طلسم شکن

وزنه برداری از دالاهوی کرمانشاه

-حافظ قشقایی وزنه بردار سبک وزن و ملی پوش متولد دالاهو در کرمانشاه است و نایب قهرمان جهان در 25 اسفند 1373 چشم به جهان گشود.

-دالاهو زادگاه حافظ از توابع استان کرمانشاه در غرب ایراناست. این شهر بر سر راه کرمانشاه واسلام‌آباد غرب به سرپل ذهاب وقصر شیرین واقع شده‌است.

-حافظ درباره موقعیت دالاهو می گوید: دالاهو از طرف کرمانشاه به سمت مرز که بروید نرسیده به سرپل ذهاب است.یک شهر کوچکاست.کل شهرستان از سه تا شهر تشکیل شده و تقریبا پنجاه هزار نفر جمعیت دارد.-وی ادامه داد: در دالاهو فقط پدرم درمسابقات پیشکسوتان جهان قهرمان شد و به جز پدرمیک مدال آور دیگر هم در پیشکسوتان بود.-قشقایی اضافه کرد:در شهر ما دو دسته آدم هست، یه عده تنبور زن و یکعده چاقو ساز هستند که پیشه خانوادگی ما چاقوسازی است. پدرم کارگاه چاقوسازی دارد و هنوز هم با 65 سال سن از شش صبح تا شش بعد از ظهر کار می کند.البته پدرم اصلا اجازه نمی دهد؛ چون خودش خیلی در این راه سختی کشیده و می گوید دوست ندارم در این زمینه وارد فعالیت شوی.

مهندس نفت از دانشگاه تهران

- حافظ با رتبه هفتصد در کنکور سراسری قبول شد، آنهم در رشته مهندسی نفت در دانشگاه تهران.مهندس چهار سال دور از خانه درس خواند تا شد مهندس، اما در تمام این سالها عشق به وزنه برداری رهایش نکرد.

-حافظ درباره رشته تحصیلی خود می گوید:« دو سال پیش از دانشگاه تهران ،لیسانس گرفتم و برای ارشد هم در دانشگاه شریف قبول شدم ولی به دلیل شرایط تمرینات وزنه برداری ادامه ندادم.»

-وی ادامه داد: من در سال نود کمی از وزنه برداری دلسرد شده بودم، بدنم خیلی ضعیف بود و زود آسیب می دیدم و خیلی هم علم استفاده از مکمل را نداشتم.حتی یه دوره ای ورزش را کنار گذاشتم و رفتم دنبال تحصیل، به مهندسی نفت هم علاقه داشتم؛ همین الآن هم با وجود این که دو سال است از درس فاصله گرفته ام ولی خب، واقعا علاقه دارم و مطالعه می کنم.دوست دارم در آینده،هم ادامه تحصیل بدهم و هم در این زمینه کار کنم.

افتخاراتم را به پدرم تقدیم می کنم

-نایب قهرمان سبک وزن جهان در مسابقات امسال درباره نحوه ورودش به عالم پولاد سرد می گوید: من اوایل حدود سال 84 و 85 بود.پدرم اتفاقا میل نداشت من وارد وزنه برداری شوم چون خودش خیلی ناملایماتی دیده بود. من رشته های دیگر هم مثل پینگ پنگ و فوتبال می رفتم و علاقه هم داشتم ولی خب کم کم حسی که پدرم به وزنه برداری داشت به من هم منتقل شد. پدرم در سال های پیش از انقلاب و اوایل انقلاب که جنگ تحمیلی هم بود در شرایط خیلی سختی تمرین می کرد و حتی میله و وزنه هم نداشتند و از یک میله خیلی بد و آجر سوراخ شده به جای وزنه استفاده می کردند.حتی میله را نمی توانستند زمین بیاندازند و باید کامل می گذاشتند و خیلی سخت بود ولی نتیجه اش این شد که این تجربیات را به من انتقال دادند و من این مدال را مدیون پدرم هستم که تنها مربی من بود.همه افتخاراتم را به پدرم تقدیم می کنم و فکر کنم از من هم خوشحال تر است.

برخواه گفت که وزنم را کاهش دهم

-قشقایی در خصوص سکوی پرتابش به تیم ملی صحبت کرد و گفت:من مسابقات قهرمانی کشور که سال گذشته در امیدیه برگزار شد.از تیم کرمانشاه در این مسابقات شرکت کرده بودم. اصلا وضعیت خیلی خوبی هم نداشتم چون چند ماه قبلش آسیب دیده بودم و رکورد بالایی هم نداشتم.در آن مسابقات حتی دوم شدم ولی آنجا آقای برخواه مسابقات را دیده بودند.

-وی ادامه داد: آقای برخواه ،مسابقات امیدیه را رصد کرده بود و آقای خورشیدی و آقای جباری که پیش از این با آن ها سابقه همکاری داشتم در تیم های لیگ برتر نظر مساعدی روی من داشتند و این شد که به اردو تیم ملی دعوت شدم و قبل از مسابقات جام فجر و قهرمانی آسیا یک ماه به صورت تستی در اردو بودم.آنجا هم عملکرد خوبی داشتم و رکوردهایم را افزایش دادم. بعد هم برنامه های آقای برخواه را به مدت سه ماه ادامه دادم و در دسته 61 به رکوردهای خوبی رسیدم.حتی امسال آن رکوردها مدال آور بود ولی وقتی به اردو رفتم چون وزنم در حال کاهش بود با آقای برخواه صحبت کردیم و ایشان گفت با این شرایط در 61 شانس چندانی نداری و اگر 65-66 کیلو بودی می توانستی طلا هم بگیری ولی گفت سعی کن وزنت را کاهش دهی که در طول سه ماه به 55 کیلو رسیدم.

پدرم همیشه می گفت می توانم جانشین نصیری شوم

-اوج کار حافظ قشقایی در مسابقات قهرمانی وزنه برداری امسال در تایلند بود.او ،ایران را پس از 42 سال در مسابقات قهرمانی جهان صاحب مدال نقره کرد. عجیب که مسابقات جهانی تایلند، اولین مسابقه برون مرزی حافظ قشقایی در دسته سبک وزن بود. او تا قبل از این برای هیچ مسابقه ای پایش را از ایران بیرون نگذاشته بود، اما در همان اولین تجربه کاری کرد که فقط در سال‌های دور از قهرمانانی چون محمود نامجو، علی میرزایی، علی صفاسنبلی، داود ملکی و محمد نصیری دیده بودیم.حافظ در 24 سالگی اولین مدال جهانی خود را گرفت. قشقایی دراین باره می گوید: بعد از دوره ای که آقایانی مثل نصیری، نامجو، المالسی و دیگر وزنه برداران سبک وزن را داشتیم دیگر در سبک وزن مدعی نبودیم.ما در بیست سال اخیر فقط در فوق سنگین و وزن های بالا مثل 96 و 85 می توانستیم مدال آور باشیم و در سبک وزن با وجود این که وزنه برداران خوبی داشتیم ولی هرگز به مدال جهانی بزرگسالان نرسیدیم.

وی ادامه داد: وزنه برداران قابلی داشتیم ولی در نهایت این طلسم به دست من شکسته شد. خیلی ها در طول سال های اخیر و در این چندماهی که در اردو بودم به من گفتند که اصلا قید سبک وزن را بزن و وزن خود را بالا ببر.می گفتند تو نمی توانی موفق بشی! یا می گفتند اصلا ایران وزنه بردار سبک وزن به مسابقات اعزام نمی کند ولی من از همان بچگی به خودم ایمان داشتم که می توانم این کار را انجام بدهم و همیشه هم پدرم به من می گفت که می توانی جانشین محمد نصیری بشی.خدا را شکر که همین طور هم شد و اتفاق خیلی خوب و بزرگی هم بود.امیدوارم این روند ادامه داشته باشد.

نصیری می گفت تو از من بهتر هستی

-وی اضافه کرد: آقای محمد نصیری قهرمان اسبق جهان قبل از مسابقات تایلند به همراه وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک آمده بودند و باهم که صحبت کردیم، گفت توانایی بالایی داری وبا فیزیک بدنی مناسبی که داری در بعضیچیزها از من بهتر هستی. بخصوص در مورد فرم کف دست من که می گفت از خودش هم بهتر هستم و ایمان داشت به من که می توانم این کار را انجام دهم. همان جا به وزیر ورزش هم گفت ما بعداز حدود چهل سال این مدال را می گیریم.

-وی خاطر نشان کرد:من در چند ماه اخیر رکوردهای خوبی را زده بودم، با اینکه کمی وزنم بالاتر بود و کسانی که به تیم نزدیک تر بودند و وضعیت من را می دانستند، به مدال گرفتن من ایمان داشتند ولی بازهم کار سختی بود چون اولین تجربه بین المللی‌ام به شمار می آمد و حتی در رده جوانان و نوجوانان یا باشگاه های آسیا شرکت نکرده بودم.واقعا سخت است.من حتی تجربه حضور در مسابقات خیلی سطح پایین تر را هم نداشتم ولی خب واقعا راحت بودم و مشکل خاصی نداشتم.از این بابت که استرس بگیرم.البته همیشه در همه کارهایی که انجام داده ام، چه تحصیل چه ورزش، اعتماد به نفس باعث شده که به خودمایمان داشته باشم.

طوری در تمرین وزنه زدم که نقره بگیرم

-قشقایی درباره شرایط خود پیش از حضورش بر روی تخته مسابقات قهرمانی جهان در تایلند می گوید:دو سه روز قبل از مسابقه یعنی روز دوشنبه به تایلند رسیدیم، من ،چهارشنبه مسابقه داشتم و تقریبا سه کیلو هم وزنم اضافه بود و باید کم می کردم. برنامه ریزی دقیقی داشتیم و من طوری برنامه ریزی کردم که وقتی به محل مسابقات می رسیم آنجا حدود 1.5 کیلو اضافه وزن داشته باشم ولی رطوبت تایلند خیلی بالا بود. هتل ما هم کنار دریا بود.اینطوری بود که باعث شد محاسبات ما به هم بریزد و نتیجه این شد که من تقریبا سه کیلو وزنم بالا بود و باید در دو روز آن را کاهش می دادم. روز مسابقه در سونا بودم،وزنمهم کاهش پیدا نمی کرد؛ حتی تا 15 دقیقه قبل از وزن کشی هم داخل سونا بودم و هر کاری می کردیم پایین نمی آمد.در نهایت به سختی به وزن 55 رسیدم. بعد از وزن کشی هم تقریبا یک ساعت و نیم تا شروعمسابقه وقت داشتم که زمان زیادی هم نبود.ضمنا ناهار هم چیزی نخورده بودم. دیگر خاصیت سبک وزن همین است. اصلا نباید چیزی می خوردم.

-وی ادامه داد: حتی پیش از مسابقه به مربیان هم گفتم از مسابقات لیگ و کشوری هم راحت ترم. همه چیز آماده بود و شرایط خیلی خوبی را تجربه کردم. خیلی هم خوب شروع کردم و در یک ضرب وزنه ها را پشت صحنه می زدم ولی خودم احساس کردم که بدنم تعادل کافی را ندارد و ضعف کردم.

-حافظ اضافه کرد:من در تمرینات وزنه ای را زده بودم که نقره بگیرم. البته امسال سطح مسابقات از چیزی که انتظار داشتیم بالاتر بود.

-وی در خصوص آنالیز رقیبانش در مسابقات قهرمانی جهان امسال گفت:رکوردهای رقیبانم را که قبلا ثبت کرده بودند می دانستیم ولی آن ها هم در ماه های اخیر پیشرفت کرده بودند. وزنه بردار عربستان خیلی وزنه های خوبی زد، وزنه بردارهای قزاقستان خوب کار کرده بودند به خصوص آن وزنه برداری که روی سکو رفت. ویتنامی ها خیلی خوب بودند، فیلیپین خوب بود و همه از آسیا بودند و رقابت سختی بود. حتی وزنه بردار کره شمالی هم تصور نمی کردیم که این وزنه ها را بزند. مجموع 294 را ثبت کرد که ما انتظار بیشتر از 280 را نداشتیم ولی مسابقات جهانی قبل از المپیک بود و همه با آمادگی آمده بودند.

تمریناتم را در یک زیرزمین برگزار می کردم

-نایب قهرمان سبک وزن جهان در مسابقات امسال تصمیم دارد که وزن خود را برای رقابت های آینده بالا ببرد.وی دراین باره توضیح داد و گفت:الان وزنم نزدیک به 61 کیلو رسیده است.تقریبا با هرکس از بین پیشکسوتان و مربیان و حتی رییس فدراسیون صحبت کردم، همه موافق حضور من در دسته 61 کیلو بودند و برنامه ام این است که وزن و رکوردهایم را افزایش دهم .ما مسابقات جام فجر و قهرمانی آسیا را پیش رو داریم و اگر بتوانم به وضعیت خوبی برسمان شاا... در مسابقات شرکت می کنم اگر وضعیت خوب نشد باید تمرینات را خیلی سخت تر ادامه بدهم.آن همبرای مسابقاتی که بعد از المپیک در سال 2021 داریم.

-نایب قهرمان دسته سبک وزن جهان درباره امکانات وزنه برداری شهرستان خود می گوید:واقعا در سطح شهرستان ها وضعیت خیلی بد است و هیئت های استانی باید کمک کنند. ما در سال های اخیر از نظر بودجه خیلی مشکل داشته ایم و می بینیم که بودجه وزنه برداری نسبت به خیلی از ورزش هایی که در سطح دنیا هیچ اسم و رسمی برای ایران ندارند، خیلی کمتر است.این مشکلات در وزنه برداری وجود دارد.حتی هزینه سفرهای تیم ها هم به زحمت جور می شود و دیگر برای استان و شهرستان ها بودجه ای نمی ماند. واقعا سالن ها وضعیت خیلی بدی دارند. حتی سالن آزادی هم در حد تراز اول دنیا نیست ولی باز همین وضعیت برای من عالی بود و باعث پیشرفتم شد. حالا ببینید دیگروضعیت شهرستان ها به خصوص شهرستان های کوچک که وزنه برداران کمی هم دارند چگونه است.

-وی ادامه داد:به خصوص دالاهو که محل تمرین خودمحالت یک زیرزمین داشت و سرویس بهداشتی هم نداشت.شش ماه آب خوردن نداشتیم. می خواستم به مسئولین بگویم الان ورزشکار جهانی هستم و بیست هزار فالوئر دارم که نصف آن ها خارجی هستند، اگر یک فیلم بگذارم آبروی خودمانمی رود و می گویند ورزشکارشان در این شرایط و با این میله و با این وزنه ها تمرین می کند. واقعا جالب نیست، وقتی کشورهای دیگر را می بینیم که با چه امکاناتی تمرین می کنند. واقعا خیلی باید به شهرستان ها رسیدگی شود. همین 10 نفری که مسابقات رفتیم همه از شهرستان های کوچک بودیم یا شهرستان هایی که امکانات بالایی نداشتند. مثلا من و رضا دهدار شاید پدیده های امسال تیم ملی بودیم، من از دالاهو و رضا از رامهرمز که شهرستان های محرومی بودند.

-وی در خاتمه گفت: ان شاا... چند ماه دیگر بتوانم در جام فجر و قهرمانی آسیا شرکت کنم و سپس در مسابقات سال آینده جهان و آسیا حاضر شوم. ضمنا چین در دسته 61 کیلو ، دو وزنه بردار خوب دارد و همین وزنه بردار کره شمالی هم به 61 می آید. در سطح جهان هم کلمبیا یک وزنه بردار خوب دارد.

* کیوان طباطبایی