بازگشت به خانه

کریستیانو رونالدو در 36 سالگی تصمیم گرفت تا یکبار دیگر به منچستریونایتد بازگردد. یک انتخاب هیجان انگیز که دنیای فوتبال را در شوک فرو برد. رونالدو که روزها و خاطرات خوشایندی را از خود در اولدترافورد بر جای گذاشته، پس از یازده سال که یونایتد را با 80 میلیون پوند به مقصد رئال مادرید ترک کرد، دوباره به جمع شیاطین سرخ باز می‌گردد. او در این مدت حضور در یوونتوس را هم تجربه کرد و پس از سه سال بازی برای بیانکونری، به شهر منچستر بازگشته است. او که ابتدا با تیم رقیب یعنی منچسترسیتی مذاکره کرده بود، نتوانست به تیم اولش پشت کند و یکبار دیگر پیراهن شماره 7 این تیم را پوشید. او در حالی به تیم سابقش بازگشت که چند هفته قبل از او روملو لوکاکو هم به چلسی بازگشته بود. به همین دلیل نگاهی می‌کنیم به بازگشت‌هایی که بازیکنان بزرگ فوتبال به تیم‌های اول خود یا همان جایی که در آنجا مشهور شدند، داشتند.

روملو لوکاکو-چلسی

اولین دوره حضورش در استامفوردبریج به سال‌های 2011 تا 2014 باز می‌گردد. او در سال 2014 بدون اینکه جایی در ترکیب اصلی آبی‌ها پیدا کند، این تیم را ترک کرد و دو فصل به صورت قرضی برای وست برومویچ و اورتون بازی کرد. پس از اینکه به طور دائمی با اورتون قرارداد بست، در سال 2017 کاری کرد که چلسی از تصمیمش پشیمان شود و با درخشش در میان تافی‌ها، راهی یونایتد شد. در اولدترافورد او روزهای پر فراز و نشیبی داشت و سرانجام این تیم را هم در سال 2019 ترک کرد و به اینتر پیوست؛ انتقالی که دوران فوتبالی وی را متحول کرد و از نو ساخت. لوکاکو در دومین فصل حضورش در اینتر، کمک کرد تا این تیم اولین قهرمانی خود در سری‌آ را پس از یازده سال تصاحب کند. این مساله موجب شد تا توجه چلسی یکبار دیگر به او جلب شود و تیم توخل که به شدت در خط حمله با چالش مواجه بود، بی‌درنگ ستاره سابق چلسی را به خانه‌اش بازگرداند. لوکاکو برای به اتمام رساندن کار نیمه تمامش 5/97 میلیون پوند از چلسی دریافت کرد تا رومن آبراموویچ تاوان تصمیم اشتباه مربیان تیمش را بدهد. او در اولین بازی رسمی در بازگشت مقابل آرسنال به میدان رفت و با گلی که زد، زمینه پیروزی دو بر صفر تیمش را ایجاد کرد.

دیدیه دروگبا-چلسی

بین سال‌های 2004 تا 2012 دروگبا برای چلسی بازی کرد و گل‌های پرشماری را به ثمر رساند. او که هنوز هم یکی از بهترین گلزنان تاریخ لیگ برتر محسوب می‌شود، 10 عنوان قهرمانی را در دوران حضورش در استامفوردبریج کسب کرد. او در دوران هشت ساله حضورش در این تیم، سه قهرمانی لیگ برتر و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورد و در آخرین سال حضورش فاتح لیگ اروپا شد. پس از ترک چلسی به مدت دو سال در تیم‌هایی مانند شانگهای و گالاتاسرای بازی کرد و زمانی که خوزه مورینیو یکبار دیگر هدایت چلسی را بر عهده گرفته بود، در سال 2014 دوباره پیراهن این تیم را پوشید و کمک کرد تا این تیم یک قهرمانی دیگر را در لیگ برتر کسب کند. او سال بعد از چلسی کنار گذاشته شد.

تیری آنری –آرسنال

تیری آنری بعد از 8 سال حضور در آرسنال و 2 قهرمانی در لیگ برتر انگلیس که یکی از آن‌ها فصل 2003-2004 قهرمانی شکست‌ناپذیر بود، تصمیم به ترک توپچی‌ها گرفت. سال 2007 بارسلونا او را به خدمت گرفت و سپس راهی آمریکا شد تا برای نیویورک ردبولز بازی کند. آنری سال 2012 برای مدت کوتاهی در تعطیلات لیگ آمریکا به صورت قرضی به آرسنال برگشت. او فقط 2 ماه و زمانی که مهاجمان آرسنال یعنی مارونه شاماخ و جروینیو مصدوم شده بودند به تیم سابقش برگشت، اما همین بازگشت هم خاطرات خوبی را برای هواداران تداعی کرد و به واقع او به طرز عجیبی در این مدت شگفت‌انگیز بود. در جام حذفی مقابل لیدز در دومین بازی رسمی خود، گل پیروزی بخش تیمش را زد و پس از آن هم یک گل حیاتی مقابل ساندرلند زد تا آرسنال به برد مهمی دست پیدا کند.

خوان سباستین ورون – استودیانتس

پسر خوان رومن ورون، بازیکن افسانه‌ای استودیانتس، پا جای پای پدرش گذاشت، و پس از بازگشت از اروپا در سال 2006 با اتکا به توانایی‌های خودش بازیکن محبوب هواداران استودیانتس شد. ورون در سال 1993 و پیش از پیوستن به بوکاجونیورز و سپس عزیمت به فوتبال اروپا، بازیهای درخشانی را در استودیانتس به نمایش گذاشت؛ او در فوتبال اروپا همراه تیم‌های سمپدوریا، پارما، لاتزیو، منچستریونایتد، چلسی و اینتر به موفقیت‌هایی دست یافت. سباستین ورون از زمان بازگشت به کشورش دو بار به عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی انتخاب شد و همراه استودیانتس برای اولین بار در 23 سال گذشته به مقام قهرمانی آرژانتین و اولین قهرمانی جام لیبرتادورس از سال 1971 دست یافت؛ پدرش نیز در تیم استودیانتس بازیکن شاخصی بود و همراه این تیم در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 سه بار متوالی به مقام قهرمانی فوتبال آرژانتین دست یافته بود. علاوه بر این، لابروجیتا (لقب سباستین ورون) در تأمین منابع مالی جهت تدارک تسهیلات مدرن باشگاه بسیار کمک کرد و نشان داد دوست دارد در آینده در مقام مدیر باشگاه فعالیت کند.

رابی فاولر-لیورپول

فاولر نماد تمام عیار باشگاه لیورپول بود؛ بازیکنی که از سال 1993 به این تیم آمد و طی مدت 8 سال دل هواداران آنفیلدی را ربود. نیمی از مردم مرسی‌ساید فاولر را می‌پرستیدند اما او با ترک آنفیلد در سال 2001، قلب هواداران لیورپول را شکست و به لیدز پیوست. او پیش از اینکه به منچسترسیتی برود، دو سال را در این تیم سپری کرد. در سال 2006 به دلیل مصدومیت و دور شدن از آمادگی، سیتی وی را کنار گذاشت تا فاولر یک بار دیگر به لیورپول بازگردد. در بازگشت او 12 گل دیگر با قرمزها زد تا با خاطره‌ای خوش با فوتبال وداع کند.

فرانک رایکارد – آژاکس

سرمربی فعلی گالاتاسرای در سال 1987 به دنبال اختلاف با یوهان کرویف، به طور غیرمنتظره‌ای از آژاکس جدا شد. این مدافع که بعدا تبدیل به هافبک شد در این دوران سه مقام قهرمانی لیگ برتر هلند، سه قهرمانی در جام حذفی هلند و یک قهرمانی در جام در جام اروپا را کسب کرد. او در طول دوران حضورش در میلان ایتالیا در کنار هموطنان خود رود گولیت و دیگر ستاره آژاکس یعنی مارکو فان‌باستن بازی کرد. دو مقام قهرمانی در اروپا و دو بار فتح اسکودتو تنها بخشی از قهرمانی‌های باشکوه میلان با رهبری آریگو ساکی بود؛ با قهرمانی در لیگ قهرمانی اروپا، نام این سه تفنگدار هلندی برای همیشه با میلان عجین شد. سپس رایکارد به آژاکس پیوست تا با تجربه خود به تیم جوان لوئیس فان‌خال کمک کند؛ این تیم در ادامه و پس از آنکه رایکارد از دو هموطن خود یعنی گولیت و فان باستن جدا شد، بار دیگر به مقام قهرمانی لیگ برتر هلند دست یافت. آخرین بازی رایکارد برای آژاکس فینال لیگ قهرمانان اروپا در برابر میلان بود که با پیروزی آژاکس همراه بود. و این پایان خوشی بود بر دوران حرفه‌ای درخشان فرانک رایکارد.

گرت بیل-تاتنهام

گرت بیل در ساوتهمپتون رشد کرد و در تاتنهام شناخته شد. قبل از این که در سال 2013 با قراردادی رکوردشکن راهی رئال‌مادرید شود، بازیکن تاتنهام بود. او در وایت‌هارت‌لین چهره شد و نظر باشگاه‌های بزرگ را به خودش جلب کرد. بعد از این که با زیدان به مشکل خورد، فصل پیش تصمیم گرفت به تاتنهام برود. با این حال یک فصل حضور قرضی در لندن خیلی زود تمام شد، چرا که مربی محبوبش کارلو آنچلوتی به رئال برگشته و حالا می‌تواند دوباره بازی کند.

وین رونی-اورتون

با یک گل فوق‌العاده مقابل آرسنال در سال 2002، وین رونی در عرصه حرفه‌ای فوتبال در رده بزرگسالان اعلام حضور کرد. همین گل کافی بود تا او یونایتد را برای به خدمت گرفتنش مجاب کند. رونی در سال 2004 با یونایتد قرارداد بست و13 سال برای این تیم بازی کرد. در این مدت او به بهترین گلزن تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شد و 5 قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورد و پس از آن به تیم دوران نوجوانی خود پیوست. در دوره دوم حضورش در گودیسون پارک، رونی بهترین گلزن اورتون بود اما او فقط یک فصل در این تیم ماند و پس از آن فوتبال آمریکا را برای دوران آخر فوتبالش انتخاب کرد.

روی کاستا – بنفیکا

روی کاستا پس از در سال 2008 در سن 36 سالگی کفشهایش را آویخت و در حال حاضر به عنوان مدیر فوتبال باشگاه بنفیکا فعالیت می‌کند. وی پس از آنکه در رقابتهای جهانی جوانان در سال 1991 خود را به عنوان بازیکنی از نسل طلایی فوتبال پرتغال مطرح ساخت، دوران ورزشی خود را با تیم مورد علاقه‌اش یعنی بنفیکا آغاز کرد. روی کاستا پس از کسب عنوان قهرمانی لیگ پرتغال به فیورنتینا فروخته شد و در این تیم نیز دو بار عنوان قهرمانی جام حذفی ایتالیا را به دست آورد. او با گابریل باتیستوتا همکاری ویرانگری تشکیل داده بود. کاستا با پیوستن به میلان عناوین بیشتری از جمله قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمانی در سری‌آ و جام حذفی ایتالیا را تصاحب کرد و در سال 2006 به کشورش بازگشت. روی کاستا در تیم محبوبش بنفیکا از دریافت دستمزد 4 میلیون 600 هزار یوروئی خود چشم‌پوشی کرد. روی کاستا در آن زمان از نفوذ قابل توجه خود برای امضای قرارداد با بازیکنانی نظیر خاویر ساویولا، پابلو آیمار و آنخل دی‌ماریا استفاده کرد.

سول کمپبل -آرسنال

انتقال بین تیم‌های شمال لندنی آرسنال و تاتنهام، کاری است که کمتر بازیکنی جرأت دارد انجام بدهد. سول کمپبل سال 2001 با حضور در آرسنال این کار را انجام داد. مدافع سابق تیم ملی انگلیس پس از 5 سال حضور در آرسنال راهی بورنموث شد و سپس به ناتس‌کانتی رفت. او که افت کرده بود، در انتقالی بحث‌برانگیز و در بدترین دورانش سال 2010 یک مرتبه دیگر پیراهن آرسنال را پوشید. او فقط به آرسنال آمده بود که خودش را آماده کند و به نیوکاسل برود!

پل پوگبا-منچستر یونایتد

وقتی در رده جوانان حضور داشت، تنها 7 بازی برای این تیم انجام داد. در حالیکه نوزده سال داشت، پس از سه سال حضور در سال 2012 یوونتوس را به عنوان تیم بعدی خود انتخاب کرد؛ تیمی که در آن توانست جایگاه و اعتبار قابل توجهی برای خود کسب کند و به یکی از بهترین هافبک‌های حال حاضر دنیا تبدیل شود. در سال 2016 یونایتد با قراردادی 89 میلیون پوندی که در آن زمان رکورد جابجایی‌های فوتبال دنیا محسوب می‌شود، همه را مبهوت کرد. او از همان زمان در یونایتد مانده، اگرچه دوره پر فراز و نشیبی را داشته و هر سال با پیشنهادهای زیادی از تیم‌های بزرگ اروپا مواجه می‌شود.

نمانیا ماتیچ-چلسی

سال 2009 باشگاه چلسی، نمانیا ماتیچ صربستانی را در ازای تنها 5/1 میلیون پوند از باشگاه کوشیتسه در اسلواکی به خدمت گرفت، اما او فقط 3 مرتبه پیراهن آبی‌ها را پوشید و به ویتسه‌آرنهم قرض داده شد. پس از 3 سال باورنکردنی در بنفیکا، چلسی این مرتبه ماتیچ را با خرج کردن 21 میلیون پوند به خدمت گرفت. او به آبی‌ها کمک کرد تا 2 مرتبه قهرمان لیگ برتر شوند و سپس به منچستریونایتد فروخته شد تا باشگاه حدود 20 میلیون پوند سود کند.

*عرفان خماند