انتظاری که مردم و اهالی ورزش از رئیس ‌قوه قضائیه دارند/محاکمه علنی و اشد مجازات برای مقصران قرارداد ویلموتس

ویلموتس بالای 200 میلیارد برای ایران آب می‌خورد این درحالی است که فدراسیون فوتبال ایران،
پیش از این نیز با استقراض از شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی (شستا) رقمی معادل ۲ میلیون یورو به عنوان دستمزد به مارک ویلموتس پرداخت کرده بود که با احتساب غرامت ۶ میلیون و ۱۳۷ هزار یورویی و نیز هزینه پنج هزار یورویی مربوط به دادرسی در مجموع ۸ میلیون و ۱۴۲ هزار یورو به دلیل قرارداد با مارک ویلموتس بلژیکی از دست خواهد رفت.
با توجه به اینکه فدراسیون فوتبال ایران باید استقراض ۲ میلیون یورویی خود از شستا را به صورت ارزی پرداخت کند و تاکنون این رقم کاملا پرداخت نشده است و مشخص نیست در زمان تسویه حساب با این شرکت سرمایه‌گذاری، قیمت یورو چه میزان خواهد بود، بنابراین اگر همه هزینه‌ای که روی دست فدراسیون فوتبال ایران تاکنون به جای مانده است به قیمت روز حساب کنیم، (با احتساب هر یورو ۲۶ هزار و ۵۰۰ تومان) حدود ۲۱۶ میلیارد تومان می‌شود که معادل ۱۳ درصد کل بودجه ورزش ایران در سال جاری است.
البته بهایی که ورزش ایران برای انجام چهار بازی تیم ملی با ویلموتس باید بدهد از کل بودجه یکسال کمیته ملی المپیک و پارالمپیک که باید ورزش ایران را برای بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو آماده کنند، حدود ۵۰ میلیارد تومان هم بیشتر است که عمق فاجعه قرارداد با ویلموتس را نشان می‌دهد.
حال که فدراسیون فوتبال در حکم ابتدایی پرونده ویلموتس شکست خورده و امید چندان زیادی برای موفقیت در حکم ثانویه هم نمی‌رود، می‌توان به این سؤال پاسخ داد که چه کسانی در پرونده مارک ویلموتس مقصر هستند؟ آیا یک نفر تصمیم گیر بوده یا افرادی از مسئول و غیرمسئول این تصمیم را نهایی کردند؟
درباره نحوه جذب مارک ویلموتس و نوع قرارداد و میزان دستمزدی که به او پرداخت شده، گزارش‌های متعددی نوشته شده است که هر کدام به تنهایی می‌تواند ناکارآمدی مدیران ارشد فوتبال و ورزش کشور را به رخ بکشد که چطور دستی دستی اجازه دادند فوتبال ایران به نقطه ورشکستگی برسد و چطور دلال‌ها تا مغز و استخوان این فدراسیون نفوذ کردند!
در دورانی که فدراسیون در آستانه همکاری با ویلموتس بود، مهدی تاج گفته بود قراردادی ارزان‌تر از قرارداد کی‌روش منعقد شده است اما چندین ماه بعد دروغ بزرگ رئیس‌پیشین فدراسیون فوتبال برملا شد و مشخص شد که قرارداد منعقد شده با ویلموتس به مراتب بدتر و سنگین‌تر است و هیچ جای امیدواری ندارد و حتی تیم حقوقی فدراسیون هم آن را مطالعه نکردند. در واقع تاج به همراه فردی به نام بهروز زنجانی که هیج سمتی در این فدراسیون و هیج بخشی از بدنه ورزش و دولت نداشته، تبدیل به تنها یار تاج در سفر به بروکسل و عقد قرارداد می‌شود.
جالب‌تر اینکه با وجود قرارداد سه میلیون یورویی کی‌روش با کلمبیا، جواد نکونام از نزدیک‌ترین افراد به این مربی در ایران چندی پیش فاش کرده که کی‌روش با مبلغی در حدود ۱.۳ میلیون یورو حاضر به ادامه همکاری بود اما مخالفان به نوعی عزم خود را جزم کرده بودند که حاضر شدند با دو برابر این دستمزد ویلموتس را بیاورند و کی‌روش را که فوتبال ایران را متحول کرده بود، رها کنند.
قرارداد ویلموتس نقطه عطف این بحران است؛ قراردادی که به علت داشتن حفره‌های متعدد، فرصت بزرگی را برای سرمربی بلژیکی فراهم کرد که برخلاف توانایی‌های فنی پایین، به‌اندازه چندین سال پول به جیب بزند و از بروکسل به ریش مسئولان فدراسیون فوتبال بخندند.
اما وقتی جالب‌تر می‌شود که در همان زمان مسئولان وقت فدراسیون و وزارت ورزش به وجود بندی در قرارداد افتخار می‌کردند که حالا به قیمت شکست سنگین ایران در این پرونده حقوقی تمام شده است. بندی که مهدی تاج می‌گوید پیشنهاد وزیر ورزش بود و مازیار ناظمی سخنگوی وقت آن را مایه افتخار می‌دانست اما حالا برگه برنده رقیب شده است. رئیس‌پیشین فدراسیون که نقش اعظم را در این ماجرا بازی کرده، سعی کرده خودش را از این ناکامی بزرگ مبرا کند اما نام او تا سال‌های سال با این شکست بزرگ گره خورده و حالا باید پاسخ دهد که چطور به عنوان متولی فوتبال ایران این ضربه مهلک را به فوتبال ایران وارد کرده است؟
افراد زیادی در این مدت زمان اظهاراتی داشتند که نشان از پشیمان نبودن آنها دارد. نمونه آن مربوط هیئت‌رئیسه فدراسیون است که برخلاف ادعای خود مبنی بر اینکه قرارداد را رویت نکرده بودند، مشخص شد حتی آن را امضاء هم کرده‌اند و به مردم دروغ می‌گفتند. موضوع وقتی بدتر می‌شود که محمود شیعی چندی پیش گفته بود باید بررسی شود که قرارداد سنگین بوده یا نه! و محمود طالقانی که همیشه می‌گوید اطلاعی از موضوع ندارم و مشخص نیست برای چه یک کرسی را در هیئت‌رئیسه اشغال کرده است.
به طور قطع همه کسانی که از دست اقدامات مغرضانه و شخصی برخی مقام مسئول و اهالی رسانه عصبانی و خسته شده‌اند، دوست دارند هر چه زودتر ورق برای ایران برگردد و سایه پرداخت این غرامت بسیار سنگین از سر فدراسیون فوتبال کنار برود اما مرور این پرونده که حاصل تلاش دسته جمعی مسئولان، مربیان و برخی چهره‌های رسانه‌ای است تبدیل به سندی روشن برای عبرت گرفتن آیندگان است تا مجددا با جو‌سازی‌ها و اتهام‌زنی‌های نادرست موجب ضرر همه فوتبال ایران نشوند.
اما نکته‌ای که نباید فراموش شود، رسیدگی به عملکرد مدیرانی است که ویلموتس را آوردند و این قرارداد را منعقد کردند. آیا نباید مدیران این چنینی که با مدیریت ناصحیح به صورت مستقیم به بیت‌المال و حق‌الناس دست‌اندازی کرده و میلیاردها تومان از سرمایه مردم را به باد می‌دهند برخورد کرد؟ آیا مهدی تاج و هیئت‌رئیسه‌ای که به او اختیار تام داده و قرارداد را امضاء کرده نباید در برابر سؤالات مردم پاسخگو باشند؟
آیا در هر مقطع زمانی یک فرد و یا مجموعه‌ای از افراد می‌توانند با تصمیمات غلط منابع مالی و ارزی کشور را آن‌هم در برهه‌ای که فشار تحریم بخش‌های مختلف اقتصاد ایران را به چالش جدی کشیده است هدر دهند و هیچ‌ نهاد نظارتی و بازرسی هم نسبت به عملکرد آنها واکنش نشان ندهد و پاسخ‌گوی هیچ‌کس نباشند؟
حال سؤال اصلی این است که ضرر و زیان‌ هنگفت مالی مربوط به قرارداد مارک ویلموتس در دوران مدیریت مهدی تاج که طبق اساسنامه فدراسیون فوتبال که یک نهاد غیردولتی تلقی شده باید از جیب چه فرد یا نهادی پرداخت شود؟
فعلا قوه قضائیه به عنوان بالاترین نهاد نظارتی به این پرونده ورود کرده و خبرهای خوبی درباره رسیدگی به عملکرد خاطیان به گوش می‌رسد. اگر تلاش‌های وکلای ایرانی برای رفع این محکومیت جوابگو نبود، امید است که قوه قضائیه در یک رسیدگی قضایی علنی تمام این خسارت را از مسببان آن بگیرد تا عبرتی برای سایر مدیران ورزش شود. افرادی که احتمالا طبق یک برنامه مشخص «یک مبلغ مشخص» را در قرارداد ویلموتس آورده‌اند و یا اینکه از روی ناآگاهی و بی‌سوادی مرتکب این اشتباه بزرگ شده‌اند. تفاوت این دو خیلی مهم است و باید حتما مشخص شود.
در پایان باید به موضوع اداره شدن فدراسیون فوتبال با سرپرست هم اشاره‌ای کوتاه داشته باشیم. امید می‌رود که در انتخابات پیش رو افرادی بر مسند اداره فدراسیون و تشکیلات فوتبال ایران بنشینند که از سطح بالاتری در مدیریت برخوردار باشند و حداقل سواد بالاتری در حوزه فوتبال و مسائل حقوقی داشته باشند و البته اینکه برای امضای قراردادهای میلیون یورویی سرخود عمل نکنند و با افراد صاحب‌نظر مشورت کامل و جامع کنند، مدیرانی که به کوچک‌ترین مسائل هم اهمیت می‌دهند، مثل واژه‌های ریز داخل یک پرانتز!