فوتبال در تسخیر «شارلاتان» ها

**در حد کشک !!

سال های سال است که خیلی از دلسوزان وکارشناسان باشخصیت ،نه نان به نرخ روز خورهای کارشناس نما! و ازجمله این نشریه استخوان خرد کرده ازسر غیرت و وظیفه شناسی فریاد براورده و می‌گویند و می نویسند ورزش به ویژه رشته های پرطرفدار وپر هیاهو یی مثل فوتبال که در آن پول بی حساب هم در گردش است از راه و هدف اصلی خود خارج شده، بسیاری از کارکردهای مثبت خود رااز دست داده و درست و حسابی تبدیل شده است به دکانی برای کسب و کاسبی مشتی فرصت طلب کاسبکار که جز به منافع شخصی و ارضای حرص سیری ناپذیر خود به هیچ چیز دیگری فکر نمی کنند و چیزهایی مثل مصلحت فوتبال، انتظارات مردم و احساسات جوانان ومنافع ملی و... برای آنها ارزشی در حد" کشک"!! دارد و... سال هاست که می گوییم و می گویند که ورزش، فرهنگ و روح واصالت خود را از دست داده است آنچه هست فقط اسمی از ورزش است و هیاهویی که به نام آن راه افتاده و سفره ای که به اسم آن پهن شده است نه خود ورزش و اصل ورزش.و... متاسفانه گوش شنوایی پیدا نشده و با گذشت ایام و سالیان نه تنها کسی به داد ورزش نرسیده است و در پی حل مشکلات و گرفتاری های آن آستین همت بالانزده، بلکه هرچه گذشته برمشکلات ورزش اضافه شده و به اینجا و امروز رسیده ایم که دیگر حرف های امثال این نشریه که می گویند از ورزش اسمی مانده و از رشته هایی مثل فوتبال شبحی و...به گوش مخاطب سنگین و عجیب می آید چرا که وضعیت موجود به عنوان یک امر طبیعی و نهادینه شده در نگاه خیلی ها که حتی از اهالی ریشه دار ورزش هستند ، جا افتاده است.

**محال است تسلیم شویم

هر چند که حداقل ما در باره خودمان می گوییم که به لطف مدد وهدایت الهی، تا هستیم و این وضعیت بر ورزش حاکم است واین آدم های غریبه و نا آشنا ویا فرصت طلب و شارلاتان مسلک در آن جولان می دهند محال است که تسلیم این وضعیت شویم و راه فریب و تحمیق را در پیش بگیریم وقلم را در خدمت توجیه وضع موجود و موجه جلوه دادن آدم های عوضی آمده در ورزش و سوار بر مناصب حساس ورزشی ، در آوریم. حرف امروز و همیشه ما این است که وضعیت فعلی ورزش به هیچ وجه قابل قبول نیست و نحوه اداره و مدیریت آن دربسیاری ازبخش ها و فدراسیون ها و... در شان طرفداران پرشمار و دوستداران نجیب ورزش نیست و جایگاه فعلی این ورزش در عرصه های قاره ای وجهانی هرگز متناسب با ظرفیت های وسیع این ورزش در ابعاد مادی و انسانی نیست، ساختار فعلی ورزش و توان و دانش مدیریتی آن هرگز قادر به استفاده بهینه از داشته های غنی و سرمایه های ناب انسانی آن نیست و...خلاصه کلام اینکه ورزش ایران به یک دگرگونی زیر بنایی و اصلاح ساختاری نیاز دارد و دولت به عنوان متولی اصلی امر ورزش برای ایجاد اصلاحات اشاره شده اولا باید برای ورزش در حد و اندازه خودش ارزش و اهمیت قائل شود، ثانیا به اهالی محترم ورزش احترام بگذارد آنها را سیاهی لشکرهایی نداند که فقط به درد پر کردن سکوها حنجره دراندن می خورند! و بنابراین اداره ومدیریت آن را به دست هرکسی که دلش می خواهد! نسپرد و اصل مهم و حیاتی شایسته سالاری را اینجا هم رعایت کند و... بالاخره ثالثا، به" اصل نظارت" که بی اغراق اصل همه اصل های مدیریتی در باره ورزش هم پایبند باشد و بر کار کارگزاران خود در ورزش است نظارت مستمر و جدی وقاطعانه داشته باشد. متاسفانه در شرایط فعلی بدون‌تعارف و خیلی روشن هیچکدام از این الزامات و اصول بسیار مهم در ورزش و برای ورزش رعایت و اعمال نمی شود.

**شاهد از غیب رسید!

هفته گذشته آقای سید احسان قاضی زاده، نماینده مردم محترم فریمان در مجلس شورای اسلامی که در انتخابات اخیر بار دیگر از مردم این دیار رای اعتماد گرفت و به مجلس یازدهم هم راه پیدا کرد وعضو فراکسیون ورزش مجلس دهم است ،در مصاحبه ای تقریبا مفصل به گوشه ای( و فقط گوشه ای) از گرفتاری های فوتبال و فسادی که دامنگیر این رشته جذاب و مردمی شده است، اشاراتی داشت.البته اهل فوتبال و کسانی که علاقمند به مسائل ورزش وپیگیر اخبار آن هستند حتما از جزییات این مصاحبه اطلاع دارند و ماهم بنا نداریم اینجا به جزییات مصاحبه و ریز گفته های این‌نماینده محترم اشاره کنیم. حرف از ایشان به میان آمد برای اینکه فقط بگوییم شاهد از غیب رسید. ایشان در این گفتگوی بلند بالا به بعضی از نکاتی اشاره کرده که بالاتر عرض شد که بسیاری از کارشناسان و اهالی خیرخواه و این مجله قدیمی و... سال هاست دارند در باره آن می گویند و می نویسند و از آنچه که دارد برسر ورزش و رشته های پر طرفداری مثل فوتبال می رود و از جریانات دلالی و افراد چسبیده شارلاتان مسلکی که از سرو کله این فوتبال تحت عناوین مختلف، از کارشناس فنی گرفته تا مدیرعامل ، و از کارشناس و مشاور حقوقی !! گرفته تا اهالی رسانه و... بالا می روند و خط وربط آن را به نفع منافع نامشروع و کثیف خود تعیین می کنند و... اما هیچکس و هیچ سازمان و تشکیلاتی، حتی همین نمایندگان محترم مجلس و خود مجلس به آن اعتنا نکرده و وقعی نگذاشتند.

**پرونده فساد در فوتبال چه شد؟

یک سئوال از نمایندگان محترم مجلس وبه ویژه از کمیسیون فرهنگی و خاصه کمیسیون اصل 90 می پرسیم :بر سر پرونده" فساد در فوتبال" که در یکی دوسال پایانی عمر مجلس نهم شکل گرفت و حتی بخشی از گزارش آن در صحن علنی مجلس هم مطرح شد و حسابی سروصدا به پا کرد، چه آمد؟! چرا آن پرونده با شروع کارمجلس دهم به قفسه های بایگانی سپرده شد و کسی دنبال آن را نگرفت و اگر کسی هم خواست در باره آن تحقیق و جستجویی بکند از سوی هیچ نماینده ای حتی آقای پور مختار که رییس کمیسیون اصل 90 در مجلس نهم بود وپیگیر پرونده فساد در فوتبال، پاسخی نشنید؟ حالا آقای قاضی زاده دارد همان کارها و همان حرف هایی را می زند که چهار سال پیش دیگرانی مثل آقای پور مختار می زدند. حرف هایی مثل این حرف که به خاطر اینکه یک واقعیت تلخ وغیر قابل انکار است و حرف خیلی از خیر خواهان ورزش خیلی به دل ما نشست"... اصل فوتبال به حاشیه رانده شده، و سوءاستفاده مالی تبدیل به یک رویه..."!! اما سئوال این است که چه تضمینی وجود دارد که دوباره چهار سال بعد نماینده محترم دیگری همین حرف ها و معضلات فوتبال را بر زبان نیاورد بدون اینکه نسبت به حالا آب از آب تکان خورده باشد...؟!

**قرار داد دنیزلی در ده سال پیش!

این سئوال را از آن جهت مطرح می کنیم که بسیاری از مشکلات و گرفتاری های ورزش و رشته ای مثل فوتبال ریشه در گذشته دارد و هرچقدر زمان گذشته وبه جلو آمده بر حجم آن مشکلات افزوده و همانطور که بالاتر اشاره کردیم اصلا به یک امر عادی و طبیعی تبدیل شده است. مثلا در همین مصاحبه اشاره شده از قول نماینده فریمان می خوانیم"ما در جریان تحقیق و تفحص از باشگاه های استقلال و پرسپولیس به برخی از واقعیت ها رسیدیم. البته این کار مربوط به 10 سال گذشته بود و شاید به قبل تر هم بازگردیم، بیشتر خواهدشد..." ما به سهم خود به ایشان عرض می کنیم " شاید" نه! بلکه " حتما" اگر سال های قبل تر بروید شاهکار دلالی افسار پاره کرده وهنرنمایی قالتاق های مشاورنما یا حتی مدیر نماو... در این فوتبال و حتی کلیت ورزش خیلی بیش از اینها خواهد شد... شک هم نکنید، فقط باید همت کنید...!

**پرده های زر و زور وتزویر!

باری، معلوم نیست حرف های افشاگرانه این‌نماینده محترم مجلس که خیلی هم خودش تاکید دارد که این حرف ها" مستند" است به جایی هم خواهد رسید یا مافیای حاکم بر ورزش آنچنان قوی است که همانطور که اجازه نداده که تا کنون حرف کارشناسان واقعی، نه قالتاق های کارشناس نما! در باره معضلات و گرفتاری های اصل وکلیت ورزش و خاصه رشته ای مثل فوتبال به گوش مسئولی برسد اجازه نخواهد داد که حرف های" شفاف و مستند" آقای وکیل هم به جایی برسد کما اینکه اجازه نداد پرونده" فساد در فوتبال" سیر قانونی خود را ادامه دهد. مافیای ورزش آنقدر قدرت داشت که این پرونده تازه باز شده را مختومه و روانه بایگانی کند تا خاک بخورد!! البته این حرف عضو فراکسیون ورزش می تواند موجب امیدواری باشد ولی ما که از این حرف های نوید بخش و امیدوار کننده در باره مبارزه با فساد در حال رشد وتزاید ورزش زیاد شنیده ایم و اتفاق خاصی در عمل ندیده ایم فعلا زیاد به خودمان وخواننده های عزیز مجله دلخوشی نمی دهیم و در انتظار آینده و اتفاقاتی که در عرصه عمل خواهد افتاد می نشینیم. اما آن حرف امیدوار کننده"و در این مدت پرده هایی از زرو زور وتزویر را در فوتبال کنار زدیم ومسائلی را عریان کردیم که به نفع جامعه و مردم ایران و ورزش باشد. این پرونده دردادسرای فرهنگ و رسانه قرار دارد که شامل ۷ جلد وبیش از ۱۳۰۰ صفحه سند است که مربوط به ده سال گذشته فوتبال است..." حالا باید مننظر بمانیم و ببینیم دادسرای فرهنگ ورسانه با این پرونده چه بر خوردی خواهد داشت.

**باباشمل های رسانه ای!

البته باعث شرمندگی ما و امثال ماست که پرونده ای که در باره تخلفات و فساد فوتبال تشکیل شده به دادگاه " فرهنگ و رسانه" ارجاع داده می شود واین ناگفته گویای آن است که در بحث فساد در فوتبال( و ما باز تاکید و تکرارمی کنیم فساد دامن کل ورزش را گرفته نه فقط فوتبال) حتما پای بسیاری از رسانه ها در انواع مختلف مجازی و مکتوب و رادیو و تلویزیونی و... در میان است وردپا و اسم و رسم خیلی از" رسانه ای نما" که قلم ومیکروفون خود را به قداره ای تبدیل کرده اند برای راه انداختن بساط باباشمل بازی و تهدید و باجگیری و...برای کسب منافع شخصی. کسانی که متاسفانه در رسانه های تاثیر گذاری که از جیب مردم تامین مالی می شوند مثل صدا وسیما ، کیا و بیایی برای خودشان دارند و بساط کاسبی و دلالی را در آنجا و با وقاحت تمام در برنامه های علنی وزنده راه انداخته اند و ...! و یا حتی از این هم بدتر این رسانه ای های مزور و مذبذب در رسانه هایی که متعلق به سازمان ها و تشکیلات بسیار آبرومند و انقلابی است رخنه کرده و در سایه غفلت مدیران بالادستی هر غلطی که می خواهند به نفع جیب گشاد و منافع حقیر خود وعلیه ورزش انجام می دهند...! که انشاالله در فرصت مقتضی به حساب این افراد وباندها خواهیم رسید. منظور ما در این نوشته چیز دیگری است.

**بی صاحبی ورزش

اینها را گفتیم و یاد آورشدیم که باردیگر بگوییم این ورزش به حال خود رهاست، در این عرصه مثل خیلی از جاهای دیگر اصل حیاتی از و سرنوشت سازی مثل" نظارت" محلی از اعراب ندارد. تکرار می کنیم این ورزش صاحب و مدیر ندارد و کسانی که از سوی دولت به عنوان مدیر واداره کننده ورزش بار ورزش شده اند اکثرا از دوحال خارج نیستند،یا به طور کلی اینکاره نیستند یعنی نه مدیر هستند ونه ورزشی و..بر خلاف همه توصیه های علمی و مکتبی و قرآنی و تجربی و...! بدون هیچ شایستگی ،فقط به صرف داشتن پارتی یا نگاه غنیمت گرایانه از سوی مقامات بالاتر دولتی به پست و مقامی در ورزش رسیده اند و به همین دلیل از سوی باندهای دلالی و شارلان مسلک های خوش دک وپز احاطه می شوند و کلاه سرشان می رود و ...‌خسارت دیده دنیا و آخرت می شوند یا اینکه،نه! بعضا کسانی هستند که به ورزش آمده اند تا همدست آن جریانات مخرب شارلاتان مسلک چسبیده،تا می توانند و زورشان می رسد ورزش را" چپو" کنند واز فرصت بادآورده ای که از بی صاحبی و بی دروپیکری ورزش به دست آورده اند حسابی بار خود و آقا زاده ها( یا به قول دکتر دادکان، گدازاده ها!) ی خود را ببندند... و هر بلایی هم سر ورزش و ورزشیان بیاید برایشان کوچکترین اهمیتی ندارد...

**نجات ورزش

حرف آخر هم اینکه ورزش ایران گرفتار و اسیر جریانات ضد ورزش شده و سخت در بیراهه به پیش می رود! این ورزش قبل از اینکه نیاز به کاپ و مدال و سهمیه المپیک وصعود به جام جهانی و... داشته باشد که همه اینها تاکنون ابزاری شده در دست جریانات ضد ورزش حاکم برورزش تا بر روی غلط کاری ها و بد عمل کردن ها و سوء استفاده ها و خاصه خرجی ها و فامیل بازی و. ..های خود ماله بکشند، نیاز دارد که از اسارت نامحرمان نجات پیدا کندو... نجات ورزش خواسته اصلی دلسوزان ورزش و علاقمندان پیگیر و فهیم ورزش است که گول هیاهویی که مشتی فرصت طلب چسبیده به ورزش راه انداخته اند نمی خورند وبا یک جام جهانی و دوتا مدال دست از مطالبات اصلی ومنطقی خود در ورزش برنمی دارند. برای اجابت این خواسته ،متولی اصلی ورزش یعنی دولت باید طرز نگاه و نگرش خود را در باره ورزش تغییر دهد تا بشود به انجام اقدامات بعدی امیدوار بود. وگرنه ورزش با همه ظرفیت های نابی که دارد کماکان در اسارت فرصت طلب ها و قالتاق ها و نامحرمان باقی خواهد ماند و...همین آش همین خواهد بود و همین کاسه!

*سیدمحمدسعید مدنی