مورینیو ذاتا یک برنده است

* در سال 2021 منچستریونایتد را ترک کرده و به بوکاجونیورز پیوستید. واکنش هواداران چه بود؟
بسیار خوب. هواداران بوکا به شدت متعصب هستند و نمی‌توان این مساله را با هیچ جای دیگر مقایسه کرد. آنها در خیابان‌ هم علاقه‌شان را به شما نشان می‌دهند. در حال حاضر مصدوم هستم و هواداران دائما می‌گویند چقدر دلشان برایم تنگ شده است و این به من قوت قلب می‌دهد. در بوینس آیرس، اگر بخواهید بیرون بروید، شرایط بسیار پیچیده‌تر از انگلیس است. در انگلیس اگر بخواهید برای شام بیرون بروید، به فضای شخصی شما احترام می‌گذارند اما اینجا در هر قدم برای عکس یا امضا گرفتن متوقف‌تان می‌کنند که زیبا است.
* منظورتان از مصدومیت ، پارگی رباط صلیبی‌تان در ماه اکتبر است؟
وقتی این اتفاق افتاد، خیلی ناراحت شدم. به محض این که مصدوم شدم، فهمیدم رباط صلیبی‌ام است. چند روز اول خیلی سخت بود اما با حمایت خانواده و دوستانم، میل به جنگیدن در من مجددا زنده شد. با این وجود تا چند ماه دیگر هنوز نمی‌توانم بازی کنم.
* بازی در سوپرکلاسیکو مقابل ریورپلاته چه حسی داشت؟
در طول دوران کرونا در دو سوپرکلاسیکو بازی کرده بودم ولی این مسابقات بدون تماشاگر بود. با حضور تماشاگران، این مسابقه دیوانه‌وار است. ورزشگاه می‌لرزید. وقتی می‌گویند هواداران ، یار دوازدهم هستند، واقعا این موضوع را در جریان سوپرکلاسیکو و هنگام تشویق هواداران بوکا درک می‌کنم. آندر هررا را به یکی از این مسابقات دعوت کردم و فکر کنم به زودی بیاید. رابطه خوبی با او و همچنین داوید دخیا، آنتونیو والنسیا، سرجیو رومرو و خوان ماتا دارم. هر چند وقت یک بار به هم پیام می‌دهیم.
* در دوره اول حضورتان در آرژانتین، برای استودیانتس بازی کردید و در فینال جام‌ باشگاه‌های جهان در سال 2009 مقابل بارسلونای پپ گواردیولا به میدان رفتید ...
 به برد خیلی نزدیک بودیم. در آغاز، ناراحت بودم اما با گذشت زمان، خاطرات خوبی از آن دیدار دارم. مقابل یکی از بهترین تیم‌های تاریخ بازی کردیم. تنها 19 سال داشتم و در تونل ورزشگاه با زلاتان ابراهیموویچ، تیری هانری و لیونل مسی دیدار کردم. در آرژانتین، این بازیکنان را تنها در بازی‌های ویدئویی دیده بودیم. در طول آن بازی مانند یک هوادار به مسی نگاه می‌کردم. باورم نمی‌شد مثل او در زمین مسابقه هستم و مقابل چنین فوتبالیست بزرگی بازی می‌کنم.
* با پیوستن به اسپارتاک مسکو به فوتبال اروپا آمدید. این تجربه چطور بود؟
وقتی آرژانتین را ترک کردم، با والدینم زندگی می‌کردم. زندگی در روسیه آسان نبود و تغییر بزرگی در زندگی من ایجاد شد. با وجود این که اختلاف ساعت این کشور با آرژانتین خیلی زیاد بود و به سختی می‌شد با خانواده‌ام در ارتباط بمانم، سعی کردم از آن لذت ببرم. زمان زیادی را در تنهایی گذراندم.
* انتقال‌تان به اسپورتینگ چطور بود؟
بعد از روسیه، رفتن به پرتغال مانند برگشت به آرژانتین بود. من و همسرم از همان روز اول در آنجا راحت بودیم . باشگاه چهار بازیکن آرژانتینی دیگر هم داشت. بلافاصله در اسپورتینگ حس خوبی پیدا کردم.
* نظرتان در مورد جام‌جهانی 2014 و شکست در دیدار فینال چیست؟
فراموش نشدنی و منحصر به فرد است. دیگر هیچوقت چیزی مشابه آن را تجربه نخواهم کرد. جام‌جهانی در برزیل و خیلی نزیک به خانه بود . خیابان‌های ریو دو ژانیرو کاملا شبیه خیابان‌های بوینس آیرس بود. برای چند سال متوالی، وقتی شکست به آلمان را به خاطر می‌آوردم ناراحت می‌شدم اما حالا فقط به جاده‌ای نگاه می‌کنم که در آن سفر کردم. در فینال جام‌جهانی بازی کردم. افراد بسیار کمی می‌توانند این حرف را بزنند.
* چطور شد که به منچستریونایتد پیوستید؟
آنها از طریق لوئیس فن‌خال با من ارتباط گرفتند. در نیمه‌نهایی جام‌جهانی مقابل هلند بازی کردیم و نمایش خیلی خوبی داشتم. یک واسطه از سوی باشگاه یونایتد با مدیر برنامه‌هایم تماس گرفت و گفت به من علاقه دارند. آن هفته برایم خیلی طول کشید چون منتظر بودم یونایتد و اسپورتینگ با هم به توافق برسند و خوشبختانه این اتفاق افتاد.
*آیا فن‌خال همان قدر که به نظر می‌رسد، ترسناک بود؟
اگر او را نشناسید، ترسناک است. جدی به نظر می‌رسد اما وقتی در کنارش هستید، حواسش به شما هست. جدیت دارد اما اگر رفتار محترمانه‌ای داشته باشید و کاری که می‌خواهد را انجام دهید، آدم منصفی است. از او خیلی متشکرم.
* با این وجود، به خاطر تمدید نکردن گذرنامه‌تان شما را جریمه کرد ...
تیم ملی به مدارکم نیاز داشت تا بتوانم به کوپا آمریکا 2015 در شیلی سفر کنم. به فینال رسیدیم و سپس به خانه رفتم. یونایتد گفت باید خودم را در آمریکا برای تور پیش فصل معرفی کنم. کارهای گذرنامه و ویزایم خیلی طول کشید و نتوانستم بروم. فن‌خال خیلی عصبانی شد و 300 هزار پوند جریمه‌ام کرد. الان به آن می‌خندم اما در آن زمان خیلی ناراحت کننده بود.
* شرایط زیر نظر مورینیو چقدر تغییر کرد؟
مورینیو با فن‌خال تفاوت دارد. او ذاتا برنده است و فقط به رقابت و پیروزی علاقه دارد و نحوه رسیدن به پیروزی برایش اهمیت ندارد. او از بازیکنان اهل آمریکای جنوبی خوشش می‌آید چون در اینتر با تعدادی از این بازیکنان کار کرده و از آن لذت برده است . تا زمان اخراجش دوران خوبی در کنارش داشتم.
* شرایط رختکن یونایتد چطور بود؟
کار کردن در باشگاهی که ستاره‌های بزرگ زیادی داشت و مربی معروفی هم آن را هدایت می‌کرد، آسان نبود. در رختکن تیم بازیکنانی نظیر زلاتان، پوگبا، کریک، رونی و ... را داشتیم و هر کدام دوست داشتند خودی نشان دهند. بقیه ما سعی می‌کردیم با شرایط کنار بیاییم و به آنها احترام بگذاریم. خوشبختانه با کسی مشکل نداشتم. یونایتد چند سالی است که تبدیل به یک " غول خفته " شده است. آنها با سر الکس فرگوسن به تمام قهرمانی‌ها رسیدند و بعد از بازنشستگی او، تغییرات زیادی اتفاق افتاد. اول دیوید مویس، بعد فن‌خال و مورینیو و ... نتایج خوب نبود و داشتن رقیبی مثل منچسترسیتی هم به بهتر شدن شرایط کمکی نکرد. پپ گواردیولا ، فوتبال انگلیس را متحول و زندگی را برای ما سخت کرد.
* مصدومیت‌های زیاد در آن مقطع چقدر آزارتان داد؟
در سال 2017 دچار مصدومیت زانو شدم و سپس چندین آسیب دیدگی دیگر گریبانگیرم شد. جام‌جهانی 2018 همیشه در خاطرم است. در کوتاه‌ترین زمان ممکن برگشتم تا بتوانم در روسیه حاضر باشم اما فکر می‌کنم بهایش را دادم چون به خوبی ریکاوری نکرده بودم.
* اوله گونار سولسشر قبل از این که از منچستریونایتد بروید به شما چه گفت؟
می‌خواست در یونایتد بمانم. نقش مهمی در تیم داشتم. با بازیکنان جوان خوب کنار می‌آمدم. سولسشر مرا دوست داشت اما به زمان بازی بیشتری نیاز داشتم. می‌خواستم بیشتر نقش داشته باشم. تصمیم گرفتم به دلایل خانوادگی به آرژانتین برگردم. درک این موضوع برای " اوله " سخت بود اما خودش را جای من گذاشت. خاطرات خوبی از فوتبال انگلیس دارم. دو دخترم در این کشور به دنیا آمدند. دلم برای منچستر تنگ شده است . به نظرم حضور در اولدترافورد یکی از بهترین اتفاقاتی بود که در دوران حرفه‌ای من افتاد.