مدیریت حاکم ، بلای جان ورزش
آنچه این روزها در صحنه ورزش کشور و رشته هایی پرطرفدار و جذاب مثل فوتبال رخ می دهد ،و موجب آزار و دلخوری علاقه مندان به ورزش می شود، مصداق آن ضرب المثل معروف است که به درستی می گوید" از کوزه همان برون تراود که در اوست". اگر امروز وضعیت فوتبال ایران از حیث اداری و اجرایی و مالی و فنی و فرهنگی و اخلاقی به هیچ وجه رضایت بخش نیست و برعکس، سخت مایه تاسف و نگرانی کارشناسان و دوستداران ورزش است دلیلی ندارد به جز عملکرد و رفتارکسانی که علی الخصوص طی سال های اخیر به ناروا بر مسند ورزش و فوتبال نشسته اند. بیگانه های خودکامه مآبی که برای ارضای خواسته های کودکانه و یا اهداف باندی و سیاسی به جای اینکه به وظیفه رسمی و قانونی خود بپردازند و در راه اصلاح ساختاری و ارتقای فرهنگ پهلوانی و اخلاق انسانی بکوشند با رفتارهای غیر منطقی و غیر کارشناسی به تخریب داشته های ناقص ورزش مشغول شدند، به جای اینکه در جهت وحدت و انسجام وایجاد رقابت سالم و فضای برادرانه برنامه ریزی کنند به فضای بدبینی و تفرقه و تبعیض و حرمت شکنی دامن زدند و اهالی ورزش و طرفداران و اعضای تیم ها را به دشمنان خونی یکدیگر تبدیل کرده اند و... البته حصول چنین نتایجی که بیش از هر چیز ناشی از میدان‌داری غریبه های مدیرنما و پرمدعا است برای خیلی از استخوان خرد کرده ها و اهالی اصیل و دلسوز ورزش قابل پیش بینی بود خوانندگان مجله کیهان ورزشی تایید می کنند که این نشریه به گواه آرشیو خود از سر وظیفه حرفه ای و وجدانی بارها طی سال های اخیر در باره وضعیت بسیار اسفبار مدیریتی در ورزش هشدار داده و خواهان تغییر منش و روش مدیریتی در آن شده اما این طور حرف ها با کمترین اعتنا و واکنشی از سوی مدیران عقل کل مآب عوضی آمده در ورزش و مقامات ارشد دولتی مواجه شد. نتیجه کار هم همین است که می دانیم و می بینیم و نیازی به تکرار و ذکر اتفاقات و برخوردهای نا خوشایند و بگومگوها ی دل آزار و حرمت شکنی های اسفبار وجود ندارد .حالا دیگر دامنه بی حرمتی ها از حوزه ورزش بالاتر رفته و " شعور" و" عدالت" مقام وزارت هم علنا و صریحا به چالش کشیده شده و زیر سئوال می رود و...
در حال حاضر آنچه از همه چیز مهمتر است این است که برای پایان دادن به این وضعیت و نجات ورزش چه باید کرد و تا وضع از این بدتر نشده باید دست به کدام عمل و اقدام زد؟در این واقعیت تردید نباید کرد که تا افرادی که امروز و در سال های اخیر به عنوان مدیر بر گرده ورزش سوار شده اند ،هستند هیچ امیدی به بهبود اوضاع وجود ندارد و انتظار اینکه این افراد عوضی آمده در این دوسه ماه مانده به پایان کار دولت" تدبیر وامید"!! ناگهان تغییر جهت و مسیر دهند و به فکر انجام وظایف روی زمین مانده و انجام نشده بیفتند ، توقعی بیجا و عبث است، از طرف دیگر باز انتظار اینکه دولت در این زمان کم به حرف ناصحان و اعتراض اهالی ورزش گوش دهد و به تحلیل و بررسی آنچه طی سال های اخیر بر سر ورزش بخت برگشته و اهالی نجیب و حیران آن رفته است بپردازد و " تدبیر" ی بیندیشد و" امید" ها را زنده کند، انتظاری مضحک است، بنابراین ظاهرا برای پایان دادن به وضعیت واقعا وبی اغراق غیر قابل تحمل فعلی در ورزش راهی به جز انتظار کشیدن برای رسیدن زمان انتخابات وتشکیل دولت آینده وجود ندارد. باید امیدوار باشیم - و جز این هم چاره ای نداریم! - که دولت آینده چنان که بارها نوشته ایم دولتی باشد که به ورزش به اندازه خودش اهمیت بدهد، به خیل دوستداران و علاقه مندان ورزش عملا احترام بگذارد و اداره و مدیریت آن را به افرادی کارشناس ، منطقی و دارای انگیزه خدمت به ورزش و جامعه ورزش بسپارد واز آن طرف آدم ها و جریانات فرصت طلب را که این روزها مشغول رنگ عوض کردن و رصد " وزش باد" هستند تا در دولت آینده هم جایی برای خود دست و پا کنند شناسایی و با قاطعیت دفع نماید. بررسی عملکرد و نظارت بر کاروبار رسانه ها از صداو به ویژه سیما گرفته تا رسانه های مکتوب وسایت ها و خبرگزاری ها که به دلیل رخنه و نفوذجریانات و عناصر مخرب و بعضا قالتاق و شارلاتان مسلک به ابزاری برای تامین منافع شخصی و تخریب ورزش و جریانات سالم تبدیل شده اند وبی اغراق در انحراف ورزش از مسیر بایسته سهم و نقش غیر قابل انکاری دارند و...اقدام دیگری است که دولت آینده برای اصلاح حوزه های مختلف از جمله ورزش باید حتما انجام دهد، بدون شک همان طور که بارها نوشته ایم ورزش ایران از چنان ظرفیت و توانایی ای برخوردار است که در صورت مدیریت صحیح و دلسوزانه می تواند موجب شادی و نشاط جامعه و افتخار آفرینی های بسیار در میادین بین المللی برای کشور عزیزمان باشد. این حرف تازه ای نیست که ورزش مستعد ایران بیش از هر چیز از نحوه مدیریت و عدم اهمیت بایسته از سوی دستگاه های ذیربط مثل دولت و مجلس و... ضربه خورده است.
*سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
