کای هاورتز و همه آلمانی‌های آرسنال

کای هاورتز قرار است دوازدهمین بازیکن آلمانی شود که برای آرسنال بازی می‌کند. به گفته فابریزیو رومانو، این مهاجم 24 ساله به توافق کامل با " توپچی‌ها " دست یافته است تا استمفوردبریج را ترک کند و به شمال لندن برود. هاورتز 3 سال پیش با انتقالی 75 میلیون پوندی از بایرلورکوزن به چلسی پیوست؛ اما هرگز نتوانست در عملکرد خود ثبات داشته باشد. این بازیکن آلمانی با وجود درخشش در فینال لیگ قهرمانان اروپا و کسب قهرمانی با چلسی، درون زمین اغلب با چالش‌های بزرگی روبرو بوده است. سیاست‌های چلسی در تغییر سرمربی باعث شده بسیاری از بازیکنان این تیم برای ایفای بهترین عملکرد خود سردرگم باشند. در حالی که هاورتز با پیوستن به چلسی به دنبال بازی در پست هافبک هجومی و مرکزی بود، به دلیل ضعف مهاجمان اصلی چلسی، راهی نوک خط حمله شد.

اگر هاورتز از چلسی جدا شود، دوره سه ساله او در استمفوردبریج برای قضاوت خیلی راحت نخواهد بود . مهاجم 75 میلیون پوندی چلسی طی 139 بازی 32 گل به ثمر رساند و نتوانست نقش خاصی را در این تیم ایفا کند. میانگین گلزنی هاورتز در چلسی 23/0 به ازای هر بازی بوده که نسبت به میانگین 31/0 او در بوندسلیگا کم‌تر است. هاورتز در فصل 2023-2022 عملکردی کمتر‌ از حد انتظار داشت، جایی که تنها پاتریک بمفورد در لیدزیونایتد از لحاظ نرخ xG عملکرد بدتری به ثبت رساند. مهاجم چلسی 14 موقعیت از 18 موقعیت مسلم گلزنی خود را از دست داده است.

حرکات هاورتز و تسلط او به فضاهای بازی، بدون تردید برای میکل آرتتا هیجان‌انگیز خواهد بود. سرمربی اسپانیایی همیشه از بازیکنان خود می‌خواهد با تغییر موقعیت خود در بازی، غیرقابل پیش‌بینی بودن خودشان را حفظ کنند. هاورتز در چلسی عمدتا به عنوان مهاجم هدف به کار گرفته شده و با توجه به سیستم آرتتا در آرسنال، بازی به عنوان شماره 8 در سمت راست زمین، یکی از پست‌هایی خواهد بود که بازیکن جدید " توپچی‌ها " می‌تواند در آن به میدان برود. قابلیت بازی با هر دو پا به هاورتز اجازه می‌دهد در سمت چپ نیز جانشین گرانیت ژاکایی شود که احتمالا آرسنال را ترک می‌کند. هاورتز پتانسیل استفاده به عنوان مهاجم را نیز دارد. حرکات، تلاش و پرس این بازیکن در جریان بازی بی‌شباهت به گابریل ژسوس نیست.

در فصل گذشته هاورتز بیش از هر بازیکن دیگر چلسی استارت زده و از لحاظ پوشش زمین نیز بهترین عملکرد را به ثبت رسانده است. او با قد 87/1 سانتی‌متری خود مشکلات هوایی آرسنال را برطرف می‌کند . البته که این بازیکن مهاجم کلاسیکی نیست اما قدرت لازم در نبردهای هوایی و ایجاد تهدید روی دروازه حریف را به خوبی دارد. در فصل گذشته لیگ برتر، تنها هشت بازیکن ضربات سر و یازده بازیکن ضربه در چارچوب بیش‌تری نسبت به هاورتز داشته‌اند. با کاوش عمیق در آمار، هاورتز در مجموع 56% از نبردهای هوایی خود را با پیروزی به پایان رسانده که از بازیکنانی مثل ایوان تونی و الکساندر میتروویچ آمار بهتری است.

پیش از او یازده بازیکن از آلمان در آرسنال بوده اند که همگی در دوران مدرن لیگ برتر به این تیم پیوسته اند اما هیچکدام در باشگاه باقی نمانده اند و هاورتز قرار است تنها بازیکن آلمانی در تیم میکل آرتتا شود. ما نگاهی به 11 بازیکن آلمانی اخیر " توپچی ها " انداخته ایم و آنها را به ترتیب از بدترین به بهترین رتبه بندی کرده ایم.

11 - موریتز ولز

ولز با تیم زیر 18 سال " توپچی‌ها " دو جام اتحادیه فوتبال جوانان را به دست آورد، اما تنها بازی او در تیم اول، شکست مقابل ایپسویچ و ساندرلند در جام اتحادیه بود. این مدافع راست بعدا با بیش از 100 بازی برای فولام ثابت کرد که به اندازه کافی بازیکن شایسته ای است، اما هرگز در آرسنال موفق نشد.

-10 آلبرتو مندز

سازمان بهداشت جهانی؟ دقیقا . مندز که از تیم های غیر لیگ آلمانی رشد کرده بود، چهار بازی در لیگ برتر برای " توپچی ها " انجام داد و پنج سال را در باشگاه سپری کرد. او در برد لیگ کاپ مقابل بیرمنگام سیتی گلزنی کرد اما در مجموع تاثیر کمی داشت. پس از ترک هایبری در سال 2002، مندز از دوران حرفه ای خود در لیگ های پایین اروپا لذت برد که نشان می دهد احتمالاً هرگز در سطح آرسنال نبوده است.

-9 توماس آیسفلد

آرسن ونگر گفت آیسفلد پس از ورود به عنوان یک نوجوان از بروسیا دورتموند با پرداخت غرامت ناچیز، "نگرش و توانایی فنی را برای اضافه کردن ارزشمند به تیم ما" داشت. همه چیز آنطور که برنامه ریزی شده بود پیش نرفت، آیسفلد فقط چند بار در مسابقات جام حذفی به میدان رفت. اما در یکی از آن‌ها گل زد و یک چشم‌انداز واقعاً هیجان‌انگیز به نظر می‌رسید.

- 8 استفان مالز

مالز که از مونیخ1860 با مبلغ 650 هزار پوند در سال 1999 با آرسنال قرارداد امضا کرد، در اولین بازی خود مقابل پرستون نورث اند گلزنی کرد و در لیگ برتر مقابل نیوکاسل موفق به گلزنی شد، اما هرگز نتوانست وارد خط میانی ای شود که ری پارلور، پاتریک ویرا، امانوئل پتی و فردی لیونگ برگ در آن حضور داشتند. او پس از چند سال در حاشیه ماندن، بی سر و صدا به کایزرسلاترن نقل مکان کرد.

7 - سرژ گنابری

قطعاً او فوتبالیست بهتری نسبت به بسیاری از نام‌های بالای این فهرست است. گنابری این مساله را با موفقیت‌های بعدی در کسب سه گانه و سال‌های پرافتخار با بایرن مونیخ نشان می‌دهد. با این حال متاسفانه میراث گنابری در شمال لندن یک آه تاسف‌آور است. آرسنال به پیشرفت این وینگر کمک کرد؛ کسی که کیفیت خود را در دوران جوانی نشان داد اما تنها پس از جدایی از این باشگاه در سال 2016 به پتانسیل خود کاملاً پی برد.

6 - شکودران مستفی

کمی ناعادلانه است که بخواهیم بگوییم او یک مدافع میانی بسیار بداخلاق بود که به عنوان یک بمب افکن در آرسنال شناخته می شد. مستفی مطمئناً سهم خود را در لحظات فاجعه بار این تیم ایفا کرد و آخرین روزهای حضورش در باشگاه چیزهای زیادی را به همراه داشت، اما اگر در روزگار خود یک مدافع نسبتا قابل اعتماد نبود، 151 بازی انجام نمی داد. برنده جام جهانی 2014 پس از جدایی از آرسنال در سال 2021، با شالکه و لوانته به دسته های پایین تر سقوط کرده که گویای مسیری است که در دوران حرفه ای خود طی کرده است اما او با آرسنال دو جام حذفی را بالای سر برد و در یک مقطع واقعاً خوب بود.

5 - برند لنو

فصل گذشته پس از پیوستن به فولام، لنو به ما یادآوری کرد که دروازه بان خوبی است اما رکورد او در امارات چیز خاصی نبود : 37 کلین شیت و 145 گل خورده در 125 بازی. بازیکن سابق بایرلورکوزن مطمئناً در طول چهار سال حضور در آرسنال بد نبود. او چند سیو فوق‌العاده انجام داد . با این حال، همیشه این حس وجود داشت که آرسنال می‌تواند بهتر عمل کند و تعداد کمی از آنها با تأسف به اینکه چگونه جایگاه او توسط آرون رمزدیل غصب شد، نگاه می‌کنند.

 4 - لوکاس پودولسکی

پودولسکی می تواند بسیار ناامید کننده باشد، با این حال او در 82 بازی 31 گل نسبتا قابل احترام به ثمر رساند. این مهاجم در سال 2020 یادآور شد: "به هر دلیلی گاهی اوقات در فوتبال یا ورزش چنین اتفاقی می افتد و به همین دلیل تصمیم گرفتم از این تیم جدا شوم. این زندگی است، این ورزش است، من نمی خواستم، اما مجبور بودم چون می خواستم فوتبال بازی کنم. من می خواستم در زمین باشم اما دوست داشتم چند سال دیگر در آرسنال بمانم زیرا در آنجا واقعاً احساس خوبی داشتم".

3 - مسوت اوزیل

یکی از پرطرفدارترین خریدهای کل تاریخ آرسنال، اوزیل بود که امید می رفت نشانه طلوع جدیدی برای باشگاه باشد. این بازیساز پرخاشگر در 159 بازی در رئال مادرید 81 پاس گل داده بود و واقعاً بازیکنی در سطح جهانی برای تیم آرسن ونگر به نظر می رسید و آمدنش همه چیز را تغییر داد. اولین فصل اوزیل با قهرمانی او در جام حذفی به پایان رسید که اولین قهرمانی از سه جام در چهار سال گذشته بود و به خشکسالی 9 ساله جام برای " توپچی ها " پایان داد. او لحظات واقعاً فریبنده ای را برای ما به ارمغان آورد و از تمام فصول لذت برد که در آن به خوبی و واقعاً مطابق با آنچه از وی انتظار می‌رفت، عمل کرد. در اینجا یک "اما" می آید. او با گذشت زمان ، کمتر کارآمد شد و سبک کلاسیک شماره 10 او در زمان خروج غم انگیز و آرام وی در ژانویه 2021 تقریباً از کار افتاده به نظر می رسید . واقعاً مایه شرمساری است که باشگاه از تمدید قرارداد هنگفت او پشیمان شد و تصمیم جسورانه میکل آرتتا برای کنار گذاشتن او و انتقالش به عنوان یک نکته مثبت بزرگ در نظر گرفته شد.

2 - پر مرته ساکر

آلمانی بزرگ تندرو. همین چند کلمه برای بیان روزهای موفق این مدافع تنومند در لندن کافی است.

1- ینس لمان

تنها آلمانی که با آرسنال قهرمان لیگ برتر شد. ینس در تمام 38 بازی یک فصل حضور داشت زیرا آرسنال در اولین فصل خود بدون شکست ماند و تضمین کرد که میراث او برای همیشه دست نخورده باقی می ماند. او با " کامل بودن " فاصله زیادی داشت. آن کارت قرمز در فینال لیگ قهرمانان 2006 برای همیشه باقی خواهد ماند اما او در بهترین حالت خود استثنایی بود و در بهترین فصل تاریخ آرسنال نقشی برجسته ایفا کرد.

*عرفان خماند