حال خوش نراتزوری با کونته

اینتر با کونته حال و روز خوشی را تجربه می کند و به صدر جدول تکیه زده است. فصل پیش اینتر به سختی و در هفته پایانی و در واپسین فرصت ها بود که توانست سهمیه لیگ قهرمانان را بگیرد. تیم بعد از حاشیه های مربوط به ایکاردی، از هم پاشیده شده بود و از ژانویه به این طرف فراز و نشیب زیادی را تجربه کرد. اسپالتی هم نزدیک درهای خروجی باشگاه بود. شاگردان آنتونیو کونته پس از شکست دادن سامپدوریا در هفته ششم لیگ سری‌آ، یک بار دیگر بهترین رکورد خود را در شروع فصل تکرار کردند. اینتر در فصل 1966-1967 هر شش بازی ابتدایی خود را با پیروزی به پایان رساند. حالا بدین ترتیب نراتزوری‌ در فصل جدید سری آ تیم های لچه، کالیاری، اودینزه، میلان، لاتزیو و سامپدوریا را شکست داده است. پیش از کونته تنها هلنیو هررا چنین رکوردی را آنهم 53 سال پیش به ثبت رسانده بود. با این حال تنها نکته‌ای که ممکن است هواداران اینتر را نگران کند این است در آن فصل نراتزوری‌ با وجود چنین شروعی نایب قهرمان شدند؛ یوونتوس فاتح سری آ شد چون اینتر در هفته آخر شکست غیرمنتظره یک بر صفر مقابل مانتووا را تجربه کرد. تیم هررا در هفت بازی نخست توانسته بود فوجا، وینچنزا، آتلانتا، اسپال، لچه، برشا و تورینو را شکست دهد. امسال راه راه پوشان میلانی فصل را با کونته به بهترین شکل ممکن شروع کرده اند. کسب 18 امتیاز از 6 بازی نخست فصل، زدن 13 گل و خوردن تنها 2 گل، شروعی مطمئن برای نراتزوری بوده که برای رسیدن به این نقطه، گام های لرزانی هم برنداشتند و با اقتدار به صدر جدول تکیه زده‌اند. آنتونیو کونته که لقب «پدرخوانده» را در فوتبال ایتالیا یدک می‌کشد و سابقه مربیگری در یوونتوس، چلسی و تیم ملی ایتالیا را دارد وظیفه دارد تیمی را به دوران اوج برگرداند که هشت سال است تقریباً هیچ جامی را فتح نکرده است.

کونته چگونه به اینتر رسید

مهمترین اتفاق تابستان در اینتر، معرفی آنتونیو کونته به عنوان مربی این تیم بود. او 14 سال به عنوان بازیکن برای بانوی پیر به میدان رفته است، سالها کاپیتان این تیم بوده و با یوونتوس تمام جام‌های ممکن را بالای سر برده؛ همچنین او 3 سال مربیگری یوونتوس را بر عهده داشته تا در کل، دوران حضورش در یوونتوس به 17 سال برسد. آنتونیو کونته در چالش جدید خود راهی اینتر شد تا این تیم را به روزهای اوج خود بازگرداند و از نراتزوری دوباره یک تیم مدعی بسازد.کونته مربی‌ای است که در سری ب اولین موفقیت خودش را به دست آورد، حدود ده سال قبل بود که او همراه با باری توانست قهرمان سری ب شود و این تیم را به سری آ ایتالیا برساند. بعدتر کونته توانست سیه‌نا را پس از سقوط شان به سری ب، به سطح اول ایتالیا بازگرداند. او همچنین آغازگر سلطه کنونی یوونتوس بر فوتبال ایتالیا است، هرچند یوونتوس در دهه 90 و آغاز هزاره سوم نیز بر فوتبال ایتالیا حکمرانی می کرد ولی سقوط این تیم به دسته پایین تر، بیانکونری را چند سال از سطح اول ایتالیا و قهرمانی دور نگاه داشت. او بعد از حضورش در یوونتوس در سال 2011، برای سه فصل متوالی این تیم را قهرمان سری آ کرد و این آغازی بود بر دوران جدید حکمرانی راه راه پوشان بر فوتبال ایتالیا، دورانی که هنوز هم ادامه دارد. بعدتر، کونته هدایت ایتالیایی را در دست گرفت که در جام جهانی ناکام مانده بود و نسل موفق لاجوردی ها به پایان راه خود رسیده بودند. هرچند او با ایتالیا به توفیق خاصی نرسید ولی عملکرد دو ساله او روی نیمکت لاجوردی قابل قبول بود. چنان که در چلسی نیز همین اتفاق افتاد و او توانست تیمی را که در رده دهم تحویل گرفته بود، در فصل بعد به قهرمانی برساند. کونته 5 سال در سطح اول اروپا در رده باشگاهی مربیگری کرده است. او در تجربه نخست خود موفق شد یوونتوسی که 2 سال پیاپی در رده‌ی هفتمجدول قرار می‌گرفت را بدون شکست به مقام قهرمانی رساند و 3 سال موفقیت خود را تکرار کرد. تجربه‌ دوم او روی نیمکت چلسی بود؛ جایی که در اولین فصل حضورش در خارج از کشورش، توانست در حضور کلوپ، گواردیولا، مورینیو، پوچتینو و ونگر به سادگی قهرمان سخت‌ترین لیگ دنیا شود. هر چند فصل دوم او با چلسی چندان موفق نبود اما او در فصل دومش هم بدون جام نماند و موفق به فتح قدیمی‌ترین تورنمنت تاریخ شد.

انتخاب درست

کونته در فصل نقل و انتقالات پرمشتری‌ترین مربی بود و انتخاب درستی انجام داد. حضور در اینتر با شخصیت پر جوش و خروش او متناسب بود. پس از پیوستن به اینتر او درخواست‌های نقل و انتقالاتی‌اش را اعلام کرد. او به ایکاردی نه گفت و ترجیج داد با لوتارو مارتینز و اضافه کردن لوکاکو و سانچز خط حمله خود را تقویت کند و عاقبت این حرکت، کسب 6 برد از 6 مسابقه برای نرآتزوری بود. کونته ناینگولان را در خط هافبک کنار گذاشت و شاه‌مهره‌ای به نام استفانو سنسی را گرفت. جواهری که در میانه زمین برای این تیم می‌درخشد. دیگر تصمیم خوب کونته، اضافه‌کردن گودین به خط دفاعی آبی‌ و مشکی‌پوشان بود که نشان می‌داد این سرمربی ایتالیایی برنامه‌های خوبی در ذهنش دارد. او تیمی را از اسپالتی تحویل گرفت که هر چند در طی دو فصل گذشته توانسته به لیگ قهرمانان راه یابد ولی یک دهه ناکامی را در ابعاد باشگاهی بزرگ، سپری کرده است. پیش از کسب سهمیه لیگ قهرمانان در دو فصل اخیر، اینتر شش فصل متوالی در این تورنمنت غایب بود. آخرین قهرمانی آنها نیز به سال 2011 برمی‌گردد که توانستند در جام حذفی قهرمان شوند. از این منظر، شاید شغل اینتر یکی از سخت ترین چالش های دوران مربیگری کونته باشد.

پایان سلطنت به دست یک خودی

سلطه یوونتوس در ایتالیا دیر یا زود تمام خواهد شد و حالا ترس هواداران یوونتوس این است که این پایان به دست مردی از جنس خودشان باشد، مردی که این سلطه را شروع کرد، پایه‌هایش را محکم کرد و بنزینی که در باکش ریخت تا چند سال بعد از خودش هم ماند و قهرمانی‌های بعدی را تسهیل کرد. پایان این سلطه اجتناب ناپذیر است و اگر این پایان به دست کونته باشد، سورئالیسم‌ترینداستان قرن ایتالیا شکل خواهد گرفت؛ چه چیزی سورئالتر از بودن کونته در اینتر، دیدن محکم فشار دادن نشان اینتر که روی کت او نقش بسته زیر ضلع شمالی سن سیرو در مقابل هواداران افراطی اینتر، دیدن بالا و پایین پریدن های دیوانه‌وار او، این برای موفقیت اینتر دیوانه، دیدن غرش های شیرانه اش برای موفقیت اینتر؟

فلسفه تاکتیکی کونته

علاقه کونته به استفاده از 3 مدافع بر کسی پوشیده نیست و ورود گودین کار کونته برای راه اندازی سیستم 3 مدافعدر اینتر را به شدت ساده می‌کند. او مدافعی سطح بالا با تجربه بسیار فراوان است که هرچند مدتی است از روزهای اوجش فاصله گرفته اما کماکان از بهترین‌های دنیاست. سیستم 3-5-2 به دلیل داشتن یک مدافع میانی بیشتر، با اعطای برتری عددیو عمق بخشیدن به سیستم دفاعی، در فاز دفاعی برتری‌های متعددی را به تیم‌ها می‌دهد، حال اگر این سیستم توسط آنتونیو کونته که در بین مربیان کنونی بهترین مربی جهان در زمینه استفاده از سیستم 3-5-2 است پیاده شود، این برتری‌ها مضاعف خواهد شد. فراموش نکنیم او با ترکیبی از مدافعین نه چندان قدرتمندی مانند آزپلیکوئتا، داوید لوییز و گری کیهیل توانسته بود خط دفاع مطمئنی در چلسی بسازد. اما پرونده اینتر بیش از چلسی به ایتالیا و یوونتوس شبیه است زیرا علاوه بر سیستم دفاعی قدرتمند، مدافعینی که این سیستم را اجرایی میکنند هم خود از بهترین‌ها هستند و در چنین مواردی همین ترکیب سیستم دفاعی قدرتمند و مدافعین درجه یک به تنهایی برای تبدیل هر تیمی به یک مدعی جدی کافی هستند، بهترین گواه این ادعا هم تیم ملی ایتالیا است. تیم ملی ایتالیا پیش از آمدن کونته، پاینیتر از کاستاریکا از صعود از گروه خود در جام جهانی بازمانده بود و بعد از رفتن کونته به جام جهانی حتی صعود نکرد، اما در زمان کونته و با اتکا به مثلث بارتزالی-بونوچی-کیلینی (به علاوه بوفون) توانست در گروه بلژیک و سوئد صدرنشین شود و به سادگی اسپانیا را شکست دهد و در نهایت با شکست در ضربات پنالتی مقابل آلمان ِ قهرمان جهان از یورو کنار رفت.

برنامه کونته برای آینده اینتر

کونته در تلاش است تا در اولین اقداماتش در باشگاه جدید، فلسفه کاری خود را در اینتر پیاده کند. او از گذشته و به خصوص تجربه دو ساله حضور در چلسی و کار در یک کشور متفاوت، درس های مهمی گرفته و آماده است تا از این تجارب در شغل جدید خود بهره ببرد. کونته در سال دوم حضورش در چلسی هر چند به قهرمانی در جام حذفی رسید ولی در مجموع سال خوبی را سپری نکرد. شاید منشأ اتفاقات و حاشیه های فصل دوم حضورش در چلسی، به داستان کاستا بازگردد. در اواسط فصل اول حضور کونته در چلسی، رابطه میان او و دیگو کاستا تیره و تار شد و کار به جایی رسید که بحث خروج این مهاجم پیش از پایان فصل مطرح شد. در نهایت کاستا در چلسی ماند و با این تیم به قهرمانی رسید ولی پایان فصل کونته طی اقدامی عجیب، در پیامی در واتساپ به مهاجم تیمش اعلام کرد به دنبال تیم جدیدی برای فصل بعد باشد. کاستا چند ماه حاشیه نشین بود تا اینکه در نهایت راهی اتلتیکومادرید شد.

آنتونیو یک ویژگی ذاتی مهم دارد که اینتری‌ها آن را بسیار مهم می‌دانند. او از نظر روابط عمومی یک فرد بسیار باهوش و پیش‌رو است. همیشه پرشور است و می‌داند در موقعیت‌های مختلف چطور حرف بزند و این موضوعی است که در شرایط فعلی برای مسئولان اینتر از اهمیت زیادی برخوردار است.

آنتونیو، سرشار از هیجان است و این را کنار زمین و در جریان مسابقات به خوبی و پرحرارت نشان می‌دهد. او به خوبی می‌داند چگونه انرژی هوادارانی که فصل گذشته میانگین حضورشان در سن‌سیرو حدود 61 هزار نفر بود را چند برابر بیشتر کند. بعضی‌ها معتقدند حضور قبلی کونته در یوونتوس ممکن است مانع موفقیت او در اینتر شود، اما بسیاری دیگر آن را عامل موفقیت می‌دانند و نه مانع آن. استدلال منتقدان این است که مارچلو لیپی بعد از یوونتوس دوران کوتاهی را در اینتر گذراند و کوشید در این تیم تغییراتی ایجاد کند، اما در این راه ناکام ماند. حالا کونته هم می‌خواهد اوضاع را در اینتر تغییر دهد. آیا او مسیر لیپی را طی خواهد کرد؟

* عرفان خماند