری من محسن صادق زاده با قد 2 متر بهترین سنتر ایران شده بود، مشخصا ما در بازی های آسیایی بهترین عنوانی که کسب کرده بودیم عنوان چهارمی بود . بعد ها وقتی امثال حامد حدادی ،صمدنیکخواه بهرامی ، حامد آفاق ، اوشین ساهاکیان ، مهدی کامرانی و ... کشف شدند تیم ایران توانست سه قهرمانی آسیا را کسب کند . من از سال 2003 چه به عنوان پزشک و چه به عنوان کارشناس در کنار آقای مشحون حضور داشته ام و هیچ وقت از فدراسیون دور نبودم . موفقیت های این نسل تقریبا از سال 2006 شروع شد که ما سوم شدیم ، 2007 که من هم خودم کنار تیم بودم در ژاپن قهرمان شدیم و توانستیم به المپیک 2008 راه پیدا کنیم .نسل 2003 که آرام آرام اوج گرفت و در 2006 به پختگی رسید در سال های 2007 و 2009 نتیجه داد ولی در سال 2011 ناموفق بود و ما به اردن باختیم و پنجم شدیم و این باعث شد که متاسفانه حضور در المپیک لندن را در بهترین شرایط از دست بدهیم . به نظر من تیم سال 2011 از تیم های 2009 و 2007 خیلی باتجربه تر و بهتر بود . همین حاشیه ها در آن سال مانع رسیدن تیم ملی به المپیک شد . سال 2013 هم ما عملکرد خوبی داشتیم ولی متاسفانه از آن به بعد بود که به نظرمن بسکتبال ایران رو به افول رفت چرا که ما پشتوانه سازی نکرده بودیم و سال ها در باد قهرمانی هایمان خوابیده بودیم . اگر جانشین پروری کرده بودیم مشکلات امروز را نداشتیم که بخواهیم همه چیز را از نو شروع کنیم . هدف ما از تشکیل تیم های B وC و فعالیت های تیم های رده های مختلف دقیقا همین است که به مشکلات گذشته دچار نشویم و بتوانیم نسل طلایی بسکتبال ایران را حفظ کنیم . به نظر من آقای مشحون زحمات زیادی برای بسکتبال ایران کشیده است و کارنامه خوبی هم دارد ولی کاش این پشتوانه سازی هم انجام می شد .

*یعنی به عدم پشتوانه سازی از جانب فدراسیون منتقد هستید ؟

- نه می گویم پشتوانه سازی خوب مدیریت نشد .

*رابطه تان با مشحون چه طور است ؟ چون می دانم که با بعضی از روسای سابق فدراسیون مثل آقای غضنفری ارتباط دارید .

- ارتباط خوبی با هم داشتیم ، ما در تمام مناسبت هاو مراسم هایی که داشتیم (مثل سبد طلایی سال گذشته) ایشان را دعوت کردیم ولی متاسفانه هیچ وقت نیامدند ، نمی دانم شاید ایران نبودند ، شاید هم کار داشتند و... ولی تلفنی با ایشان ارتباط دارم .

*سبد طلایی چرا امسال برگزار نشد ؟

-متاسفانه با آمدن جام جهانی به ایران همزمان شد و چون می خواستیم این دو رویداد ارزش همدیگر را از بین نبرند گفتیم که در زمان مناسب تری برگزار کنیم که متاسفانه با اردوهای آماده سازی تیم ملی برای جام جهانی مصادف شدیم و ان شاءا... این مراسم را به بعد از سفر تیم ملی به ایران موکول کرده ایم .

*بحث جام جهانی شد . چه برآوردی از حضور تیم ملی در جام جهانی دارید ؟ کاپیتان تیم ملی گفته بود اگر بخواهیم منطقی باشیم شانس زیادی نداریم و همین امر واکنش‌های زیادی من جمله انتقادات آقای مصطفی هاشمی را در پی داشت.

- ما باید هم واقع بین باشیم و هم باید غروری را در تیم ملی تزریق کنیم . البته هیچ تیمی برای باخت نمی رود و ما هم این فضا را در تیم ملی ایجاد کرده ایم . باید بپذیریم که سطح تیم های حاضر در جام جهانی با ما بسیار متفاوت است ولی ما هم باید روحیه جنگندگی را داشته باشیم و وحدت تیمی را حفظ کنیم . اگر تیم ما روز خوبی داشته باشد و در عین حال انسجام را حفظ کنیم می توانیم ان شاء الله به پیروزی هم برسیم .کادرفنی تیم ملی هم انگیزه زیادی برای رسیدن به دور دوم را دارد هرچند که اگر به دور دوم هم نرسیم بازهم شانس زیادی داریم . پیش بینی کار بسیار سختی است ولی به نظرم حضوردر دور دوم هم برای ما قابل دسترسی است .

*با توجه به سابقه مربیگری که دارید چه قدر در کار فنی دخالت می کنید ؟

- من نظرم را خیلی راحت می گویم ولی این که بخواهم در انتخاب کسی دخالت بکنم اصلا.

* چه قدر به کار شاهین طبع اعتقاد دارید ؟ فکر نمی کنید در آینده با آوردن یک مربی بزرگ خارجی ( مثل آمدن کارلوس کروش در فوتبال یا خولیو ولاسکو در والیبال ) بتوانید خون تازه ای در رگ های تیم ملی تزریق کنید ؟

- برای ما دانش مربی اهمیت دارد و ملیت آن مهم نیست . عرض کردم که من از سال 2003 در کنار تیم ملی بوده ام . مربیانی که در این سال ها به ایران آمدند هیچ کدام مربیان برجسته و صاحب سبکی نبوده اند ، بیشتر آن ها نتیجه گرا بودند و بعد از رفتنشان هیچ اثری را در مسیر ارتقای تیم ملی نگذاشته اند . آقای شاهین طبع در شرایطی که ما قرار داشتیم بهترین انتخاب بود . ایشان به نظر من و کمیته فنی جزو با تجربه ترین و با دانش ترین مربیان ایران است که در کنار مربیان خارجی بسیاری هم کار کرده است . شاهین طبع و کادر فنی منسجم تیم ملی ،دانش لازم برای هدایت تیم ملی در این مقطع را دارند و نتایج هم این موضوع را نشان می دهد . تا زمانی که بتوانیم از دانش این دوستان استفاده کنیم ، بهره می بریم اما اگر فکر کنیم با آمدن مربی دیگر می توانیم خون تازه ای تزریق کنیم ، حتما این کار را خواهیم کرد . تلاش ما این است که باشگاه ها بتوانند مربی خارجی و تمرین دهنده خوب خارجی داشته باشند تا از این طریق بتوانیم رشد ایجاد کنیم تا اثر بخشی بلند مدت داشته باشیم .

راجع به کروش هم در بعد نتیجه گیری عرض کنم ما هیچ وقت نتوانسته ایم به دور دوم جهانی فوتبال صعود کنیم. ایشان 8 سال سرمربی تیم ملی بود وبه نظر من نتوانست اثر بخش باشد ، من اگر جای تاج بودم هزینه استخدام کروش را به 5 باشگاه پرطرفدار لیگ برتر می دادم تا آن ها بتوانند با جذب مربیان کاربلد (مربیان تاثیرگذار ونه مربیان رانده شده )و با یک برنامه ریزی مناسب ،کیفیت فوتبال باشگاهی و در نهایت ملی را ارتقاء دهند . چون باشگاه های پرطرفدارو سطح اول فوتبال ما می توانند شاکله تیم ملی را تشکیل دهند .من خودم را کارشناس فوتبال نمی دانم اما به عنوان یک علاقمند عرض می کنم که اختلاف سطح باشگاهی و ملی ما بسیار زیاد است . بازیکن از باشگاهش به تیم ملی می پیوندد و در نهایت با یک اختلاف زیاد از سطح کیفی مواجه می شوند که این کار را خیلی سخت می کند . برای همین است که کروش می گفت می خواهم تیم را 3 ماه در اردو داشته باشم ، اتفاقی که در هیچ جای دنیا نمی افتد و...

آقای ولاسکو هم انصافا سطح والیبال ملی ما را بسیار بالا بردو شکی در آن نیست ولی به نظرم هزینه هایی که برای ولاسکو و کروش شد اگر در باشگاه ها انجام می شد به ارتقای سطح کیفی والیبال و فوتبال در آینده بسیار کمک می کرد.

* در مورد جام «ویلیام جونز» صحبت کنید .در مصاحبه ای که با آقای فرزاد کوهیان سرمربی تیم امید داشتیم اعلام کردند که انتظارات فدراسیون برآورده شده است .

- یکی از کارهایی که همیشه برای اجرای آن مصر بوده ام داشتن یک تیم پشتیبان برای تیم ملی بزرگسالان بوده است . یکی از ابتدایی ترین کارهایی هم که در اولین روزهای ورودم به فدراسیون انجام دادم ، برگزاری اردوی تیم ب همزان با تشکیل اردوی تیم الف بود . برای این که انگیزه در بین بازیکنان جوان ایجاد کنیم آن ها رابه این تورنمنت و بازی های آسیایی جاکارتا فرستادیم . هدفمان این بوده که بازیکنان نخبه زیر 23 سال را آماده نگه داریم تا بتوانند در آینده به تیم ملی بزرگسالان کمک کنند . متاسفانه یکی از مشکلات باشگاه های ما این است که بعد از اتمام لیگ، 6 ، 5 ماه سردرگم هستند که باید این نقیصه را هم برطرف کنیم . ما تیم توسعه یا همان تیم C را هم با استفاده از مربیان جوانی که هیچ چشم داشتی هم ندارند تشکیل داده ایم که بازیکنانی که در تیم های A وB حضور ندارند بتوانند با این تیم تمرین کنند تا در نهایت پشتوانه سازی را انجام دهیم . البته این وظیفه فدراسیون نیست و ضعف باشگاه های ماست ولی ما با این روش سعی می کنیم بازیکنان را در کوران تمرین نگه داریم تا جور باشگاه ها را بکشیم . این برنامه را داریم که همه بازیکنان حتی بازیکنان ذخیره باشگاه ها را رصد کنیم تا خدای نکرده استعدادی از جمع آن ها هدر نرود . ما از تیم امید انتظار مدال نداشتیم و فقط قصد محک زدن آن ها را داشتیم .جام ویلیام جونز بر خلاف اظهار نظر بعضی از دوستان بسیار معتبر است و در این دوره هم اکثر تیم ها با ترکیب اصلی در آن حضور پیدا کرده بودند . چیزی از ارزش های تیم ما کم نشد و حضور آن ها در راستای استراتژی های ما صورت گرفت.

* خانم شبنم کلاهی به‌عنوان رئیس هیئت بسکتبال استان تهران انتخاب شد . فکر می کنید حضور ایشان در این سمت چه دستاوردی می تواند برای بسکتبال دختران داشته باشد ؟ نگاه خودتان نسبت به بسکتبال بانوان چگونه است ؟

-بسکتبال بانوان در یک و نیم سال گذشته انتظارات ما را برآورده کرد . مثلا در بسکتبال سه نفره در غرب آسیا قهرمان شدیم . در مسابقات کاپ آسیا هم جزو 6 تیم اول قرار گرفتیم . در باشگاه های غرب آسیا هم عملکرد خوبی داشتیم . آمدن یک خانم در استان تهران که منطقه مهمی برای ما محسوب می شود بسیار ارزشمند است . هماهنگ بودن فدراسیون با ایشان بسیار اهمیت دارد . خانم کلاهی از قبل با ما همکاری داشت و شناخت خوبی از بسکتبال دارد . بسیار در کارش جدی و مصمم است و از ظرفیت های بسکتبال تهران به خوبی آگاه است . احساس می کنم ایشان می تواند استان تهران را به خوبی مدیریت کند و ان شاء الله بتواند باری را از روی دوش فدراسیون بردارد . تقریبا هرروز با ایشان در ارتباط هستم و هماهنگی خوبی با هم داریم که امیدواریم با توجه به این که ایشان سرپرست تیم ملی بزرگسالان هم هست بتواند کمک خوبی به بسکتبال بانوان بکند .

*ممنون از وقتی که در اختیار کیهان ورزشی گذاشتید ، اگر حسن ختامی برای این گفت و گو دارید در خدمتتان هستیم :

- ما همیشه آمادگی پذیرش انتقادات سازنده را داریم . بسیاری از خبرنگاران و رسانه ها به ما لطف دارند که از همه آن ها تشکر می کنم و می گویم ما به حمایت آن ها احتیاج داریم ولی خواهش می کنم نیمه پر لیوان را هم ببینند . ما دوست داریم از ظرفیت رسانه ها برای اعتلای بسکتبال استفاده کنیم ولی اگر ببینیم که قصد حاشیه سازی دارند مقاومت می کنم . از کسانی هم که خودشان بسکتبالی هستند و در رادیو و تلویزیون فعالیت می کنند می خواهم حقایق را وارونه جلوه ندهند و منصفانه ما را نقد کنند .

متاسفانه چند نفری به عنوان خبرنگار فعالیت می کنند که بیشتر می خواهند سهم خواهی کنند . البته این جو برای اکثر رشته های ورزشی مثل فوتبال هم هست . واقعا من اگر جای آقای تاج بودم روزی 10 بار سکته می کردم (می خندد).

* گفت و گو از کامران خطیبی

* عکس ها از کریم محمدی