...از خط دادن دلال‌ها به برخی برنامه‌های تلویزیون تا خلافکارهایی که راست راست راه می روند!
کیهان ورزشی-
در بخش پنجم از سلسله مطالب «حال بد فوتبال»، جمعی دیگر از پیشکسوتان و کارشناسان فوتبال کشورمان نظرات خود را مطرح کردند که در ادامه می خوانید:
خطی که دلال‌ها به برنامه‌های صدا وسیما می‌دهند
*مهدی دینورزادهتیم ملی ما در شرایط خاصی راهی جام جهانی شد و این جای خوشحالی دارد اما نباید مشکلات فوتبال و حتی مشکلات فنی تیم ملی را در پس این صعود پنهان کنیم. تیم ملی ما در شرایطی به جام جهانی رفت که رقبای ما و اساسا فوتبال آسیا افت کرده بود. کسانی که می گویند این تیم باید از گروهش صعود کند نه فوتبالی هستند و نه دنبال پیشرفت هستند. این افرادی که مشغول سر دادن این شعار هستند دنبال مسایل دیگری هستند. سال 1978 از آسیا یک تیم می رفت جام جهانی و دشوار بود اما الان شرایط فرق دارد. اگر قرار بود با این صعودها فوتبال ما پیشرفت کند الان باید بهترین تیم دنیا می شدیم. عده‌ای دلال این مسایل را مطرح می کنند. کدام اینها خاک فوتبال خورده اند؟ دلال جماعت فوتبال را در دست دارند. همین افراد به صدا و سیما هم رسوخ کرده اند. آیا افرادی که می برند در برنامه ها و عنوان کارشناس به آنها می دهند از فیلتری عبور می کنند؟ همین برنامه های تلویزیونی شده اند دردسر برای فوتبال. در همان برنامه ها به جامعه القا می شود که مشکل فوتبال با رفتن به جام جهانی حل می شود و بعد هم مدعی می شوند که می توانیم از گروه مان در قطر صعود کنیم. آخر چه منطقی پشت این حرف ها است؟ آیا این فوتبال پر مشکل که اصلا معلوم نیست چه کسانی صاحبان آن شده اند در قواره چنین ادعاهایی است؟
*کاظم اولیایی
ما ابتدا باید یک تعریف ابتدایی از فوتبال داشته باشیم. یک مثال می زنم. هفته گذشته یک ساختمان در شهر آبادان فرو ریخت و متاسفانه تعدادی از هموطنان خود را از دست دادیم. آن اتفاق افتاد زیرا استانداردهای ساخت و نظارت بر کار فنی لحاظ نشده بود. حالا ما هی بگوئیم باید امدادرسانی بهتر می شد و تعداد آتش نشان و پزشک بیشتری به محل حادثه می رفتند و ... آیا اینها اصل ماجرا بوده است؟ داستان فوتبال هم همین است. فوتبال ما ساختاری ندارد. چرا استقلال و پرسپولیس را از آسیا حذف می کنند؟ مگر این دو تیم قهرمانان لیگ برتر ما نیستند؟ خب چون ساختار درست ندارند. ما در تعاریف زیربنایی مشکل داریم و لنگ می زنیم. فقط به دنبال قله هستیم و می گوییم از گروه مان در جام جهانی بالا برویم و در آسیا قهرمان شویم و ... اما دامنه را نمی بینیم.
شورای عالی ورزش به عنوان رکن اصلی، مقصر این ماجرا است چون در آنجا افراد وظایف خود را به درستی انجام نمی دهند. ما اگر تعریف درستی از ورزش داشته باشیم، دیگر عده ای در رسانه ها از این بحث های انحرافی نمی کنند که تیم ملی باید از گروه خود بالا برود. در برنامه های ورزشی تلویزیون اینگونه القا نمی کنند که فوتبال ما مشکلی ندارد و حالا هم باید از گروه مان صعود کنیم. این افراد چنین مسایلی را مطرح می کنند تا افکار را از مشکلات اصلی فوتبال دور کنند. اینگونه به جامعه خوراک می دهند تا میز و صندلی و پست خودشان را حفظ کنند. اینها فقط به دنبال منافع شخصی شان هستند و ...
پشت پرده ادعای صعود تیم ملی از گروهش در جام جهانی
*مسعود اقبالی
اینکه عده ای درباره صعود تیم ملی از گروهش در جام جهانی صحبت کنند و جنبه های مثبت را در نظر بگیرند در ظاهر بد نیست اما وقتی ما فوتبالی داریم که محتوا ندارد چگونه می خواهیم این بحث را محقق سازیم؟ چرا باید سطح توقعات مردم را بالا ببریم که در نهایت وقتی تیم ملی رفت و مثل دوره های قبل سه بازی انجام داد و برگشت، جامعه دچار ضرر شود؟ چه کسانی از این نوع ادعاها سود می برند؟ البته مردم ما آگاه هستند و می دانند این فوتبال چه حجم مشکلاتی را به دوش می کشد لذا این نوع ادعاها آنها را فریب نمی دهد. فوتبال ایران در مقایسه با فوتبال روز دنیا هیچ چیز ندارد. ما الان درگیر بازی دوستانه هستیم و می بینید که چه داستان هایی بر سر همین بازی با کانادا به راه افتاده است. ما در زمینه مدیریتی و تشکیلاتی ضعف داریم و مفاهیمی چون برنامه ریزی و آینده نگری را اصلا نداریم پس چرا باید حرف از رفتن به دور بعدی جام جهانی بزنیم؟ افرادی که این حرف ها را به جامعه تزریق می کنند یا اهداف خاصی دارند و یا فوتبال را نمی شناسند. عناصری که کل ورزش ایران را در اختیار دارند نه تنها در مسیر ارتقای سطح کیفی گام بر نمی دارند بلکه حقایق را هم به جامعه نمی گویند. حقیقت این است که تیم ملی ما نسبت به چهار سال قبل و زمان آقای کروش ضعیف تر شده است و به جز دو سه بازیکن لژیونر، دیگر نفرات در سطح استانداردهای جام جهانی نیستند.
*اکبر یوسفی
اسم این رشته ورزشی را نمی توان فوتبال گذاشت. در ایران باید اسم آن گذاشت جنجال و حاشیه. نمونه بارز آن همین دیدار اخیر تراکتور و پرسپولیس بود. آیا به نظر شما اسم آن مسابقه فوتبال بود؟ کجای دنیا این اتفاقات را دیده اید؟ حالا هی بگوئیم تیم ملی ما رفته جام جهانی و به مردم خوراک غلط بدهیم. آیا آنها متوجه نمی شوند؟ اتفاقا مردم ما خیلی باهوش هستند و فریب این حرفها را نمی خورند. این صعود آیا حاصل برنامه ریزی های آقایان بوده است؟ آیا غیر از این است که مدیریت های ضعیف فوتبال را زمین زده اند؟ همین تیمی که الان در جام جهانی است و عده ای پز آن را می دهند، محصول کار یک مرد به نام «کارلوس کروش» است. فوتبال ما خیلی شانس آورد که او به ایران آمد. همان کروشی که یادمان نمی رود چگونه با مدیران ضعیف این فوتبال مبارزه می کرد تا حق تیم ملی را بگیرد. امروز هم عده ای می گویند باید تیم ملی از گروهش در جام جهانی صعود کند. این حرف هم غیر منطقی است و هم انحرافی. البته تبلیغات هم دراین حرف وجود دارد. مدیری که می داند اگر تیم ملی صعود کند چند روز بیشتر در مسافرت خارجی است از این حرف ها می زند. منطق چه می گوید؟ آیا این فوتبال ساختار دارد که بخواهد از گروهش صعود کند؟ اصلا این فوتبال نباید می رفت جام جهانی حالا چه برسد به اینکه از گروهش هم بالا برود. این فوتبال افتاده است دست عده ای آدم سیاسی و ناآشنا به اصول فوتبالی. آنها نمی دانند جایگاه این رشته کجاست. آنها می خواهند با اسم جام جهانی صورت مسئله را پاک کنند. صورت مسئله، بی پولی فدراسیون، حذف استقلال و پرسپولیس و ... است. صداقت هم که جایی در جامعه ما ندارد. نه آن گزارشگری که شب ها گزارش های مردمی از مسایل اجتماعی می گیرد و اطلاعات غلط می دهد صداقت دارد و نه این افرادی که از صعود تیم ملی به دور دوم جام جهانی دم می زنند. برخی در تلویزیون برنامه می سازند و به شعور مردم توهین می کنند.
خلافکارهای فوتبال، راست راست راه می‌روند و ...
*مهدی رجب زاده
یک سری مشکلات در راس فوتبال و در فدراسیون بوده است که تبعات آن را این روزها مشاهده می کنیم. اینها حاشیه های فوتبال ما را زیاد کرده اند. این واقعیت فوتبال ما است نه رفتن به جام جهانی. البته بنده جزو افرادی هستم که در مصاحبه های خود گفته ام که تیم ملی می تواند از گروه خود در جام جهانی صعود کند اما منظورم این نیست که فوتبال ایران دارای ساختار است بلکه معتقدم ما نسل خوبی داریم و بازیکنان توانمندی در کنار هم قرار گرفته اند. ما در هر بخشی که پیشرفت می کنیم، آن پیشرفت حاصل توانمندی، نبوغ و استعداد بچه هایمان است وگرنه در کشور ما چیزی به نام برنامه معنایی ندارد. جوانان ایرانی می توانند کارهای بزرگی انجام دهند. یادمان نمی رود که وقتی یک مربی بزرگ خارجی را بالای سر تیم ملی والیبال خود قرار دادیم این رشته زیر و رو شد. مشکل بزرگ ورزش ما و بخصوص فوتبال، همواره به فقدان ساختار و سازماندهی مربوط می شده و از سوی دیگر شفاف سازی در این ورزش معنایی ندارد. مردم نمی دانند پشت پرده دعواهای اخیر فدراسیون فوتبال چیست. نهادهای نظارتی هم که ورود نمی کنند. همین افراد که به عملکردشان رسیدگی نمی شود پشت صعود به جام جهانی پنهان می شوند و اینگونه نشان می دهند که آن صعود محصول برنامه ریزی های خودشان بوده است و ...آدم های خلافکار فوتبال، راست راست راه می روند و معلوم هم نیست به کجا وصل هستند که کسی یقه شان را نمی گیرد.
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
