گزارش ویژه «کیهان ورزشی»/ نمره سه ماهه فدراسیون فوتبال؛ با ارفاق «صفر»!

رییس جدید فدراسیون فوتبال در اولین روزهای رسیدن به این جایگاه، مصاحبه هایی را انجام داد که در آنها با تاکید بر شعارهای انتخاباتی خود، وعده برون رفت فوتبال از پیله نازیبای سالهای اخیر را داد. رییس فدراسیون گاهی چنان زیبا صحبت می کرد که بارقه هایی از امید نزد فوتبالدوستان پدیدار می شد. صحبت های این مدیر، بویژه اشارات وی به کارهای اصولی و شفاف سازی و مبارزه با فساد، اما  خیلی زود با برخی تصمیمات و اتفاقات رنگ باخت و مشخص شد که وی بیش از آنکه به دنبال کار فوتبال و اصلاح امور آن باشد، به دنبال کار خودش و رفقایش است. انتصابات عجیب و ورود برخی افراد به بدنه فدراسیون، مراجعه به برخی افراد غیر ورزشی- سیاسی- برای حل مشکلات فوتبال، ترتیب دادن مراسم خاص به جهت تطمیع برخی سردبیران و خبرنگاران ورزشی، لغو ناگهانی و فوری قانون منع ورود مربیان و بازیکنان خارجی که بیش از هر کس، شادمانی جریانات دلالی را موجب شد و ... مهمترین و شاید تنها اقدامات مدیران تازه وارد فدراسیون فوتبال محسوب می شود که جای بسی نگرانی دارد.
فوتبال ایران طی یک دهه گذشته ضربات سختی از سومدیریت ها خورده است. دیگر نه این فوتبال تحمل غلط رفتن مسیر و مدیران اشتباهی آمده را دارد  و نه مردم حوصله فرصت دادن به مدیران ناآگاه و غیر متخصص –که محصول کارشان فجایعی چون قرارداد مارک ویلموتس می شود- را دارند لذا با در نظر گرفتن تمام اتفاقاتی که در این سه ماه بر فدراسیون گذشته است، لازم دانستیم تا بار دیگر زنگ خطر را به صدا درآوریم.

نمره رییس فدراسیون فوتبال در تبلیغات برای خودش، 20 است!
*داریوش مصطفوی
اگر بخواهیم به طور کلی عملکرد ریاست فدراسیون فوتبال در سه ماه اخیر را مورد بررسی قرار دهیم، باید در دو بخش به این عملکرد نگاه کنیم. ایشان در این مدت دو اقدام را در اولویت قرار داد و انجام داد. اول اینکه سراغ یک تعداد از سردبیران و خبرنگاران ورزشی رفت و با آنها رابطه صمیمانه برقرار کرد و از آنجایی که یک عده آدم خاص در کار روابط عمومی فدراسیون هستند تصمیم فدراسیون بر این شد تا خبرنگاران را به سمت خود بکشاند و البته هدایای میلیونی هم برای این کار در نظر گرفته شد! البته این کارها در فوتبال ثمره ای ندارد زیرا شما حتی اگر 100 خبرنگار را به خودت نزدیک کنی با بقیه آنها چکار می توانی انجام دهی؟ این کارها از نظر اصولی و اخلاقی درست نیست. دومین اقدام ایشان این بود که سراغ برخی شخصیت های غیر ورزشی رفت. اگر هدف از آن جلسات، رفع مشکلات مالی فوتبال باشد که اشکالی ندارد اما آیا کار مهمتری وجود نداشت؟ چرا ایشان بجای افراد غیر ورزشی، مدیران عامل باشگاهها را دور هم جمع نکرد و از آنها نخواست به دلیل شرایط حساس تیم ملی با تعطیلی لیگ موافقت کنند؟ البته می دانم که این کار سختی بود و نیاز به وجاهت رییس فدراسیون نزد باشگاهها دارد که آقای عزیزی خادم آن وجاهت را نزد فوتبالی ها ندارد. ما در سال 1998 این کار را انجام دادیم و ثمره اش را هم دیدیم. نکته دیگر درباره عملکرد سه ماهه رییس فدراسیون فوتبال، این است که ایشان حرفهای خوبی زده است اما در عمل چیز خاصی ندیده ایم. شما باید در عمل به مملکت و به مردم وفادر باشی نه در حرف. رفتن به جام جهانی همه چیز نیست و مردم ما قبلا عطش این را داشتند که به جام جهانی برویم. آدم هایی با 45 میلیون تیم را بردند جام جهانی و افرادی هم بودند که با 45 میلیارد موفق به این کار نشدند! فوتبال حساب و کتاب خودش را دارد. روشی که این آقایان برای بردن تیم ملی به جام جهانی در پیش گرفته اند حتی یک بچه دبستانی هم بلد است. ما می دانیم که ممکن است بحرینی ها در کشور خودشان هر کاری کنند که تیم ما نتیجه نگیرد اما آیا تمهیدات لازم برای مقابله با آنها اندیشیده شده است؟ ما حتی با 40، 50 درصد تدارکات برای این بازی ها آماده نشده ایم. یک اردوی کیش گذاشتند و لژیونرها را جمع کردند و فکر کردند دیگر کار تمام است!
متاسفانه یک عده مشاور اطراف رییس فدراسیون هستند که اجازه نمی دهند آدم های موجه و آگاه فوتبالی به این فدراسیون نزدیک شوند. بنده به آقای عزیزی خادم در این سه ماه نمره 20 می دهد، البته در بحث تبلیغات برای خودش و ...
حتی یک کار مثبت از مدیران جدید فدراسیون فوتبال ندیده‌ام
*مسعود تابش
با صراحت می توانم بگویم که در این مدت کار خاصی از رییس فدراسیون فوتبال ندیده ام. مهمترین مسئله فوتبال ما در ماههای اخیر قرارداد فاجعه بارویلموتس بود و کار خاصی برای حل این مسئله صورت نگرفت و ساختمان فدراسیون هم ظاهرا از دست رفت. البته حقیقت این است که ما از ایشان(عزیزی خادم) انتظاری هم نداشتیم. وقتی فردی مثل علی کریمی که از جنس فوتبال است رای نمی آورد و ایشان می شود رییس فدراسیون، خب مشخص است که قرار نبوده فوتبال درست شود. در این قسمت اشکال به برخی ورزشی ها نیز وارد است؛ همان هایی که به علی کریمی رای ندادند و ... اعتقاد بنده این است که فدراسیون فوتبال برای آقای عزیزی خادم سکوی پرتاب به سوی مناصب دیگر است و با این هدف به این عرصه ورود کرده است. باید منتظر ماند و دید تیم ملی در بازی های مهم پیش رو چه عملکردی خواهد داشت و آیا به جام جهانی می رویم. در آنصورت شاید بتوان یک امتیاز مثبت به این فدراسیون داد. برای من عجیب است که فردی در راس ورزش قرار می گیرد که از جنس ورزش نیست و فردی هم در راس فوتبال می نشیند که از جنس آن نیست. اینها نشان می دهد که ورزش و فوتبال را جدی نگرفته ایم. برخی از دوستان فوتبالی و تحصیلکرده بنده که می خواستند برای ریاست هیات فوتبال اصفهان ثبت نام کنند نظر مرا جویا شدند و به آنها گفتم ورود نکنند، چون فایده ای ندارد و لابی ها اجازه نمی دهد پست بگیرند. باید ببینیم در این سه ماه مشاوران رییس فدراسیون فوتبال چه کسانی بوده اند؛ قطعا افرادی که ما آنها را نمی شناسیم در پشت پرده به ایشان مشورت می دهند. در آخر بنده به ایشان نمره ای نمی دهم چون کاری که دارای امتیاز باشد از این فدراسیون ندیده ام.
چرا بزرگان فوتبال حاضر به همکاری با این فدراسیون نیستند؟
*محمود حقیقیان
فدراسیون فوتبال در این سه ماه درگیر مسایلی بوده که به گذشته ارتباط داشته است اما در عین حال که مشکلات زیاد بوده است، خودشان هم اشتباهاتی داشته اند. نمونه اش دادن هدایای میلیونی به برخی رسانه ها است. یعنی فدراسیون فوتبال در اولین روزهای فعالیت خود کار مهمتری نداشت؟ این یک نمره منفی برای فدراسیون آقای عزیزی خادم بود و تبعاتی منفی داشت که امیدوارم تکرار نشود. امیدوار بودیم که فدراسیون جدید کارهای جدید ارائه دهد اما نمی دانستیم کار جدید دادن هدیه به رسانه ها خواهد بود. طی هفته های گذشته به برخی افراد حکم داده شد و برخی هم با آنکه منصوب شدند اما حاضر به همکاری نشدند. دلیلش این است که رییس فدراسیون فوتبال برای جامعه فوتبال فرد شناخته شده ای نیست. خیلی از بزرگان فوتبال حاضر نیستند اعتبار خود را زیر سوال ببرند و با ایشان کار کنند. امیدواریم رییس فدراسیون فوتبال به شعارهای خود جامه عمل بپوشاند.
رئیسی که فقط خوب حرف می زند!
*هادی آهنگران
مشکل بزرگ کشور ما در بخش های مختلف، این است که انتصاب افراد براساس رانت صورت می گیرد و تخصص معنایی ندارد که اگر غیر از این بود، امروز سلطانی فر وزیر و عزیزی خادم رییس فدراسیون فوتبال نبود. آقای رییس جمهور و آقای وزیر ورزش باید پاسخ دهند که چه اتفاقاتی افتاد که فوتبال دست یک غریبه افتاد. فوتبال در این کشور جایگاه ویژه ای دارد و دولت نباید اجازه می داد با لابی و رانت این مدیران در راس آن قرار بگیرند. البته عزیزی خادم رقمی نیست و دیگران او را جلو انداختند و حالا پنهان شده اند. دل ما فوتبالی ها پر است و داریم می بینیم فوتبال ایران چگونه به لبه پرتگاه می رسد. در این سه ماه که ایشان در راس فدراسیون است کار خاصی ندیده ام و فقط می توانم از «زبان» ایشان و خوب حرف زدن شان بگویم. شعار های بدون عمل. حرف های روی هوا و ... تیم ملی ایران اگر هم به جام جهانی برود که کار خیلی سختی است هیچکدام این مدیران نمی توانند صعود را به نام خودشان بزنند زیرا کاری برای فوتبال ملی انجام نداده اند. هر روز می شنویم و می خوانیم که رییس فدراسیون می گوید قرار است 10 میلیارد و 20 میلیارد و ... تومان از اینجا و آنجا به فدراسیون برسد. اگر قرار بود از این طرف و آنطرف به شما پول بدهند و فوتبال را اداره کنید اصلا چرا وارد عرصه شدید؟ این کار را که هر کسی می تواند انجام دهد. به نظر من این مدیر در راس فوتبال قرار گرفته تا مطرح شود و قرار نیست فوتبال در مسیر پیشرفت گام بردارد.
نقدی به فدراسیون فوتبال
*پایان رافت
اگر بخواهیم منصفانه درباره عملکرد سه ماهه فدراسیون فوتبال قضاوت کنیم باید ابتدا به آمد و رفت های آن اشاره داشته باشیم. در این سه ماه بیشتر از هر چیزی حکم گرفتن افراد مختلف را شاهد بودیم. درباره اینکه این افراد می توانند پست های مهمی که در اختیار گرفته اند را به سرانجام برسانند باید فعلا صبر کرد؛ هر چند نقدهایی به کلیت ماجرا وارد شده بود. اما مهمترین نقدی که در این مدت به فدراسیون فوتبال وارد بود به سفر پرسپولیس به هندوستان مرتبط می شد. پرسپولیس فینالیست دوره قبل لیگ قهرمانان آسیا نباید به هند می رفت و در آن شرایط بازی می کرد. تیم ملی هم نباید در بحرین به مصاف رقبای خود برود. اینها نشان می داد که فدراسیون فوتبال نتوانسته از حق فوتبال مان دفاع کند و منفعل بوده است.
بنده آقای عزیزی خادم را زیاد نمی شناسم اما معتقدم باید صبر کرد و دید انتصابات اخیر ایشان چه نتیجه ای می دهد هر چند در این سه ماه چیز خاصی از این فدراسیون ندیده ام. امیدوارم تیم ملی به جام جهانی برود و مردم خوشحال شوند.
نه خون تازه و نه حرکت جدید
*پیروز قربانی
اتفاق خاصی در این سه ماه در فدراسیون فوتبال رخ نداده که بخواهیم آن را تحلیل کنیم. البته این خوب نیست که در سه ماه نشانه هایی از پیشرفت ندیده ایم. به همین دلیل به این فدراسیون نمی توان نمره داد. رییس فدراسیون در این سه ماه بیشتر به دنبال این بوده تا با افراد سیاسی جلسه بگذارد؛ حالا اینکه این افراد در آخرین روزهای کاری دولت چه کمکی به فوتبال خواهند کرد جای سوال دارد!باید دید خروجی نشست های رییس فدراسیون فوتبال با افراد غیر ورزشی چه بوده است. اگر قرار است دیگران پول بدهند و فوتبال زنده بماند پس نقش مدیران جدید چیست؟ حقیقت این است که در این سه ماه نه خون تازه ای به رگ های فوتبال ایران تزریق شده است و نه حرکت جدید در راستای اصلاحات دیده ایم. در مقابل، شاهد انتصاباتی بوده ایم که به نظر من درست نبوده است. با شخصیت حقیقی این افراد کاری ندارم اما وقتی فردی را بدون در نظر گرفتن تخصص وی در یک کمیته مهم قرار می دهند یعنی به دنبال اصلاح امور نیستند. فوتبال ایران آدم های خبره و کارکشته کم ندارد اما اینها سراغ افرادی رفته اند که در زمره رفقایشان قرار دارند. این یک درد است که هر کدام ما در راس قرار می گیریم به جای رفتن سراغ آدم های متخصص به رفقایمان پست می دهیم. همان روز اول که اسامی کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال اعلام شد، متوجه شدیم که نباید انتظار تغییرات اساسی داشته باشم و فوتبال همچنان به روزمرگی دچار خواهد بود.