پرونده‌ای برای پرسپولیس؛ ققنوس سرخ و خاکستر فوتبال ایران

پاسخ کلی این است که؛ مسایل فنی در کنار یکدستی، رفاقت و اراده پولادین بازیکنان که جملگی محصول یک مدیریت درون تیمی-با مدیریت باشگاه اشتباه گرفته نشود-رمز موفقیت آنان بوده و سرمربی جوان نقش آفرین اصلی اش بوده است.
متاسفانه ورزش ایران و فوتبال به عنوان مهمترین رشته آن، سالیان سال است که به جولانگاه اشتباهی آمده‌ها و مدیر نماها مبدل شده لذا وقتی تیمی و یا ورزشکاری از دل این فضا به سکوی پیروزی می رسد، باید آن موفقیت را تنها و تنها در بحث استعداد و غیرت ایرانی خلاصه کرد.
با همین محور و با همین سوالات، پرسپولیس را زیر ذره‌بین این هفته برده ایم.

پرسپولیس؛ آلاله‌ای در وسط کوهستان
*اصغر شرفی
داستان پرسپولیس شبیه همان گل آلاله ای است که در کوهستان به زیبایی و بدون باغبان و رسیدگی می روید و شما را شگفت زده می کند. این تیم محصول یک ساختار درست و یک مدیریت اصولی نیست و به همین دلیل است که موفقیت ها در فوتبال ما استمرار ندارد و یک تیم می رود فینال آسیا و تا چند سال بعد دیگر نماینده ای در آن سطح نخواهیم داشت. در کشور ما که این روزها مردم درگیر مشکلات اقتصادی هستند و بیماری کرونا هم ذهن همه را درگیر کرده، این موفقیت را باید ارزشمند دانست و به اعضای تیم پرسپولیس تبریک گفت. آنها در لیگ قهرمانان آسیا دیگر یک باشگاه نبودند و نماینده یک ملت به حساب می آمدند و حتی استقلالی ها از موفقیت آنها شاد شدند. ما ایرانی ها یک «ژن» داریم به نام «همبستگی» که در مواقعی کمک مان می کند. اینجا هم مثل اینکه در جنگ باشیم همه به دنبال موفقیت پرسپولیس بودیم و در خود تیم هم بازیکنان و مربیان این همبستگی را داشتند اما یادمان نرود که ورزش حرفه ای و فوتبال روز دنیا این نیست که همیشه به چنین موفقیت هایی چشم داشته باشیم. مسولانی که ورزش را در دست دارند باید از خودشان بپرسند که؛ ما برای این جوان ها و این تیم ها چه کرده ایم؟ چرا نباید کاری کنند که این موفقیت ها استمرار داشته باش؟ شما به نفر اول دولت نگاه کنید. آیا ایشان برای بهبود اوضاع برنامه ای دارد که از وزیر ورزش ایشان انتظاری داشته باشیم؟ یک نفر بگوید این وزیر را از کجا آورده اند و در راس ورزش مملکت قرار داده اند؟ ماجرای ویلموتس به کجا رسید؟ مبارزه با دلال ها را چه کسی باید انجام دهد؟
*حسین کلانی
پرسپولیس تیم مردم ایران است و با اتکا به دعاهای مردم و هوادارانش و برای افتخار آفرینی همه تلاش خود را کرد. همه اعضای تیم که مثل زنجیر به هم وصل بودند باعث شد تا پرسپولیس در شرایطی که کشور ما از همه کشورهای خارجی و حتی نیروی پنجمی که در کشور ما وجود دارد تحت فشار است، با فداکاری و از خود گذشتگی موفق شد.
برد مقابل تیم هایی که میلیاردها خرج کرده بودند شیرین بود. خوشحالم در این شرایط بازیکنان ما کاری کنند کارستان. حداقل آنها در این سختی لبخند را به لب مردم نشاندند. چیزی که باعث تاسف است این که در یک سال گذشته مشکلاتی از نظر مالی و روحی و روانی برای  پرسپولیس به وجود آمد اما هیچکس کمکی به این باشگاه نکرد.
الان که تیم موفق شده شاهد هستیم که همه به ما تبریک می گویند و به دنبال این هستند که مسائل گذشته را رفع و رجوع کنند. این جای تاسف دارد. امیدوارم شرایط به شکلی شود که شرایط استقلال هم بهبود پیدا کند. دیدید که استقلال و سپاهان نتیجه نگرفتند اما آنها هم بچه های همین مملکت هستند. امیدوارم مسوولان و دست اندرکاران کاری کنند که استعدادهای مملکت ما از دیگران عقب نمانند.
ضریب هوشی ملت ایران چند در صد بالاتر از تمام کشورهای دنیا است. پزشکان، دانشمندان و ... در دنیا حرف اول را می زنند. جانشین آلبرت اینشتین یک ایرانی است. جانشین یک ریاضی دان بزرگ ایرانی است. ما باید سعی کنیم دست کسانی که می خواهند به حیثیت ایران ضربه بزنند کوتاه کنیم.مسوولانی که هر روز تبریک می فرستند در موقع لزوم به کمک بیایند.
زمانی که ای اف سی باشگاه های استقلال، پرسپولیس، تراکتور ... را تحت فشار گذاشتند مسوولان باید کمک می کردند. در این تورنمنت ثابت شد مربی ایرانی دستکم از خارجی ها ندارد. ما از خارجی ها می توانیم به عنوان مدرس استفاده کنیم. اگر از مربیان خودمان استفاده کنیم آنها بهترین خواهند شد.

موفقیتی عجیب در ورزشی که «سلطانی‌فر» نفر اول آن است!
*محمد صادقی
ایرانی غیرتی دارد که نمونه‌اش جای دیگری از جهان پیدا نمی شود. این غیرت گاهی هم با یاری خداوند همراه می شود و موفقیتی معجزه گونه می آفریند. مثل همین صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا. گاهی یک تیم همه چیزش به اصلاح عامیانه چفت و بست می شود. یادمان نرود که نزدیک بود در مرحله گروهی حذف شویم اما همان غیرت بازیکنان اجازه حذف شدن را نداد. ورزش ما اوضاع درستی ندارد و فدراسیون مان حتی از زیمباوه و مالی هم بدتر اداره می شود، آن وقت یک باشگاه در فینال لیگ قهرمانان ظاهر می شود. این اتفاق از عجیب هم عجیب تر است. پرسپولیس منطق فوتبال را زیر سوال برد اما سبب نشد که کسی نوع مدیریت آقایان را فراموش کند. آقایانی که اصلا می خواهند ورزش و این باشگاههای مردمی نابود شود و همین دلخوشی را هم از مردم بگیرند اما گاهی یک تیم مثل پرسپولیس محاسبات آنها را برهم می زند. استقلال هم اگر داور در آن بازی پنالتی اش را می گرفت همین شرایط پرسپولیس را داشت. پرسپولیس به فینال آسیا می رود اما فدراسیون مان هنوز رئیس ندارد! اینها با یکدیگر همخوانی ندارد. فردی را راس وزارت ورزش نشسته که اصلا قیافه اش به ورزش نمی خورد. حتی این بردها و موفقیت ها هم باعث نمی شود این آقایان به خودشان بیایند و برای این جوانان با استعداد مملکت کاری کنند. پرسپولیس با اتکا به غیرت بازیکنان خود و در حالیکه کار اصولی و مدیرتی برای آن نشده بود راهی فینال شد و باید قدردان تلاش این بچه باشیم اما چند بازیکن این تیم محصول تیم های پایه و یا آکادمی پرسپولیس هستند؟ زمانی که دیدیم حداقل نصف نفرات تیم از خود باشگاه بودند می توانیم به پایدار بودن چنین موفقیت هایی امیدوار باشیم و نقش مدیریت را پررنگ بدانیم. آقایانی که در وزارت ورزش حتی نمی توانند دو مدیر درست و حسابی برای استقلال و پرسپولیس انتخاب کنند، نباید خودشان را در فینالیست شدن پرسپولیس دخیل بدانند.

موفقیتی که با سطح مدیریت ورزش ما همخوانی ندارد
*بیژن ذوالفقارنسب
در روانشناسی گفته می شود که 5+4 همیشه می شود 9 اما در ورزش 5+4 گاهی می شود 7 و گاهی نیز می شود 10. برای پرسپولیس هم در این دوره از رقابت ها 5+4 شد 10. این تیمی که ما مشاهده کردیم نمایانگر ظرفیت ها و توانایی های ورزش ما بود که اگر مورد توجه قرار گرفته و استانداردها را در آن لحاظ کنیم همواره قهرمان خواهد بود. این تیم نمایانگر غیرت و تعصب بازیکنان و مربیان بود، نه گویای سطح مدیریت در ورزش ایران. پرسپولیس با اتکا به همبستگی خود رقبای پر امکاناتش را از پیش رو برداشت اما این پیروزی را نباید به نام افراد دیگری زد. هیچکس جز این نفرات که به قطر رفتند نمی تواند این پیروزی را حاصل عملکرد خود بداند. ظرفیت فوتبال ما بالاست اما دارای سازمان و ساختار درست نیست. موضوعی را می خواهم مطرح کنم که گرچه طنزی تلخ است اما واقعیت دارد و نشان می دهد که این پیروزی و موفقیت ریشه مدیریتی نداشته و با مشکلات ساختاری ورزش ما همخوانی ندارد. همان فردی که از طرف وزارت ورزش و جوانان در راس باشگاه استقلال قرار گرفت و چند روز قبل برکنار شد، گزینه مدیریت پرسپولیس بود و حالا در این وسط 50، 50 شد و بجای پرسپولیس از استقلال سردرآورد. این را گفتم تا سطح مدیریت و نحوه انتخاب مدیران برای باشگاهها را نشان بدهم.
*حمید استیلی
وقتی یک تیم با آن همه مشکلاتی که برایش در این مدتها ایجاد شده بود نتیجه می گیرد باید همه چیز را در اراده بازکنان و مربیانش جستجو کرد.پرسپولیس گام به گام در هر بازى نمایش بهترى داشت و پیشرفت این تیم کاملا محسوس بود. این تیم با شایستگى یک به یک حریفان قدرتمندش را شکست داد و به این مرحله رسید. محرومیت آل کثیر به خاطر شادى گلى که در لیگ هم بارها انجام داده ظلم بزرگى بود که کنفدراسیون فوتبال آسیا در حق پرسپولیس انجام داد. سابقه ندارد که چند ساعت قبل از بازى چنین تصمیمى گرفته شود و تمرکز یک تیم را به هم بزنند اما بچه‌ها با تعصب و غیرت بیشترى به زمین رفتند و پاسخ کنفدراسیون و این محرومیت ناجوانمردانه را دادند. پرسپولیس براى دومین بار به فینال آسیا رسید و این موفقیت اتفاقى نیست. تیمى که به بردن عادت کرده شخصیت برنده دارد، در 7 مسابقه فقط دو گل آن هم از روى نقطه پنالتى دریافت مى‌کند و با محرومیت بهترین گلزن خودش باز هم حریف قدرتمند عربستانى را شکست مى‌دهد. پرسپولیس شایستگی خودش را ثابت کرده و یک ملت را با این موفقیت بزرگ خوشحال کرد. پرسپولیس در این بازی ها غیرت ایرانی را به تصویر کشید و بچه‌ها با فشار زیاد مسابقه بدون اشتباه به هدف خودشان رسیدند و در ضربات پنالتی هم به بهترین شکل توپ‌ها را به گل تبدیل کردند. به همه بچه‌های تیم، کادرفنی و هواداران پرسپولیس تبریک می‌گویم و امیدوارم با پیروزی در فینال هم بتوانند این موفقیت را با رسیدن به قهرمانی تکمیل کنند.
*مهدی مهدوی کیا
شرایط پرسپولیس در این دوره از مسابقات واقعا عالی بود. حق پرسپولیس بود که به فینال این دوره از رقابت‌ها برسد.
گل‌محمدی کار بزرگی در پرسپولیس انجام داد. با توجه به این که چند بازیکن جدید به پرسپولیس اضافه شده بودند، کار سرمربی تیم برای ایجاد هماهنگی بسیار سخت بود. اما همه چیز خیلی عالی پیش رفت و کادر فنی به خوبی توانست بازیکنان جدید را هماهنگ کند. از نظر فنی پرسپولیس واقعا فوتبال بازی می‌کرد و با شایستگی به فینال صعود کرد.
پیش از شروع مجدد بازی‌ها، شرایط پرسپولیس خیلی خوب نبود و از قبل هم نتایج خوبی در لیگ قهرمانان کسب نشده بود با این حال بازی به بازی شرایط تیم بهتر شد و تیم واقعا عالی کار کرد. نوع فوتبالی که تیم ارائه می‌کرد بسیار اهمیت داشت. البته دوندگی بازیکنان هم بسیار بالا بود که این امر کمک زیادی به موفقیت تیم می‌کرد. پرسپولیس فوتبال جنگنده‌ای را به نمایش گذاشت و در همه بازی‌ها حریف را تحت فشار قرار می‌داد.
پرسپولیس واقعا شاهکار کرد. این که شما بتوانید با یک تیم ایرانی، برابر رقیبان قدرتمندی که هزینه‌های زیادی انجام می‌دهند به برتری برسید، شاهکار است. از نظر هزینه‌ها و امکانات پرسپولیس در جدال نابرابری حضور داشت. در پرسپولیس یک مربی ایرانی کاربلد مربی بزرگ دنیا را مغلوب کرد که این جای تقدیر دارد. به امید خدا این‌بار پرسپولیس قهرمان لیگ قهرمانان آسیا بشود. قطعا اینبار مثل فینال قبل نخواهد بود، چون فینال قبل ما دست و پا بسته بودیم و کلا با ١١ بازیکن به مصاف تیم ژاپنی رفتیم اما این‌بار شرایط متفاوت است و قطعا پرسپولیس در بازی فینال حرف‌هایی برای گفتن خواهد داشت.