تغییرات دوباره در مدیریت ارشد ورزش

با تغییر و تحولات تازه ای که در سطح مدیریتی کلان و ارشد ورزش اتفاق افتاد، حالا بعد از دو سال ورزش ایران از این حیث دوره جدیدی را تجربه می کند ، دوره ای که امیدواریم فقط از نظر تغییر اسم ها و قیافه ها تازه نباشد و اتفاقات وعملکردهای مثبت، بیش از هر چیز این تغییرات را معنادار و امیدوار کننده سازد. حقیقت این است که  ورزش ایران برای روبراه شدن و سامان یافتن به معنای دقیق و علمی آن ، کارهای بسیار زیادی برای انجام دادن دارد و متاسفانه نقطه اشتراک مدیران ورزش ، چه آن وقت که معاون رئیس جمهور عهده دار آن بود و چه حالا که وزارت و وزیر ، سکان را به دست دارند، این بوده که این کارهای بسیار و این مسائل لاینحل و بر زمین مانده را حل نکردند و بعضا حتی از حرف زدن درباره آنها هم اکراه داشتند و می ترسیدند. سیاست ها در ورزش تاکنون اغلب مبتنی بر " روزمرگی " و " باری به هرجهت " بوده و کمتر از برنامه های کوتاه و بلندمدت در آن خبر و نشانی در دست داشته ایم. ای کاش حالا که آقای هاشمی در صورت تایید مجلس، سکان هدایت ورزش را حداقل برای دو سال آینده در دست خواهد داشت به طور شفاف و صادقانه برای اهالی ورزش، رسانه ها، کارشناسان و... بگوید که قرار است در دوره مدیریتی خود چه کند و دقیقا سراغ کدام مساله یا مسائل ورزش برود. اینطوری هم تکلیف اهالی ورزش روشن است و هم کارشناسان و رسانه ها و جایی مثل همین کیهان ورزشی، توقعات خود را تنظیم می کنند و مرتب با به رخ کشیدن انتظارات و آرمان ها و... مدیریت ورزش را به نقدهای اعتراض گونه دچار نمی سازند.‌ تصور ما و خیلی های دیگر این بوده که هر مدیری که برای اداره ورزش می آید به قصد پایان دادن به وضع موجود و دست زدن به تغییرات اساسی و اصلاحات ریشه ای  و تحقق اهداف ملی و آرمان های انقلابی می آید، یعنی توقع از مدیریت ورزش در اوج است. این است که عرض می کنیم خوب است ایشان صادقانه و شفاف با مردم در میان بگذارد در این دوره و مقطع مدیریتی با چه ماموریتی آمده و قرار است چه  کارهایی انجام دهد و یا اصلا قرار نیست کار خاصی  انجام دهد و وظیفه دارد دست به عصا و کجدار و مریز تا پایان کار دولت عمل کند و... همانطور که بالاتر هم اشاره شد در ورزش ما کارهای انجام نشده و معطل مانده زیادی وجود دارد که لاینحل و بر زمین مانده است. انتظار از وزیر ورزش دولتی که با شعار کار و خدمت به میدان آمده و خود را دولتی انقلابی و مردمی می داند، این است که شجاعانه و جهادی به سوی مشکلات و مسائل دست و پا گیر ورزش حمله کند و مدبرانه و عاقلانه با آنها و مسببان ، درافتد و از چیزی نترسد. این اتفاق  در دوره اولین وزیر ورزش دولت انقلابی و مردمی به هیچ وجه رخ نداد و توقعات و اتتظارات برآورده نشد، به طوری که می شود گفت کوچکترین تفاوتی میان عملکرد وزیر چنین دولتی با وزرای قبلی که چنین ادعاهایی هم نداشتند، وجود نداشت . کارنامه وزیر قبلی حتی اگر مساله سقوط هلیکوپتر و عوارض ناشی از آن ( که امیدواریم آقای سجادی و سایر حادثه دیدگان در سلامتی کامل باشند) هم در میان نبود، آنچنان ضعیف بود که ادامه کار ایشان را در این سمت مهم و به نوبه خود حساس ، با علامت سوال بزرگی مواجه می کرد. بارها نوشته ایم و به این حرف اعتقاد داریم که ورزش ایران خوشبختانه از توان و استعداد ذاتی برخوردار است و جوانان برومند این سرزمین بارها ثابت کرده اند که در رشته های مختلف ورزشی  چیزی از همگنان و همسالان خود کمتر ندارند . همچنین از حیث مادی و امکاناتی هرچند که همه چیز در حد مطلوب نیست، اما برای کارکردن در مسیر پیشرفت ، به اندازه کافی موجود هست . این وسط چیزی که می ماند  ، اعمال یک مدیریت مدبرانه، شجاعانه و دلسوزانه است که بتواند از فرصت های موجود و این امکانات مادی و آن داشته های انسانی در جهت اهداف و منافع ملی استفاده نماید. بنابراین به گمان ما اگر بخواهیم و اراده ای وجود داشته باشد شرایط برای کار و خدمت کردن به ورزش کاملا مهیاست. واقعیت آن است که تاکنون از این شرایط بالقوه مطلوب استفاده بهینه نشده و به هر دلیلی که جای پرداختن آن دراینجا نیست، مدیران قبلی از انجام وظایف اصلی طفره رفته و کار وعمر ورزش به روزمرگی و نتیجه گرایی بی بنیاد و الکی خوشی سپری شده و... طبیعی است در چنین وضعیت منفعل و واداده ای فرصت طلبان و منفعت جویان فرصت کَر و فَر پیدا می کنند و ورزش را بازیچه منافع شخصی و باندی خود قرار می دهند و باز در چنین وضعیتی است که افراد مداخله گر و جاه طلب به خود اجازه می دهند بدون توجه به سرنوشت ورزش، آن را به محلی برای تحمیل مدیران رفوزه و نالایق تبدیل  و برای معاونان وزیر و حتی مسئولان ورزش هم " مدیر دفتر" تعیین کنند! و... و این اتفاقات زمانی چهره می بندد که شخص اول و سکاندار اصلی ورزش با قدرت و اقتدار عمل نکند‌ . امیدواریم این اتفاقات در زمان مدیریت جدید ورزش که خود از چهره های ورزشی بوده و زیر و بم ورزش را، از سطح شهرستان ها و استان ها گرفته تا بالاترین رده ها  می شناسد و حتی دوره چهار ساله ریاست کمیته ملی المپیک را تجربه کرده، رخ ندهد و هیچ فرد غیر مسئول یا عزیز بی جهتی صرفا به خاطر وابستگی یا نفوذ پیش این و آن مقام، به خود اجازه ندهد برای ورزش و وزیر ورزش تکلیف تعیین کند و خط و ربط بدهد و... خلاصه حساب کار چنان دست همه بیاید که عناصر فرصت طلب و افراد مزاحم ظاهرالصلاح نتوانند همچون گذشته با نفوذ در مراکز حساس ، مسیر تصمیم گیری ها را عوض کنند و مانع از عمل و رفتار انقلابی و قاطعانه در جهت اصلاح وضع ورزش شوند و به سوء استفاده و لفت و لیس های خود ادامه دهند و...