احترام و بلوغ ورزش

در مجمع فوق العاده کمیته ملی المپیک ، وزیر ورزش به نکات و مسائلی اشاره کرده که اگر جنبه تشریفاتی و کلیشه ای نداشته باشد قابل تامل بوده و اگر به عمل تبدیل شود بسیار امیدوار کننده است. حرف هایی مانند " عمل به وظیفه به بهترین شکل" ، " ورزش دنیا به بلوغ رسیده و ما( مدیران ورزش) نیز باید در حوزه ورزش عملکرد خوبی داشته باشیم"، " باید بدانیم که دشمنانی داریم که دندان تیز کرده اند" ، " باید در ورزش ، وفاق و همدلی بیشتر شود" ، " ورزش ایران محترم است" و ... از این نظر قابل تامل است که از اطلاع و آگاهی وزیر محترم ورزش از اصول و همچنین واقعیات ورزش ما حکایت دارد و لاجرم موجب امیدواری می شود که چون معرفت و شناخت در کار باشد، حل مسائل و فائق آمدن بر مشکلات ، آسان خواهد بود. بدون تعارف و مقدمه چینی بار دیگر بر این نکته ناخوشایند تاکید می کنیم که در ورزش ما بسیاری از اصول رعایت نمی شود و ریشه بسیاری از واقعیات تلخ و تاسف بار در همین نکته نهفته است. یکی از واقعیات تلخ که باید برای آن چاره ای اندیشید این است که احترام و حرمت ورزش و اهالی آن رعایت نمی شود و به شکل و شیوه های مختلف به آنها توهین می شود. نگاهی گذرا به بسیاری از حوادث و اتفاقات و برخوردها و اظهارنظرهایی که در ورزش شاهد هستیم به آسانی این نکته را ثابت می کند. بنابراین در اینکه وزیر ورزش می گوید" ورزش ایران محترم است" شکی وجود ندارد، اما اگر فراتر از تعارفات و حرف های کلیشه ای به ماجرا بنگریم به این واقعیت و نتیجه می رسیم که احترام ورزش ایران ، خاصه در بخشی از جاها و رشته ها به شدت خدشه دار شده و نامحرمانی فرصت طلب که بویی از مرام و فرهنگ ورزش و جوانمردی نبرده اند با رخنه در آن برای تضمین منافع و به دست آوردن پست و جایگاه، تیشه برداشته و ریشه اخلاق و فرهنگ و سلامت ورزش را نشانه گرفته و با وقاحت تمام به آن بی احترامی کرده و به ریش اهالی اصیل ورزش می خندند. از آنجا هم که گفته و درست هم گفته اند که" حرمت مسجد با متولی آن است" ، حرمت ورزش و حفظ احترام آن با متولیان ورزش است و اگر کسانی به خود اجازه می دهند برای تامین منافع نامشروع خود و بهره بردن از مواهب ورزش به اهالی آن توهین کنند و... تردید نباید داشت که در این اتفاق وشکل گرفتن این واقعیت ناخوشایند ،" متولیان ورزش" نقش مهمی دارند والبته روشن است که در این باره بیش از آنکه مسئولان فعلی ورزش مقصر باشند، مسئولان قبلی و قبل تر نقش و تاثیر منفی دارند. برای مثال آنها بودند که با اهمال و ترک فعل و عدم انجام وظیفه، موجب حذف دو نماینده فوتبال ایران از مسابقات باشگاهی آسیا و این توهین بزرگ به فوتبال کشورمان و طرفداران پرشمار آن شدند و حالا هم بدون اینکه به کسی پاسخگو باشند راست راست می گردند و به دنبال کار و کاسبی خودشان هستند‌ . بله، ورزش ایران باید محترم باشد، اما نیست و عملکرد متولیان ورزش در این حرمت شکنی و احترام زدایی از محیط ورزش نقش اصلی را دارد. آقای وزیر جای دیگر همین سخنرانی درباره " دشمنان ورزش ایران" که " دندان تیز کرده اند" ، سخن می گوید. این تذکر و هشدار در صحبت های ایشان - که البته تقریبا هر هفته در کیهان ورزشی تکرار و برآن تاکید می شود- باعث امیدواری است، اما فقط حرف زدن در این باره موجب خنثی کردن نقشه های مخرب و کشیدن دندان تیز دشمن نمی شود . در این باره باید حداقل به حد و اندازه بدخواهان به طور خستگی ناپذیر و خیلی دقیق و ظریف ، طراحی و برنامه ریزی کرد. اما آیا تشکیلات ورزش و مدیران و مسئولان قد و نیم قد حوزه فرهنگ ، اصلا دغدغه و نگرانی ای در این باره دارند ؟ اصلا در مرحله عمل- نه حرف
کلیشه ای و شعار تکراری- گامی موثر در این باره برداشته و برمی دارند؟ اگر وزیر ورزش به درستی می گوید" ورزش در دنیا به بلوغ رسیده است و ما نیز باید در حوزه ورزش عملکرد خوبی داشته باشیم"، حتما این را خوب می داند که بلوغ ورزش دنیا دلیلی به جز رعایت اصول ندارد، اصولی مثل سالم سازی فضا و زمین ورزش، شایسته سالاری و سپردن کار دست کسانی که هم کار را می شناسند و هم درباره انجام هرچه بهتر وظیفه خود تعهد و دغدغه دارند و اصولی از این دست. ما هم اگر آنچنان که آقای سجادی می گوید می خواهیم در مسیر رشد و بلوغ حرکت کنیم باید به " اصول" روی بیاوریم و هرچه سریع تر و قاطع تر ، بساط اراذل و اوباش و قالتاق های خوش دک وپز و سیاهکار را جمع کنیم و کار ورزش و جای جای مسئولیت های آن را به دست افراد "بالغ" و "رشید" بسپاریم. درباره مقوله" رشد" ، استاد شهید ،علامه مطهری بحث بسیار جالبی دارد( در کتاب انسان و سرنوشت که خاصه مدیران سالم و مصلح ورزش را به مطالعه آن دعوت می کنیم) . حرف ایشان این است که جامعه ای رشید و رشد یافته است که قادر باشد و لیاقت داشته باشد از امکانات مادی و غیر مادی در اختیار ، به بهترین وجه استفاده کند و آنها را با سپردن دست نا اهلان وفرصت طلبان به باد ندهد. ورزش دنیا اگر بالغ شده ، اگر به شدت مدافع حرمت و احترام خود است و برابر کوچکترین تخلفی که شخصیت و حیثیت آن را خدشه دار می کند واکنش نشان میدهد(مثل ماجرایی که اخیرا در باشگاه های منچستریونایتدو آژاکس آمستردام و... اتفاق افتاد) برای این است که اولا بیش از حرف زدن ، عمل می کند ، ثانیا کار را به دست کاردان و اهل فن می سپارد نه دست دلالان افسار گسیخته و طماعان سیری ناپذیر و بالاخره ثالثا برای رسیدن به نتیجه،" هرقیمتی" نمی پردازد و چشم بر خلافکاران و مفسدان نمی بندد و برابر حرمت شکنی و قبح زدایی از ارزش های ملی و فرهنگی - مثلا در اردوی تیم ملی - قرص و محکم می ایستد ، ولو به قیمت شکستن و مثلا عدم صعود به جام جهانی !

* سیدمحمدسعید مدنی