ارزش های پـهلوانی

رعایت اصول علمی و تجربه شده مدیریتی شرط اصلی و لازم پیشرفت در هر حوزه و عرصه ای از جمله ورزش است و در این باره کوچکترین تردیدی برای هیچکس وجود ندارد. محال و غیر ممکن است که با پا گذاشتن روی اصول و بی اعتنایی به موازینی نظیر نظم و انضباط و هماهنگی و کنترل و نظارت و مسئولیت شناسی و پاسخگویی و شایسته سالاری و... در جایی و کاری موفق شد و اهداف جمعی را متحقق ساخت. رعایت اصول ذکر شده نه تنها چرخ امور را روان تر و بهتر به گردش در می آورد بلکه موجب ایجاد فضای سالم و محترمانه برای کار و فعالیت می شود و به دیگر سخن به ارتقا و حاکمیت ارزش های اخلاقی هم می انجامد. امروز همه می دانیم و اهالی ورزش با همه وجود درک و لمس می کنند که ورزش( و بلکه حوزه های دیگر) از حیث اخلاقی و فرهنگی وضعیت خوبی ندارد و هر روز با طنین حرف های دل آزار و چهره بستن صحنه های غیر ورزشی و شنیدن اخبار ناخوشایند ، به جای دمیدن روح نشاط و امید و سرزندگی و عشق و محبت موجب سرخوردگی و کسالت و نومیدی مخاطب و اهالی ورزش می شود. برای اینکه بحث ما حالت ذهنی و انتزاعی صرف نداشته باشد می توان به آنچه این روزها( که تقریبا مثل همیشه در روزهای پایانی لیگ برتر اتفاق می افتد و تکرار می شود) در فوتبال ما رخ می دهد اشاره کرد. لب و چکیده همه آنها بیانیه نویسی و اعتراض و انگ و تهمت زنی و متهم کردن فدراسیون به جانبداری، زیر سوال بردن عدالت و بی طرفی داوری و قضاوت و ... است ! در سنجش و ارزیابی علمی، می توان دقیق تر و عینی تر به چرایی و دلایل این معضل پی برد، اما با توجه به آنچه آمد ریشه اصلی آن را باید در سازوکار و روش های مدیریتی - که غالبا با عدم رعایت اصول مدیریتی همراه است - پیدا کرد ، مدیریتی که چون اصول را گاهی اوقات در حداقل آن هم رعایت نمی کند ( و مثلا همه به یاد داریم کسانی در قامت وزیر از تیمی یا شهری دفاع می کردند و از علنی شدن آن هم ابایی نداشتند و موجب رنجش و آزار دیگران می شدند و یا...) نمی تواند اعتماد و احترام اهالی ورزش را جلب کند و به فضای مملو از بدبینی و سوءظن و بی اعتمادی و دشمنی و کینه ورزی و نفرت پراکنی و احساس تبعیض و بی عدالتی دامن می زند. در چنین وضع و شرایطی معلوم است که نباید بر ورزش فضای سالم حاکم باشد و کسی به طور مثبت و سازنده از آن لذت ببرد. این در حالی است که برای پیشرفت در هر امری - از جمله ورزش - همانقدر که فن و تکنیک و پول و مادیات لازم است، اخلاق و فرهنگ و رعایت موازین انسانی و جوانمردی و پهلوانی هم ضرورت دارد. این همه تکیه و تاکید کتاب الهی و توصیه و سفارش معصومین(ع) بر رعایت اصول اخلاقی و عمل به ارزش های انسانی فقط برای این نیست که این ارزش ها کاربرد" آن جهانی" دارد و در" آخرت" به رستگاری می انجامد ، بلکه علاوه بر آن برای این است که رعایت این ارزش ها و خلقیات، موجب سعادت دنیوی و آبادی" این دنیا" می شود. این کتاب خداست که می فرماید:" ولوان اهل القری آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء والارض..."( اگر مردم شهرها و سرزمین ها ایمان بیاورند و تقوا بورزند، درهای برکات از زمین و آسمان بر روی آنها باز می شود ) .بر مسئولان و مدیران ورزش است که علاوه بر رعایت بیشتر اصول مدیریتی، به مسائل فرهنگی و اخلاقی به معنای واقعی ( و نه کلیشه ای و ادایی و تشریفاتی) اهمیت بدهند و کاروبار امور فرهنگی را دست هر کسی نسپارند( به ویژه کسانی که از ایرانی بودن خودشان شرمنده هستند!!) و بدانند تنها در صورت رعایت این اصول و موازین و ارزش های اخلاقی و فرهنگی که ریشه در فطرت آدمی دارد، پیشرفت و تحول امکان پذیر است. این واقعیتی است که بارها و در همه جا و نزد مردم بزرگ کشور عزیز تاریخی ما - که فرهنگی ریشه دار و اعتقاداتی منطبق با ارزش های اخلاقی و عقلانی دارد - ثابت شده است. مردم کار و حرکتی را مقبول و قهرمانانه می دانند و برای آن اهمیت قائلند که هم اصولی و هم علی الخصوص اخلاقی و منطبق با فطرت و انسانیت باشد. همین هفته گذشته دیدیم و شنیدیم که در عزای جوان برومند سبزواری، جوانمرد غیرتمند، شهید حمید رضا الداغی، چگونه سرتا سر کشور تحت تاثیر قرار گرفت و همه در همه جا ضمن ابراز تاسف شدید ، حرکت او را تحسین کردند و آن تشییع عظیم و مراسم باشکوه برپا شد. برای مردم ایران- و مردم هرجا که از فطرت سالم انسانی برخوردارند- فراتر از برد و باخت ها و بازی های زودگذر ، آنچه ارزش دارد و ماندنی است ، همین ارزش های انسانی و پهلوانی است. قهرمانانی که همیشه در قلب آنها جای دارند و هرگز فراموش نمی شوند ، چنین قهرمانانی هستند که برای مردم و دفاع از مظلوم و نوامیس جامعه چنین شجاعانه و سخاوتمندانه عمل می کنند و حتی مثل این شهید عزیز( که خود ورزشکار و از خانواده ورزش بوده) و همه شهدا، با نثار جان ، اخلاص خود را ثابت می کنند و... حرف آخر تکرار این واقعیت ناخوشایند و کاملا مغایر با فرهنگ پهلوانی است که متاسفانه در ورزش ما رعایت اصول - چه در بعد فنی و اجرایی و چه از نظر اخلاقی و فرهنگی - بسیار کمرنگ بوده و فرصت طلبی و نتیجه گرایی افراطی و دلالیسم بی مهار و حرمت شکنی و... بر آن حاکم شده است. این مساله ای جدی است که باید به آن ( به ویژه از جانب مدیران ورزش) توجه شود ، چرا که اگر نشود گفتن از ورزش و پیشرفت آن ، حرف مفت و فریبکاری است...

* سیدمحمدسعیدمدنی