اتفاقات عجیب فدراسیون فوتبال زیر ذره‌بین کارشناسان؛ ضربه‌زنی، با نقاب «جام‌جهانی»
کیهان ورزشی-
در راستای سلسله مطالب کیهان ورزشی با موضوع «حال بد فوتبال ایران»، جمعی از چهره های فوتبالی و کارشناسان، نظرات خود را مطرح کردند که در ادامه می خوانید:
*رضا وطنخواه
چند روز قبل مطلبی را درباره پاداش های نجومی که فدراسیون نشینان برای خودشان تعیین کرده بودند می خواندم. آنقدر که از عدم ورود نهادهای نظارتی به این ماجرا تعجب کردم از رقم های اعلام شده متعجب نشدم. یعنی چی؟ این همه سند و مدرک از ریخت و پاش های این آقایان رو شده، آنوقت یک نفر نیست تا یقه شان را بگیرد؟! فوتبال با این روند و با این آدم ها به هیچ جایی نمی رسد. حالا هی فریاد بزنند که ما تیم ملی را به جام جهانی برده ایم. اولا شما نبرده اید، ثانیا مگر 50 سال قبل حشمت مهاجرانی هم تیم ملی را نبرد جام جهانی؟ فوتبالی که صفر تا صد آن دست دلال ها باشد دیگری امیدی به آن نیست. بنده آقای میرشاد ماجدی را می شناسم چون در مقطعی شاگردم بوده اما آیا در فوتبال ایران افراد بزرگتری نداریم که اداره فدراسیون را به آنها بسپاریم؟ بنده این آقایان را در اندازه مدیریت فوتبال نمی بینم. فوتبال با وجود این افراد سرنوشت بدی خواهد داشت. مگر می شود این همه مشکل را ببینیم و کاری نکنیم؟ آیا نهادهای قضایی نمی توانند ورود کنند؟ سرمربی تیم ملی کاری نکرده که حالا عده ای او را بالا می برند. تیم ملی ما به سبب استعداد و توانمندی بازیکنانش راهی جام جهانی شد. اگر امروز می شنویم که دلال ها در تیم ملی هم دست دارند باید به حال کل ورزش ایران تاسف بخوریم؛ ورزشی که می گوییم وزیرآن از جنس ورزش است. وزیر ورزشی باید در برابر این مسایل پاسخگو باشد چون کسی حق ندارد در محدوده تیم ملی، تیمی که متعلق به مردم است فکر دلالی و ... باشد.
*همایون شاهرخی
بیش از 50 سال در این فوتبال بوده ام و هرگز شرایط آن را مثل امروز ندیده ام. این بدترین روزهای فوتبال ماست. عده ای نقاب صعود به جام جهانی را بر صورت زده اند و هرکاری که دلشان می خواهد انجام می دهند. این صعود برای آنها ابزاری شده تا فوتبال را به مرز نابودی بکشانند. اینها فقط فکر صندلی خودشان هستند. هیات رئیسه فدراسیون علیه رئیس کودتا می کند و بعد بین خودشان اختلاف می افتد. این کودتاهایی که اینها می کنند نمونه اش حتی در حکومت های آمریکای جنوبی هم دیده نمی شود. حقه بازی و دلال بازی را به اوج رسانده اند و از کسی هم هراس ندارند. یعنی خیال شان راحت است که کسی سراغ شان نمی آید. همیشه در سالهای اخیر اینگونه بوده که عده ای برای فوتبال دندان تیز کرده اند. بنده مثل آقای دکتر دادکان در این فوتبال ندیده ام. فردی که هم مدیر بود و هم سلامت و صادق. در دوره ای که ما در تیم ملی بودیم و آقای دادکان رییس فدراسیون، همین جریانات دلالی قصد نزدیک شدن به تیم ملی را داشتند اماموفق نشدند. آن زمان علی آبادی رییس وقت سازمان تربیت بدنی دشمن خونی دکتر دادکان بود. یک روز وقتی فدراسیون فوتبال درخواست اردوی سوئیس را کرده بود ایشان (علی آبادی) پیغام داده بود تیم ملی به جای سوئیس برود اردبیل. یعنی هدف شان سنگ اندازی بود. یک روز که آقای احمدی نژاد رییس جمهور وقت میهمان اردوی تیم ملی بود، به دکتر دادکان گفت:«ان شالله تیم ملی در جام جهانی جزو 8 تیم برتر می شود؟» بنده پرسیدم چه کسی این حرف را به شما زده است؟ پاسخ داد این را به من گفته اند. همانجا هم وقتی ماجرای اردوی سوئیس را به ایشان گفتیم دستور دادند مقدمات برپایی اردوی مورد نظر ما فراهم شود و در ادامه گفت:« هر جا می خواهید بروید فقط مراقب باشید اعتبار ایران و ایرانی حفظ شود.»
وقتی چیزی خراب می شود اول درد می گیرد، بعد زخم می شود و سپس غیر قابل درمان. فوتبال ما الان غیرقابل درمان شده مگر اینکه انقلابی در آن صورت بگیرد و آدم های سالم و متخصص جای این افراد را بگیرند. وقتی می دانیم جریانات دلالی نزدیک تیم ملی شده اند باید به دنبال برخورد با آنها باشیم. وقتی می دانیم رسانه ای دلالی می کند باید در آن را ببندیم. اینها همه نیازمند شکل گیری یک اراده قوی از بالا است.
*حسین فرکی
حال فوتبال ایران به شدت خراب است. یکسری از مشکلاتی که امروز می بینیم، همواره در فدراسیون و حول تیم ملی بوده است اما مهم این است که آدم هایی باشند و اجازه ندهند آسیبی به کل فوتبال وارد شود. زمان ریاست دکتر دادکان، تیم ملی به جام جهانی صعود کرد و سازمان تربیت بدنی و در راس آن علی آبادی به دنبال اهداف خودشان بودند. خیلی هم سنگ اندازی کردند اما چون یک مدیر فوتبالی و آگاه در راس فدراسیون قرار داشت، از فوتبال محافظت می کرد. امروز چه کسی را در فدراسیون داریم که از فوتبال در برابر این همه جنگ و جدل و جریان مخرب مراقبت کند؟ از همان روزهایی که دکتر دادکان از فدراسیون رفت، جریانات خطرناک و مخرب ریشه گرفتند و به امروز رسیدیم. امروزی که نمی دانیم چه کسانی برای فوتبال تصمیم گیری می کنند. امروز عده ای خودشان را پشت ماجرای صعود تیم ملی به جام جهانی مخفی کرده اند. این صعود ها گره ای از کار فوتبال باز نمی کند و در گذشته هم باز نکرده است. آدم هایی که امروز در راس فوتبال قرار دارند هرکدام یک هدف شخصی را دنبال می کنند. فوتبالی که بزرگترین تیم های آن از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته می شود، مشخص است که حال خوبی ندارد. همین افراد امروز با یکدیگر درگیر هستند. آیا این جنگ ها برای منافع فوتبال است؟ خیر، فقط برای منافع خودشان است. اینها نه فوتبال را می شناسند و نه مدیریت بلدند. خطرناک تر از همه اینکه؛ جریانات خطرناک به محدوده تیم ملی هم نزدیک شده اند. نهادهای نظارتی و قضایی باید هر چه سریعتر به این مباحث ورود کنند.
*نادر فریادشیران
کیهان ورزشی بر خلاف برخی رسانه های زرد و ناسالم، همواره درباره فدراسیون فوتبال و آدم هایی که امروز کار و بار آن را بر عهده دارند شفاف سازی کرده است. شما در ماجرای برکناری عزیزی خادم، منفعل عمل نکردید. برابر برخی شعارها و حرف های انحرافی ایستادید. این روزها عده ای با استفاده از ابزار صعود به جام جهانی هر کاری را انجام می دهند. حتی وقتی قرار است تیم ملی برای بازی تدارکاتی به کانادا برود، به دنبال راه اندازی کاروان پر تعداد هستند تا از این سفر جا نمانند. وظیفه ما است که روشنگری کنیم و اجازه ندهیم اینها فوتبال را به خاک سیاه بنشانند. این هیات رئیسه که امروز برای فوتبال ایران تصمیم گیری می کند، بسیار منفعل است. رییس فدراسیون را عزل کردند، دست شان درد نکند اما بعدش در کدام مسیر قدم گذاشتند؟ اعضای مجمع فدراسیون فوتبال چه کسانی هستند؟ کدام شان از خانواده فوتبال است و درد این رشته را می شناسد؟ چرا نهادهای نظارتی ورود نمی کنند؟ آیا از این بدتر هم داریم که جریانات دلالی و رسانه‌های معروف در بحث دلالی به پشت درهای تیم ملی رسیده اند؟ البته در گذشته هم این جریانات را اطراف تیم ملی دیده بودیم؛ مثل زمان سرمربیگری قطبی که هر لیستی که از بازیکنان اعلام می شد چند نفر خاص باید در آن قرار می گرفتند. نهادهای نظارتی باید دقیق عمل کنند. نهادهای قضایی نیز باید با رسانه های معلوم الحال که برخی از آنها گردن کشی هم می کنند برخورد کنند. بنده خودم را بدهکار این فوتبال می دانم و با آنکه در این مدت برخی تهدیدم کرده اند اما تا زنده ام حرفم را می زنم. این فوتبال در دست جریانات خطرناک اسیر شده است. جریاناتی که ابتدا با عزیزی خادم آمدند و حالا امتدادشان هنوز در فدراسیون دیده می شود. جریاناتی که در ماجرای پاداش های نجومی تا حدودی چهره شان مشخص شد اما یک نفر نیامد وسط معرکه و با آنها برخورد نکرد.
*محمد خاکپور
چند روز قبل برای خرید به فروشگاهی رفته بودم. عده ای مرا شناختند و درباره قهرمانی استقلال در لیگ برتر سوالاتی را پرسیدند. وقتی پاسخ دادم که در جریان نیستم خیلی تعجب کردند. می دانید چرا در جریان نیستم؟ چون این فوتبال را دنبال نمی کنم. شاید خیلی ها همین حالت مرا داشته باشند. بنده هم با شما موافقم و معتقدم حال این فوتبال خوب نیست، یعنی نمی تواند که خوب باشد. وقتی حال جامعه خوب نیست فوتبال هم حال خوشی نخواهد داشت.وقتی حال اقتصادمان خوب نیست فوتبال هم نمی تواند خوب باشد. اینها مثل حلقه های زنجیر بهم وصل هستند. متاسفانه در کشور ما افرادی برخی امور را در دست دارند که نه سوادش را دارند و نه مدیریت بلدند. ریشه تمام این مشکلات وجود چنین افرادی است. همان جنس آدم ها در فوتبال هم هستند و مسئولیت بر عهده شان است. افراد را با در نظر گرفتن منافع شخصی خود در پست های مهم قرار داده اند. فردی که به فوتبال می آید و مسئولیت می گیرد، اول می گوید چکار کنم که خودم منتفع شوم. در دنیا هدف و غایت فوتبال چیز دیگری است در ایران مسایل دیگری را دنبال می کنیم. یک نفر را پیدا نمی کنید که از این فوتبال لذت ببرد. نه مدیر، نه مربی، نه بازیکن و نه تماشاگر از دیدن این فضا لذت نمی برد. فقط آن عده ای لذت می برند که منافع شان در بد بودن حال فوتبال است. کدام بازی را دیده اید که در پایان آن مردم از تماشایش لذت برده باشند؟ تماشای این فوتبال وقت تلف کردن است و توهین به خود.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
