امیری: خدا آبرویم را خرید و توانستم طلا بگیرم

*حامد امیری هستم متولد 16 خرداد 1361 و متولد خرم آباد لرستان. خانواده ای شش نفره هستیم و دو برادر و یک خواهر دارم . خانواده ام و بخصوص پدر و برادرهایم علاقه شدیدی به کشتی و پرورش اندام داشته و دارند ومن هم با توجه به علاقه‌ای که نسبت به ورزش‌های قدرتی داشتم در دوران جوانی وارد رشته قوی‌ترین مردان شدم و بیش از ۱۱ سال به‌صورت حرفه‌ای در این حوزه فعالیت کردم که ثمره آن، شرکت در ۸ دوره مسابقات قوی‌ترین مردان ایران و چهار مرتبه راه‌یابی به فینال این مسابقات بود. باید این نکته را یادآور شوم که برای حضور در این مسابقات بعد از 4،5 سال تمرین سخت و 3 سال در پشت رقابتهای ورودی قوی ترین مردان توانستم جواز حضور در اولین دوره که در نساجی بروجرد برگزار شد را کسب کنم.

* البته قبل از از اینکه وارد رشته بدنسازی و مسابقات قوی ترین مردان شوم، در دوران نوجوانی با توجه به شرایط فیزیکی خوبی که داشتم در رشته‌های وزنه برداری و پرتاب دیسک شرکت کرده و حتی موفق به کسب مدال‌های کشوری نیز شدم.

در خرم آباد به من جای تمرین نمی دادند!

*سال ۹۱ در حال آماده‌سازی خود برای شرکت در مسابقات قوی ترین مردان ایران بودم که در اثر یک تصادف در جاده خرم آباد – بروجرد دچار تصادف شدید شدم و دچار ضایعه نخاعی شدم. هیچ وقت یادم نمی رود . یک هفته مانده بود به شروع مسابقات قوی ترین مردان ایران و من سخت در حال تمرین کردن بودم. چون در خرم آباد به من جای تمرین نمی دادند مجبور بودم برای تمرین به بروجرد بروم . در مسیر برگشت به خرم آباد خسته و کوفته آمدم به یک ماشین راه بدهم که رفتم شانه خاکی جاده و با ماشین 7،8 بار معلق خوردم. صحنه خیلی بدی بود . خودم با آن حالم زنگ زدم 115 و به پدرم هم زنگ زدم. خواستم خودم را از ماشین جدا کنم که دیدم پایم حس ندارد و... در اثر این حادثه بیش از دو سال بر روی تخت در گوشه‌ای از منزل قرار داشتم و در همین دوران دوساله، وزن من از 170 کیلوبه 70 کیلو رسید. پوست و استخوان شده بودم. خیلی زجر و بدبختی کشیدم.

سینه خیز مسیر اتاق تا حمام را طی می کردم

*در طول این دوران از نظر روحی و جسمی با شرایط سختی روبرو بودم و وضعیت من باعث ایجاد ناراحتی زیادی در خانواده شده بود، به‌جرات می‌توانم بگویم که از زندگی ناامید شده و تنها آرزویی که داشتم دیدن در حیاط منزلمان بود.برای من که یک روز در مسابقات قوی‌ترین مردان ایران هواپیما، ماشین و قطار جابجا می‌کردم، واقعاً دردناک بود که نمی‌توانستم بر روی پاهای خود بایستم. دکترها بعد از شش ماه هم به من نمی گفتند که چه اتفاقی افتاده است ولی خودم بعد از مدتی فهمیدم چه خبر است .در این 2 سال مادرم مثل یک بچه من را تر و خشک می کرد . واقعا سخت بود چون حتی نمی توانستم روی پایم بنشینم. حتی بعضی از روزها که ناراحت بودم و می گفتم خودم می خواهم حمام بروم سینه خیز مسیر اتاق تا حمام را طی می کردم و بدنم زخم می شد ولی از ناراحتی رویم نمی شد به اطرفیان چیزی بگویم.

اول دوست داشتم بروم وزنه برداری

* بعد از گذشت دو سال آقای مصطفی بهرامی آمد دنبالم . حرف زد و تشویقم کرد و به من پیشنهاد شروع دوباره ورزش را داد، همین پیشنهاد باعث ایجاد امیدواری و حس زندگی جدیدی در من شد . اول دوست داشتم بروم وزنه برداری ولی ایشان گفت بیا دو و میدانی و بعد از شروع دوباره ورزش، در مدت زمانی کوتاه توانستم در مسابقات بین‌المللی در رشته پرتاب دیسک مدال نقره کسب کنم که همین مدال باعث ایجاد امید و روحیه برای کسب موفقیت‌های بیشتر شد.بعد از یک سال تمرین شبانه‌روزی،توانستم ورودی المپیک برزیل را کسب کنم و در این مسابقات درحالی‌که در یک کلاس بالاتر شرکت کرده بودم موفق به کسب مدال نقره در رشته پرتاب وزنه در مسابقات پارالمپیک ریودوژانیرو شدم.

*هر مدالی که کسب می‌کردم امید و تلاش من را برای به دست آوردن موفقیت‌ها دیگر بیشتر می‌کرد و همین امر باعث شد در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ لندن در رشته پرتاب نیزه نقره و پرتاب وزنه برنز کسب کنم.در مسابقات آسیایی جاکارتا هم موفق به کسب دو مدال طلا در رشته‌های پرتاب وزنه و نیزه و کسب برنز در پرتاب دیسک شدم در حالی که در هر سه رشته رکورد آسیا را نیز جابجا کردم.

در یک مقطع از ورزش خداحافظی کردم

* البته امسال نمی خواستم در بازی های پارالمپیک توکیو شرکت کنم و حتی در یک مقطع خداحافظی هم کردم. دقیقا 4 ماه مانده بود به بازی های توکیو که در اردوی لاهیجان عضله پشت بازویم پاره شد و واقعا نمی توانستم تمرین کنم. آقای اسبقیان بعد از این اتفاق من را خواست و گفت باید به توکیو بروی این هم بلیت و تاریخ پرواز شما و شک نکن که مدال طلا را می گیری. من بعد از این صحبت دیگر تمرین نکردم و فقط با کش و تمرینات خاصی که خودم طراحی می کردم سعی کردم خودم را به مسابقات برسانم.

خدا را شکر که آبرویم نرفت و یک پرتاب لری انجام دادم

*از روز مسابقه باید برایتان بگویم. قبل از آنکه بروم و روی میز بنشینم با خودم خلوت کردم . خدا شاهد است که به اندازه کل ورزشکاران کاروان ایران در اردو بودم و هر 5 ماه یک بار به خانه می رفتم. همه این ها جلوی چشمم تداعی و مثل زیرنویس از جلوی چشمم رد می شد. خلاصه رفتم و پرتاب اول را انجام دادم هنوز رکورد من اعلام نشده بود که به مربی ام گفتم حاجی نمی تونم ادامه بدهم و برو انصراف من را اعلام کن که یکدفعه مربی ام گفتم حامد تابلو رو نگاه کن. دیدم 31/27 پرتاب کرده ام. من که همیشه و در مسابقات با 27،28 متر شروع می کردم همین طور مانده بودم. خداروشکر که آبرویم نرفت و یک پرتاب لری انجام دادم . به نظرم خدا آبرویم را خرید و موفق شدم طلا بگیرم.

اگر طلا نگیرم خودم را نمی بخشم

*با احترامی که برای تلاش همه ورزشکاران قائل هستم ولی مدال طلا چیز دیگری است. هر چند ورزشکار معلولی که از خانه بیرون می آید و ورزش می کند تا آن کسی که در میدان حاضر می شود و مدال هم نمی گیرد کارش ستودنی است ولی من از مدال نقره هم خوشم نمی آید و اگر طلا نگیرم خودم را نمی بخشم. الان هم پس از بازگشت از توکیو و استراحت 2 هفته روی مصدومیت دستم کار کردم و سخت مشغول تمرین هستم تا پس از کسب 3 مدال طلا در بازی های آسیایی هانگژو و مدال طلای مسابقات جهانی ، دومین مدال طلای پارالمپیک خودم را در بازیهای 2024 پاریس کسب کنم.

*من الان روزی 6 ساعت تمرین می کنم و ماهیانه 20 میلیون هزینه مکمل می دهم تا در هر میدانی که حاضر می شوم فقط و فقط طلا بگیرم. هدف های زیادی دارم ولی باید شرایط بدنی خودم را هم ببینم و می خواهم در اوج کنار بروم. مطمئن باشید اگر کارم به اما و اگر برسد خیلی سریع خودم را کنار می کشم.

مرحوم سیامند رحمان یک قهرمان واقعی و قابل احترام بود

* هیچ وقت رشته ام را عوض نمی کنم و برنامه ای برای حضور در وزنه برداری ندارم چون عضلاتم با رشته دو ومیدانی هماهنگ شده و تنوع در این رشته زیاد است. مرحوم سیامند رحمان یک قهرمان واقعی و قابل احترام بود و من اگر در این رشته می رفتم در یک وزن پایین تر از او شرکت می کردم و شک هم ندارم که مدال می گرفتم ولی خداروشکر الان هم استعدادهای خوبی در این رشته داریم و به نظرم در آینده ای نزدیک از امین زاده که فوق العاده است بیشتر خواهد شنید.

سالار همه شهیدان مدافع حرم، حاج قاسم سلیمانی است

* همیشه شخصیت هایی چون آقا امیرالمومنین (ع) و پوریای ولی را خیلی دوست داشته ام ولی اهدای مدالم به سردار سلیمانی دلی و قلبی بود. من پدرم 8 سال در جنگ بوده و به نظرم سردار سلیمانی که در هر مبارزه ای که با داعش بوده خودش طراح حملات بوده و حضور پررنگی داشته و تضمینی هم برای بازگشتش نبوده کارش ستودنی بوده .قوی تری مرد کسی است که از ناموس و وطنش دفاع می کند. برای باخت همیشه بهانه زیاد است ولی کسی که از وطن دفاع می کند بهانه ای ندارد. سالار همه شهیدان مدافع حرم، حاج قاسم سلیمانی است و من با اهدای مدالم به ایشان خواستم تا اگر من هم الگوی کسی بودم بدانند که چه کسانی در این روزگار قابل تقدیر هستند.

بی معرفتی مسئولان لرستان

*متاسفانه طی چند سال اخیر یک نفر هم در لرستان از من حمایت نکرده است. یک پیامک بدرقه ندادند. الان هم که مدال گرفتم، هیچ کدام از مسئولان لرستان تبریک نگرفتند.مدیران استان بخصوص نماینده های شهر ما همیشه خواب بوده اند. فلان استان که ورزشکارش برنز گرفته با استقبال نماینده اش روبرو می شود ولی هیچ کس در مراسم بدرقه و بازگشت من در فرودگاه حاضر نبود. این خیلی بی معرفتی است . شاید باورتان نشود من به همین نماینده رای هم داده ام. البته باید از اداره ورزش جوانان و نماینده ولی فقیه شهرمان تشکر کنم که توجه ویژه ای در این دوره به ما داشتند.

مادری که 2 سال من را کول کرده جایگاهش کجاست؟

*بهترین نعمت خدا، سلامتی است. حاضرم همه مدال‌ها و دار و ندارم را بدهم تا سالم شوم. من هنوز با معلولیتم کنار نیامده ام. باید از مادرم هم بگویم . او 2 بار مرا به دنیا آورد. او یک فرد 160، 170 کیلوگرمی را دو سال تَر و خشک می‌کرد. هر کسی پدر و مادر خودش را دوست دارد. چند وقت پیش فیلمی از خانه سالمندان بروجرد در فضای مجازی پخش شد که بشریت را زیر سوال برد ولی به نظر من مادرخدای روی زمین است و مادرها واقعاً بهشتی هستند. مادری که 2 سال من را کول کرده جایگاهش کجاست؟ جایگاه پدری که صبح تا شب کارگری می کند تا بچه اش گرسنه نخوابد جایگاهش کجاست؟ من که با هیچ زبانی نمی توانم از زحمات مادرم تشکر کنم . با عمل هم نمی توان زحمات آنها را جبران کرد. مادر بدش هم فرشته روی زمین است.

اشراف رهبری به مسائل ورزش

*خداروشکر پس از پارالمپیک پاداش هایمان را داده اند و در خصوص بحث اشتغال هم قول هایی داده اند و مسئولان پیگیر هستند هر چند که هنوز چیزی مشخص نشده. در دیداری هم که با رهبری داشتیم ایشان به این موضوع خیلی تاکید کردند و حتی از وزیر ورزش هم خواستند تا برای شغل و برابری حقوق ورزشکاران هم اقدام کنند.ضمن اینکه درباره مسائل ورزشی هم خیلی فنی صحبت کردند و مسلط بودندو برایم جالب بود که چقدر اشراف دارند و حتی درباره دوپینگ و مسائل فنی هم گوشزدی داشتند.

شک نکنید استقلال قهرمان می شود

* الان شرایط خوبی دارم و می خواهم برای مسابقات بین المللی امارات در سه رشته پرتاب نیزه،وزنه و دیسک شرکت کنم. البته در کنار دنبال کردن تمریناتم به فوتبال هم علاقه دارم و طرفدار استقلال هستم. بازی وریا غفوری را خیلی دوست دارم چون با تعصب و غیرت بازی می کند. فرهاد امسال تیم خوبی بسته و اگر تیم دور از حواشی باشد شک نکنید که استقلال قهرمان می شود. به نظرم امسال استقلال اول می شود،سپاهان دوم و پرسپولیس هم چهارم می شود،چون پرسپولیس مهره زیاد از دست داده و خوب یارگیری نکرده.

*رسول عسکری