روسایی که فکر و ذکرشان رفتن به مسافرت خارجی است
دکترِ چمدان به دست!
غلامرضا شعبانی بهار را با یکی از مدیران چمدان به دست ورزش ایران دانست؛ استاد گروه مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی که در دوران وزارت محمود گودرزی وارد ورزش شد.
از انجا که حلقه اول گودرزی وزیر وقت وزارت ورزش را چهره‌های دانشگاهی تشکیل می‌دادند، به موازات معرفی احمدی برای معاونت فرهنگی، شعبانی بهار هم به عنوان معاون توسعه وررش همگانی وزارت ورزش و جوانان انتخاب شد. ولی جذابیت فدراسیون‌های ورزشی موجب شد که او اردیبهشت ماه 1397 به عنوان معاون وزیر برای حضور در انتخابات فدراسیون تیروکمان کاندیدا شود و در نهایت با کسب 29 رای روی صندلی ریاست بنشیند.
همان زمان خبرگزاری مهر انتخابات را مهندسی شده دانست اما در نهایت سلطانی فر وزیر وقت ورزش حکم ریاست شعبانی بهار را امضا کرد تا او راهی فدراسیون تیر و کمان شود. شعبانی بهار در چهار سال اول ریاستش در فدراسیون تیر و کمان توفیق چندانی نداشت ولی وجود یک سپر قوی رسانه ای در اطرافش موجب شد عملکرد کمتر در بوته نقد قرار گیرد.
در سال سوم ریاست او بر فدراسیون تیر و کمان 5 ملی پوش در اعتراض به عملکرد شعبانی بهار، قید تیر و کمان را زدند تا این رشته ورزشی پرمدال یک سال بعدش در بازیهای اسیایی 2022 بدون کسب حتی یک مدال یکی از ناکام‌های ورزش لقب گیرد؛ انقدر ناکام که اشک شعبانی بهار در هانگژو درامد و فیلمش در فضای مجازی پخش شد.
همان موقع برخی مدعی شدند اشکی که بعد از شکست می ریزیم، عرقی است که به وقت رقابت و آماده شدن برای مسابقات نریخته‌ایم اما باز همان سپر رسانه‌ای اطراف شعبانی بهار مانع از ان شد که نام او و تیر و کمان چندان مطرح باشد و همه نگاه‌ها متوجه رشته‌هایی چون تکواندو ، وزنه برداری، تیراندازی و ... شود.
نمایش ناامید کننده شعبانی بهار در فدراسیون تیر و کمان تمامی نداشت زیرا بعدش خبری با این مضمون در رسانه ها منتشر شد: "شعبانی بهار در 6 ماه 4 بار به چین سفر کرده است"
هرچند او در پاسخ به انتقادات مدعی شد که فقط برای یکی از این سفرها به شورای برون مرزی وزارت ورزش درخواست داده و از بودجه فدراسیون هزینه شده اما همگان متوجه شدند که واقعا ریاست فدراسیون یک از شغل های لوکس این مملکت است، آنقدر لوکس که یکی مانند شعبانی بهار حاضر می شود از معاونت وزارت ورزش استعفا دهد تا روی صندلی ریاست فدراسیون تیر و کمان بنشیند.
...راستی ممکن است وقتی خسروی وفا رئیس کمیته ملی المپیک میگفت: "مدیرانی هستند که همه هم وغم و فکر و ذکرشان رفتن به مسافرت خارجی است" داشت به افرادی چون شعبانی بهار کد می داد که بد نیست به جای مارکوپولو بودن در ورزش، کمی هم برای تیر و کمان کار کرد؟!
البته باید انصاف داشت و گفت که در ورزش ما امثال شعبانی بهار کم نیستند اما رفتن چهار باره به چین آن هم در کمتر از 6 ماه رکوردی است که نام شعبانی بهار ثبت شده و بعید است به زودی هم جابجا شود!
از انجا که حلقه اول گودرزی وزیر وقت وزارت ورزش را چهره‌های دانشگاهی تشکیل می‌دادند، به موازات معرفی احمدی برای معاونت فرهنگی، شعبانی بهار هم به عنوان معاون توسعه وررش همگانی وزارت ورزش و جوانان انتخاب شد. ولی جذابیت فدراسیون‌های ورزشی موجب شد که او اردیبهشت ماه 1397 به عنوان معاون وزیر برای حضور در انتخابات فدراسیون تیروکمان کاندیدا شود و در نهایت با کسب 29 رای روی صندلی ریاست بنشیند.
همان زمان خبرگزاری مهر انتخابات را مهندسی شده دانست اما در نهایت سلطانی فر وزیر وقت ورزش حکم ریاست شعبانی بهار را امضا کرد تا او راهی فدراسیون تیر و کمان شود. شعبانی بهار در چهار سال اول ریاستش در فدراسیون تیر و کمان توفیق چندانی نداشت ولی وجود یک سپر قوی رسانه ای در اطرافش موجب شد عملکرد کمتر در بوته نقد قرار گیرد.
در سال سوم ریاست او بر فدراسیون تیر و کمان 5 ملی پوش در اعتراض به عملکرد شعبانی بهار، قید تیر و کمان را زدند تا این رشته ورزشی پرمدال یک سال بعدش در بازیهای اسیایی 2022 بدون کسب حتی یک مدال یکی از ناکام‌های ورزش لقب گیرد؛ انقدر ناکام که اشک شعبانی بهار در هانگژو درامد و فیلمش در فضای مجازی پخش شد.
همان موقع برخی مدعی شدند اشکی که بعد از شکست می ریزیم، عرقی است که به وقت رقابت و آماده شدن برای مسابقات نریخته‌ایم اما باز همان سپر رسانه‌ای اطراف شعبانی بهار مانع از ان شد که نام او و تیر و کمان چندان مطرح باشد و همه نگاه‌ها متوجه رشته‌هایی چون تکواندو ، وزنه برداری، تیراندازی و ... شود.
نمایش ناامید کننده شعبانی بهار در فدراسیون تیر و کمان تمامی نداشت زیرا بعدش خبری با این مضمون در رسانه ها منتشر شد: "شعبانی بهار در 6 ماه 4 بار به چین سفر کرده است"
هرچند او در پاسخ به انتقادات مدعی شد که فقط برای یکی از این سفرها به شورای برون مرزی وزارت ورزش درخواست داده و از بودجه فدراسیون هزینه شده اما همگان متوجه شدند که واقعا ریاست فدراسیون یک از شغل های لوکس این مملکت است، آنقدر لوکس که یکی مانند شعبانی بهار حاضر می شود از معاونت وزارت ورزش استعفا دهد تا روی صندلی ریاست فدراسیون تیر و کمان بنشیند.
...راستی ممکن است وقتی خسروی وفا رئیس کمیته ملی المپیک میگفت: "مدیرانی هستند که همه هم وغم و فکر و ذکرشان رفتن به مسافرت خارجی است" داشت به افرادی چون شعبانی بهار کد می داد که بد نیست به جای مارکوپولو بودن در ورزش، کمی هم برای تیر و کمان کار کرد؟!
البته باید انصاف داشت و گفت که در ورزش ما امثال شعبانی بهار کم نیستند اما رفتن چهار باره به چین آن هم در کمتر از 6 ماه رکوردی است که نام شعبانی بهار ثبت شده و بعید است به زودی هم جابجا شود!
*محمود محمدی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
