برای ترمیم شخصیت آسیب دیده تیم‌ملی اقدام کنید
این آقایان مشروعیت مربیگری تیم‌ملی را از دست داده‌اند!
کیهان ورزشی-
تصویری از حاشیه یک دیدار لیگ برتر فوتبال منتشر شد که سرمربی و مربی تیم ملی را در حال تماشای بازی و گفت و گو با یکدیگر نشان می داد؛ تصویری که نمونه آن را زیاد می بینیم. به نظر شما این دو نفر به چه نگاه و راجع به چه موضوع مهمی صحبت می کنند؟! اگر به مسابقات لیگ و به کیفیت بازی بازیکنان داخل زمین نگاه می کنند که بازیکنان خوب را انتخاب کنند که اولا چنین کاری را نمی کنند ودر ادامه توضیح خواهیم داد که چرا می گوییم اینها این کار را انجام نمی دهند، ثانیا اصلا نیازی به این کار نیست واین دونفر بیخودی به خودشان زحمت می دهند،چون اکثر قریب به اتفاق بازیکنان اصلی تیم ملی در لیگ کشورهای دیگر آسیایی واروپایی بازی می کنند و اینها هم تنها کاری که از کروش یاد گرفته اند دعوت از این دسته بازیکنان است که به هرحال در ایران بازی نمی کنند. همه می دانیم تیم ملی فعلا روی کاکل این دسته بازیکنان می چرخد آنها هم بدون اینکه به هنر ودرایت واقتدار ناداشته این آقایان به اصطلاح مربی نیازی داشته باشند بلدند چطوری از پس تیم هایی مثل عراق و امارات ... بربیایند و البته بعد هم این آقایان به اصطلاح مربی، مثل رییس عزل شده شان بروند در شبکه 3 بنشینند و اندر هنرنمایی وتاثیرات خود در" سریعترین صعود" اظهار فضل و نظر کنند... !
و اما در باره چه صحبت می کنند؟ شاید در این باره که چطور می شود بازیکنی را که به گواه واقعیات لیگ و نظر قریب به اتفاق کارشناسان و آنها که فوتبال را می فهمند و فوتبالیست را می شناسند، بهترین دفاع وسط لیگ است، از سر عوامفریبی به تیم ملی دعوت کنند، بعد سربزنگاه بچزانندش و یک بازیکن چپ پا را از کنار به قلب دفاع بیاورندش و او را بازی ندهند تاحسابی حالش گرفته شود ...! با این اوصاف این سئوال مطرح است که واقعا این آقایان برای چه به ورزشگاه می آیند؟ کسانی که عملکردشان به و یژه در دوبازی آخر تیم ملی بزرگترین سند و دلیل عدم مشروعیت آنهاست. کسانی که به ضرب و زور دلالیسم حاکم بر فوتبال، تکیه بر جای بزرگان زده و،وارث بزرگانی اخلاق مدار ومعلمانی مقتدر و اصولگرایی مثل دهداری و حبیبی و حشمت وصالح نیا و... شده اند اما میراث آنها را به بازی گرفته و نه تنها به عنوان مربی تیم ملی ،مدافع حریم و حرمت تیم یک ملت نبودند بلکه با دور دادن و اصرار برپوشاندن لباس ملی بر تن کسانی که تیم ملی را با "جای دیگر" اشتباه گرفته بودند، عملا و علنا توهین به آن را تایید و توهین کنندگان به آن را تشویق و نوازش کردند ... این آقایان ممکن است اگر کسی در این ورزش بی دروپیکر پیدا شد و یقه شان را گرفت و توضیح خواست( که البته خیلی بعید است در این ورزش چنین اتفاقی بیافتد! )، در توجیه" ترک فعل" خود " عذر بدتر از گناه "بیاورند و بگویند از طرف مقامات بالای فدراسیون مجبور به این کار شدند واگر اطاعت نمی کردند برکنار شده و جام جهانی را از دست می دادند! که این باز نشان دهنده عدم صلاحیت این افراد به عنوان مربی است. مربی در ورزش " همه کاره" است. مربی ای که مجبور باشد ، اسمش مربی نیست، " مترسک " است.مربی ای که از ترس کنار رفتن و جام جهانی را از دست دادن پا روی اصول کاری و شخصیت حرفه ای خود بگذارد و تن به خواسته های غیر مشروع و غیر اخلافی این و آن مقام بدهد و بالا وپایین بشود، باز اسمش مربی نیست ، حداکثرغلامی " فرمانبر" است،کسی هم که جرات برخورد با زشتکاری و خاصه رفتار مغایر با حرمت تیم ملی و اردوی تیم ملی نداشته باشد و طریق مماشات و " زیر سبیلی" رد کردن،در پیش بگیرد باز مربی نیست، چیز دیگری است که حرمت قلم مانع از نام بردنش می شود.
خلاصه کلام از نظراین مجله قدیمی و نظر خیلی از کسانی که خاک فوتبال را خورده و در این ورزش استخوان خرد کرده اند و رفتار مربیانی را که با رفتار خود" بزرگ" شده اند ،چه در خارج افرادی مثل فرگوسن، امه ژاکه و... چه در داخل مثل دهداری وحبیبی و... دیده اند و دیده اند چگونه آنها با رفتار قاطعانه و شجاعانه خود به همه ثابت کرده اند" هیچکس ، هر که باشد، از تیم بزرگتر نیست " ، این آقایان مشروعیت خود را به عنوان" مربی" حداقل" مربی تیم ملی" از دست داده اند و بهتراست برای جلوگیری از اهانت هایی که از این پس به خودشان خواهد شد(چون بعیداست حتی بازیکن هم برای چنین مثلا مربیانی که به خلافکاران دور و بازی می دهند وجرات مقابله کردن با آنها را ندارند،تره خرد کند)حداقل یک کار درست انجام دهند و داوطلبانه از سمت خود کناره گیری کنند و...
آنها این را باید بدانند که بازی را باخته اند ودر فرصتی که در اختیار داشتند رفوزه شده اند و سکوت و همراهی که اینها در برابر اهانت به تیم ملی و توهین به لباس ملی کردند، به هیچ شکل جبران شدنی نیست، حتی اگر به فرض محال و باز به لطف هنر و توان ملی پوشان ، فوتبال ایران، قهرمان جهان شود.
امیدواریم کسانی که امروز ولو به طور موقت مدیریت فدراسیون فوتبال را برعهده دارند، این موضوع را جدی بگیرند وشخصیت آسیب خورده تیم ملی را ترمیم نمایند وباز به بهانه" جام جهانی" وبازی های تشریفاتی" تیم ملی"، مماشات و سهل انگاری پیشه نکنند و به موقع و به هنگام و با کمک دلسوزان و کارشناسان- نه دلال ها و رمال ها- در باره جانشینان این افراد فکری اساسی کنند وچاره ای کارساز بیندیشند و از اتفاقات ناخوشایند آینده در باره تیم ملی پیشگیری نمایند ...از ما گفتن.
*محمد سعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
