می‌توانم با تاکتیک‌هایی که از گواردیولا یاد گرفته‌ام یک کتاب بنویسم
* شما بیش از هر بازیکن دیگری در تاریخ فوتبال به عناوین قهرمانی رسیده‌اید. این همه مدال را کجا نگه می‌دارید. آیا اتاقی در خانه شما به اندازه کافی برای این کار بزرگ است؟
تمام این مدال‌ها را در دفترم نگه‌می‌دارم تا برای کسانی که با من کار می‌کنند الهام بخش باشد. دوست دارم هر روز این مدال‌ها را ببینند و اهمیت آنها در رسیدن به اهدافمان را به خاطر بیاورند. این طور نیست که به مدال‌ها نگاه کنند و فکر کنند آدم ویژه‌ای هستم. تمام این موفقیت‌ها به گذشته تعلق دارند. اهمیت آن در انگیزه دادن برای موفقیت‌های بیشتر در آینده است. می‌خواهم افراد کنار من بدانند که یک فرد در خدمت تیم هستم. هیچوقت خودم را تنها شخص مهم در به دست آمدن این قهرمانی‌ها نمی‌دانم. جاه‌طلبی برای قهرمانی‌های بیشتر ایرادی ندارد شخصیت من این طور است اما باید کاری کنید که این راه را تنهایی طی نکنید.
*در ماه می 39 ساله می‌شوید اما به نظر نمی‌رسد از سرعت‌تان کم شده باشد. راز شما چیست؟
خوشحالی. دوست دارم بیشتر یاد بگیرم و هر روز فوتبالیست بهتری شوم. به سنم فکر نمی‌کنم. حس خوبی دارم و از زندگی و فوتبال بازی کردن لذت می‌برم. به متعجب کردن منتقدانی که فکر می‌کردند تمام شده‌ام، عادت دارم. مطمئنم خیلی‌ها فکر می‌کردند بعد از ترک سائوپائولو فوتبالم تمام شده است اما این اتفاق نیفتاد. به بارسلونا برگشتم و خوشحالم که این پیراهن را یک بار دیگر بر تن می‌کنم.
*بازی در سائوپائولو، باشگاه دوران کودکی‌تان چه حسی داشت؟ دوره دو ساله‌تان در این باشگاه آن طور که انتظار داشتید به پایان نرسید...
به آنجا رفتم تا به باشگاهی که احترام زیادی برایش قائل بودم کمک کنم. سائوپائولو تیم کودکی من است و می‌خواستم به آنها کمک کنم تا روحیه برنده را در تیمشان بازسازی کنند. این باشگاه تاریخ زیادی دارد اما از جهات زیادی در گذشته مانده است. به خاطر این که تاریخچه خوبی دارید، درمسابقات پیروز نمی‌شوید. باید به رشد کردن ادامه دهید و نقش خودم در کمک به سائوپائولو را ایفا کردم تا به 9 سال ناکامی در کسب جام پایان دهم. این که دورانم در آن باشگاه آن طور که برنامه ریخته بودم پایان پیدا نکرد، ناراحت کننده است اما دوستان زیادی در سائوپائولو داشتم.
* از تصمیم‌تان به خاطر بازگشت به فوتبال برزیل پشیمان هستید؟
اصلا. لحظات خوب را در قلبم نگه داشتم. رسیدن به رویای کودکی‌ام و بازی برای سائوپائولو افتخار بزرگی بود. برزیل به عنوان یک کشور جایی باورنکردنی است. ناراحت کننده است که برخی از کارشناسان با حرفهای منفی خود در مورد این کشور توجه زیادی جلب می‌کنند. اگر به حرف این افراد گوش دهید، مثل آنها خواهید شد. شاید خودخواهانه به نظر برسد اما بیش از کاری که باید در داخل و خارج از زمین برای سائوپائولو انجام می‌دادم، انجام دادم. روجریو سنی، مربی فعلی این باشگاه یکی ازستارگان سائوپائولو است ولی از او انتقاد می‌شود. دلیلی نداشت شرایط برای من متفاوت باشد.
*در مراسم معارفه شما بیش از 40 هزار نفر حضور داشتند. چه خاطره‌ای از آن روز دارید؟
روزی فراموش نشدنی بود و تجربه‌ای فوق‌العاده داشتم. هواداران سائوپائولو فوق‌العاده هستند و اکثریت آنها در مورد کسانی که آماده‌اند تا برای باشگاه بجنگند، تردیدی نداشتند. همان طور که گفتم همیشه کسانی هستند که تحت تاثیر افراد بی‌مسئولیت قرار می‌گیرند و زندگی همین است اما شنیدن این حرف که دنی آلوز مزدور است خیلی دردناک بود. این باورنکردنی است. بعد از کارهایی که در دوران حرفهای کردم، می‌روم تا از باشگاهی که در قلبم جا دارد، دزدی کنم؟ تصمیم گرفتم آنجا بازی کنم، می‌خواستم آنجا باشم و خوشحالم که این کار را کردم.
*بازگشت‌تان به بارسلونا چطور اتفاق افتاد؟
باید خیلی مدیرعامل بارسلونا را اذیت می‌کردم. دائم به او پیام می‌دادم که شما به من نیاز دارید و بهتر است مرا برگردانید. همیشه می‌گفت باید با یک نفر صحبت کند اما هیچوقت فرصتی پیش نمی‌آمد تا این که ژاوی سرمربی شد. این شانس من و بارسلونا بود. او برگشت و همه چیز تغییر کرد. با هم چیزهای زیادی را در این باشگاه ساخته بودیم و دائما با هم تماس داشتیم زیرا هر دوی ما عشقی مشترک به فوتبال داریم. وقتی او برگشت حس می‌کردم با من تماس می‌گیرد. ژاوی از تعهد من در داخل و خارج از زمین آگاه است و وقتی بالاخره زنگ زد خیلی رک گفت: می‌خواهم به اینجا بیایی. من هم گفتم آماده‌ام.
* فکر می‌کردید این اتفاق بیافتد؟
بله، همیشه فکر می‌کردم این روز برسد. مطمئن نبودم چه زمانی اتفاق می‌افتد اما همیشه این حس را داشتم. با این وجود باید اعتراف کنم گاهی اوقات استرس می‌گرفتم و حس می‌کردم زمان در گذر است اما می‌دانستم تنها را بازگشت به نیوکمپ بازی کردن در سطحی بالا است. اگر نگاهی به آمار من در سائوپائولو بیندازید، در بسیاری از بخش‌ها بهترین بازیکن بودم ولی باز هم از من انتقاد می‌شد. نمی‌توان این موضوع را کنترل کرد به همین خاطر باید روی کارتان تمرکز کنید. خوشحالم که به بارسلونا بازگشتم.
*بارسلونای کنونی در مقایسه با بارسلونای بزرگی که در آن توپ می‌زدید چطور است؟
هیچوقت به علاقه‌ام به بازگشت به بارسلونا شک نکردم. این را مطمئنم اما حق با شما است تفاوت زیادی بین بارسلونای الان و دوره اول حضورم در این تیم وجود دارد.باشگاه چندین قدم از هویت خود دور شده است. تیم فیزیکی‌تر شده است. بازیکنانی داریم که به طور فردی خوب هستند اما در تیم خوب عمل نمی‌کنند و رویکرد قبلی هیچ ربطی به بارسلونا نداشت. این باشگاه متحد و هوشمندانه و با مالکیت توپ بازی کرده و به شدت پرس می‌کند تا توپ را پس بگیرد. دنیا بارسلونا را به خاطر فلسفه‌اش ستایش می‌کند. چرا باید آن را تغییر دهیم؟ به تیم‌های پایه آموزش می‌دهید تا به شکلی مشخص بازی کنند و آن وقت تیم اصلی به شکلی دیگر بازی می‌کند؟ به همین خاطر هم ژاوی و من برگشتیم. باشگاه می‌خواهد مسیر درست را در پیش بگیرد و اینجا هستیم تا این اتفاق بیافتد.
* نبود مسی در بارسلونا باید حس عجیبی در شما ایجاد کند...
خیلی زیاد. او بخش بزرگی از تاریخ بارسلونا است و چندین فصل در کنار هم بازی کردیم و جام‌های زیادی را بالای سر بردیم. مسی همیشه در قلب تمام هواداران بارسلونا باقی می‌ماند و این باشگاه نیز در قلب او خواهد بود. میراثی که او از خودش به جا گذاشت، قابل اندازه‌گیری نیست. می‌توانم بگویم دو نوع فوتبالیست در فوتبال مدرن وجود دارند. فوتبالیست‌های می‌توانند فراتر از فضای محدود جلوی خود را ببینند و بازیکنانی که انگار بازی را از بالا تماشا می‌کنند. مسی از نوع دوم است و هر اتفاقی که در زمین می‌افتد را می‌بیند. می‌توانید بازی کردن او را ببینید و جوری بازی می‌کند که انگار فوتبال خیلی راحت است اما حقیقت این است که حالا باید بدون او بازی کنیم. او به پاری‌سن‌ژرمن رفته است و ما باید تلاش کنیم بدون او به کارمان ادامه دهیم.
* ژاوی به عنوان مربی چطور است؟ این که او رئیس شما باشد در حالی که قبلا هم‌تیمی‌تان بود، عجیب نیست؟
نه اصلا. توضیح دادن این موضوع ساده است. او در دوران بازی‌اش هم به نوعی یک مربی بود. به همین خاطر هم رابطه خوبی با هم داریم. هر دوی ما از مسائل تاکتیکی، جاگیری‌ها و مسائل دیگر این ورزش لذت می‌بریم. تنها تفاوت این است که حالا نمی‌توانم او را به اسم صدا کنم و باید به او بگویم آقا ، تا نشان دهم برایش احترام قائلم. سوا از این موضوع هیچ چیزی واقعا بین ما تغییر نکرده است. در مورد توانایی‌های او هم باید بگویم. او به اندازه زمانی که در زمین سبز بود، در مربیگری هم خوب است.
* آیا می‌توان او را یک گواردیولای کوچک دانست؟
به تازگی گفتم که یوهان کرایوف نسخه 1 بارسلونا بود و سپس پپ نسخه دوم را آورد و حالا ژاوی نسخه سه است. همه آنها یک هویت دارند. می‌توان شباهت‌هایی در نحوه درکشان از فوتبال دید. می‌خواهند روی بازی سلطه داشته باشند و به شکلی هوشمندانه فضاها را پرکنند تا به دروازه حریف برسند. هیچ شکی در مورد تاثیر این ستارگان در ایده‌های ژاوی وجود ندارد.
* حالا می‌توانید در کنار آداما ترائوره بازی کنید که در ژانویه مجددا به بارسا برگشت. آیا این به آن معنی است که لازم نیست زیاد بدوید؟
حرفتان خیلی هم اشتباه نیست. من همیشه یک بازیساز بودم. حتی وقتی که در خط دفاع بازی می‌کردم. این روزها بسیاری از تیم‌ها از جمله بارسلونا از وینگرهای هجومی استفاده می‌کنند و مدافعان کناری شانس زیادی برای جلو آمدن ندارند. وقتی مسی بازی می‌کرد، شانس بیشتری برای حضور در یک سوم حمله داشتم چرا که دائما پستمان را با هم عوض می‌کردیم اما شرایط حالا متفاوت است. با این وجود باید باز هم زیاد بدوم و اشتباه نکنم.
*آداما ترائوره چقدر از زمان حضورش در لاماسیا تا امروز تغییر کرده است؟
آداما خیلی شبیه همان پسری است که چند سال پیش دیدم. او همیشه قدرتمند بود. مشخصا بسیار بهتر شده است و خوشحالم که برگشته است زیرا سرعت و قدرت دریبل‌زنی او باعث ایجاد یک تهدید دائمی است. می‌داند چطور از بدنش استفاده کند تا توپ را از دست ندهد و در نبردهای تک‌به‌تک عالی است. دیدن چیزی که او به آن تبدیل شده است، لذت زیادی دارد.
*چقدر از نرفتن به منچسترسیتی در سال 2017 پشیمان هستید؟
نمی‌توانم بگویم از این قضیه ناراحت هستم چون درهر باشگاهی بازی کردم خوشحال بودم. از هیچ کاری در دوران حرفهای خودم پشیمان نیستم اما پیوستن مجدد به پپ گواردیولا می‌توانست اتفاقی فوق‌العاده باشد. بازی برای او به معنی حضور در یک کلاس حرفهای فوتبال به شکل روزانه است به همین خاطر کار نکردن با او واقعا ناراحت کننده است. واقعا نزدیک به پیوستن به منچسترسیتی بودم اما این اتفاق نیفتاد و این اشتباه من نبود. به توافق رسیده بودیم اما قرارداد را برایم نفرستادند. آماده امضای قرارداد بودم اما آن را نفرستادند و سپس پاری‌سن‌ژرمن پا پیش گذاشت. بازار نقل و انتقالات همین است. از گواردیولا عذرخواهی کردم چون بازی مجدد زیرنظر او یک رویا بود.
*قبلا گفته‌اید گواردیولا زندگی شما را تغییر داد. چطور این کار را کرد؟
با باز کردن افق‌های جدیدی پیش رویم. در زندگی همیشه کارهایی را به شکلی مشخص انجام می‌دهیم و به راه‌های دیگر حتی فکر هم نمی‌کنیم. اینجا بود که گواردیولا آمد و گفت چطور کاری که همیشه انجام می‌دادم را به شکلی کاملا متفاوت انجام دهم و این کار جواب داد. به خودم می‌گفتم چطور ممکن است برای این مدت زمانی طولانی این کار را آنقدر احمقانه انجام می‌دادم. امکان ندارد بتوانم چیزهایی که از او در فوتبال یاد گرفتم را لیست کنم. یکی از اصلی‌ترین درس‌هایش بازی کردن بدون توپ بود. تقریبا همه بلد هستند با توپ چه کار کنند اما چه می‌شود اگر توپ را نداشته باشید؟ گواردیولا باعث می‌شود همان بازیکنی شوید که از بالا همه چیز را می‌بیند. می‌توانم با تاکتیک‌هایی که از او یاد گرفته‌ام یک کتاب بنویسم.
*شما تجربه بازی زیر نظر توماس توخل در پاری‌سن‌ژرمن را نیز دارید. زیر نظر او در خط هافبک بازی می‌کردید. این تجربه چطور بود؟
لذت‌بخش. به خاطر دارم به من گفت:«دنی استفاده از تو در دفاع کناری اصراف است زیرا آنقدر که باید صاحب توپ نمی‌شود.» آنجا هم خوب بودم و راحت بازی می‌کردم. به نظرم من و مارسلو تعریف جدیدی از پست مدافع کناری در 10 سال اخیر ارائه کردیم. ما به نوعی بازیساز بودیم و به همین خاطر بازی در خط هافبک برایمان سخت نبود. همیشه دوست داشتم صرف نظر از پستم به تیم کمک کنم و این تصمیمی از سوی مربی بود.
*می‌گوید توخل خیلی شبیه پپ گواردیولا است. چقدر این حرف درست است؟
می‌توانم این حرف را درک کنم. اصلی‌ترین شباهت ظرفیت آنها برای شناخت وظایف درست برای بازیکنانشان است. هر دوی آنها می‌توانند بفهمند یک بازیکن کجا بیشتر به کمک تیم می‌آید. پپ می‌گفت بازیکنان با استعداد باید بیشتر صاحب توپ شوند و سایرین باید بدوند تا فضاهای درست را پر کنند.
*در حال حاضر کدام دفاع راست در دنیای فوتبال شما را تحت تاثیر قرار داده است؟
ترنت الکساندر آرنولد را خیلی ستایش می‌کنم. او یک فوتبالیست فوق‌العاده است و توانایی‌هایی در کلاس جهانی دارد. تماشای بازی ریس جیمز و اشرف حکیمی را دوست دارم. آنها قدرت بدنی را تکنیک مخلوط کرده‌اند و بازیکنانی بزرگ هستند. هر سه بازیکن شخصیت و سبک بازی متفاوتی دارند اما همه می‌دانند چطور کارشان را انجام دهند.
*پایان سال گذشته به تیم ملی برزیل برگشتید. فکر می‌کردید این فرصت دوباره نصیبتان شود؟
همیشه گفته‌ام کسی که تسلیم می‌شود مستحق موفقیت نیست. من کسی نیستم که از رویاهایم دست بکشم. به همین خاطر فکر نمی‌کردم دیگر فرصتم را از دست داده باشم. هنوز خوب بازی می‌کنم و حس خوبی دارم. در جام جهانی 2018 بخشی از تیم ملی بودم اما آن مصدومیت نگذاشت بازی کنم و حالا باز بخشی از تیم هستم. تیته بازیکنان خوب زیادی برای انتخاب کردن دارد و من هم یکی از آنها هستم که هر چه در توانم است انجام خواهم داد تا در فهرست نهایی باشم. بازی برای تیم ملی برزیل در قطر افتخار بزرگی خواهد بود.
* امیدهای برزیل برای جام‌جهانی چیست؟ آیا می‌توانید یک بار دیگر فاتح این تورنمنت شوید؟
در رویای فتح جام‌جهانی برای کشورم هستم. نمی‌توانم با کلمات آن را بیان کنم. این رویای کودکی من است. این بزرگترین جام ممکن برای فتح کردن در تیم ملی است. وقتی صحبت از شانس ما در قطر می‌شود، باید آماده‌سازی خوبی کنیم و این اهمیت دارد. نسل با استعدادی داریم که عاشق بازی برای تیم ملی هستند. باید از نظر ذهنی قوی باشیم تا با فشارها کنار بیاییم. تیم ملی برزیل را یکی از تیم‌هایی می‌دانم که پتانسیل لازم برای رفتن تمام راه را دارد.
*به نظرتان در فصل بعد نیز در نیوکمپ می‌مانید؟
برای بازنشسته شدن به بارسلونا نیامده‌ام. آمده‌ام تا برای جایگاهم در تیم بجنگم. به همین خاطر حضور در این تیم در فصل بعد قطعا یکی از هدف‌هایم است. در نهایت همه چیز به عملکردم بستگی دارد.باید خوب بازی کنم تا مردم قانع شوند هنوز برای این تیم مفید هستم. اگر به این نتیجه برسند که مفید نیستم، زندگی باز هم جریان خواهد داشت. به همین خاطر باید تمرکزتان روی چیزی باشد که قدرت کنترل آن را دارید. اگر به تلاشتان ادامه دهید، کسی ارزش شما را درک خواهد کرد.
* چقدر دیگر می‌خواهید بازی کنید و هدف بعدی‌تان چیست؟
در حال حاضر به فکر بازنشستگی نیستم. هنوز به آن فکر هم نکرده‌ام اما این به آن معنی نیست که خودم را برای اتفاقات بعد از بازنشستگی آماده نکرده‌ام. چندین سال است در حوزه‌های مختلف فعالیت می‌کنم. می‌خواهم با استفاده از علمم در سایر کارها فعالیت کنم. به طور مثال فارغ التحصیل مدرسه تجارت هاروارد هستم و منتظر نمی‌مانم تا دوران بازی‌ام تمام شود تا سایر مسائل را یاد بگیرم. حس می‌کنم وظیفه‌ام کمک کردن به سایرین است. بر فقر غلبه کردم تا در فوتبال اروپا موفق باشم. بعد از دو دهه زندگی در اروپا به تازگی به کشورم برگشتم و می‌دانم زندگی برای مردم برزیل چقدر می‌تواند چالش‌انگیز باشد. امیدوارم بتوانم به شکلی به آنها کمک کنم و اگر این اتفاق بیافتد، فوق‌العاده خواهد بود.
*آرمین زمانی
