کیه لینی: ترجیح می دادم قهرمان اروپا شوم تا به جام جهانی بروم!

فیفا: پس از بازنشسته شدن در باشگاه لس آنجلس اف سی، همچنان به عنوان مربی رشد و پیشرفت بازیکنان مشغول خدمت هستی. می توانی کمی بیشتر در مورد این پست و طرح های باشگاه برای پیشرفت توضیح بدهی؟

جورجو کیه لینی: جدای از خود این پست، در حال حاضر در این باشگاه مشغول کارآموزی هستم. در واقع تلاش می کنم که از نقطه نظر ورزشی باشگاه را یاری دهم و زمانی که از من خواسته شد ، نظرم را بیان کنم. همچنین از ارتباط هایم در این سال ها برای کمک به باشگاه استفاده می کنم. به علاوه در مورد مسائل تجاری تجربیاتی به دست آورده ام و در جلسات مختلف با همکارانی از سایر حوزه ها حضور پیدا می کنم. همه چیز اینجا در همه بخش ها، سازمان یافته است و همه تلاش می کنند که به من در پیشرفت در این زندگی جدید، کمک کنند.

*تبدیل شدن از یک فوتبالیست به یک مربی، دشوار است؟

همیشه پیچیده است اما آسان تر است که خودتان برای بازنشستگی یا کناره گیری، تصمیم بگیرید. من این عقیده را در طول چند سال به دست آوردم و در حالی که باشگاه به من پیشنهاد ادامه بازی و تمدید قرارداد را داده بود، احساس کردم که زمان شروع کردن یک کار جدید فرا رسیده است. می خواستم در شرایطی مناسب کنار بکشم و تا آخرین لحظات از حضورم در زمین مسابقه لذت ببرم.

قابل درک است که بازنشستگی به عنوان یک شوک واقعی از راه می رسد. دلیلش این است که نمی توانید بعد از بازی و تمرین مداوم، ناگهان با این ورزش خداحافظی کنید اما اگر خودتان را به شکل مناسبی آماده این موضوع کنید، کنار آمدن با آن راحت تر خواهد بود. بسیار مشتاق یاد گرفتن چیزهای جدید هستم و انگیزه بسیاری دارم که این دنیا را از زاویه دید دیگری ببینم. هنوز هم کنجکاوی خود را از دست نداده ام و می دانم که کشف چیزهای جدید، عالی تر است!

*لیگ فوتبال آمریکا (MLS) در سال های اخیر پیشرفت بسیاری کرده است، آن هم به لطف حضور تنی چند از بزرگان فوتبال مثل لیونل مسی ...

پیشرفت لیگ که واضح است و حضور مسی یک اتفاق ویژه و سرعت بخش برای بهبود وضعیت بود. اگر شرایط فعلی را با چند سال قبل مقایسه کنید، متوجه تفاوت فاحشی در اقتدار باشگاه ها خواهید شد. مسیری که در نظر گرفته شده، مهم است. با ساخت ورزشگاه های جدید، تعداد تماشاگران افزایش خواهد یافت و شور و شوق مضاعفی در میان آنها به وجود خواهد آمد. فرهنگ ورزش آمریکایی ها کمی متفاوت است ولی شکل برگزاری لیگ با انجام فصل های منظم و برگزاری بازیهای پلی آف، باعث شده که مدیریت بهتری به نمایش گذاشته شود. این یک نمایش واقعی از انسجام و حرکت رو به جلوست که فقط هم مربوط به 90 دقیقه درون زمین مسابقه نیست، بلکه خود بازی فوتبال در نظر گرفته شده است.

*بودن در لس آنجلس به عنوان بازیکن یا مربی چگونه است؟

عاشقش شده ام. اینجا فرهنگ ورزشی باورنکردنی هست. بسکتبال، بیسبال، فوتبال و ... برای همه آنها رقابت وجود دارد و آنها به دنبال موفقیت و پیشرفت هستند. خانه اصلی کوبی براینت اینجاست که حتی پس از مرگش هم یک اسطوره محسوب می شود. من در سال 2022 وارد شدم و همان سال اول، قهرمانی لیگ را به دست آوردیم. در فصل دوم، نایب قهرمان شدیم . پس عملکرد کلی من به عنوان بازیکن قابل قبول بوده است.

از نقطه نظر شخصی، این شانس را داشتم که فرهنگ متفاوتی را تجربه کنم که نکته بسیار مهمی است. در مورد خانواده ام هم اوضاع مرتب است. زبان انگلیسی را یاد گرفته ام و دو دختر 9 و 5 ساله دارم که آنها هم زبان را آموخته اند و با فرهنگ اینجا کنار آمده اند. دوستان جدیدی هم پیدا کرده ایم که یک عمر در کنارمان خواهند بود.

*لس آنجلس برای برگزاری رویدادهای ورزشی پیش رو از جمله جام جهانی 2026، چطور عمل کرده است؟

زمان زیادی تا جام جهانی باقی نمانده است. در سال 2024 هم کوپا امریکا در اینجا برگزار خواهد شد، در سال 2025 جام باشگاه های جهان با شکل جدید و بعد از جام جهانی 2026، المپیک 2028 در این شهر برگزار می شود. اینجا شهری است مملو از رویدادهای ورزشی و به خصوص فوتبال. مردم، به ویژه آنهایی که از فرهنگ آمریکای لاتین هستند، بیش از گذشته در مدارس، فوتبال بازی می کنند، بنابراین اشتیاق فراوانی برای این موضوع وجود دارد. همه منتظر شروع این مسابقات هستیم.

*اگر بتوانی کمی به عقب بازگردی، می توانی بگویی که شکست ایتالیا در پلی آف های جام های جهانی 2018 و 2022 چه تاثیری روی تو گذاشت؟

از دست دادن پیاپی دو جام جهانی یک خلا را برای ما به وجود آورد. حتی اگر فقط بچه ها را مد نظر قرار دهید، این شکست ها تاثیر بسیار بدی روی کودکان ما گذاشته است. می توانم اعتراف کنم که دیدن ایتالیا در جام جهانی به یک عادت در کودکی ما تبدیل شده بود. از نظر شخصی، بار اول بیشتر آسیب دیدم چرا که کاملا غیر منتظره بود و هیچوقت تصورش را نمی کردم که چنین شرایطی را تجربه کنم. دومین حذف با تجربه قبلی و قهرمانی در رقابتهای اروپایی اندکی تعدیل شد. البته که این موضوع، آن ناکامی بزرگ را جبران نمی کرد ولی احساسی که در رقابتهای یورو داشتیم، بسیار قوی بود.

اگر به من می گفتید که در رقابتهای یورو دوم یا سوم خواهیم شد و به جام جهانی راه خواهیم یافت، یا اینکه قهرمان یورو می شویم ولی از راهیابی به جام جهانی باز می مانیم، من و بسیاری از هم تیمی هایم قهرمانی در یورو را انتخاب می کردیم. درست است که این انتخاب دشوار است ولی می خواهم بگویم که این قهرمانی تا چه حد ناکامی عدم حضور در قطر را برای ما کمرنگ کرد.

حالا امیدوارم که تیم فعلی رقابتهای خوبی را در یورو 2024 آلمان پشت سر بگذارد. ایتالیا به عنوان تیمی جوان که هنوز به دنبال هویت خود است، شانس قهرمانی محسوب نمی شود ولی می تواند عملکرد مناسبی داشته باشد، علی رغم اینکه در گروه بسیار دشواری قرار داریم. احتمالات همیشه وجود دارد ولی عوامل مختلفی دخیل هستند. امیدوارم و مطمئنم که ایتالیا در مرحله گروهی عملکرد خوبی داشته باشد و بعد راهی مرحله حذفی شود.

*کیه لینی از آن رقابت های اروپایی چه خاطرات خوشی را به یاد دارد؟

یک ماه پر تنش و بسیار هیجان انگیز بود ، درست از همان روز اول در ساردینیا. به مدت 40 تا 45 روز در یک کمپ بسته در کنار هم بودیم چون در دوران پس از شیوع کرونا قرار داشتیم اما این موضوع مانع از داشتن یک محیط خوب و مناسب نشده بود. پس از فینال، ساعت 6 صبح به هتل بازگشتیم. علی رغم برخی از تاخیرها در پروازها و اتفاقات دیگر، هر دقیقه را با لبخند زندگی کردیم. نتایج کمک زیادی به ما کرد ولی به عنوان یک تیم، عملکرد مناسبی داشتیم. مثل این بود که یک خانواده بزرگ هر چه دارد را به اشتراک می گذارد و نمی تواند با دنیای بیرون تعاملی داشته باشد. یک اتفاق خاطره انگیز دیگر زمانی بود که پس از قهرمانی به خانه بازگشتم. دختر و بستگانم می گریستند و همه اینها فراتر از آن چیزی بود که در زمین اتفاق افتاد.

*در تور اخیر ایتالیایی ها در ایالات متحده، برخی از هم تیمی های سابق خود را دیدی. نظرت در مورد لوچانو اسپالتی و تیم فعلی ایتالیا چیست؟

به نظر خوب می رسند . در حالی که زمان کافی برای بودن در کنار کل بازیکنان را نداشتم، از دیدن هم تیمی های سابق و اعضای تیم که بیش از 20 سال در کنارشان حضور داشتم، خوشحال بودم. از آخرین بازی ام مقابل آرژانتین در لندن، دیگر آنها را ندیده بودم. صحبتی با اسپالتی داشتم و با بازیکنان خداحافظی کردم. مطمئن هستم که گزینه بهتری برای مربیگری وجود نداشته است. می توانید شرایط تیم ملی را ببینید. در واقع تغییرات بسیاری ممکن است از حالا تا یورو رخ دهد. می توانیم پیش بینی هایی انجام دهیم ولی تغییرات بسیاری از نظر آسیب دیدگی بازیکنان و نحوه عملکرد آنها محتمل است. برایم جذاب است که برای اولین بار پس از بازنشستگی ، تیم ملی ایتالیا را به عنوان یک هوادار دنبال کنم.

*فدریکو کیه زا کسی هست که بتواند تفاوتی در عملکرد ایتالیا ایجاد کند؟

بله. " فده " می تواند بهترین کمک برای این تیم باشد، درست مثل نقشی که در یوونتوس دارد. او می تواند در عملکرد ما تفاوت ایجاد کند، چرا که هرگاه بازی می کند، موقعیت های بسیاری خلق می شوند. البته عادلانه نیست که مسئولیت تیم ملی را روی شانه های او بیندازیم. ما مربی با کیفیت و بازیکنان با تجربه ای داریم اما کیه زا می تواند تعیین کننده باشد. دوناروما هم کاملا قابل اتکاست. باستونی پیشرفت بسیاری داشته است، مثل بارلا. بسیاری از بازیکنان ما در حال گذار از سطح جوانان به شرایط حرفه ای و با تجربه هستند.

*چقدر دوست داری در تورنمنتی جدید مثل جام باشگاه های جهان 2025، شرکت کنی؟

بدون شک تورنمنت جذابی خواهد بود و در اولین دوره برگزاری همه از جمله بازیکنان، مربیان و هواداران انتظارش را می کشند. حضور در چنین رقابتی ، چیزی است که می خواهم تجربه اش کنم. خوشحالم که یوونتوس در این مسابقات حضور دارد ، همین طور برای اینتر. دوست داشتم بقیه باشگاه های ایتالیا هم حاضر بودند. وقتی خودتان را با بهترین های لیگ های مختلف و نحوه متفاوت بازی آنها مقایسه می کنید، از هر نظر به عنوان یک بازیکن پیشرفت خواهید کرد.

*بهترین لحطه ات با یوونتوس کدام بود؟

مطمئنا آخرین بازی خانگی، غیر از همه آن موفقیت هایی که داشتم. آن روز در پایان دوران فوتبالم در این باشگاه رقم خورد و واقعا از آن لذت بردم. خانواده و فرزندانم هم حضور داشتند و واقعا یک روز فراموش نشدنی محسوب می شد.

*فکر می کنی در آینده فوتبال ایتالیا، یا حتی یوونتوس جایی داشته باشی، مثلا به عنوان مربی؟

بازگشت به ایتالیا ؟ چه زمانی و چگونه؟ هنوز نمی دانم. تازه دوران فوتبالم را تمام کرده ام و حتما فوتبال ایتالیا و یوونتوس بخشی مهم از زندگی من خواهد بود. وقتی یووه به لس آنجلس آمد، در کنارشان بودم، درست مثل تیم ملی ایتالیا که چند روز قبلش اتفاق افتاده بود. قطعا نمی توانید 20 سال از زندگی خود را پاک کنید ولی این بدان معنی نیست که باید در همان باشگاه کار کنید. باید به وقتش بررسی کرد ولی همیشه با تیم هایی که برایشان بازی کرده ام، ارتباط دارم.

*بهترین بازیکنانی که در یک رختکن با هم بودید، کدام نفرات بودند و سخت ترین حریفی که با وی مواجه شدی، چه بازیکنی بود؟

در میان قوی ترین بازیکنانی که در کنارشان بازی کردم، می توانم به بوفون و رونالدو اشاره کنم. بوفون بهترین دروازه بان تاریخ فوتبال است؛ در عین حال بسته به نوع نگرشی که دارید، رونالدو در جمع دو، سه، چهار یا پنج بازیکن برتر تمام تاریخ قرار می گیرد (می خندد).

دشوارترین رقبا هم مسی و رونالدو بودند. بسیاری از من می پرسند : "کدامیک بهتر است ، مسی یا رونالدو؟" مثل این است که بپرسند لبران جیمز بهتر است یا مایکل جردن. هر دو در بالاترین سطح قرار دارند. من به کریستیانو نزدیک تر بودم و با او بازی کرده ام اما هر دو آنقدر قوی هستند که نمی توانیم بگوییم اول و دوم.

*می توانی کریستیانو رونالدو را در چند کلمه خلاصه کنی؟

او یک بازیکن بسیار جاه طلب بود که می خواست همیشه پیروز شود و همین خواسته را به دیگران هم منتقل می ساخت. می خواست گل بزند، رکوردها را بشکند و همیشه موفق باشد و به همین شکل تا الان هم ادامه داده است. کریستیانو اینگونه است. می توانید افراد را بدون اینکه تجربه مشترکی داشته باشید، بشناسید اما او نکات مبهم و پیچیده ای ندارد. به مسائل کوچک توجه زیادی دارد که عامل برتری وی محسوب می شود.

* سید محمد طاهر شاهین