نقش بازی نکنید، کشتی را درست مدیریت کنید!

*شرایط این روزهای اکبر فلاح و باشگاه کارگران چگونه است؟

فعلا که اوضاع کرونایی است و همه چیز از حالت عادی خارج شده است. خدمت شما عرض کنم که تمرینات را کج دار و مریز با رعایت پروتکل بهداشتی انجام می دهیم.

*تعداد شاگردانتان را هم کم کرده اید؟

بله. تقریبا تعداد شاگردانمان نصف شده ، البته در برخی رده ها این رقم به یک سوم هم رسیده است.

*در حال حاضر حدودا چند شاگرد در باشگاه کارگران تمرین می کنند؟

اگر تمام روزهای هفته و سانس ها را محاسبه کنیم نزدیک به 400 کشتی گیر در کارگران تمرین می کنند.

*تمام این کشتی گیران متعلق به همان منطقه شهید هرندی(دروازه غار) هستند؟

اکثرا بله ولی چون باشگاه شناخته شده است، از سایر نقاط کشور هم به کارگران می آیند. به عنوان نمونه از کرج و شهرهای دیگر هم می آیند، همین چند وقت پیش کشتی گیرانی از کرمانشاه و لرستان با ما تمرین می کردند.

*در تمام این سالها انگیزه اکبر فلاح از حضور در ورزشگاه کارگران تعصبی بود که روی بچه های جنوب شهر داشته؛ هنوز هم این انگیزه به قوت خودش باقیست؟

انگیزه ام مثل همان روزهای اول است، سال 1355 که خودم برای کشتی گرفتن در باشگاه ثبت نام کردم. منطقه ما، منطقه ای محروم است و شرایط و فضا برای جوانان بابت به انحراف و در دام اعتیاد افتادن مهیاست. فلسفه تاسیس این باشگاه هم نجات جوانان منطقه بود که انصافا موفق بوده ولی در این میان برخی جوانان هم بودند که خیلی زود از میان ما رفتند.

*آماری هست که نشان دهد چه تعداد از جوانان منطقه دروازه غار به واسطه حضور در باشگاه کارگران از دام اعتیاد نجات یافتند؟

آمار دقیق که نه اما خیلی ها نجات یافتند. متاسفانه باید بگویم یکسری از بچه های باشگاه ما دیگر در بین مان نیستند. همین حالا روی دیوار سالن تمرین عکس هایی از برخی کشتی گیران است که گرفتار اعتیاد شدند و خیلی زود از بین ما رفتند. من هنوز با دیدن تصاویر آنها غصه می خورم. در منطقه ای که ما هستیم مواد مخدر براحتی در اختیار برخی جوانان قرار می گیرد. یک زمانی دم درب باشگاه مان شده بود شیره کش خانه، خیلی ها می آمدند آنجا و مواد مصرف می کردند، تزریق می کردند، شیشه می کشیدند. برخی اوقات وخامت اوضاع سبب می شد که این فکر را بکنم شاید این مسایل برای برخی مسئولان مهم نیست و آنها مسائل مهمتری دارند! من متوجه شده ام که برخی از تصمیم گیرندگان خیلی به مسئله اعتیاد اهمیت نمی دهند، پس وظیفه من نوعی است که به این مقوله توجه کنم و جوانان را به سمت ورزش بکشم تا جایی که برای من فعالیت در باشگاه کارگران از حضور در تیم ملی مهمتر است.

*پس همین حس مسئولیت بوده که باعث شده کمتر تمایل به فعالیت در تیم ملی داشته باشید؟

فقط این نیست، فعالیت در تیم ملی شرایط خاص خودش را دارد. در تمام این سالها کسانی مسئولیت فدراسیون را برعهده گرفتند که من خیلی از آنها را صادق ندیدم، برهمین اساس هم نمی توانستم در تیم ملی زیر نظرشان کار کنم. البته در مقطعی سرمربی تیم جوانان بودم ولی در همان زمان هم باشگاه کارگران را رها نکردم و کشتی گیران تیم ملی را برای تمرین به این ورزشگاه می بردم.

*زمان ریاست رسول خادم چطور، برای حضور شما در تیم ملی بزرگسالان پیشنهاد جدی نشد؟

اکبر فلاح هیچ وقت برای مربیگری تیم ملی در رده بزرگسالان پیشنهاد جدی نداشت ولی برای تمام رده های سنی به من پیشنهاد شد. رسول خادم انسان بزرگ و کاربلدی بود ولی اشتباه هم داشت و از همه بدتر اینکه این اشتباهات را خودش قبول نداشت!

*اشتباهاتش چه بود؟

رسول خادم از نظر فنی و اخلاقی خوب بود و تیمش نیز در تمام رده های سنی عنوان قهرمانی جهان را بدست آورد ولی اشتباهاتی داشت. یکی از این اشتباهاتش همان اعضای شورای فنی بودند که به رسول ضربه زدند. این شورای فنی هیچ وقت نتوانست به خادم بگوید بالای چشمش ابروست! رسول خادم چند وقتی بود که مسیر را اشتباهی می رفت ولی هیچ کدام از اعضای شورای فنی شجاعتش را نداشتند به او بگویند راه را اشتباه می رود.

*اکبر آقا اگر ممکن است کمی واضح تر توضیح بدهید؟

به عنوان نمونه همین مسئولیت همزمان ریاست فدراسیون و سرمربیگری تیم ملی، یک نفر از اعضای شورای فنی به رسول خادم نگفت که شما نمی توانی همزمان عهده دار این دو مسئولیت سنگین باشی. مگر رئیس فدراسیون می تواند تمام کارهایش را روی زمین بگذارد و روی تشک با کشتی گیران تمرین کند؟ اشتباه دیگر رسول این بود که تنها به تعدادی محدودی از اطرافیانش اعتماد داشت. حلقه نزدیکان رسول چند نفر بیشتر نبودند. خیلی ها تلاش کردند این موارد را به خادم بگویند ولی متاسفانه او متوجه نمی شد. به نظرم رسول خادم حیف شد.

*در همان شورای فنی که شما منتقدش بودید، نفرات بزرگ و عنوان داری حضور داشتند. چطور می شود، آنها متوجه این اشتباهات نشده باشند؟

از نظر مدال و عناوین قهرمانی، شورای فنی بسیار بزرگ بود ولی اعتقادم این است که بزرگی تنها به مدال نیست، باید شجاعت بیان مشکلات را هم داشت. آنها هیچ وقت نتوانستند به رسول خادم بگویند که اشتباه کرده است. اعضای شورای فنی آنقدر خادم را باد کرده بودند که در نهایت خودشان هم می ترسیدند از او انتقاد کنند. فکر می کنم این دامی بود که رئیس وقت فدراسیون کشتی گرفتارش شد!

*کشتی با رفتن خادم متضرر شد؟

بله متضرر شد. شما نگاه کنید که تیم های آزاد و فرنگی ما در تمام رده های سنی قهرمان جهان شده بودند اما سال بعدش ناکام شدند. خادم کارش را بلد بود ولی به بیراهه رفت. او تصور می کرد تنها ناجی کشتی خودش هست. یک زمانی من مصاحبه کردم و گفتم آقای خادم خودش را همچون فوتبالیستی می بیند که باید تمام گلها به نامش ثبت شود و هیچ کس دیگری قدرت گلزنی ندارد. از بخت بد کشتی بعد از رفتن خادم فردی رئیس فدراسیون شده که حالا همه می گویند خدا پدر رسول را بیامرزد!

*تصور نمی شد شما تا این اندازه منتقد دبیر باشد، دبیری که بسیاری می دانند یکی از الگوهای فنی اش اکبر فلاح بود.

دبیر روی صورتش نقاب زده و من خیلی وقت است متوجه این موضوع شده ام، البته مردم هم متوجه شده اند. او تا زمانی که این نقاب روی صورتش باشد، برای کشتی مفید نیست. خیلی شفاف می گویم دبیر پاهایش را روی دوش کشتی گذاشته و می خواهد بالا برود، او برای خدمت به کشتی نیامده است.

*یعنی دبیر دنبال سمت دیگری است؟

تصور می کنم او دنبال وزیر شدن است.

*رفتار دبیر چگونه بوده که انتقادات فلاح تا این اندازه تند و تیز شده؟

متوجه می شوم که دبیر خودش نیست و دارد نقش بازی می کند. رفتار او به گونه ای بوده که حتی سمتش هم نمی توانم بروم. من دبیر را از یک کیلومتری ببینم، فرار می کنم! یک زمانی از جلوی خانه کشتی رد می شدم ولی حالا کلاهم آن طرف ها هم بیفتد برش نمی دارم.

*دلیلش چیست؟

تحلیل من از رفتارهای دبیر کلی است، دبیر وقتی رئیس فدراسیون شد با من تماس گرفت و جلسه ای با هم داشتیم. در آن جلسه متوجه شدم در تمام این 20 سال درباره دبیر درست فکر می کردم و خوب شد همیشه از او فاصله می گرفتم.

*به نظر شما شخصیت دبیر این گونه است یا تحت تاثیر رفتار اطرافیانش قرار گرفته؟

ببینید من راجع به رسول خادم گفتم که او تحت تاثیر رفتارهای غلط شورای فنی قرار گرفت و در نهایت آسیب دید ولی راجع به دبیر این گونه فکر نمی کنم. دبیر خودش است، هیچ کس نمی تواند فکر او را عوض کند. این دبیر است که کم کم فکر اطرافیانش را عوض می کند. او اهدافی دارد که برای رسیدن به آن تلاش می کند اطرافیانش را با خودش همسو کند. از نایب رئیس فدراسیون گرفته تا دبیر و مدیر تیم های ملی همه شبیه دبیر شده اند! دبیر برای خودش تیم دارد ولی در تلویزیون می گفت من تیمی ندارم!

*همین دبیر به اکبر فلاح پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی را بدهد، قبول نمی کند؟

تیم ملی که سهل است، اگر او بالاترین پست، حقوق و احترام را برای من قائل شود، بازهم از چند کیلومتری اش رد نمی شوم. من همین اختلافات را با مسئولان هیات کشتی تهران هم دارم.

*اتفاقا دوست داشتیم درباره این موضوع هم صحبت کنید؛ چرا اکبر فلاح به جای همکاری با هیات کشتی تهران مشاور هیات کشتی اصفهان شده؟

یکی از دوستان قدیمی ام در حال حاضر رئیس هیات کشتی اصفهان است. او سلسله مراتب را رعایت کرده و رئیس شده است. کارش را بلد است، ریس هایت کشتی اصفهان از من مشاوره می خواهد و من هم دریغ نمی کنم. به تهران هم کمک می کنم، به استان و تیم ملی کشتی گیر تزریق می کنم ولی با مدیرانش کاری ندارم.

*دلیلش چیست؟

اختلافاتم با هیات کشتی تهران اخلاقی است. صادقانه بگویم من شبیه یکسری افراد نیستم، نمی توانم با این تیپ ادم ها کار کنم.

*قبول دارید از نظر اخلاقی انسان متفاوتی هستید؟

اتفاقا معمولیِ معمولی هستم ولی زیر بار یکسری چیزها نمی روم. کلا جنس کشتی این گونه است. کشتی ورزش پهلوانی است و کشتی گیر باید غمخوار مردم باشد. ما در همین کشتی یاد گرفتیم که مغرور نشویم، از مظلوم دفاع کنیم و خودمان را ارزان نفروشیم. حالا وقتی یک نفر خودش را با یک پست یا حقوق ناچیز می فروشد، آن آدم متفاوت است یا منِ اکبر فلاح؟! الگوی ما جهان پهلوان تختی است که به خیلی چیزها پشت کرد تا سمت مردم بماند. ما را چه به شورای شهر؟ ما را چه به مجلس؟ ما باید به ورزش مان خدمت کنیم.

*برای اشاعه همین رفتاری که شما به آن اشاره کردید باید چه کارهای صورت گیرد؟

باید آدم های خوب ورزش را معرفی کنیم، چرا هیچ کس نام یکسری از افراد نجیب کشتی را نشنیده است؟ همین حسن یزدانی را نگاه کنید. او قهرمان المپیک و جهان است و می تواند به افتخارات بسیار بیشتری هم دست یابد و نام خود را در تاریخ کشتی ماندگار کند. الان باید یک بزرگتر در کنار این قهرمان باشد و راه و روش مردمداری را نشانش دهد. ورزش فقط پول جمع کردن نیست، ما باید به داد مردم برسیم.

*ان شا الله به سمتی برویم که صدای امثال اکبر فلاح نیز بیشتر شنیده شود.

امیدوارم، باید اهالی منصف رسانه کمک کنند تا صدای همه قهرمانان به مردم برسد. اصل روزنامه نگاری همین است.

*کیهان ورزشی این آمادگی را دارد که صدای تمام قهرمانان و زحمت کشان ورزش باشد، خیال شما راحت.

کیهان ورزشی خانه امثال اکبر فلاح است. خیلی از عزیزان این مجموعه در موفقیتم نقش داشتند، از آقای زرافشان گرفته تا بیژن روئین پور، منوچهر لطیف و خیلی از بزرگان دیگر. یادم نمی رود که در مسابقات جهانی 1993 بیژن خان عکس قهرمانی مرا پای سکو گرفت. از همان سالهای ابتدایی که کشتی را شروع کردم، آقای زرافشان در کنارم بود و در خیلی از مسابقات مرا کوچ می کرد. شاید باور نکنید که زرافشان و حسین معتمدیِ دنیای ورزش زمان کشتی گرفتن وقت را به من می گفتند. این آقای زرافشان آنقدر به من محبت داشت که هرگز فراموشش نمی کنم. دوست دارم اگر فرصتی دست داد بیایم کیهان ورزشی تا دوباره همان خاطرات قدیمی برایم تداعی شود.

*ما در خدمتتان هستیم. اما سوال آخر اینکه اکبر فلاح آینده کشتی را چطور می بینید؟

فعلا که به خاطر کرونا شرایط خیلی بد است. ان شا الله این ماجرا زودتر تمام شود و همه چیز به حالت عادی برگردد. ولی از نظر کلی متاسفانه باید بگویم دبیر برای کشتی برنامه ای ندارد، او برای بالای کشیدن خودش برنامه دارد! با دبیر من آینده خوبی را برای کشتی متصور نیستم.

* گفت و گو از محمود محمدی