مدیریت ورزش را درست کنید
وزیر ورزش و جوانان، تاریخ جدید واگذاری باشگاه های
استقلال و پرسپولیس را اعلام کرد. طبق وعده ایشان دو باشگاه مطرح وپرطرفدار
کشورمان در" نیمه نخست سال ۹۹" به بخش خصوصی واگذار خواهند شد.
امیدواریم این بار وعده آقای وزیر ،صادق و عملی باشد. در سال های اخیر و خاصه در
دوره مدیریت دولت فعلی بارها و بارها از زبان مسئولان ورزش شنیده شده که دوباشگاه
ذکر شده " بزودی" یا
" تا آخر سال" و... به بخش خصوصی واگذار می شود اما نه هنوز این " بزودی"
معلوم است چه زمانی است و این" زود" از حیث زمانی چه" کمیتی"
است ونه این" آخرسال" معلوم شده بالاخره آخر کدام سال...! در این کرت و
نوبت همایشان زمان جدیدی را اعلام کرده و
آن هم حداکثرتا آخر شهریور ماه سال ۹۹است. البته ایشان در این جلسه( مجمع باشگاه
استقلال) خصوصی شدن این دوباشگاه رایک" اتفاق ملی" دانسته و در باره تاثیر مثبت این اتفاق در
توسعه فوتبال و این دوباشگاه مطالبی را
مطرح کرده است. مطالبی که البته صحیح است اما تازگی ندارد چون سال هاست که
کارشناسان و اهل فن در باره ضرورت این مساله و کارکرد و نقش دو تیم پرسپولیس و
استقلال در پیشرفت فوتبال وبلکه ورزش تاکید می کنند و ضرورت انجام کار را به
مسئولان ورزش یادآور می شوند.با این همه هیچ اتفاقی نیفتاده واین دو تیم از حیث
مالکیتی و به ویژه مدیریتی به شکلی غیر ثابت و متزلزل روزگارمی
گذرانندو...
باری، به بهانه اظهارات وزیر ورزش عجالتا دو نکته را به طور مختصر عرض می کنیم وباقی مطالب را به فرصت بهتر و مجال بیشتر واگذار می کنیم.
نکته اول ، همانطور که بارها نوشته ایم برای این نشریه مهم نیست که این دوباشگاه به بخش خصوصی واگذار شوند یا خیر، بلکه آنچه در وهله اول مهم است تعیین قطعی مالکیت این دوتیم است ، به نظر ما خصوصی یا دولتی یا خصولتی بودن آن در مرحله بعدی اهمیت است . برزخی بودن وضع مالکیتی این دو تیم موجب بی ثباتی مدیریتی آنها شده و از این بابت زیان وضررهای مختلف اداری، مالی ، فرهنگی و...دامنگیر آنها بوده است واز همه مهمتر ظرفیت وسیع و بالقوه این دو تیم هیچگاه به فعلیت در نمی آید وبه طور طبیعی نمی توانند نقش وکارکردهای مثبت و چند جانبه خود را درباره ورزش ایفا کنند. لذا همانطور که بارها وبارها ، به سهم و وظیفه خود نوشته ایم روشن شدن وضعیت مالکیتی این دوتیم فقط امری ضروری نیست بلکه حیاتی است!
نکته دوم اینکه ما نیز با نظر وزیر ورزش موافق هستیمکه خصوصی شدن این دو تیم” اتفاق مثبتی” است و در سامان یافتن این دوتیم و توسعه ورزش ایران می تواند نقش تاثیرگذاری را ایفا نماید اما این نکته را هم اضافه می کنیم که صرف خصوصی شدن دو باشگاه نمی تواند موجب سامان و توسعه ورزش و فوتبال شود آنچه در این باره مهم است نحوه مدیریت این پروژه ( خصوصی سازی) و اتفاقات بعد از آن است. همانطور که بارها نوشته ایم ورزش و فوتبال ما از حیث امکانات مادی و سرمایه های انسانی کم و کسری ندارد، خصوصی سازی یا تعیین قطعی تکلیف مدیریتی این دوباشگاه هم می تواند بر نقاط قوت ورزش و فوتبال بیفزاید اما آنچه از همه این امکانات و اقدامات مهمتر است مساله مدیریت است. بی تعارف موضوع مدیریت یکی از اصول اصلی در پیشرفت یا عدم آن در کاروبار هرسازمان کوچک و بزرگ و هر مجموعه خرد و کلانی است. در ورزش هم این اصل صادق است اما متاسفانه این اصل مهم در ورزش ما جدی گرفته نشده و این اصلی ترین دلیلی است که طی سال ها و دوره های مختلف اجازه نداده است ورزش ما از پیشرفت و حرکت مطلوب روبه جلو برخوردار باشد. برای مثال و آخرین نمونه،به اتفاقاتی که بر سر بازی سپاهان- پرسپولیس همین هفته گذشته رخ داد نگاه کنید . در روزنامه های ورزشی و رسانه ملی در حالی همه شاهد درگیری شدید لفظی مسئولان دوتیم واتهام زنی آنها به یکدیگر بودیم که در یک بررسی خیلی ساده مشخص می شود که اصولا درگیری و دعوای این دوتیم قدیمی و پرطرفدار فرع ماجراست. اصل ماجرا مدیریت ناپخته ونابلدی است که با تصمیمگیری های غلط عوض ایجاد شرایط محترمانه و سالم برای فعالیت به قهر و درگیری و تنش و تفرقه دامن می زند. تاسف وقتی بیشتر می شود که می بینیم رسانه های مادر این ماجرا به جای پرداختن به اصل ماجرا و زیر سئوال بردن رفتار و تصمیمات مسئولان فوتبال بی صاحب! به بحث و درگیری میان مسئولان دوتیم که از همبازی ها و رفقای قدیمی هستند، دامن می زنند و... متاسفانه همانطور که بارها نوشته ایم تا زمانی که وضعیت مدیریت ورزش رشته پرطرفداری مثل فوتبال اینگونه باشد و کار دست نااهلان باشد و دست کاربلدان نباشد ، نمی توان از سرمایه های قیمتی ورزش هم به درستی استفاده کرد. بنابراین عرض می کنیم خصوصی سازی و مهمتر از آن روشن شدن تکلیف مدیریتی استقلال و پرسپولیس، مهم بلکه حیاتی است اما حیاتی تر از آن، سپردن کار ورزش و فوتبال به دستمدیران متخصص و متعهد است.
* سیدمحمدسعید مدنی