یامال: با بازی در خیابان، ترسم ریخت
مجله فرانس فوتبال فهرست اولیه 30 بازیکن برتر دنیا را برای تصاحب توپ طلا در سال 2024 اعلام کرد که نام لامین یامال ، بازیکن 17 ساله بارسلونا هم در آن دیده می شود.
یامال توانست تایید مجله فرانسوی را در مرحله نخست به دست آورد. این می تواند نشانه ای باشد برای بازیکنی که ناگهان از یک مبتدی تبدیل به یکی از استعدادهای بزرگ فوتبال دنیا شد. حالا او در مصاحبه ای از این رخداد می گوید، از سفری دلچسب.
یامال اینطور شروع می کند: "همیشه توپم را همراه خود می برم. یادم هست که آن را درون یک کیف به مدرسه بردم و به آن ضربه می زدم تا به کلاس رسیدم. در آنجا، آن را در کوله پشتی ام پنهان کردم ، چرا که معلم اجازه نمی داد توپ را روی میز بگذارم. هیچ وقت از توپم جدا نشدم. من حتی مقابل سگ ها هم بازی می کردم و پدرم می گفت که آنها تو را گاز نخواهند گرفت. او می گفت که این نهایت چالشی است که در فوتبال با آن مواجه خواهی شد."
یامال توضیح می دهد که چطور بازی در خیابان ها به او کمک کرد تا بر ترس مواجهه با بازیکنان بزرگتر غلبه کند ، همان ترسی که با درخشش در بارسا و تیم ملی اسپانیا بر آن فائق آمد.
او می گوید: "معمولا با دوستانم بازی می کردم، جایی که رقبا خیلی بزرگتر بودند، مثلا 20 ساله و من آن موقع 11 یا 12 ساله بودم. این تجربه کمکم کرد که ترسم را فراموش کنم و از بازی مقابل هر بازیکنی لذت ببرم. این یک تجربه رو به رشد است ، حتی اگر نتوانید آن را در شرایط فعلی درک کنید. وقتی با یک بازیکن بزرگتر مواجه می شوید، می فهمید که باید چه کاری انجام دهید. او را دریبل می زنید و بدون برخورد از وی عبور می کنید."
وینگر بارسلونا از " لاماسیا" می گوید ، جایی که اهمیت کار تیمی و شیوه های مختلف بازی را آموخت. وی ادامه می دهد: "وقتی از "لا تورتا" وارد شدم، توانایی بازی یک در مقابل یک را داشتم و سرعتم هم مناسب بود اما از عدم کنترل شخصی رنج می بردم. یاد گرفتم چه وقت سرعتم را زیاد کنم و چه زمانی کند بدوم و به عنوان بخشی از تیم عمل کنم. اینها چیزهایی است که در بارسا می آموزید ، باشگاهی که در به کارگیری موثر بازیکنانش، برتر است."
یامال اولین روز حضورش در رختکن بارسا را به خاطر می آورد و می گوید: "خجالت می کشیدم وارد رختکن شوم. آنجا جوردی آلبا، پیکه و حتی پیانیچ حضور داشتند." اگرچه با کسب اعتماد به نفس، استرس او هم از بین رفت و توانست از اولین بازی اش نهایت لذت را ببرد. علی رغم سن پایینی که دارد، علاقه بسیاری برای پیشرفت نشان می دهد. او اضافه می کند: "همیشه دوست دارم کار برایم سخت تر شود. نمی خواهم اوضاع خیلی آسان و ساده پیش برود."
او با نمایش اشتیاقش برای آینده می گوید: "از نظر من مهمترین مسئله این است که میراثی را به جای بگذارم و عملکرد قابل دفاعی داشته باشم. در نهایت مقایسه شدن با لئو خیلی بهتر از این است که اصلا به من اهمیتی ندهند. معلوم است که اگر با بهترین بازیکن دنیا مقایسه شوید به دلیل انجام درست برخی کارهاست. مطمئنا این موضوع اذیتم نمی کند ولی همیشه تلاش می کنم که خودم باشم."
الگویی به نام نیمار
بر کسی پوشیده نیست که بزرگترین الگوی لامین یامال، نیمار است و بازیکن بارسلونا توضیح می دهد که چطور از سنین بسیار پایین، او را به عنوان الگوی خود انتخاب کرده بود. یامال می گوید: "یادم هست که در آن موقع نیمار در سانتوس بازی می کرد. مسی، ویا و پدرو هم در بارسلونا توپ می زدند. اینها اولین تصاویری است که من از فوتبال دارم. بچه بودم و در کنار پدر و مادرم بازی آنها را تماشا می کردم. بعد از مدرسه به خانه یکی از دوستانم می رفتم که کامپیوتر داشت و فیلم های نیمار را می دیدیم. تمام بعد از ظهر را صرف این کار می کردیم. بعد به خانه می رفتم و کمی می خوابیدم و پس از آن ، همه چیزهایی که دیده بودم را در اتاقم انجام می دادم."
*سید محمد طاهر شاهین
