ماله و چماق جام جهانی !

سال هاست ( و در همین شماره صفحه تکاپو) در باره هدفگذاری غلط در فوتبال می نویسیم و بر اساس وظیفه ای که داریم هشدار می دهیم که ریشه بسیاری از گرفتاری ها ، ندانم کاری ها،توجیه کردن ها، ماله کشیدن ها ، کجروی ها، سوء استفاده ها ودلال بازی ها و... را باید در هدفگذاری غلط در فوتبال پیدا کنیم. وقتی در فوتبال ما کسانی که جز به منافع شخصی و پست خود فکر نمی کنند در نقش تئوریسین به اتاق مدیران و مسئولان ورزش و فوتبال رخنه و نفوذ کردند و بر ایده ها و برنامه ها و محاسبات آنها تاثیر گذاشتند وسلطه پیدا کردند، آن وقت هدف اول و آخر این فوتبال شد صعود به جام جهانی به هرقیمت ودست زدن به هر وسیله وهزینه کردن بی حساب از جیب ملت و... اینطور شد که صعود به جام جهانی که نشانه رشد و پیشرفت فوتبال هر کشوری است و برای آینده بهتر آن ایجاد انگیزه می کند و روحیه اعتماد به نفس را ارتقا می دهد در اینجا به بلای جان فوتبال تبدیل شده و همانطور که اشاره شد سرنخ بسیاری از مشکلات و مفاسد و زدو بندها و مناسبات غلط و رواج دلالیسم بی مهار و بازیکن سالاری وشارلاتانیزم بزک کرده وقراردادهای آن‌چنانی و تحقیر ارزش های ملی و نادیده گرفتن لیاقت های مربیان وطنی و عدم توجه به ساختارهای فوتبال و بی توجهی به باشگاهداری استاندارد و بلاتکلیفی استقلال وپرسپولیس و رهاشدن فوتبال پایه و گرفتار دلالیسم و ده ها معضل اخلاقی و... را در این هدفگذاری غلط باید جستجو کرد. وقتی هم در باره این مشکلات و کم کاری ها و اشکالات فنی و مدیریتی و فرهنگی ورزش و... از مسئولان ورزش و فوتبال سئوال می شود، پاسخ آنها این است که" فوتبال ما جهانی است! و ما به جام جهانی رفته ایم!!"در واقع صعود به جام جهانی به ماله ای تبدیل شده که مسئولان ورزش و فوتبال آن را به دست گرفته و روی غلط‌کاری ها وکار نکردن های خود می کشند وبه چماقی تبدیل شده تا این به اصطلاح مدیران و روسا بر سر منتقدان بکوبند و آنها رابه مغرض بودن و سیاه نمایی و بدبینی متهم کنند چرا که نمی خواهند ببینند که فوتبال ما جهانی است و به جام جهانی صعود می کند!!! آخرین بار که از این ماله و چماق استفاده شد توسط وزیر ورزش بود که هفته گذشته در جلسه رسیدگی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در باره قرارداد ویلموتس به حربه صعود به جام جهانی برای مجاب کردن اعضای این کمیسیون وتوجیه وضعیت ناخوشایند فوتبال گرفتار هزار مشکل فنی و فرهنگی ناشی از مدیریت ناکارامد متوسل شد.حتما خواننده محترم خبر دارد که آقای وزیر چه گفته است و چگونه تلویحا یک چیزی هم از مردم و منتقدان طلبکار شده است:"همین فدراسیون فوتبال در سال های اخیر دستاوردها و توفیقات زیادی داشته که از آن جمله می توان به دوبار صعود متوالی به جام جهانی و کسب نتایج درخشان در جام‌جهانی2018 روسیه اشاره کرد. همین افرادی که اکنون در هیات رییسه فدراسیون مورد شدیرترین هجمه ها قرار گرفته اند با تلاش خود در سال های اخیر از تیم ملی حمایت کردند و خدمات آنها سبب شد بهترین نتایج را در تاریخ جام جهانی کسب کنیم. تیم‌های ما در رده های مختلف نتایج خوبی بگیرد. تیم ملی به نیمه نهایی جام ملت های آسیا صعود کند و حتی نماینده ای ان در فینال لیگ قهرمانان آسیا حاضر شود.”البته در این سرمقاله هدف ما تحلیل اظهارات آقای وزیر نیست، حرف های ایشان را به عنوان شاهد زنده اوردیم تا بهتر مشخص شود چرا می گوییم صعود به جام جهانی وادعای جهانی شدن برای فوتبالی که ساختاری سخت معیوب وبه اصطلاح در حد محلی یا روستایی دارد ، چگونه به حربه ای تبدیل شده است تا مسئولان هزار کار نکرده خود را درباره فوتبال به ضرب آن‌توجیه کنند. خواننده فهیم و کارشناسان استخوان خرد کرده ورزش به حرف های وزیر جز مشتی ادعای توخالی نگاه نمی کنند. انها هم‌مثل ما می دانند که تک تک حرف ها و ادعاها و مظلوم نمایی وی جواب دارد.‌مثلا کسی باور می کند فوتبال ما طی برنامه ای مشخص و علمی و مدبرانه دو بار متوالی به جام جهانی صعود کرده باشد؟! همه کسانی که با واقعیات فوتبال آشنا هستند می دانند تیم ملی هرگز به خاطر ابتکارات و درایت مسئولان فوتبال به جام جهانی نرفت. بلکه با درایت و کاربلدی مربی سراسر حرفه ای به نام کارلوس کروش به این توفیق رسید. همان کروش که با نگاه دقیق و جامعه شناسانه و حرفه ای خود اجازه نمی داد هیچکدام از همان اعضای هیات رییسه ای که وزیر نام می برد واعوان و انصارشان به اردوی تیم ملی نزدیک شوند. همان مربی حرفه ای که بارها از ضعف های مفرط مدیریتی ما به صراحت انتقاد کرد و با بعضی از اینها دست به یقه هم شد. همان کروش که( به درست یا غلط، این جای بحث دارد) لیگ فوتبال ایران را استاندارد و قوی نمی دانست و با چراغ گرد دنیا می گشت تا بازیکن دورگه و ... ده رگه!! شاغل در لیگ های خارجی و عمدتا اروپایی پیدا کند و تیمی " گلخانه " ای درست کند تا به عنوان یک مربی حرفه ای خواسته آقایان را که از اومصرانه و درحد التماس می خواستند، کیفیت لیگ و وضعیت فوتبال پایه و ساختار ضعیف و روستایی و مدیریت ضعیف و... فوتبال را کار نداشته باشد و " هرطور” شده تیم ملی را به جام جهانی ببرد، اجابت کند. سوء استفاده و حرکات گاه توهین آمیزی که از این مربی خارجی سر می زد ریشه در همین نقطه ضعف آقایان دارد.خواننده اهل ورزش خوب می داند که " هیچی نشدن” در رده های مختلف مثل " حذف امیدها” در راه صعود به المپیک اسمش " نتایج خوب در همه رده ها” نیست که آقای وزیر در جلسه فراکسیون ادعا می کند. همچنین رسیدن نماینده فوتبال ایران( پرسپولیس) به فینال لیگ قهرمانان هیچ ربطی به ساختار فوتبال وقوی بودن لیگ و تدبیر ودرایت مدیریتی و... ندارد، از هنر مدیریتی آقایان در آن سال همان بس که با عملکرد خود پنجره نقل وانتقالات این تیم را بسته بودند وموسیو برانکو با تیمی دست و پاشکسته و بازیکنانی جوان و گمنام( مثل علوان زاده و آدام همتی و...)اما با انگیزه وغیرت توانست خود را به فینال برساند و اگر نتوانست آنجا قهرمان شود بدون اینکه بخواهیم لیاقت های تیم حریف را نادیده بگیریم؛ علت اصلی را باید در وضعیت مدیریتی تیم جستجو کرد...!

ورزش ما و فوتبال ما به صداقت و شفافیت نیاز دارد. بساط کم کاری و روراست نبودن با مردم وسمبل کاری و ... باید جمع شود.‌بارها نوشته ایم هر ایرانی که کشورش را دوست دارد و آرزوی سربلندی آن در همه عرصه ها و حوزه ها را دارد از موفقیت و پیشرفت ورزش و صعود فوتبال به جام جهانی خوشحال می شود. حرف بر سر این است که این موفقیت ها از راهش به دست بیاید نه به شکل گلخانه ای و ساختگی و صرف هزینه های کلان وبدتر از همه به قیمت نابودی خود فوتبال ! راحتتر بگوییم به جام جهانی بروید، اما مثل ژاپن بروید...!

*سیدمحمدسعید مدنی