کدام تاریخ سازی، کدام نایب قهرمانی ؟!

هفته گذشته موفقیت و پیروزی های تیم ها و ورزشکاران ایرانی در رقابت های بین المللی، موجب خوشحالی اهالی ورزش شد.  قهرمانی تیم جوانان کشتی فرنگی در قاره کهن  و موفقیتهایی که در مسابقات پارادوومیدانی قهرمانی جهان - که با کسب چند مجوز پارالمپیکی هم همراه بود - و مدال هایی که در مسابقات قهرمانی دوومیدانی آسیا به دست آمد و بالاخره قهرمانی مقتدرانه و معنادار تیم جوانان والیبال ایران در مسابقات جهانی که به میزبانی کشور بحرین برگزار می شد و با پیام تبریک رهبر انقلاب همراه بود، از جمله این توفیقات و کامیابی ها بود. قهرمانی جوانان والیبال در مسابقات جهانی درست در زمانی اتفاق افتاد که نمایش و کارنامه تیم ملی والیبال در آوردگاه لیگ جهانی ، موجب نگرانیها و دلسردی هایی شده بود اما این قهرمانی با ارزش و روحیه بخش نشان داد که اغلب این نگرانی ها بیجا ست که برخی هم ناشی از تحلیل های آلوده به غرضی است که با اهداف و نیات شخصی و منفعت جویانه – و نه فنی- ارائه میشود . والیبال مستعد ایران صاحب پشتوانه قوی و توانمندی است که می تواند به روند پیشرفت این رشته ورزشی که نزدیک به چهار دهه است در کشور ما آغاز شده، تداوم بخشد. البته بدیهی است که این سخن ما به معنی نفی تحلیل و ارزیابی دقیق و فنی کارنامه والیبالیستهای ملی پوش که امسال با یک مربی وطنی در لیگ جهانی شرکت کرده بودند ، نیست. روشن است که برای داشتن آینده بهتر و ساختن روزهای روشن تر، باید بدون تعارف به نقد عمیق و تحلیل دقیق و عالمانه عملکرد گذشته پرداخت تا به اصطلاح گذشته، چراغ راه آینده ما باشد. بدون تردید اگر این کار توسط متولیان والیبال و اتاق های فکر این فدراسیون صورت نگیرد، حتما از جانب جریانات مغرض و غیر ورزشی و اتاق فکرهای دلالی مخرب انجام خواهد شد، چنانکه این روزها در گوشه و کنار شاهد انتشار نوشتهها و مصاحبه های غالبا مغرضانهای هستیم که با نگاه غیرعلمی و " تک بعدی” ، یک عامل ( عملکرد مربی وطنی) را بزرگ کرده و تلاش می کنند با مقصر جلوه دادن مربی  ایرانی ، طبق معمول فهم و شعور مخاطب را به بازی بگیرند و با راه انداختن بحثهای انحرافی، مانع از دستیابی علاقه مندان ورزش و والیبال به یک تحلیل عالمانه و روشنگرانه شوند و این ( بحث های انحرافی) کاری است که جریانات فرصت طلب منفعت جو سال هاست از طریق رسانه های اجیر شده انجام می دهند و اصلا تازگی ندارد. موضع گیری قاطع و به موقع رئیس فدراسیون والیبال مبنی بر ادامه همکاری با مربی ایرانی تیم ملی البته قابل تحسین است و نقش عمده ای در خنثی کردن تحرکات و سمپاشی های جریان ذکر شده داشت. تاکید می کنیم ضروری و بلکه واجب است بیش و پیش از هرکسی، خود مسئولان والیبال با تشکیل جلسات فنی با حضور کارشناسان واقعی و متعهد به بررسی  نتایج و مشورت با یکدیگر بنشینند و با کشف نقاط قوت و دلایل اصلی نتایج نه چندان رضایتبخش تیم ملی، با رفع نقاط ضعف، برای ساخته و پرداخته کردن تیم ملی تمهیدات لازم را بیندیشند و تدارک لازم را فراهم آورند. خوشبختانه والیبال ایران نزدیک سه دهه است که جزو ده تیم نخست جهان و قدرت های اول این رشته  قرار گرفته و برای حفظ این موقعیت و تقویت آن باید بهترین اقدامات صورت پذیرد.
...  و اما نکته دیگری که درباره نتایج ورزشکاران و تیم های ورزشی کشورمان حتما باید به آن پرداخته شود، نتایج تیم دختران زیر16  سال ایران در مسابقات قهرمانی آسیاست . اهالی ورزش و بسکتبال به خوبی می دانند که تیم ایران در این مسابقات که در دو دسته برگزار می شود، جزو تیم های دسته دوم است که علیرغم زحمات و تلاش قابل تحسین در این دسته بعد از فیلیپین به مقام دوم  رسید و نتوانست به جمع تیم های دسته اول صعود کند. در این رقابت ها که به میزبانی کشور اردن برگزار می شد، استرالیا به مقام قهرمانی رسید، ژاپن نایب قهرمان شد و نیوزیلند به مقام سوم دست یافت اما آنچه دراین میان سخت باعث تعجب و همچنین تاسف شد، پیام های تبریکی بود که از سوی بعضی از شخصبت ها ( مثل رئیس محترم مجلس، وزیر محترم خارجه و آقای سید حسن خمینی) به مناسبت " نایب قهرمانی " بسکتبال بانوان زیر 16 سال ایران  در آسیا - آن هم برای اولین بار - صادر شد. حتی در این باره رئیس فدراسیون بسکتبال هم طی پیامی این " تاریخ سازی”  را تبریک گفت، شک نداریم به مسئولان و شخصیت های ذکر شده کشوری، به شکلی کاملا حساب شده (و نه از سر اشتباه) اطلاعات غلط داده شده اما سوال این است که رئیس فدراسیون چرا پیام تاریخ سازی می دهد ؟! کدام تاریخسازی؟! این فرد یا اصلا از موقعیت بسکتبال ما و مسابقاتی که دختران مان در آن شرکت داشتند، بی اطلاع است و به او هم  اطلاعات غلط می دهند که در این صورت وای به حال بسکتبال و ورزش ما با چنین مدیران از مرحله پرت و غافلی! یا می داند و دانسته و آگاهانه " پیام کذب " می دهد و می خواهد وضعیت نابسامانی مدیریتی بسکتبال را با این طور حربه ها و تبلیغات کاذب، تا حدودی ماستمالی کند و پوشش دهد که در این صورت هم بدا به حال ورزش ما  که قالتاقیسم آن را  رها نمی کند و حیف از رشته مستعد بسکتبال با چنین مدیرانی که به جای ابراز لیاقت و کار صادقانه و مخلصانه کردن، ورزشکاران جوان را وسیله و ابزار فریب قرار می دهند و زحمات و تلاش مخلصانه آنها را لوث میکنند و از این هم بدتر شعور و فهم مردم و رسانه و ... را به بازی می گیرند و با واسطه و بی واسطه ، ازطریق عناصر ظاهر الصلاح نفوذی، برخی از مسئولان مملکت را هم وارد بازی تاسف بار و رقت انگیز خود می کنند...!
 متاسفانه در ورزشی که اصل " نظارت " کاملا معنای خود را از دست داده، اینطور رفتارها از سوی رده های بعدی مدیریتی، دور از انتطار نیست، کما اینکه  درباره این " شامورتی بازی” فدراسیون بسکتبال، مدیران ارشد ورزش، شخص وزیر و معاونان او ، مجمع مرعوب  بسکتبال و... احتمالا باز هم منفعل و به شیوه " زیر سبیلی” عمل خواهند کرد.
 در پایان بنا بر وظیفه خطاب به مدیران و مسئولان ریز و درشت ورزش عرض می کنیم که هیچوقت این مردم را دست کم نگیرید و به فهم و شعور آنها توهین نکنید . آنها صاحب تحلیل هستند و بیشتر از خیلی از شما - که معلوم نیست با کدام سابقه و تخصص و مشروعیتی بر صندلی های مدیریتی تکیه زده اید - ورزش را می فهمند. آنها از شما بیش از مدال و برد و نتیجه و... صداقت و شفافیت و کار مخلصانه می خواهند. نکته آخر هم اینکه به سهم و بنا بر وظیفه خود به دختران عزیز بسکتبالیست زیر 16 سال خسته نباشید می گوییم و تاکید می کنیم که حساب آنها و سایر ورزشکاران از بی لیاقت های مدیرنمای آویزان که مخل پیشرفت ورزش و شکفتن استعدادهای کم نظیر ایران هستند، کاملا جداست .