آرمان دست یافتنی
وزیر محترم ورزش در جریان حضور مسئولان ورزش در مرقد امام خمینی(ره) به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب، در بخشی از صحبت های خود گفت : " جامعه ورزش دوست دارد ثابت کند که پای آرمان های انقلاب ایستاده است...”. اظهاراتی دلگرم کننده که امیدواریم از نوع حرف های کلیشهای و تکراری که رسم شده است در چنین اوقات و ایامی بر زبان مسئولان جاری شود، نباشد و واقعا و در عمل ، جامعه ورزش -علی الخصوص مسئولان آن - ثابت کنند که پای آرمان های انقلاب ایستاده اند. ورزش از نگاه مکتب اسلام و انقلابی که به نام این مکتب توسط یک ملت ( نه یک حزب و باند و فرقه) برپا شده ، در جای خود از اهمیت و ضرورت غیر قابل انکاری برخوردار است که می تواند به عنوان ابزاری کارساز و فراگیر در خدمت هدف بزرگ اسلام و آرمان های انقلابی آن که همانا تعلیم و تربیت و " آدم سازی” و برپایی” جامعه نمونه " (أمة وسطا) است ، به کار آید و موثر باشد. این است که می بینیم از همان بدو پیروزی انقلاب تا امروز ، ورزش و فعالیت های ورزشی لحظه ای در مملکت ما توقف نداشته و ورزشکاران( چه دختر و چه پسر) در رشته های مختلف، به فعالیت مشغول و در رقابت های داخلی و خارجی حضور مستمر داشته و دارند که در برخی از اوقات با درخشش و کسب مدال های قاره ای و جهانی و المپیکی همراه بوده و باز از همین نظر است که رهبری انقلاب از آغاز پیروزی تاکنون ، بر اهمیت مساله ورزش تاکید دارند و دیدارهای ورزشکاران و جامعه ورزش از همان نخستین روزها و هفته های پیروزی تا امروز با ایشان برقرار بوده و در این ملاقات ها بحث های مهم و توصیه های قابل توجهی مطرح می شود که البته متاسفانه کمتر مورد توجه آنهایی که باید(یعنی مدیران و مسئولان) قرار گرفته و می گیرد! چه اگر مورد توجه آنها قرار می گرفت ، بی تردید امروز ورزش ما، هم از حیث فرهنگی و اخلاقی و هم بالطبع از حیث فنی و حرفه ای ، جایگاهی خیلی بهتر از اینی داشت که فعلا در آن قرار دارد .
خلاصه کلام اینکه ، بازار ورزش بعد از پیروزی انقلاب نه تنها از سکه نیفتاد و از فعالیت های آن کم نشد و مورد بی مهری و کم اعتنایی قرار نگرفت، بلکه همانطور که اشاره شد، اولا از لحاظ فکری و نظری از حالت نمایشی و فرمایشی به یک " ضرورت اجتماعی” و حتی” واجب فردی” تبدیل شد و ثانیا از نظر تعدد و تنوع رشته ها و کمیت فعالیت ها - چه در بخش بانوان و چه در قسمت آقایان - با جهش چشمگیری مواجه شد و علی رغم بسیاری از کارشکنی ها و دشمنی ها و مانع تراشی ها - که خاصه از سوی جریانات صهیونیستی و پادوهای اجیر شده دشمنان قسم خورده جهت منزوی کردن و بایکوت ورزش و ورزشکاران ایرانی صورت می گرفت و می گیرد - ورزش ایران در صحنه های بزرگ جهانی حضوری خیلی پر رنگتر و از لحاظ کیفی و همچنین کمیت مدال ها ، رتبه های بالاتر داشته است. با این همه ، آنهایی که به ورزش نگاه جدی تر دارند و از کارکردهای متنوع و موثر آن آگاه هستند، نه آنهایی که به هر چیز و همه چیز نگاهی کاسبکارانه و فرصت طلبانه دارند، می دانند که وضعیت فعلی ورزش با آنچه که انتظار می رود باشد و با توجه به بضاعت های انسانی نهفته و ظرفیت های مادی پیدا و پنهان می تواند باشد ، فاصله ای بسیار عمیق و طولانی دارد . ما علت اصلی این وضعیت را در عمل نکردن مدیریتهای گوناگون ورزش به شکل اصولی و انقلابی می دانیم که خود ، معلول عواملی است که تحلیل آن از حوصله این مطلب خارج است. بی ایمانی، فقدان اعتماد به نفس، بی لیاقتی و وادادگی و اجازه رخنه و نفوذ دادن به افکار و عناصر فرصت طلب و منفعت جو ، از جمله این عوامل است. با این حال باز همه می دانیم که این فاصله ، پر کردنی و این مسیر ، طی شدنی است، به شرط آنکه انقلابی عمل کنیم و با اعتماد به نفس و ایمان به توانایی های خود با اتکا به آرمان ها و ارزشهای انقلابی - به ویژه در سطح مدیریتی ورزش - در پی ایجاد اصلاح و تحول و بالاخره پیشرفتی باشیم که حق و در توان ورزش ایران است. وزیر محترم ورزش هم در حرف های خود به درستی به این موضوع تکیه کرده است، اما ما مثل همه اهالی ورزش سال هاست منتظریم تا این حرف ها و نظایر آن ، به ویژه از سوی مدیران ارشد ورزش عملی شود تا همه به چشم خود ببینیم حرف زدن از پیشرفت ورزش ایران و ارتقای جایگاه آن در سطح کشورهای صاحب ورزش جهان ، شعاری خیالپردازانه و جاه طلبانه نیست، بلکه هدفی است دست یافتنی و آرمانی است تحقق شدنی...
*سیدمحمدسعید مدنی