وحید امیری، مردی برای تمام فصول
جنگنده میدان، سر به زیر بیرون زمین
پسر خوب خرم آبادی پله های موفقیت را یکی یکی طی کرد و به آن بالاها رسید.
خلاصه این مسیر سخت اما زیبا را بخوانید: وحید فوتبال حرفه‌ای را از سال ۱۳۸۷ در داتیس و کوثر لرستان شروع کرد، سپس به گهر دورود و سپس برای مدت دو فصل به نفت مسجدسلیمان پیوست.او در سال ۹۲ با قراردادی دوساله به نفت تهران پیوست و آنجا بود که دروازه های خوشبختی به رویش گشوده شد و سیل پیشنهادات به سمتش روانه و در نهایت رنگ قرمز را برگزید.
بدون تردید وحید امیری بازیکنی است که هر مربی ای آرزوی داشتن او را دارد. کاملا در اختیار، چند پسته ، دونده و جنگنده است. در هر پستی هم که باشد اثرگذار است. او از نظر اخلاقی هم همیشه زبانزد بوده است. این بازیکن برای یحیی گل محمدی در این ساها نقطه اطمینان بوده و هر بار که غم مصدومیت یک بازیکن کلیدی بر افکار او سایه انداخته است، این وحید بوده که خلا موجود را پر کرده و ...او مردی برای تمام فصول است. در تمام این سالها ریتم یکنواختی داشته است و تنها وقتی مصدوم بوده نتوانسته اثرگذار باشد.
اگر از این مصدومیت اخیر نجات پیدا کند بدون شک می تواند همچنان در پرسپولیس بازیکنی کلیدی باشد. شاید یکی از دلایل مصدومیت های اخیر او نیز همان فشارهایی باشد که بازی در پست های مختلف بر او وارد کرده است با این حال او در زمره نفراتی قرار دارد که شاید چند سال یکبار در فوتبال ایران ظهور کنند.
وحید اردوگاه سرخ به همان اندازه ای که در بحث فنی زبانزد است، در مسایل اخلاقی خود را از گزند اتفاقات حاشیه ای و سیل های ویرانگر فضای مجازی دور نگه داشته است به گونه ای که حتی طرفداران تیم استقلال او را هدف حملات و کری خوانی خود قرار نمی دهند.
اینجا فارغ از مسایل فنی و آن قدرت بدنی منحصر به فردی که از امیر سراغ داریم، باید وی را یک الگوی تمام عیار برای فوتبالیست های جوان بنامیم و از آنها بخواهیم برای موفقیت و رسیدن به قله آرزوهای خود مثل وحید باشند؛ جنگنده در میدان و آرام و سر به زیر در بیرون از مستطیل سبز.
خلاصه این مسیر سخت اما زیبا را بخوانید: وحید فوتبال حرفه‌ای را از سال ۱۳۸۷ در داتیس و کوثر لرستان شروع کرد، سپس به گهر دورود و سپس برای مدت دو فصل به نفت مسجدسلیمان پیوست.او در سال ۹۲ با قراردادی دوساله به نفت تهران پیوست و آنجا بود که دروازه های خوشبختی به رویش گشوده شد و سیل پیشنهادات به سمتش روانه و در نهایت رنگ قرمز را برگزید.
بدون تردید وحید امیری بازیکنی است که هر مربی ای آرزوی داشتن او را دارد. کاملا در اختیار، چند پسته ، دونده و جنگنده است. در هر پستی هم که باشد اثرگذار است. او از نظر اخلاقی هم همیشه زبانزد بوده است. این بازیکن برای یحیی گل محمدی در این ساها نقطه اطمینان بوده و هر بار که غم مصدومیت یک بازیکن کلیدی بر افکار او سایه انداخته است، این وحید بوده که خلا موجود را پر کرده و ...او مردی برای تمام فصول است. در تمام این سالها ریتم یکنواختی داشته است و تنها وقتی مصدوم بوده نتوانسته اثرگذار باشد.
اگر از این مصدومیت اخیر نجات پیدا کند بدون شک می تواند همچنان در پرسپولیس بازیکنی کلیدی باشد. شاید یکی از دلایل مصدومیت های اخیر او نیز همان فشارهایی باشد که بازی در پست های مختلف بر او وارد کرده است با این حال او در زمره نفراتی قرار دارد که شاید چند سال یکبار در فوتبال ایران ظهور کنند.
وحید اردوگاه سرخ به همان اندازه ای که در بحث فنی زبانزد است، در مسایل اخلاقی خود را از گزند اتفاقات حاشیه ای و سیل های ویرانگر فضای مجازی دور نگه داشته است به گونه ای که حتی طرفداران تیم استقلال او را هدف حملات و کری خوانی خود قرار نمی دهند.
اینجا فارغ از مسایل فنی و آن قدرت بدنی منحصر به فردی که از امیر سراغ داریم، باید وی را یک الگوی تمام عیار برای فوتبالیست های جوان بنامیم و از آنها بخواهیم برای موفقیت و رسیدن به قله آرزوهای خود مثل وحید باشند؛ جنگنده در میدان و آرام و سر به زیر در بیرون از مستطیل سبز.
*حمید ترابپور
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
