مدیریت،بزرگترین مانع بر سر راه پیشرفت ورزش!
**یک بازی و اثبات خیلی حرف ها
در شماره گذشته به بهانه صعود تیم پرسپولیس به فینال مسابقات با شگاههای آسیا ، به چند موضوع مهم که همواره مورد توجه این صفحه بوده پرداختیم و گفتیم که نه همه بازی های تیم پرسپولیس در قطر بلکه فقط همان یک بازی آخر آن اثباتگر بسیاری از آن حرف ها بود ، اینکه بدخواهان چشم دیدن موفقیت های ورزش و ورزشکاران ایرانی را ندارند و با دسیسه و تبانی و نفوذ در مجامع بین المللی ورزش سعی می کنند حتی اگر در میدان و مصاف رویاروی با ورزشکاران و تیم های ایرانی شکست می خورند از آن طریق حکم شکست و محرومیت تیم های ایرانی را امضا کنند و...
**قوی شدن و بازهم قوی شدن
اینکه بارها به سهم خود نوشته ایم و تاکید داشته ایم که در برابر این شرایط که به ویژه در غرب آسیا و مخصوصا در رشته ای مثل فوتبال برای ورزش ما به وجود می آورند تنها راه« قوی شدن و باز هم قوی شدن» است.قوی شدن هم در ابعاد تشکیلاتی و اجرایی و هم در بعد ارتباطات بین المللی یا چیزی که آن را« دیپلماسی ورزشی» می نامند و بالاخره و مهمتر از همه از حیث فنی و رقابتی،خوشبختانه پرسپولیس چنین حضوری در قطر داشت طوری که هر چه از بیرون و درون میدان علیه این تیم صورت گرفت ثمری نداشت و نماینده فوتبال ایران با قدرت ، توانست به فینال آسیا صعود کند، همچنین بارها نوشته ایم که ورزش و فوتبال ایران ازنظر امکانات مادی وسرمایه های انسانی آنقدر برخوردار است که با تکیه بر آنها و استفاده صحیح و بهینه از آنها ازساخت و ساختار قوی برخوردارشود و بدون اتکا به خارجی در مسیر موفقیت و افتخار حرکت کند...
**سراسر ایرانی
موفقیت تیم پرسپولیس در قطر اثباتگر این ادعا هم بود. تیمی تقریبا سراسر ایرانی با کادر فنی و سرمربی ایرانی با غلبه بر حریفان اکثرا چند ملیتی که به جز تیم شارجه همه از مربیان خارجی استفاده می کردند بار دیگر ثابت کرد اگر این ورزش و این فوتبال و این تیم ها از مدیریت صحیح و کارآمد هم برخوردار باشند با همین داشته ها و تکیه برامکانات و سرمایه های انسانی می توان ورزشی« قویتر» داشت وبه موفقیت های بزرگتر دست پیدا کرد و...
**تغییرات مدیریتی در استقلال!
در آن شماره مطلب به درازا کشید و فرصت نشد تا در باره تغییر و تحولات چند باره مدیریتی در دیگر تیم پر طرفدار کشورمان یعنی استقلال هم بنویسیم و تاکید کنیم بزرگترین ضربه ای که ورزش ما می خورد حتی بیشترو کاری تر از توطئه و دسیسه خارجی، از ناحیه مدیریت کلان ورزش است. مدیریتی که مدعی است به حرف نقادان توجه کرده و درحد بضاعت و امکان حرف های حساب و منطقی را هم عملی می کند، به پیشکسوتان احترام می گذارد و پای صحبت های آنان می نشیند و...
**صندلی های مدیریتی به نوبت در اختیار «دوستان»!!
اما واقعیت ماجرا این است که بی تعارف تا کنون چنین مدیریت بی اعتنا به حرف دلسوزانه و نقد کارشناسانه حداقل ما به یاد نداریم!! وگرنه با این همه تاکید و تذکر در باره ضرورت حیاتی ثبات مدیریتی برکارو بار این دوباشگاه( وهمه جا) شاهد هستیم که مدیریت این دو تیم به محله برو و بیا تبدیل شده است و هر سه ، چهار ماهی سر و کله یک نفر به عنوان مدیر عامل و سر پرست پیدا می شود و هنوز عرق تنش خشک نشده با جهت و بی جهت باید صندلی ریاست را به یکی دیگر از« دوستان»!! تحویل دهد، دوستانی که بر هیچکس صلاحیت و مشروعیت مدیریتی آنان مشخص نبوده و به همین دلیل عزل و برکناریشان اغلب چندان روشن و شفاف نیست.
**مزه مدیریت در ورزش!
افراد گمنامی که بعضاّ وقتی مزه دو روز مدیریت و مصاحبه مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی زیر زبانشان آمد بعد از اینکه برکنار و عزل می شوند حاضر نیستند دست از سر ورزش بردارند و شرشان را کم کنند و با استخدام بعضی از قلم به دست ها و رخنه در رسانه ها و راه انداختن سایت و خرج بی حساب و... به این در و آن در می زنند که کماکان بالاخره" یک جوری" در ورزش بمانند و مطرح باشند و ...همانطور که عرض شد برای رسیدن به هدف خود از دست زدن به هیچ ابزار و حربه ای حتی به قیمت ضربه زدن به خود ورزش و منافع ملی و احساسات مردم و... ابایی ندارند .
**«گرا» از داخل ؟!
خوانندگان محترم کیهان ورزشی و علاقمندان به ورزش می دانند که بعد از راهیابی تیم پرسپولیس ، تیم النصر عربستان از پرسپولیس به کنفدراسیون آسیا شکایت کرد که برخی از قرار دادهایش غیر قانونی است و... این شکایت که چند روزی باعث نگرانی همه به ویژه طرفداران تیم ایرانی شده بود در نهایت ختم به خیر شد اما به شدت شایع شد که از داخل ایران به مسئولان تیم النصر" گرا" داده شده و... در این میان اسم دو، سه نفر و چند سایت و کانال تلگرامی هم بر سر زبان ها افتاد و... منظورما این است که در میان این افراد مظنون نام بعضی از کسانی که برای اندک مدتی پستی در مدیریت تیم استقلال داشتند دیده می شد و...!
**ورزش از غریبه ها ضربه می خورد!
البته تا الان که این سطور را قلمی می کنیم هنوز چیزی به طور مشخص و مستند ثابت نشده اما حرف ما این است که چرا در این ماجرا نام یک چهره شناخته شده و اصیل تیم حریف بر سر زبان ها نیفتاد...؟ دلیلش این است که ورزش هرگز از ورزشی ها ضربه نخورده و خیانت ندیده است. اگر ضربه مهلکی برپیکر ورزش وارد آمده ، اگر خیانتی صورت گرفته و می گیرد ریشه در عملکرد و رفتار کسانی دارد که از ورزش آویزان شده اند ، کسانی که از جنس ورزش و متعلق به فرهنگ ورزش نیستند اما با دوخط حکم یکشبه ورزشی شده اند و برای بقای خود و شیرین کردن خود نزد طرفداران دست به حرکات و رفتاری می زنند که بیش از همه ورزشی ها اعم‌از کشتی گیر یا فوتبالیست، قرمز یا آبی، تهرانی یا شهرستانی و... از آن منزجر هستند.
**استقلالی و پرسپولیسی اهل خیانت نیست !
نه استقلالی و نه پرسپولیسی به ورزش کشور و به تیم های یکدیگر خیانت نمی کنند. رقیب هستند و هرکس دوست دارد تیم محبوبش پیشتاز و قهرمان باشد اما اگر هم نشد حاضر نیست برای لوث و نابود کردن تیم رقیب دست به هرکاری ولو خیانت و" گرا" دادن به خارج بزند. این را ما نمی گوییم ، تجربه و پیشینه ورزش می گوید. اینکه همه با تکیه بر " عقل" گفته اند هر کاری را باید به دست " کاردان" سپرد ، بیخود نگفته اند. بیخود آن می گوید و کسی انجام می دهد که بی توجه به حکم عقل و درس ها و تجربه ها دنبال کار خودش است و در انتصاب ها به هیج ضابطه و ملاک عقلایی پایبند نیست .
**مهمانان ناخوانده و پرمدعای ورزش!
سپردن کار،دست نا اهل هزار و یک درد بی درمان به دنبال دارد که یکی از آنها همین ایجاد جوبدبینی و نفرت پراکنی و تفرقه اندازی و... است و این هنری است که مسئولان فعلی ورزش بیش از دوره های قبل از خود بروز داده اند. تاکید می کنیم اهالی ورزش در عین رقابت و سبقت جویی هرگز حاضر نیستند رقیب را به هر شکل شده از سر راه بردارند و پیروزی ها و موفقیت هایش را به ویژه در عرصه های بین المللی که یک موفقیت" ملی" است و نه باشگاهی، لوث و نابود کنند. این کارها مال غیرورزشی ها، غریبه های چسبیده به ورزش و مهمان های ناخوانده اما پرمدعایی است که حاضرنیستند دست از سر صاحبخانه بینوا بردارند! برگردیم به حرف خودمان.
**کاسه کوزه ها شکست!
باشگاه استقلال( البته باشگاه که چه عرض کنیم،هم استقلال وهم پرسپولیس فرسنگ ها از استانداردهای باشگاهی فاصله دارند) دوباره دچار تعییر و تحولات مدیریتی شد و بعدازباخت این تیم مقابل تیم ازبکی و حذف از مسابقات باشگاهی آسیا ، هیات مدیره این باشگاه طی بیانیه ای خطاب به هواداران عزیز! (راستی چقدر کلمات و مفاهیم، کلیشه ای و بی معنا شده است!!) "... با در نظر گرفتن مصالح باشگاه و لزوم اقدام سریع برای جلوگیری از وارد آمدن ضربات بیشتر بر پیکره باشگاه ، آقای احمد سعادتمند را از مدیرعاملی باشگاه استقلال عزل و عضویت ایشان در هیات مدیره را به مجمع باشگاه ارجاع می دهد..." . باز شکستی رقم خورد، کاسه کوزه ها سر یک نفرشکست و یک نفر دیگر بر سرکار آمد تا چند روز یا چند ماه آینده کاسه کوزه ها سر او شکسته شود!! و این داستان ورزش ماست و نحوه اداره و مدیریت آن.
**مدیریت افتضاح!
بالاتر گفتیم و اینجا باز تکرار می کنیم و تا هستیم و زنده ایم خواهیم گفت و خواهیم نوشت که تا آنجا که به یاد داریم وضعیت مدیریتی ورزش را اینقدر افتضاح و مبتنی بر خودکامگی وهرهری مسلکی ندیده بودیم. ورزش مستعد ما ، تیم های پر طرفدار این ورزش و جمعیت پرشور و پر تعداد این ورزش قربانی عملکرد کسانی شده اند که اسم مدیر را یدک می کشند بدون اینکه بویی از فهم و اصول مدیریتی برده باشند. در چنین اوضاع و احوالی باید به تیم ها و مربیان و جوانان عزیزی که در میادین بین المللی در رقابت با تیم های تا بن دندان مجهز که به شکل های پیدا و پنهان حمایت می شوند،می درخشند، آفرین گفت.هنر کسانی که به غلط و بدون اینکه اهلیت و شایستگی های لازم را داشته باشند سکان مدیریت ورزش را به دست گرفته اند سد سازی و مانع تراشی بر سر راه موفقیت های ورزش است یعنی درست همان چیزی که بدخواهان این آب و خاک و جریانات معاند شب و روز برای ناامیدکردن مردم انجام می دهند.
**«دایی جان ناپلئونی»یا واقعی...؟!
اخیرا ما نیز به سهم خود بارها تذکر داده ایم که بدخواهان بیرونی به شدت در تلاش هستند که ورزش ما را در صحنه های بین المللی بایکوت و تعلیق کنند. این را به ویژه جوانان عزیز باید بدانند که حرف از توطئه علیه ورزش ایران؛ رفتار و حرف" دایی جان ناپلئونی" نیست بلکه واقعیتی است که به شکل روشن و خیلی واضح در جریان همین مسابقات قطر برای نماینده فوتبال ما اتفاق افتاد.
**ضعف مدیریت، مکمل دسیسه خارجی!
در چنین وضعیتی که فشارها و تهدیدها از بیرون علیه ورزش ایران در حال اوج و تشدید است، متاسفانه از داخل هم مدیریت ورزش به هیج وجه به وظیفه اش عمل نمی کند و همانطور که اشاره شد در یک نگاه کارشناسانه وسنجش منصفانه بزرگترین مانع بر سر راه پیشرفت و قوی شدن ورزش ، مدیریت ورزش است... ! که ظاهراً جز صبر و شکیبایی فعلا از دست هیچ کس کاری ساخته نیست!!
*سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
