پای صحبت‌های «مهربد شاملی» که در مسیر افتخار گام برمی‌دارد

سال 98 برای «مهربد» سکوی پرتاب بلندی بود. او در این سال، با پشتوانه تجربی اولین حضورش در رقابت های بین المللی، درخشش قابل توجهی را داشت. حضور در مسابقات معتبر فرمول 4 امارات، اوج کار «مهربد شاملی» بود.
این اتفاقات در حالی رخ داد که این ورزشکار جوان ازجای خاصی حمایت نشد و تنها به پشتوانه زحمات خود و دلسوزی پدرش حرکت کرد و موفق شد.
او را باید در زمره ورزشکارانی قرار داد که با تلاش و سختی فراوان به موفقیت رسیده اند. گاه مورد کم لطفی قرار گرفت و گاه برخی جریانات داخلی و حسادت ها، در مسیر متوقف ساختن او حرکت کردند اما همان سختکوشی و علاقه بی حد و حصرش به کارتینگ، موانع را کنار زد.
بی شک اگر «مهربد شاملی» با همین پشتکار به جلو حرکت کند، در آینده ای نه چندان دور به چهره ای بزرگ در تاریخ اتومبیلرانی ایران مبدل خواهد شد.
«مهربد شاملی» در آخرین فعالیت ورزشی مهم خود در سال 98، در دومین مرحله از مسابقات جهانی فرمول 4 که در پیست معروف یاس مارینا برگزار شد، توانست درجمع15 شرکت کننده از تیم‌های مطرح اتومبیلرانی جهان، مقام هفتم را به خود اختصاص دهد.
با «مهربد» و پدرش، در پایان سال پر اتفاق 98 هم کلام شدیم که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:

*سال ۹۸ برایت چگونه سپری شد و چقدر به اهدافت ورزشی ات در این سال دست پیدا کردی؟
- ٩٨ پر كارترين سال من در مسابقات بین المللی بود.اول كارتينگ و بعد رسيدن به فرمول ٤ امارات كه توانستم امسال وارد آن رقابت ها شوم.
در مسابقات كارتينگ مقام سوم شدم و در رقابت های فرمول ٤ امارات (مسابقاتی که در سطح بالا و با حضور ورزشکاران سرشناس کشورهای مختلف برگزار می شود) طی ۱۵دور مسابقه دادم و توانستم مقام هفتم را بدست بیارم و البته در رده هشتم و نهم و دهم قرار بگیرم.لازم به ذکر است که من تنها راننده مجموع مسابقات و در بین همه شرکت کننده ها بودم که در تمام مسابقات امتیاز گرفتم و کارم را تمام کرده و در هر دور نیز رتبه‌ام پایین تراز دهم بود.
*حضور در مسابقات بین المللی طی دو سال اخیر چقدر تجربه‌ات را بالا برده است؟
-خیلی زیاد در این زمینه پیشرفت داشته‌ام. جدا از بحث تجربه، از نظر علمی هم پیشرفت خوبی داشته‌ام که این می تواند در ادامه راهم کمک زیادی به ما نماید.
*با توجه به دومین سال حضورت در رقابت های معتبر بین المللی چه پیشنهاداتی به دستت رسیده است؟
-از آنجایی که با تیم جدیدم قرارداد بسته بودم دیگر به گزینه های دیگر فکر نمی کردم اما با این حال از فرمول ٣ آسيا هم پيشنهاد داشتم.
*سال گذشته در مسابقات با بدشانسی‌هایی روبرو شدی؛ آیا امسال بدشانسی دست از سرت برداشته بود؟
- متاسفانه امسال هم در کارتینگ بدشانسی داشتم و در حالیکه دوم بودم، در پيچ آخر راننده پشت سرم به من زد و سوم شدم اما در مسابقات فرمول 4 خوشبختانه دچار بدشانسی نشدم.
*درباره رقابت‌های فرمول ۴ امارات صحبت کن!
- تيمى بود كه در كارتينگ زيرِ نظرشان بودم و بعد از تمرينات شبيه سازی و تمرين با ماشين فرمول۴ با من قرارداد بستند و رضایت کاملی هم از شرایطم دارم.
*کسب جایگاه هفتم بین ۱۵ راننده مطرح اتفاق مهمی بود؛ چگونه به دست آمد؟
-خيلى برام سخت بود تا بتوانم خودم را به شرایط جدید عادت بدهم اما با تمرين و سخت كوشى بدستش آوردم . این واقعیت وجود دارد که مسابقات در آن سطح، با توجه به علم روز و نوع تمرینات و فشردگی کار، سختی خودش را دارد. ضمنا  تفاوت بین بهترین راننده و نفرات بعدی در پیستهای۶ کیلومتری و سطح بالایی مثل یاس مارینا، زیر یک ثانیه است و به همین علت مقام هفتمی برایم با ارزش بود.
*به تعویق افتادن دور پایانی فرمول ۴ امارات به دلیل شیوع کرونا برای تو اتفاق خوبی بود یا خیر؟
*هدف بزرگت برای سال آینده چیست؟
-هدف اصلی ام پیشرفت است و اینکه بتوانم در آن مسابقات مهم روی سکو بروم. از سوی دیگر به دنبال پیشرفت علمی و تجربی بیشتر در آنجا هستم.
*آیا با وجود این موفقیت‌های بین المللی در داخل از تو حمایتی صورت گرفته است؟
- خير، به غير از پدرم كسى از من حمايت نمي‌كند و این یکی از بزرگترین مشکلات ما رانندگان ایرانی است زیرا همه می‌دانیم که رسیدن به بالاترین سطوح بین المللی نیازمند داشتن اسپانسر مناسب برای رانندگان است و چون در آن سطح مسابقات، اختلاف رانندگان به هزارم ثانیه می‌رسد قطعا تیمها راننده‌هایی که اسپانسر بهتری دارند را انتخاب و جذب می‌کنند. ضمنا بحث فروش البسه و‌کلاه و... تیم ها هم بسیار مهم است که در این زمینه در کشورمان مشکل داریم و تمام این موارد انگیزه استخدام رانندگان ایرانی را از سوی تیمها به حداقل می‌رساند. امیدوارم روزی به جایی برسیم که این معضل رفع گردد.
*اگر در پایان صحبتی هست می شنویم.
-جا دارد به مردم ایران سال نو را پیشاپیش تبریک بگویم.


*می دانیم که مهربد بدون حمایت مسوولان و با هزینه شخصی به این جایگاه رسیده است؛ آیا انتظاری از مسوولان ورزش دارید؟
- واقعیت این است که؛ دو‌سال پیش پس از رشد مناسبی که «مهربد» در کارتینگ داشت و مقام های خوبی را هم کسب کرد به این نتیجه رسیدیم که نباید او را در داخل و رقابت های کشور خودمان محدود کنیم لذا به این دلیل و همچنین برای دور ساختن او از حواشی مختص ورزش ایران، تصمیم گرفتیم که همه سختی ها را به جان بخریم و مقدمات شرکت وی در پیکارهای بین المللی را فراهم کنیم. هدف اصلی این بود که اصول حرفه‌ای و اخلاقی رانندگی را در آن سطح بالا یاد گیرد.
او با حداقل امکانات شروع کرد و‌نایب قهرمان فصل قبل و دیده شد و راه رشدش مهیا گشت و خوشبخاته اتفافات این فصل هم عالی بود.
البته مشکلات زیادی وجود دارد. حمایتی هم صورت نمی گیرد. نوسانات ارز و عدم ثبات در این زمینه، گاه حتی باعث می شود هزینه های شرکت در مسابقات بین المللی و برون مرزی تا 40 درصد و آنهم به شکل ناگهانی افزایش پیدا کند. از سوی دیگر، همواره برای آمد و رفت ها با مشکلاتی روبرو می شویم. با تمام این مشکلات، ورزشکار ما در جدالی نا برابر باید با رقبای خود مبارزه کند چون آنها با بهترین امکانات روانه مسابقات می شوند و ما جدا از مشکلات مان در زمینه پشتیبانی، حتی برای اطلاع رسانی هم باید خودمان اقدام کنیم. از همه بدتر اینکه در کشور ما اهمیت اتومبیلرانی در حد صفر است. این نگاه ما به اتومبیلرانی را در کنار درآمدزایی دیگر کشورها از این رشته و جذب تماشاگر توسط آنها قرار دهید تا عمق مشکلات مشخص شود. اتومبیلرانی در دیگر کشورها از پر تماشاگرترین رشته های ورزشی است اما در ایران جدی گرفته نمی شود.
*برنامه بعدی تان برای مهربد چیست؟
*برای پیاده کردن برنامه های بعدی چه مشکلاتی پیش روی شما قرار دارد؟
-مشکل اصلی موانع در مسیر اخذ ویزا است و مشکلات مالی هم سر جای خود. درباره مشکل اول خوشبختانه سرپرست جدید فدراسیون دکتر ناظمی و اعضای فدراسیون تلاش فراوانی کردند و امیدواریم تا چند روزآینده این مشکل حل شود و همینجا از این عزیزان کمال تشکر را دارم. بحث مالی را هم فعلا کاری نمی توان کرد و باید به آینده امیدوار بود.
*چه دورنمایی برای مهربد متصور هستید و فکر می کنید در سال‌های آینده به چه جایگاهی می رسد؟
- پاسخ این سوال را در قالب یک درد دل عنوان می کنم: مهربد از سالها پیش و در۹سالگی که کارتینگ را شروع کرد، هیچ امکانات اضافه ای نداشت و اتفاقا در تمام این دوران نفرات دیگری بهتر ازمهربد بودند، ولی تفاوت این بود که مهربد با جدیت ادامه داد و سختی کشید و برنامه داشت و سریعا مسیر خود را عوض نکرد و نا امید نشد. او بر اساس یک برنامه درست، مدرسه ، کلاس زبان، بدنسازی تخصصی اتومبیلرانی ، تمرینات شبیه سازی در خانه و تمرینات هفتگی در پیست را در حد امکاناتی که بود دنبال کرد.
از یک جایی به بعد هم زیر نظر مربی خود آقای صباغ مسیر پیشرفت را پیمود و ان شاالله که تا حد تون  و البته به شرط جور بودن شرایط جلو خواهد رفت، چون به هر حال شرایط کشور ما خاص است.
و اما حرف آخرم که اتفاقا درد بزرگیست: سالهاست در حوزه اتومبیلرانی هستم  و به جز فقر امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و مربی و عدم باور این ورزش حتی نزد مسئولان وزارت ورزش، درد بزرگ این رشته، عدم خیرخواهی رانندگان برای یکدیگر و «منم‌»ها است که سبب شده درجا بزنیم و در کنار هم پیشرفت نکنیم.
مگر مهربد در داخل کشور مسابقه می‌دهد؟ آیا مزاحم کسی هست؟ او جای دیگری به عنوان ایرانی مسابقه می‌دهد.
اگر یک در میلیون او موفق شود، آیا موفقیت او برای این رشته و شناساندن رانندگان ایرانی بد است؟!
عجبا و صد افسوس، افرادی که از قضا پر سن و سال هم هستند تا می‌توانند منفی بافی می‌کنند! این همه تنگ نظری از کجا ریشه می گیرد؟
چرا برخی از ما عادت کرده ایم موفقیت و پیشرفت دیگران را به پارتی و پول ربط بدهیم؟
بیاید باور کنیم که در این شرایط سخت و با تمام تنگناهای موجود هم می توان موفق بود؛ به شرطی که اراده کنیم و دست از تلاش نکشیم.
معمولا و بالای۹۵ درصد ورزشکاران موفق در تمام رشته ها، از افراد و‌خانواده‌های ضعیف بوده اند؛ مگر غیر از این است؟
چطور می‌شود که خانواده‌های ضعیف، پارتی داشته باشند و پول خرج کنند؟ پس اگر۵ درصد ورزشکاران موفق هم ، از خانواده‌های اندکی مرفه هستند نباید با نادیده گرفتن تلاش و زحمت آنان، ضعف خود را توجیه کنیم و حرف از مسایل نادرست بزنیم. عده ای فقط بلدند  عدم تلاش و ممارست خودشان را به دیگر مسایل ربط بدهند.
در پایان، سال نو را پیشاپیش تبریک می گویم و امیدوار مشکلات مردم عزیز کشورم به حداقل برسد و با شکست بیماری کرونا، شادی های آنها روز افزون شود.