دبیر المپیک را فدای رفیق بازی نمی کند!
نتایج نچندان مطلوب تیم ملی کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی بلگراد رئیس فدراسیون کشتی را به صرافت ایجاد تغییرات در کادر فنی این تیم انداخته است.
کیهان ورزشی- نتایج نچندان مطلوب تیم ملی کشتی آزاد ایران در مسابقات جهانی بلگراد رئیس فدراسیون کشتی را به صرافت ایجاد تغییرات در کادر فنی این تیم انداخته است.
علی رضا دبیر قهرمان پیشین جهان و المپیک یقینا بهتر از هر کسی می تواند ضعف های پنهان و آشکار پژمان درستکار و دستیاران بی نام و نشانش را تشخیص داده و راه حل رفع این نا کارآمدی ها را قطعا در آستین دارد اما به یک باره کنار گذاشتن رفیق گرمابه و گلستان و یار غار دیرین چندان آسان نیست. او ابتدا محسن کاوه را به عنوان مشاور ارشد و ناظر ویژه خود بالای سر کادر فنی تیم کشتی آزاد قرار داده و سپس اکبر فلاح را به عنوان مسوول سر و گردن تیم ملی کشتی منصوب کرد تا عرصه بیش از پیش بر سرمربی فعلی تنگ تر شود.
البته این جایگاهی که امروز سر مربی تیم ملی از آن بهره مند شده را باید مرهون رفاقت بر جای مانده از دوران نوجوانی و جوانی اش با دبیر بدانیم که اگر قرار به شایستگی و لیاقت بود که سر مربیگری در تیم ملی کشتی ایران آرزویی بعید و غیر قابل دسترسی برای پژمان درستکار می شد. اما دبیر همه انتقاد ها را به جان خریده و نزدیک ترین دوست خود را که مورد اعتمادش بود در راس تیم ملی قرار داد. بیشتر از دو سال هم به او فرصت داد تا از این خلاء به وجود آمده در دنیای کشتی و افول ستاره های بزرگ بهره برده و کارنامه ای موفق برای خود دست و‌پا کند اما نتیجه این اعتماد به قهقرا رفتن ورزش اول ایران بود
ستاره های پرورش یافته در دوره های قبل به چنان فقر تکنیکی و تاکتیکی رسیدند که هر مسابقه مهم و سرنوشت سازی را برابر رقبای آمریکایی و روس و ...واگذار کردند. حسن یزدانی زنگ تفریح دیوید تیلور آمریکایی شد و قهرمان بی رحمی مثل رحمان عموزاد فاصله زیادی با روز های درخشان خود پیدا کرد.
صرف نظر از مسابقات قهرمانی آسیا که با شکست مطلق و همه جانبه تیم ملی همراه بود، در رقابت های جهانی هم تمام مبارزات رو در رو با رقیبان اصلی را باختیم.
کشتی دنیا این روز ها حال و روز خوبی ندارد. کشور هایی که تا پیش از این سرمایه گذاری خوبی رو این رشته داشتند حالا کمتر اشتیاقی به حضور قدرتمند در این رشته نشان می دهند. کشتی خلاصه شده در سه کشور ایران، آمریکا و روسیه. حتی دیگر خبری از تک ستاره های برخی کشور ها مثل بلغارستان، ازبکستان، کوبا، ترکیه، آلمان و ... نیست.در چنین وضعیتی کافی ست شما به عضویت تیم ملی در آئید تا در صورت بهره مندی از قرعه مناسب و عدم برخورد با روس و آمریکا یک پای فینال انتظار تان را بکشد. نگاهی به مدال های کسب شده طی سال های اخیر نشان می دهد که قهرمانان ما بدون کمترین درد سری به مدال رسیده اما هر جا پای حریفی صاحب عنوان وسط آمده است قافیه را باخته ایم!
دبیر برای پایان دادن به ناکامی های کشتی آزاد سه راه بیشتر پیش رو ندارد. به خصوص که کاروان ورزش ایران همچون همیشه نگاه ویژه ای به مدال های کشتی در المپیک دارد. او یا باید مثل رسول خادم گرمکن به تن کرده و خود سرمربی تیم ملی شود، یا مربی خارجی و کاربلد روسی که چم و خم شکست دادن آمریکایی های چغر را به ما بیاموزد استخدام کند و نهایتا به چهره های مورد وثوق کشتی و امتحان پس داده های امر مربیگری اعتماد کرده و کمتر از ده ماه مانده به بزرگترین رویداد ورزشی دنیا همه امکانات را برای موفقیت این تیم در اختیار او و تیم فنی اش قرار دهد.
آنچه محرز است عدم توانایی درستکار و دستیارانش برای تغییر شرایط بوده و دل بستن به موفقیت احتمالی آنها در پاریس امیدی واهی و پوشالی ست.
سید مهدی فاطمی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
