پایگاه یا تبعیدگاه فوتبال...!؟

چهل و هشت تیم از استان های مختلف کشورمان در لیگ های دسته اول و دوم در حال رقابت هستند تا چراغ فوتبال در ده ها شهر ایران روشن بماند. این رقابت های حساس برای اقشار فراوانی از جامعه آن چنان که شاید و باید مورد توجه و حمایت نیست تا عملا کارکرد لازم را نداشته باشد.

در کنار بسیاری از بازی های خوب ما غالبا شاهد جنجال ها و حواشی بد هستیم تا گاهی تماشاگر ضدکارکردها باشیم و با اعتراض ها و انتقادات جدی هم مواجه شویم. در لیگ دسته اول و دوم که باید پایگاه هایی سازنده برای لیگ برتر و حتی تیم ملی باشیم به نوعی شاهد تبعیدگاه هستیم. هر کس به لیگ برتر راه نیافت ناگزیر به این لیگ ها وارد می شود و به جای تعالی مسیر سقوط بیشتر را تجربه می کند!

لیگ دسته اول که با توجه به نداشتن عوامل دست و پاگیر لیگ برتری باید از نظم بهتری برخوردار باشد با مشکلات پیش پا افتاده در فوتبال روز دنیا به سختی به راهش ادامه می دهد. عدم پشتوانه لازم و نیز نظارت کافی باعث شده تا گاهی حتی پایین تر از سطح تیم های محلات سابق شاهد ظهور و سقوط تیم های خلق الساعه باشیم. تیم هایی که گاه نه برای فوتبال بلکه با اهداف دیگر وارد چرخه لیگ می شوند.

با نگاهی گذرا به اسامی تیم های حاضر در لیگ دسته اول و دوم طی سالهای گذشته با آماری عجیب مواجه می شویم. این امر نشان می دهد که ما بیشتر شاهد محله بروبیا هستیم و هیچ تضمینی برای آینده بهتر این لیگ ها وجود ندارد. بدون شک این عدم ثبات در نام و جایگاه تیم ها باعث لطمات فنی و گاه فرهنگی به فوتبال ما می شود. نظارت بر اموری مثل شرط بندی، جادوگری، دلالی، دوپینگ، زمین های غیراستاندارد، داوری و ... یکی از نیازهای اساسی برای داشتن لیگ استاندارد است که متاسفانه فاقد آن هستیم.

گاه تیم ها و افرادی وارد لیگ می شوند که به قول و قرارها و قراردادها پایبند نیستند. همین جو بی اعتمادی و تخلفات مالی باعث شده تا عده ای با تکیه بر آن به خود اجازه هر کاری بدهند و چنین فضایی بی شک باعث مشکلات اجتماعی هم می شود. ورود برخی افراد که از فوتبال دنبال کسب وجهه خاص هستند و این امر را تنها در بخش نتیجه گیری به هر شکل ممکن فرض می کنند خطری است که متولیان امر فوتبال باید به آن توجه ویژه داشته باشند و اجازه ندهند هر کسی با نردبان فوتبال دنبال صعود به اهداف خاص خود باشد. لیگ دسته اول و دوم در شهرستانها به شدت با این واقعیت تلخ مواجه است که باید راهی برای مقابله با آن اتخاذ کرد تا عاشقان فوتبال در سراسر ایران از تماشای فوتبال بهره لازم را ببرند.

*بهمن اسدی

لیگ دسته اول در بیراهه است

*مهدی پاشازاده

لیگ دسته اول فوتبال ایران به بیراهه می رود. این اتفاق متاسفانه در لیگ دسته دوم هم در جریان است. علت این امر را باید در به اصطلاح خصوصی سازی جستجو کرد! هفتاد تا هشتاد درصد تیم ها به بخش خصوصی واگذار شدند و چون این بخش در فوتبال پایه و اساس درست ندارد ما شاهد انواع و اقسام تخلفات هستیم. افرادی به این حوزه ورود کرده اند که نه خودشان از آن اطلاع دارند و نه مشاوران خوبی در کنار آنهاست!

به این ترتیب لیگ دسته اول خروجی لازم را ندارد و به دلیل هزینه های بالا ما شاهد هر اتفاق تلخی هم هستیم. با کمال تاسف در این لیگ نظارت ها هم درست نیست و کار از مسیر درست خارج شده است. امروزه مدیران لیگ دسته اول نگاه جدی به عملکرد فنی و آینده نگری مربی ندارند. آنها مربیانی می خواهند که با هر ترفندی هم شده با شلوغ بازی و جوسازی فقط امتیاز بگیرند. این رویه در درازمدت لطمه سختی به فوتبال ما خواهد زد.

وقتی در لیگ برتر داوری ها مشکل ساز است در لیگ دسته اول حتما اوضاع بدتر خواهد بود. افرادی که مثلا از جیب خرج می کنند برای نتیجه گیری از بیراهه رفتن واهمه ندارند. به این شکل است که تیم های بازیکن ساز ما نابود شدند. بانک ملی، راه آهن، نفت وبسیاری از این گونه تیم ها در چنین فضایی امکان حیات ندارند. در بخش امکانات هم وقتی سرخابی ها زمین ندارند تکلیف تیم های دسته اول مشخص است.

متاسفانه تیم داری در دسته اول برای استفاده از برخی رانت ها در استان ها باب شده است. تضمینی هم برای قرارداد این تیم ها نیست. تیم های بدهکار اجازه فعالیت دارند و قراردادها هیچ ضمانت اجرایی ندارد. من در اتریش شاهد بودم که یک تیم به دلیل نداشتن تضمین به سادگی یک دسته سقوط کرد. نباید با تعارف و مماشات کار را پیش ببریم. متاسفانه این روزها بساط شرط بندی هم در دسته اول به شدت به چشم می آید تا اساس کار زیر سوال باشد.

مدیریت های لرزان و مسیر کج

*عبدالله ویسی

برای ارزیابی از لیگ دسته اول من صراحتا اعلام می کنم که پس از سالها حضور در این فوتبال این لیگ سالم نیست! اتفاقات ناگواری در این لیگ در حال رقم خورن است و از جادوگری و دلالی گرفته تا خرید و فروش و داوری و... همه و همه کار را به کجراهه برده است. متاسفانه کمیته اخلاق و انضباطی هم ورود لازم را به این مشکلات ندارند.

این روزها بحث دوپینگ هم به میان آمده تا کار خراب تر شود. اکنون افراد در کنار خط و روی نیمکت بیشتر از بازیکنان درون زمین در نتیجه موثرند! متاسفانه نتایج درون زمین رقم نمی خورد و گاه از جایی جز فوتبال هم شاهد دخالت هستیم. وقتی چنین مسایلی مطرح می شود از ما شاهد عینی و سند جستجو می کنند که چنین چیزی امکان پذیر نیست. وقتی چنین شد مربی هم ناچار خود را وارد ماجرا می کند و اساس کار زیر سوال می رود.

متاسفانه فشار روی داوری به گونه ای زیاد شده که نه برای بازی پیش رو بلکه برای بازی های بعدی نقشه می کشند. برخی از مربیان و مدیران تنها راه نتیجه گرفتن را از این مسیر جستجومی کنند. اگر چنین است اصلا چرا باید تمرین کنیم؟ چرا باید اردو داشته باشیم؟ مگر می شود بدون برنامه تاکتیکی تیمی نتیجه بگیرد؟

در لیگ دسته اول فاصله امکانات بین برخی از تیم ها صفر و صد است. برخی همه چیز دارند و برخی هیچ ندارند و عجیب این که گاهی تیم های ندار شرایط بهتری هم دارند. این امر نشان می دهد در لیگ دسته اول چه خبر است! شما به شرایط برخی تیم ها در یک استان نگاه کنید. چرا باید این همه اختلاف حمایتی باشد؟

لیگ دسته اول باید دنبال سازندگی برای لیگ برتر باشد. کدام بازیکن از دسته اول به لیگ برتر می رود. روزگاری بازیکن 17 ساله در دسته اول چهره می کرد و تا تیم ملی هم پیش می رفت. الان فضا برای چنین کاری وجود ندارد. کسی دنبال بازیکن سازی نیست. مدیریت های لرزان و بی ثبات اجازه برنامه ریزی بلند مدت را نمی دهد تا لیگ دسته اول کارکرد لازم را نداشته باشد.

تیم ها باید تضمین حضور بدهند

*یوسف بخشی زاده

اولین و بزرگترین مشکل در لیگ های دسته اول و دوم نداشتن تضمین های لازم است. تیم هایی وارد این مسابقات می شوند و در میانه راه امکان ادامه کار را ندارند. یا انصراف می دهند و یا عملکرد آنها شرایط عادی را از بین می برد. متاسفانه نظارت لازم هم نیست. تضمین درست هم از آنها گرفته نمی شود. آیا این گونه به کیفیت کار لطمه نمی خورد؟ شما همین امروز به شرایط جداول لیگ دسته دوم نظری بیندازید. چگونه است که در همین ابتدای کار تیم هایی از رده خارج شده اند؟ چرا از آنها تضمین گرفته نشده است؟

از موضوع داوری ها هم بهتر است خیلی نگوییم. از لحاظ زمین و شرایط برگزاری هم واقعا باید گفت از استانداردها خیلی دور هستیم. با تیمی بازی داریم که زمین چمن مصنوعی نامناسب دارد. ما را ناچار به بازی می کنند و در انتها شک نداریم که بازیکنان ما دچار مصدومیت خواهند شد. با وقفه در بازی هایمان به دلیل انصراف برخی از تیم دچار مشکلات جدی شده و از شرایط بازی دور می شویم. اما فکری در این باره نمی شود و کسی هم پاسخگو نیست.

اکنون 28 تیم در دسته دوم برای حضور در دسته اول رقابت می کنند اما در دسته اول تیم انصرافی داریم! واقعا عجیب نیست؟ باید راهی برای حل این مشکل باشد. تضمین حضور و قدرت مالی لازم یکی از این راهکارهاست. قطعا مسئولان امر از ما بهتر از این مشکلات خبر دارند اما چرا نباید تصمیم لازم و تدابیر مقتضی را بگیرند؟ ما کلی هزینه کردیم به شهری رفتیم اما بازی انجام نشد! آیا امکان این نبود جلوی این همه هزینه کرد و خطرات احتمالی سفر را گرفت؟

البته باید گفت که سطح فنی مسابقات نسبت به گذشته بهتر شده و ما گاهی شاهد بازی های سطح بالا هم هستیم اما چرا نباید با رفع برخی مشکلات در همه امور پیشرفت کنیم. وقتی امکان برنامه ریزی برای 28 تیم نیست تعداد تیم ها را با گرفتن تضمین پایین بیاوریم تا سطح کیفی بهتری داشته باشیم. باید نظارت ها در لیگ دسته اول و دوم بالا برود تا تیم ها با شلوغ بازی در کنار زمین دنبال نتیجه گرفتن ناعادلانه نباشند.

راه پیشرفت داشتن برنامه و زیرساخت است

*وحید رضایی

لیگ دسته اول ایران در فصل جاری با حضور چند تیمی که خوب هزینه کرده اند از لحاظ کیفی سطح خوبی دارد. برنامه ریزی خوبی را هم شاهدیم و بازی ها هفته به هفته منظم به پیش می رود. خیلی از بازی ها در ورزشگاه های خوب برگزار می شود ولی متاسفانه برخی از زمین فاقد استاندارد لازم هستند و برای من جای تعجب دارد که چگونه آنها را تایید کرده اند.

در بخش اجرا و داوری ما شرایط متفاوت را شاهدیم. برخی از داوران عالی کار می کنند و برخی کیفیت لازم را ندارند و تاثیر منفی بر سطح لیگ برجا می ماند. مطمئن هستم اکثرا بدون نیت خاص قضاوت می کنند و اشتباهات سهوی است اما همین امر باعث رقم خوردن برخی نتایج می شود که باید برای حل این مشکل راهکاری پیدا کرد. استفاده از داوران با تجربه در بازی های حساس یکی از این راهکارهاست. ما دو بازی خوب داشتیم که نوع قضاوت بر کیفیت کار هر دو تیم تاثیر منفی داشت.

برای خروجی خوب در لیگ دسته اول و بررسی شرایط تیم ها باید به اهداف و برنامه تیم ها نظر داشت. برای داشتن بهترین عملکرد در لیگ باید به برنامه و آماده سازی زیرساخت های لازم توجه کرد. بدون داشتن این دو بخش که لازم و ملزوم هم هستند راه به جایی نمی بریم. وقتی تیمی زیرساخت لازم را ندارد نباید دنبال اهداف بزرگ باشد. اگر تیمی زمین ندارد. در شهر خودش فرودگاه و هتل هم ندارد چرا باید دنبال حضور در لیگ برتر باشد؟

لیگ دسته اول در میانه راه است برخی تیم ها بر اساس قرعه نتایجی خوب گرفته اند. بررسی شرایط لیگ به زمان بیشتری نیاز دارد تا چهره واقعی مدعیان نمایان شود. با این که ما نام حرفه ای روی لیگ برتر گذاشته ایم و شرایط تیم های آن را می بینیم قطعا نباید از تیم های دسته اولی انتظار ارائه کاری حرفه ای داشته باشیم. تیم های دسته اولی بسته به تلاش اعضای خود در حد امکان خوب بازی می کنند و برای کیفیت بهتر باید حمایت بیشتری از آنان داشت.

مسیر پیشرفت نیاز به ثبات دارد

*ایمان رزاقی راد

در خصوص لیگ دسته اول آنچه در نگاه اول به چشم می آید شرایط نه چندان مناسب زمین های بازی است. ما حتی در شهرهای بزرگ از داشتن زمین مناسب در مضیقه هستیم که این امر به شدت در کیفیت کار موثر است. در کنار آن ما بحث هتل، فرودگاه و رفت و آمد را داریم که در برخی شهرها واقعا مشکل ساز است و روال کار و تمرینات ما را کاملا مختل می کند.

از نظر سطح کیفی امسال ما شرایط بهتری داریم. به جز یک تیم خاص و شرایط ویژه ای که دارد به نظرم هیچ تیمی از پیش باخته نیست و این امر بازی ها را حساس و غیرقابل پیش بینی می کند. اگرچه استثنا هم در کسب پیروزی پرگل داشتیم اما آن را باید به پای حوادث فوتبالی ربط داد. به نظرم تیم های حاضر به جز چند تیم محدود بقیه با مربیان به روز و با فوتبال مدرن پا به میدان گذاشته اند که از این نظر باید خیلی راضی باشیم.

البته تیم هایی با هدف فوتبال تخریبی و نه چندان زیبا هم داریم که محدود هستند. همچنین تیم هایی هستند که نتیجه گرا عمل می کنند و خیلی دنبال آینده سازی و پرورش بازیکن برای آینده نیستند. در این باره لیگ دسته اول مشکلاتی دارد. در کنار آن برخی از تیم ها هدف های بلند دارند و با معرفی بازیکن نخبه به فکر کمک به پیشرفت فوتبال هستند. ما در باشگاه خودمان چنین نگاهی داریم و سال گذشته چند بازیکن به تیم امید ایران و لیگ برتر معرفی کردیم. چند بازیکن را هم به دلیل نیاز رضایتنامه ندادیم تا شکل تیم را حفظ کنیم. خوشبختانه چند تیم خوب در این بخش داریم که به فوتبال ملی کمک می کنند.

برای موفقیت در این باره باید در بین تیم ها و مدیریت ها و مربیان ثبات را ایجاد کرد. در سطح اول جهان می بینیم که با کشف یک استعداد ذره ذره به او میدان می دهند تا زمینه رشد را فراهم کنیم. این رشد نیاز به زمان دارد. ما بازیکنان بزرگی داشته ایم که دیر کشف شدند. اگر زودتر و با برنامه به آنها میدان داده می شد چه بسا کفش طلای دنیا را کسب می کردند. این ضعف لیگ های ماست که باید برطرف شود.

فوتبال ما کلا نزول کرده است

*سعید دقیقی

من دومین تجربه خودم را در لیگ دسته اول سپری می کنم. در مقایسه با سال قبل ما شرایط کیفی بهتری را به چشم می بینیم. تیم های مدعی و در پایین جدول با برنامه تر هستند. امسال شاهد حضور بنگاه های اقتصادی بزرگ در کنار لیگ دسته اول هستیم که می تواند کمک بزرگی باشد. همین امر باعث شده تا تیم ها بازیکنان خوبی به خدمت بگیرند تا شاهد رقابتی سخت باشیم. به نظرم جدای از رقابت نزدیک در بالای جدول امسال به جز یک تیم در پایین جدول هم شاهد روزهای پر حرارتی خواهیم بود.

در خصوص امکانات فوتبال ما شرایط بدی نداشته است اما اکنون با توجه به وضعیت اقتصادی و گاه بحث تحریم ها نگهداری و توسعه مجموعه ها با مشکل روبروست. بودجه های موجود اجازه ارائه کار با کیفیت را می گیرد و قطعا ما در این زمینه با کمبودهایی مواجه هستیم. این اتفاق قطعا مورد نظر مسئولان امر هم نیست اما شرایط موجود اجازه ایجاد امکانات لازم را نمی دهد.

نکته دیگری که در زمینه کیفیت کار تیم ها و بازیکنان باید مورد توجه باشد این که ما کلا از لحاظ کیفی دچار نزول شده ایم و این ربطی به لیگ دسته اول ندارد. ما زمانی آقای گل در لیگ برتر را با 25 گل زده داشتیم که ایرانی هم بود. امروز مهاجم خارجی آورده ایم که با 15 گل آقای گل می شود. این یعنی نزول فوتبال که باید آن را باور کرد. من خدا را شکر می کنم که تیم ما در بخش گلزنی شرایط و معدل خوبی دارد اما فوتبال تدافعی بدجوری باعث کیفیت بد فوتبال می شود.

در بخش اجرایی و داوری ما برای داشتن کیفیت عالی باید به بخش نیروی انسانی متخصص نظر کنیم. چنین افرادی باید به لحاظ مالی و درآمدی در سطح خوبی باشند تا با آرامش و فراغ بال کار خوب ارائه دهند. این در همه دنیا در حال انجام است. قبول کنیم وقتی در این باره درست عمل نمی کنیم و افراد مجری با مشکل اقتصادی در پی برخی تحریم های ناجوانمردانه مواجه هستند همه توان خود را نمی توانند صرف فوتبال کنند. این تقسیم انرژی باعث می شود ما در این زمینه هم با مشکلاتی مواجه باشیم.