چرا ورزش را دست کم می گیرید؟

درست از فردای شبی که تیم پرسپولیس با شکست حریف سعودی به فینال باشگاه های آسیا راه پیدا کرد، دعوا و درگیری و بگو مگو وجدایی چند بازیکن از این تیم و... آغاز شد! توفیق و اتفاق شیرینی که بر خلاف میل و خواسته بدخواهان قسم خورده ودشمنان بالفطره این ملک وملت سرفراز چهره بست، وباید تا مدت ها کام دوستداران این تیم وهمه کسانی را که به سربلندی و پیروزی ایران عزیز در همه صحنه ها می اندیشند، شیرین می کرد و در روزگار سخت کنونی به سهم خود موجب نشاط اجتماع و شادی دل مردم می شد، بعد از گذشت لحظات و ساعات و حداکثر شب اول پیروزی از فردای آن به جنگ اعصاب وبحران جدیدی در این تیم منجرشد!! باید پرسید چه کسانی از موفقیت های ورزش ایران در صحنه های بین المللی که خارچشم دشمنان این سرزمین و مردم است ناراحت می شوند؟! چه جریاناتی از نشاط اجتماعی و شادی دل مردم ایران رنج می برند و عذاب می کشند؟! چرا کسانی در داخل طوری رفتارمی کنند که خواسته و ناخواسته خروجی کارشان خدمت به دشمنان و بدخواهان این مردم و کشور می شود؟ چرا کاری می کنند که این موفقیت ها لوث و آن شادی ها جای خود را به دلواپسی و جنگ اعصاب بدهد؟! شک نیست که برای اداره این شرایط و موقعیت نقش مدیریت بسیار موثر و تعیین کننده است! چراکار را به دست کسانی سپرده اید که تسلط لازم را ندارند و توان و اندازه شان کمتر از نشستن بر جایگاه مدیریتی تیم هایی با میلیون ها طرفدار است؟ چرا حساسیت ها و اهمیت ورزش رادرک نمی کنید؟ چرا این ابزار بسیار مهم راکه در اختیار دارید و می توانید از آن و کارکردهای مهم و متنوع آن در جهت اهداف و منافع ملی استفاده کنید ، به دست اهلش نمی سپارید و اینقدر آن را دستکم و بی اهمیت تلقی می کنید که فکر می کنید هر از گرد راه رسیده ای که نه سابقه ای در ورزش دارد نه توانایی و لیاقت مدیریتی خود را در جایی ثابت کرده ، می تواند ورزش را با همه دقائق و ظرافت های آن اداره کند؟ ما نمی توانیم از ورزش درست استفاده کنیم ، نمی توانیم از ظرفیت های غنی آن بهره بگیریم و نمی توانیم از پیروزی ها و موفقیت ها لذت سالم ببریم برای اینکه ورزش را به دست اهلش نسپارده و از همین روی خیلی از جاها ورزش به "ضدکارکرد" خود تبدیل شده است. به این معنی که مثلا ورزش که باید موجب تقویت اخلاق و روحیات پهلوانی شود موجب بداخلاقی و حرمت شکنی وهتاکی می شود. ورزش که باید موجب نشاط اجتماعی وارتقا روحیه علاقمندان آن شود باعث تشنج و درگیری های عصبی و... می شود. ورزش که باید باعث وحدت و همبستگی اجتماعی شود به تفرقه و اختلافات رنگی و قومیتی و...می انجامد تا جایی که حتی بحث " خیانت" به میان می آید و...، باز ورزش که باید با استفاده از جذابیت ها و اقبال عمومی از حیث اقتصادی" خودکفا" باشد و حتی به اقتصاد ملی کمک کند مصرف کننده صرف و سربار بیت المال شده است.و...الخ.از آخر همین هفته قرار است که لیگ بیستم فوتبال( جام خلیج فارس )شروع شود. بدون هیچ تردیدی فوتبال ایران از همه نظر آن ظرفیت و توان را دارد که خودش را به گونه ای اداره کند که موجب نشاط و شادی طرفداران این ورزش جذاب شود. این فوتبال هم بازیکنان هنرمند و مستعد دارد ، هم تیم های خوب و محبوب از چهارگوشه این سرزمین پهناور دارد، هم مربیان توانمند و کارشناس دارد، هم رسانه و پوشش رادیو و تلویزیونی دارد و ... مهمتر از همه از حمایت خیل عظیمی از دوستداران ورزش برخوردار است که با دقت و حساسیت و اشتیاق از روز اول تا لحظه دمیدن سوت پایان مسابقات با علاقه پیگیر مسابقات هستند، اما این فوتبال مستعد و پرظرفیت در چند سال اخیر به شکلی بی مهار و تاسف بار دچار رخنه و نفوذ عناصر و جریانات غریبه و بعضاً فرصت طلب شده است جریاناتی که به عناوین مختلف و بدتر از همه " مدیر" وارد فوتبال شده و پست های حساسی را به دست گرفته اند و همین خواسته و نا خواسته باعث و ریشه بسیاری از معضلات و حتی مفاسدی است که جسم و جان فوتبال ما را به تسخیر در آورده، نشاط و سلامت لازم را از آن گرفته است و برای کسب منافع و درآمد و ادامه مدیریت خودش از دست زدن به هیچ وسیله و اقدامی ابا ندارد و... همین موجب شده تافضای فوتبال ایران از بی حرمتی و نفرت پراکنی و درگیری های عصبی، بدبینی و اتهام زنی، احساس بی عدالتی و تبعیض پوشیده شود و خیل عظیم علاقمندان با هر گرایش و سلیقه ای نتوانند از فوتبال و لیگ و... لذت ببرند.واینها همه برای این است که کار وبار فوتبال و ورزش دست اهلش نیست. چون نیست دلالیسم بی مهار و افسار گسیخته و شارلاتانیزم فرصت طلب عنان و اختیار کار فوتبال را به دست گرفته و همانطور که گفتیم با عملکرد خودش نه اجازه می دهد علاقمندان از موفقیت های بین المللی فوتبال لذت ببرند و دل شان شاد شود و شادی شان دوام پیدا کند و نه اجازه می دهد " لیگ" در فضای سالم فعالیت کند و به ابزاری برای سرگرمی سالم و لذت بردن مردم و علاقمندان تبدیل شود و...

این است که بار دیگر تاکید می کنیم این ورزش و این فوتبال درست نمی شود مگر اینکه مدیریت آن اصلاح شود تا آن وقت دست و پای نا اهلان رخنه کرده در آن و دلالیسم مخرب و... از دخالت در امور آن کوتاه شود.

* سیدمحمدسعید مدنی