آقای داورزنی خیال کناره گیری ندارید؟!
دوران ریاست چهار ساله محمدرضا داورزنی 29 آبان ماه سال جاری به پایان رسید اما هنوز ( حداقل تا زمان نگارش این مطلب) وضعیت سرپرستی این فدراسیون مشخص نیست و وزارت ورزش و جوانان کسی را به عنوان سرپرست معرفی نکرده است.
این در حالی است که والیبال به عنوان یکی از رشته های مهم ورزش کشور که علاقه مندان بیشماری نیز دارد باید تصمیمات مهمی در مورد تعیین سرمربی تیم ملی بگیرد و برای رقابت در لیگ ملت‌های 2024 که آخرین امید برای کسب سهیمه المپیک پاریس است، برنامه‌ریزی کند؛ مسیری سخت که تنها با یک برنامه بدون نقص می‌توان آن را با موفقیت طی کرد.
قرار بود مجمع فوق العاده فدراسیون والیبال برای انتخاب سرپرست اواخر آبان ماه برگزار شود اما وزارت ورزش مخالفت کرد تا والیبال از 29 آبان ماه رسما بدون رئیس اداره شود. تفاوت بین اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آماتوری ایران و اساسنامه فدراسیون والیبال که سال گذشته به تایید فدراسیون جهانی رسیده، در این زمینه مشکلاتی را به وجود آورده و چالش آفرین شده است. در حالی که فدراسیون درخواست داشت تا طبق اساسنامه‌اش، سرپرست توسط مجمع انتخاب شود اما وزارت ورزش که مبنای کارش اساسنامه داخلی است، تعیین سرپرست را در حیطه اختیارات خود دانست و مانع برگزاری مجمع فوق‌العاده شد. با این حال عجیب بود که پس از گذشت چند روز خود وزارت نیز سرپرستی را برای والیبال معرفی نکرد.
احتیاط بیش از حد وزارت ورزش به دلیل مباحث بین المللی و ترس از تصمیمات فدراسیون جهانی بود؛ خصوصا آنکه برخی رسانه‌های نزدیک به فدراسیون والیبال موضوع تعلیق در صورت دخالت وزارت ورزش مطرح کردند.
واقعیت این روزهای والیبال ایران آن است که محمدرضا داورزنی با وجود 16 سال ریاست بر فدراسیون و بازنشستگی از خدمت، همچنان دوست دارد روی صندلی ریاست بنشیند و برای بقا حتی لازم باشد پای اساسنامه فدراسیون جهانی و الزامات آن را نیز به میان می کشد.
در اینکه داورزنی رئیس موفقی برای والیبال ایران بوده تردیدی نیست؛ در دوره او والیبال ایران اوج گرفت و پای ثابت بازیهای المپیک و لیگ های جهانی شد ولی نمی شود تا قیام قیامت سند ریاست این فدراسیون را به نام داروزنی زد. او هر هنری که مدیریت داشته طی این سالها خرج کرده و اگر به "چرخش قدرت" اعتقاد دارد باید خودش استعفا بدهد و برود تا راه برای افراد شایسته دیگر باز شود.
تجربه نشان داده که "شوق خدمت" نه تنها نزد داورزنی بلکه نزد بسیاری از مدیران ورزش این ممملکت وجود دارد. آنها در ابتدای کار با "اکراه" وارد می شوند اما بعد از گذشت چند سال و آشنایی با مزایای مدیریت در ورزش با "زور" هم از آن خارج نمی شوند!
* تحریریه کیهان ورزشی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
