زبان سرخ
«حراست وزارت ورزش» ، دقیقا از چه چیزی «حراست» می کند ؟!
این آرزو را با خود به گور خواهند برد که «کیهان ورزشی» را مثل فلان خبرگزاری رسمی دولت یا بهمان سایتی که بدنامی ها و دلالی هایش شهره عام و خاص است ، به بنگاه روابط عمومی خودشان بدل کنند .
نمی دانیم «هاکان دمیر » که در کنفرانس مطبوعاتی اش اعلام کرد : درهای بسکتبال به روی خبرنگاران و عاشقان این رشته ورزشی باز است ، خبر دارد که فدراسیون تازه به دوران رسیده ها، قدیمی ترین نشریه ورزشی ایران با شصت و هشت سال قدمت را بایکوت کرده است یا خیر ؟! اما این را خوب می دانیم و برای ثبت در تاریخ اعلام می کنیم که چیزی از عمر مدیریتی شان نمانده و تا چند وقت دیگر «مشاور غرب آسیا» با بدرقه «پسرک جک سوار»، «صدرنشین خالی بندها» و«دلال اجرایی» باید بلیت برگشت به ولایتش را رزرو کند !
هرچند «رئیس جوان»که با تأسی از مغزهای کوچک زنگ زده برخی مشاورانش ، «تپه ندیده ای» برجای نگذاشته و با سیاست های غلطش کار را به جایی رسانده که ایران پر افتخار ، مقابل اردن ، چین ، قزاقستان ، ژاپن و ... مثل آب خوردن بازنده می شود ، افاضت کرده که «نظر و هدف من بسکتبال آسیا نیست و ما باید با بسکتبال جهان همسو شویم » اما یحتمل شستش خبردار شده که چه سرنوشتی انتظارش را می کشد و بهتر از هر شخصی واقف است که این دست و پا زدن ها یا فرارهای رو به جلو ،نهایتا برای مدتی کوتاه ، او را از غرق شدن کامل می رهاند !
البته در این اثنا پیشکسوت هتل سازی هم فتوا داده که «اولین کار برای رشد بسکتبال، حمایت از «جیم - دال» است. او حرف منطقی را می‌شنود اما این که انجامش می‌دهد یا نه را نمی‌دانم» و ...
شاید این تعبیر، ملموس تر باشد که او مستمعی است که می شنود ولی کارخودش را می کند !
یقینا خبر ندارید که مشارالیه، بعد از شکست های پی در پی در شورای حل اختلاف و دادسرای رسانه که تلاش در محکومیت کیهان ورزشی (به جرم حق گویی) داشت و خودش محکوم شد ، مستدعی بود که جوابیه ای بفرستد که نفرستاد ، سپس در رویکردی جدید، چند بار با دفتر مدیریت کیهان ورزشی قرار گذاشت و وقت گرفت که بیاید و حرف بزند که طبق پیش بینی ها، ملاقات هایی که خودش ترتیب داده بود را هم به بهانه های واهی لغو کرد !
پی نوشت : در لطایف الطوایف نوشته شده که «مردی از ميدان نبرد می گريخت. گفتند: کجا می روی ، ای نامرد؟ گفت: برای من بهتر و خوش آيندتر است که بگويند فلانی بگريخت لعنة الله تا اين که بگويند کشته شد رحمة الله !
هامش : به قول سردبیر محترم، این «مدیران تحمیلی» ، آفت امروز ورزش هستند و مسئولین ذیربط به ویژه جناب وزیر باید هرچه زودتر برای تعیین تکلیف کردن وضعیت ورزش، مخصوصا بسکتبالی که شاید بیش تر از سایر رشته ها با این نوع مدیریت ، به کژ راهه رفته است، چاره ای بیندیشند . واقعا جای شگفتی دارد که «حراست وزارت ورزش و جوانان» نیز نسبت به اتفاقات بسکتبال ، موضع انفعالی گرفته و عزل و نصب های مساله دار را نمی بیند . حراست در لغت به معنای پاسداری و مراقبت کردن است و از لحاظ سازمانی ، به نهادی گفته می شود که در قلب تشکیلات وجود داشته و وظیفه خطیر نظارت و مراقبت از سلامت اجزای ریز و درشت را در برابر انواع و اقسام انحراف های موجود به عهده دارد . با همه این تفاصیل نفهمیدیم «حراست وزارت ورزش» ، دقیقا از چه چیزی «حراست» می کند!
نمی دانیم «هاکان دمیر » که در کنفرانس مطبوعاتی اش اعلام کرد : درهای بسکتبال به روی خبرنگاران و عاشقان این رشته ورزشی باز است ، خبر دارد که فدراسیون تازه به دوران رسیده ها، قدیمی ترین نشریه ورزشی ایران با شصت و هشت سال قدمت را بایکوت کرده است یا خیر ؟! اما این را خوب می دانیم و برای ثبت در تاریخ اعلام می کنیم که چیزی از عمر مدیریتی شان نمانده و تا چند وقت دیگر «مشاور غرب آسیا» با بدرقه «پسرک جک سوار»، «صدرنشین خالی بندها» و«دلال اجرایی» باید بلیت برگشت به ولایتش را رزرو کند !
هرچند «رئیس جوان»که با تأسی از مغزهای کوچک زنگ زده برخی مشاورانش ، «تپه ندیده ای» برجای نگذاشته و با سیاست های غلطش کار را به جایی رسانده که ایران پر افتخار ، مقابل اردن ، چین ، قزاقستان ، ژاپن و ... مثل آب خوردن بازنده می شود ، افاضت کرده که «نظر و هدف من بسکتبال آسیا نیست و ما باید با بسکتبال جهان همسو شویم » اما یحتمل شستش خبردار شده که چه سرنوشتی انتظارش را می کشد و بهتر از هر شخصی واقف است که این دست و پا زدن ها یا فرارهای رو به جلو ،نهایتا برای مدتی کوتاه ، او را از غرق شدن کامل می رهاند !
البته در این اثنا پیشکسوت هتل سازی هم فتوا داده که «اولین کار برای رشد بسکتبال، حمایت از «جیم - دال» است. او حرف منطقی را می‌شنود اما این که انجامش می‌دهد یا نه را نمی‌دانم» و ...
شاید این تعبیر، ملموس تر باشد که او مستمعی است که می شنود ولی کارخودش را می کند !
یقینا خبر ندارید که مشارالیه، بعد از شکست های پی در پی در شورای حل اختلاف و دادسرای رسانه که تلاش در محکومیت کیهان ورزشی (به جرم حق گویی) داشت و خودش محکوم شد ، مستدعی بود که جوابیه ای بفرستد که نفرستاد ، سپس در رویکردی جدید، چند بار با دفتر مدیریت کیهان ورزشی قرار گذاشت و وقت گرفت که بیاید و حرف بزند که طبق پیش بینی ها، ملاقات هایی که خودش ترتیب داده بود را هم به بهانه های واهی لغو کرد !
پی نوشت : در لطایف الطوایف نوشته شده که «مردی از ميدان نبرد می گريخت. گفتند: کجا می روی ، ای نامرد؟ گفت: برای من بهتر و خوش آيندتر است که بگويند فلانی بگريخت لعنة الله تا اين که بگويند کشته شد رحمة الله !
هامش : به قول سردبیر محترم، این «مدیران تحمیلی» ، آفت امروز ورزش هستند و مسئولین ذیربط به ویژه جناب وزیر باید هرچه زودتر برای تعیین تکلیف کردن وضعیت ورزش، مخصوصا بسکتبالی که شاید بیش تر از سایر رشته ها با این نوع مدیریت ، به کژ راهه رفته است، چاره ای بیندیشند . واقعا جای شگفتی دارد که «حراست وزارت ورزش و جوانان» نیز نسبت به اتفاقات بسکتبال ، موضع انفعالی گرفته و عزل و نصب های مساله دار را نمی بیند . حراست در لغت به معنای پاسداری و مراقبت کردن است و از لحاظ سازمانی ، به نهادی گفته می شود که در قلب تشکیلات وجود داشته و وظیفه خطیر نظارت و مراقبت از سلامت اجزای ریز و درشت را در برابر انواع و اقسام انحراف های موجود به عهده دارد . با همه این تفاصیل نفهمیدیم «حراست وزارت ورزش» ، دقیقا از چه چیزی «حراست» می کند!
* کامران خطیبی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
