چه کسی هزینه بلیت های چندمیلیونی را می دهد ؟!
۸ مرداد ۱۴۰۱ نوشتیم : پس از حضور ناامید کننده تیم ملی بسکتبال ایران در رقابت‌های کاپ آسیا ۲۰۲۲ اندونزی که با حذف در مرحله یک چهارم نهایی و شکست فاجعه بار مقابل اردن همراه شد و در شرایطی که جامعه بسکتبال و علاقه مندان این رشته ورزشی از این ناکامی برافروخته بودند و اصطلاحا بر سر خود می زدند ، سعید ارمغانی (سرمربی) و محسن صادق زاده (مدیر تیم ملی) با آسمانخراش ها به ایران نیامدند و از جاکارتا راهی مجارستان و ایالات متحده آمریکا (محل زندگی شان) شدند و...
امروز هم می نویسیم : پس از دیدار تیم ملی کشورمان در پنجره چهارم انتخابی جام جهانی بسکتبال مقابل استرالیا که با شکست سنگین 98 بر 68 به پایان رسید ، سعید ارمغانی (سرمربی) با آسمانخراش ها به ایران نیامد و از بندیگو، راهی مجارستان شد . محسن صادق زاده (مدیر تیم ملی) نیز که به دلایلی نامعلوم راهی استرالیا نشده بود ، از تهران رهسپار ایالات متحده آمریکا (محل زندگی اش) شد و...
چرایی این نکته که آقایان،علاقه مند باشند در هر کجای دنیا زندگی کنند ، نه به ما مربوط می شود و نه در حیطه اختیارات ماست ، البته شاید بهتر بود تصمیمات مدیریتی مناسبی اتخاذ می شد که مسئولان و کادر فنی تیم ملی پس از ناکامی های کسب شده به کشورمان باز می گشتند تا پاسخگوی جامعه رسانه و اهالی بسکتبال باشند ، نه این که تا تقّی به توقّی می خورد ، جلای وطن کرده و با گذاشتن یک بدعت غلط ، نامشان با پسوند «پروازی» عجین شود و...
اما پرسشی که به ما ، جامعه بسکتبال و مردمی که در این شرایط سخت اقتصادی ”هشت شان گروی نه شان است " مربوط می شود ، این است که هزینه گزاف بلیت های رفت و برگشت آقایان که با یک حساب سرانگشتی ساده ، به ده ها و یا شاید صدها میلیون تومان می رسد ، از جانب چه کسی یا کدام سازمان و نهادی تامین اعتبار می شود؟ این مطالبه ما و جامعه فرهیخته بسکتبال است و منتظر اطلاع رسانی صریح و شفاف از سوی فدراسیون هستیم .
همین چند روز پیش ، رئیس فدراسیون بسکتبال که نتوانست تمهیدات مناسبی را برای سفر ملی پوشان کشورمان به استرالیا بیندیشد و شرایطی رقم خورد تا بسکتبالیست ها ، نزدیک به 48 ساعت در راه باشند و بدون شک این خستگی راه روی عملکردشان تاثیر بسزایی داشت ، گفته بود: «به دلیل گرانی ، مشکل اساسی در تهیه بلیت‌های پرواز داریم و... »
البته رئیس جوان در 24 اسفند سال گذشته تاکید کرده بود :« بحث بودجه‌ای همیشه هست و تمام فدراسیون‌ها با این موضوع درگیر هستند و من هم با علم به این قضیه وارد این عرصه شدم و باید شرایطش را خودم فراهم کنم. این چیزی نیست که بخواهم از آن بنالم و از قبل مشکلات را می‌دانستم پس این مسائل پیش پا افتاده است و برنامه برای ما مهم‌تر است و باید روی آن معطوف شویم و کار کنیم و...»
رئیس جوان ! یادمان نرفته که دوستانتان قبل از انتخابات، در محافل خصوصی صحبت از جذب حامی مالی ۲۰ ، ۳۰ میلیاردی برای هرسال می‌کردند و با گذشت 7 ماه ، هنوز این مهم تحقق نیافته است . شما که قبلا می گفتید:«با مدیریت منابع مالی باید به سمت چابک سازی(!) برویم» چرا نسبت به هزینه های گزاف رفت و آمد رفقایتان موضع انفعالی گرفته اید ؟ این بود «چابک سازی » ؟! خودتان می گویید برای گرفتن بلیت تیم ملی با مشکل مواجه هستید ، آن وقت ...
شاید هم این رقم ها – همان طور که قبلا گفته بودید- پیش پا افتاده هستند و طبق گفته سرپرست دبیری تان به فکر توسعه زیر ساخت‌های فدراسیون بسکتبال از جمله زمین ۲ هزار متری روبروی تالار آزادی هستید !
گاهی آدم می ماند دم خروس را باور کند یا قسم حضرت عباس را ؟!
گفته بودید : «برخی از دوستان، مدعی بسکتبال دوست بودن هستند و دایه مهربان‌تر از مادر شده اند » و...
در شماره گذشته
یادآور شدیم مسئولین فدراسیون تا دیر نشده ، تغییر رویکرد دهند که چند صباح دیگر،
پشیمانی هم هیچ سودی ندارد . با خود بزرگ بینی ، شکایت کردن از این و آن و پای
افراد منتقد و دلسوز را به محکمه و کمیته انضباطی کشاندن ، ره به جایی نخواهید برد
. مگر رئیس هیات خوزستان چه گفته یا چه خلافی را مرتکب شده بود که وی را با حکم
سنگین 6 ماه محرومیت قطعی از هرگونه فعالیت ورزشی(!) جریمه کردید ؟ باور کنیم که «منتقد،
دشمن نیست» و دشمنان اصلی ، همان هایی هستند که مشوق و مشاوران امروز شما شده اند
و چنین راه هایی را پیش پایتان می گذارند تا از بسکتبال ، منتقدزدایی کنید و...(که
البته زهی خیال باطل)
* کامران خطیبی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
