پرونده ویژه «کیهان ورزشی»؛ سوت مبارزه با فساد به صدا درآمد

طی هفته های گذشته نیز تعداد زیادی از اهالی ورزش در همین نشریه خواستار ورود جدی قوه قضاییه به پرونده فساد در بدنه ورزش و برخورد جدی و بدون مماشات با آنهایی شدند که در جهت  منافع باندی و شخصی ، صحنه ورزش را به جولانگاه خود مبدل ساخته اند و ابایی نیز از افشای فعالیت های مخرب و سواستفاده گرانه شان ندارند.
تاخت و تاز این عده، که برخی هایشان مسئولیت های مهمی را در ورزش کشور عهده دار هستند، دل اهالی ورزش و مردم علاقمند را به درد آورده است و آنچه بر حجم نگرانی های موجود می افزود، انفعال نهادهای نظارتی حاضر در بدنه ورزش است. بخش هایی که موجودیت شان در گرو همین مسئولیت یعنی نظارت بر کار و بار مدیران و مجموعه های تحت نظر آنان است اما نه به این وظیفه عمل نموده اند و نه میز و صندلی خود را در اختیار نیروهای تازه نفس و کاربلد و البته خداترس قرار داده اند.
حاصل این انفعال و رها بودن ورزش به حال خود و البته سفره ای که برای سواستفاده گران پهن بوده، شرایط و فضای کنونی ورزش است که صدای همگان را درآورده است.
پیرو مواضع و دغدغه های اصلی این نشریه در برابر مسئله مهم فساد و متقابلا سکوت و بی تفاوتی آنهایی که عهده دار مسئولیت های مهم ورزشی بوده اند، نقطه نظرات جمعی از اهالی ورزش- از مدیر تا مربی و پیشکسوت و ورزشکار- را منعکس کردیم و جالب آنکه جملگی آنها خواهان ورود دستگاه قضایی کشور به فساد سازمان یافته در ورزش بودند.
هفته گذشته اخباری مبنی بر ورود نهادهای مربوطه به بخش هایی از ورزش و آغاز مبارزه با فساد منتشر شد که بارقه ای از امید را نزد دلسوزان ایجاد کرد.
اهمیت ورزش و جایگاه مردمی آن و همچنین تاثیراتش بر جامعه بویژه نسل جوان، ایجاب می کرد که چنین ورودی به پرونده فساد صورت بگیرد، هر چند این اتفاق باید سالها قبل صورت می گرفت تا عده ای فرصت طلب از کنار منابع مالی ورزش- جیب مردم- به سبب ولنگاری مسئولان پروار نشوند و به نان و نوایی نرسند اما باز هم جای بسی خوشحالی دارد که نهادهای نظارتی و قضایی با در نظر گرفتن اهمیت و جایگاه ورزش- جدی گرفتن آن- پروسه مبارزه با فساد را آغاز کرده اند که البته به سرانجام رسیدن این مهم جز با تداوم این حضور و همراهی دلسوزان و پاکدستان ورزش و برخورد جدی و بدون تعارف با متخلفین ممکن نخواهد بود.
«زیر ذره بین» این شماره با توجه به آغاز مبارزه با فساد، اختصاص دارد به این فصل مهم از ورزش کشور؛ فصل مبارزه با مفسدین.

مفسدان  ورزش را به کار اجباری در کارخانه و مزرعه بفرستند
*دکتر بیژن ذوالفقارنسب
ورود اخیر قوه قضاییه و دیگر نهادها به پرونده فساد در فوتبال ایران بسیار خوب و بجا است اما این کار حدودا 10 سال دیر آغاز شده و یادمان هست 14، 15 سال قبل نیز برخی سیستم های نظارتی ورود کردند و سراغ دلال های فوتبال ایران رفتند و چند نفری هم دستگیر شدند، اما آن کار تداوم نداشت و بعد از مدتی، همان دلال ها بی محاباتر از قبل به تخلفات خود ادامه دادند لذا امیدوارم اینبار مبارزه با فساد تداوم داشته باشد تا به سرانجام برسد. در گذشته مبارزه با فساد سازمان یافته و هدفمند نبود و اینبار باید در این مسیر گام برداشته شود. نکته مهم در اتفاقات اخیر این است که مبارزه با فساد از باشگاهها و بخش های مالی آنها آغاز شده است که اقدامی منطقی است. بخش مهم فساد ورزش ایران در باشگاهها است و البته در برخی از همین باشگاهها بر اساس شنیده های من بنگاه‌های شرط بندی نفوذ کرده اند و هفتگی مبالغ هنگفتی جابجا می شود. این بنگاه های شرط بندی روی برخی بازیکنان هم کار می کنند تا در نتایج مسابقات تاثیر بگذارند.
مبارزه با فساد در ورزش باید بگونه ای باشد که با هیچ فردی مماشات نشود و اینگونه پیش نرود که چند مدیر از لایه های میانی بازداشت شوند و مدیران بالادستی قسر در بروند. پیشنهاد من این است که نهادهای نظارتی بعد از شناسایی افراد متخلف در ورزش، بجای آنکه آنها را روانه زندان نمایند به کار اجباری در کارخانه و مزرعه و ... محکوم شان کنند.

مبارزه کنندگان با فساد در ورزش نباید از موانع بترسند
*محمدرضا طالقانی
وقتی درباره فساد در ورزش از بنده حقیر پرسش می شود نمی توانم درست پاسخ بدهم چون اساسا نمی خواهم باور کنم که در ورزش فساد وجود دارد. برای من که از سال 47 در ورزش و در کشتی بوده ام، از سال 67 در هیات کشتی و پس از آن در فدراسیون فعالیت داشته ام سخت است که می شنوم کار ورزش به اینجا رسیده که باید نهادهای قضایی برای پاکسازی آن ورود کنند. برای امثال من که سالها مجانی کار کردیم و عاشق ورزش هستیم دیدن این اتفاقات خوشایند نیست ولی متاسفانه این مسایل را لمس می کنم. در گذشته ورزش بر پایه پول حرکت نمی کرد اما حالا پول جای عشق را گرفته است. ما به دنبال ورزش پاک و زندگی پاک هستیم اما متاسفانه کار به دست افردی افتاده که این مسایل را قبول ندارند. اینها درد است. بنده رفتم و در برنامه تلویزیونی گفتم که حقوقم تا سال گذشته یک میلیون و هشتصد هزار و ... بوده که گفتند مگر می شود و طالقانی دروغ می گوید. بررسی کردند و دیدند تازه 40 هزار تومان زیادی گفته بودم. وقتی یک آدم عاشق ورزش است و عاشق کارش و کشورش است نمی خواهد باور کند که فساد از سر و روی ورزش می بارد و نهادهای قضایی می خواهند ورود کنند.آدم عاشقی مثل من را 5 بار از ورزش بیرون کردند. هر فردی که در این ورزش بخواهد عاشقانه کار کند مقابلش مانع می گذارند! حالا می گویند در ورزش فساد است و نهادهای قضایی می خواهند ورود کنند. قبلا هم گفته بودند و حتی یکباربعد از المپیک این صحبت ها را مطرح کردند اما خبری نشد و اینبار هم شاید اقدامی نشود. مبارزه با این فساد عزمی جدی می خواهد. افرادی می خواهد که انرژی زیادی داشته باشند و از موانع نترسند. این کار خیلی سخت است.حیف که ورزش ما به جایی رسیده که به قول زنده یاد جعفر خان کاشانی، دیگر به خادمان مدال نمی دهند.

مبارزه با فساد باید تا آخر خط ادامه داشته باشد
*غلامحسین پیروانی
ورود نهادهای نظارتی و قضایی به اتفاقات ورزش و مبارزه ای که گفته می شود با فساد آغاز شده است را به فال نیک می گیرم اما معتقدم ایکاش وزارت  ورزش و فدراسیون ها - بخصوص فدراسیون فوتبال - خودشان مانع از رسیدن روزی می شدند که نهادهای دیگر مجبور به ورود به این عرصه شوند؛ یعنی باید خود آنها با فساد مبارزه می کردند و اجازه نمی دادند آب از سر ورزش بگذرد. با این حال به قول شاعر: خدا بر تو مدارا کند، چونکه از حد بگذرد رسوا کند.
ورزش باید مساوی باشد با درستی و راستی اما ورزش ما در این سالها چنین شرایطی را نداشته است و انواع و اقسام کج روی های را در آن دیده ایم. روزی که معنویات از این ورزش رفت می دانستم که فساد زیاد می شود. شما ببینید که عده ای در این ورزش برای اینکه باشند و منافع شخصی شان تامین شوند دست به چه کارهایی می زنند. این همه مربی در لیگ برتر فوتبال جابجا می شوند. این همه مدیر در باشگاهها جابجا می شوند. خب اینها همه پشت پرده هایی دارد که فساد در آنها موج می زند. با ورود نهادهای قضایی موافقم و معتقدم باید تا آخر خط این مسیر را بروند تا ورزش ایران از دست آنهایی که به دنبال کارهای خلاف هستند راحت شود و مطمئنا آدم های سلامت این ورزش با نهادهای قضایی همراه خواهند شد.
شک نداشته باشید که اگر روزی ورزش ایران از شر فاسدین راحت شود، از نظر فنی هم پیشرفت خواهد کرد و موفقیت های بزرگی از راه می رسد. ضمنا مردم هم از این اتفاقات خسته شده اند و این مهم که آغاز شده و من هم شنیده ام برخی افراد بازداشت شده اند خواسته همه مردم است و امیدوارم نیمه کاره رها نشود.

با یک متخلف برخورد شود، دیگران حساب کار دست‌شان می‌آید
*مصطفی کارخانه
ابتدا باید این سوال را پرسید که چرا کار ورزش مان به اینجا رسید. پاسخ این سوال در عدم نظارت خلاصه می شود. بنده وقتی مسئولیتی در ورزش دارم و بدانم نظارتی بالای سرم است قطعا تخلف نمی کنم و کیفیت کارم را بالا می برم اما اگر کار به حال خودش رها باشد همین می شود که می بینیم. بنده در گذشته در جایی کار می کردم که مسئول بخش کنترل کیفیت بودم و باید کیفیت محصول را تائید می کردم. اگر آن نظارت را دست انجام نمی دادم کیفیت پائین می آمد. اینجا هم همه چیز ریشه در بحث نظارت دارد.
ورود اخیر قوه قضاییه و دیگر نهادها به ورزش به جهت سالم سازی فضا را باید به فال نیک بگیریم و و امیدوار باشیم این کار به سرانجام خوبی برسد. البته نهادهای دیگری چون بازرسی کل کشور می توانند نقش مهمی را داشته باشند. وزارت ورزش نیز باید خود وارد این مبارزه شود و کمیته ای را برای بررسی تشکیل دهد و مبارزه را از خود وزارت ورزش آغاز کنند.
فساد یعنی یک دلال 50 بازیکن داشته باشد!
*حمید استیلی
وقتی قرار است در ورزش پاکسازی شود و نیت این است که آدم های فاسد از این عرصه دور شوند باید همه، این جریان را حمایت کنند اما این پاکسازی نه فقط در ورزش و فوتبال که باید در دیگر بخش های جامعه صورت بگیرد. ورود قوه قضاییه و دیگر نهادها به موضوع فساد در ورزش باعث می شود که خیلی ها بترسند و این ترس به نفع ورزش است. فضای ورزش از روزی خراب شد که مسایل اقتصادی پررنگ شد و افرادی به این عرصه گام گذاشتند که به دنبال منافع شخصی بودند. در این سالها برخی برنامه ها و رسانه ها درباره افراد متخلف اطلاعاتی را داده بودند اما اتفاقی رخ نداد و برخوردی با آنها صورت نگرفت. یکی از شاخه های فساد در ورزش و بویژه در فوتبال دلالی است. یک واسطه و یا مدیر برنامه 50 بازیکن را در اختیار دارد و این تخلف است و حتی اگر فیفا در جریان قرار بگیرد برخورد می کند. باید در این زمینه محدودیت وجود داشته باشد و یک مدیربرنامه نتواند این تعداد بازیکن را زیر نظر بگیرد. این خودش فساد می آورد. آمد و رفت مشکوک برخی مربیان و مدیران در فوتبال ایران هم ریشه در همین جریان دلالی دارد.
ورود نهادهای قضایی به فساد ورزش باید جدی و با تداوم باشد اما ایکاش برخوردهای لازم با فساد در همین ورزش و از سوی مسئولان ورزش صورت می گرفت. ایکاش اساسنامه همین فدراسیون فوتبال ایراداتی نداشت و امکانش وجود داشت که کمیته اخلاق و کمیته انضباطی وابسته به مسئولان نباشد و با مشکلات، محکم برخورد کند اما حالا که کار به ورود دیگر نهادها رسیده است امیدواریم تا آخر و تا پاکسازی کامل پیش بروند.

مافیای فوتبال ایران و ...!
*مهدی رجب زاده
بدون لحظه ای فکر کردن می توان گفت مبارزه با فساد مهمترین کاری است که باید انجام شود. شرایط ورزش و بخصوص فوتبال به جایی رسیده است که دیگر جایی تعارف و مماشات نیست. همانطور که قوه قضاییه با مافیا در بخش های دیگر جامعه برخورد می کند باید سراغ مافیای ورزش هم بروند. البته وزارت اطلاعات هم در این زمینه ورود داشته است. درباره فوتبال می گویم چون اطلاعاتم در این زمینه بیشتر است. اتفاقاتی در این رشته می افتد که باورش برای هر کسی دشوار است؛ حتی برای من که عمرم را اینجا گذاشته ام. چرخه ورود و خروج مربیان به لیگ برتر را نگاه کنید تا مسایل را بهتر درک کنید. چه جریانی پشت این آمد و رفت ها قرار دارد؟ چرا مربی ای که نتیجه نمی گیرد سال بعد دوباره تیم دارد؟ در برنامه فوتبال برتر آقای میثاقی به بخش هایی از این ماجرا اشاره کرد و من هم اشاره ای به دیگر ابعاد آن خواهم داشت.
در دوره ریاست دکتر دادکان مبارزاتی با فساد آغاز شد و برخی واسطه ها نیز دستگیر و روانه زندان شدند. امروز هم باید برخورد محکمی با افراد متخلف صورت بگیرد. باید دید مسیر ورود مربیان به چرخه چه سر و شکلی دارد. خود من قرار بود سرمربی یک تیم شوم و با مدیرعامل آن مجموعه وارد جلسه شدم اما خواسته هایی را مطرح کرد که پذیرش آنها از من ساخته نبود. برخی مربیان با قبول این خواسته ها صاحب تیم می شوند اما امثال من که سالها سالم فوتبال بازی کرده ایم نمی توانیم زیر بار هر خواسته ای برویم. در این فوتبال مربی با خودش برای باشگاه اسپانسر می برد و در واقع از کار اصلی اش که فنی است دور می افتد. من تا 40 سالگی فوتبال بازی کردم و در چند سال آخر فوتبالم نگاهم به بازی ها فنی بود و به نوعی مربیگری هم می کردم اما با این سابقه، ورودم به چرخه مربیگری دشوار است.
در فوتبال ایران باید به جایی وصل باشید تا سراغ تان بیایند. البته همه اینگونه نیستند اما روند کلی به این شکل است. انتظار من از قوه قضاییه این است که جلوی این زد و بندها را بگیرند تا فوتبال ایران نفس بکشد.