دورهمی داماد، پدرزن و پسردایی های همسر رئیس!

شمشیربازی قافیه را به حاشیه های درونی باخت

شمشــیربازی ایران در شرایطی دستش از رسیدن به مدال بازی های المپیک کوتاه ماند که برد مهمی مقابل آمریکا، تیم دوم جهان به دست آورد اما نتوانست در دو دیدار بعدی مقابل مجارستان و فرانسه برنده باشد. سابریست ها معتقدند قضاوت ناعادلانه داوران در بازی نیمه نهایی، مقابل مجارستان، مانع از مدال آوری آنها در این مسیر شد. درست است که شاید، در یکی دو مورد قضاوت داور در این ماجرا دخیل بود، ولی پنهان شــدن پشــت این اتفاق که داوری نگذاشت و نخواست تا ایران به مدال برسد، دادن آدرس اشتباهی است. آدرس اصلی همان اســت که پیمان فخری سـرمربی گفت؛ «تیم آشفته‌ای را تحویل گرفتم و بیش از این نمی‌توانستم در دو ماه کاری انجام بدهم.»

چرایی این مورد را باید در جایی دیگری پیدا کرد. همان جایی که این تیم ماه‌ها درگیر حاشیه بود و بدون مربی تمرین کرد و در مقطعی هم بازیکن سالاری را به اوج خود رساند. مطمئنا باید گفت اگر امین قربانی حواشی و هیجانات تیم را کنترل می کرد و سیاست بهتری را در برخورد با پورسلمان به خرج می داد، این گونه تیم از هم نمی پاشید. پیمان فخری تیم حاضر و آماده ای را تحویل قربانی داده بود که بوی مدال المپیک می داد و تنها کافی بود در چند ماه منتهی به المپیک با آرامش کارش را جلو ببرد. متاسفانه اما قربانی تاب مقاومت با فدراسیون را نیاورد و با استعفای ناگهانی اش شرایط را سخت تر کرد.

کریستین بائو مربی نمایشی

فدراسیون شمشیربازی سال گذشته بعد از استعفای امین قربانی در حالی از عقد قرارداد با کریستین بائو، مربی شناخته شده فرانسوی خبر داد که کمتر کسی باور می‌کرد، بائو در فاصله پنج شش ماه به المپیک، مسئولیت تیم ملی ایران را به عهده بگیرد. پنهان‌کاری فدراسیون شمشیربازی در مورد مفاد قرارداد بائو، آنقدر شبهه ایجاد کرد که خیلی زود مشخص شد، ماجرای بائو یک شوی رسانه‌ای بیش نبوده است. خروجی قرارداد بی حاصل بائو، تمرین 50 روزه شمشیربازان در کمپ او بود که دست آخر چیزی جز اضافه وزن بالای ملی پوشان و از بین رفتن تکنیک و تاکتیک آنها به همراه نداشت.

جنجال بائو هنوز نخوابیده بود که این بار مسئولیت تیم را به مسعود فتوحی دادند. فردی ناشناخته که آمد تا برای مقطعی هرچند کوتاه برای خود رزومه بسازد. مسعود برادر محمد فتوحی بازیکن تیم ملی سابر است. نکته جالب ماجرا، رابطه فامیلی آنها با پورسلمان است. برادران فتوحی، یزدی و پسردایی های همسر رییس فدراسیون هستند. مسعود در دو سال گذشته به عنوان مربی، پای ثابت همه سفرهای تیم سابر بود و هدایت تیم ملی سابر دختران را هم به عهده داشت. تبعات منفی حضور همشهری رئیس در این تیم به جایی رسید که پورسلمان چاره‌ای ندید جز این که پیمان فخری را به کار برگرداند. مربی ای که نسل طلایی را از این رشته ساخت و شمشیربازی ایران بیش از یک دهه مدیون زحمات او بود. فخری پس از المپیک 2020 توکیو از مسئولیتش کناره‌گیری کرد و به عنوان مشاور در کنار قربانی بود. همزمان با ورود پورسلمان به فدراسیون، فخری به دلیل مشکلات شخصی به آمریکا مهاجرت کرد.

اگرچه پورسلمان با فخری توافق کرده بود که همچنان از حضور و مشاوره‌های او در تیم ملی سابر استفاده کند، درست مثل زمانی که در بازی‌های آسیایی هانگژو تیم را با ویدیو کال کوچ کرد، اما به یکباره این همکاری به جدایی منجر شد. فدراسیون با تصمیم‌های یک بام و دو هوایش نشان داد که نمی‌خواهد از فخری استفاده کند. با همه مخالفت و حواشی اما فخری با لابی مقامات ارشد ورزش کشور بازگشت چرا که حساب 50 درصدی روی مدال شمشیربازی باز کرده بودند. اما کاملاً مشخص بود که با دو ماه تمرین، آن هم برای رویداد بزرگی چون المپیک نمی‌توان خیلی کار شگرفی کرد.

فامیل بازی در فدراسیون

رییس فدراسیون شمشیربازی با تغییراتی که در کادر مدیریتی فدراسیون شمشیربازی انجام داده، ثابت کرده که علاقه زیادی به روابط فامیلی و دوستی های اطرافش دارد. او در حالی جایگاه ویژه ای برای مسعود فتوحی در تیم ملی سابر باز کرده که حتی این فرد را به بازی های المپیک هم برد. در حالی که از سوی کمیته ملی المپیک هیچ وظیفه فنی برای وی تعریف نشده بود و تنها پیمان فخری سرمربی تیم بود. اعزام فتوحی در شرایطی با حرف و حدیث زیادی همراه بود که او جنجال بزرگی را هم در دهکده ورزشکاران المپیک پاریس به وجود آورد. طبق قوانین، تنها المپین ها و اعضای کادر فنی و سرپرستی اجازه حضور در دهکده المپیک را دارند. مسعود که نقش یک توریست را در پاریس داشت، به اشتیاق دیدن دهکده، آی دی کارت برادرش یعنی محمد فتوحی را به گردن انداخت و بر خلاف مقررات وارد دهکده شد. همین اتفاق باعث شد که کاروان ایران در دهکده المپیک با چالش مواجه شد و تهدید به حذف از بازی ها نیز بشود.

پورسلمان به جز مسعود فتوحی، یک صندلی هم برای پدر همسرش در این فدراسیون تعریف کرده است. علی محمد عزیزی داور بین المللی جودو که بی ارتباط به شمشیربازی است، عضو هیات رییسه فدراسیون شمشیربازی است. عزیزی سال ها پیش در دوره ریاست فضل الله باقرزاده در فدراسیون شمشیربازی، قصد داشت رییس هیات شمشیربازی یزد شود اما در اقدامی ناگهانی پیش از انتخابات، از سوی نهادهای نظارتی رد صلاحیت شد.

یکی دیگر از جنجال هایی که اخیرا بر سر حضور افراد غیرورزشی در فدراسیون شمشیربازی به پا شد، بیرون آمدن اسم فردی به نام امین حکیم بود که اسم او را همراه تیم ملی سابر برای گرفتن ویزای فرانسه در مسابقات گرندپریکس دادند. فردی که اصلا شمشیرباز نبود. انتشار نام او فهرست ویزای شینگن تیم ملی سابر به قدری چالش به وجود آورد که او به این سفر نرفت.پورسلمان در ابتدا مدعی شد که حکیم را به سفارت فرانسه معرفی نکرده اما در ادامه وقتی این لیست رسانه ای شد، در دفاع از این حرکت خود مدعی شد که حکیم عضو افتخاری هیات رییسه فدراسیون است و برای آنها آورده مالی داشته و به همین دلیل او را در سفر فرانسه گنجانده است. رییس فدراسیون ششمیربازی در آن مقطع در رسانه ها گفت: باز هم افراد غیر را برای گرفتن ویزای شینگن معرفی خواهد کرد و پاسخگوی این اقدام جنجالی اش هم خواهد بود!

علیرضا پورسلمان از ابتدای ریاستش در فدراسیون شمشیربازی شخصا نیز دست رد به هیچ سفری نزده و از قلب اروپا تا شاخ آفریقا را رفته است. جالب اینجاست که می گوید فوبیای پرواز دارد و به اجبار این سفرها را می رود. این که رییسی بگوید فوبیای پرواز دارد اما دست رد به هیچ سفری نمی زند، از آن دست رفتارهای نسنجیده و نامتعارفی است که معنایی جز فریب افکار عمومی را ندارد!

لایسنس هایی که تایید نمی شود

یکی از دیگر انتقادهایی که طی چند وقت اخیر به فدراسیون شمشیربازی وارد بوده، عدم تایید لایسنس های (معرفی نامه) افراد مختلف این حوزه برای ارسال به فدراسیون جهانی و آسیایی شمشیربازی است که با اکراه از سوی علیرضا پورسلمان انجام شده است. بارزترین نمونه مربوط به عباسعلی فاریابی ، رییس کمیته فنی کنفدراسیون شمشیربازی آسیا است که پورسلمان قصد نداشت او را به عنوان نماینده ایران برای دور جدید انتخابات این کمیته معرفی کند. اما ورود به موقع احمد دنیامالی وزیر جدید ورزش و جوانان که تعصب زیادی به حفظ کرسی های بین المللی دارد، به این مسئله موجب شد تا پورسلمان با دستور وزیر، لایسنس فاریابی را تایید کند. این در حالی است که پیمان فخری نیز که همزمان داور درجه یک سابر دنیا است نیز مدعی شده ، پورسلمان برای تمدید معرفی نامه او نیز سرسختی به خرج داده و در لحظه آخر این کار را انجام داده است. آن طور که گفته می شود فدراسیون لاینسس یک عده خاص را که نزدیک به مجموعه هستند به موقع تمدید می کند و قضاوت در رقابت های بین المللی هم سهم همین نفرات است.

نقش منفعلانه دبیر و نایب رییس

علیرضا پورسلمان در حالی رییس فدراسیون شمشیربازی شد که پیش از این فضل الله باقرزاده سه دوره متوالی رییس این فدراسیون بود. باقرزاده در تیم فعلی، نایب رییس فدراسیون شده. از باقرزاده انتظار می رفت به عنوان مدیر قدیمی که به خوبی به اوضاع شمشیربازی آگاه است، نقش میانجی را در حاشیه های این مدت داشته باشد. اما او بر خلاف تصور چهره ای کاملا متفاوت از خود نشان داد و با سکوتی که اختیار کرده، مهر تایید بر تمام تصمیمات فدراسیون زد. به هر حال پرواضح است که دختر او کیانا باقرزاده، بعد از خداحافظی از دنیای قهرمانی شمشیربازی، وارد عرصه داوری شده و فضل الله به خاطر حفظ منافع دخترش و تایید لاینسس های او هم که شده باید موضعی منفعلانه داشته باشد. در طرف مقابل هم دبیر فدراسیون نیز به مراتب ایفاگر نقشی خنثی تراست و نتوانسته به عنوان فردی که مسئولیتی اجرایی دارد، دردی از اتفاقات تلخ و حواشی این فدراسیون دوا کند. چرا که او نیز فردی است که اصلا ارتباطی به این ورزش ندارد. انتخاب اشتباه محسن وحدانی در دبیری شمشیربازی از زمان ریاست باقرزاده صورت گرفت و کماکان ادامه دارد.

شائبه های تایید صلاحیت پورسلمان

علیرضا پورسلمان در شرایطی این روزها با انتقادات زیادی مواجه است که هنوز حاضر نشده به هیچ کدام از آنها پاسخی دهد. بدون شک تمام این حواشی به اطلاع وزیر جدید ورزش رسیده و او حتی اگر نخواهد در رسانه ها هم جواب منتقدانش را بدهد باید در مقابل وزیر دفاع منطقی داشته باشند. به هر حال اهالی ورزش به خوبی می دانند که حساب دنیامالی را باید از وزاری قبلی جدا کرد. چرا که هم به چارچوب های داخلی تسلط کامل دارد و مهمتر از همه این که به واسطه پست هایی که داشته، کاملا به قوانین و پروتکل های بین المللی آگاه است. حالا در این موقعیت نیز انتظار می رود که دنیامالی قدری موشکافانه تر به مصائب فدراسیون شمشیربازی بپردازد. به خصوص این که حالا شنیده می شود شائبه هایی بر سر تایید صلاحیت علیرضا پورسلمان برای رسیدن به ریاست این فدراسیون که در گروه پست های حساس به شمار می رود، هم وجود دارد. شائبه هایی که گفته می شود به حواشی داوری او در رقابت های شمشیربازی قهرمانی جهان دختران در سال 2011 برمی گردد. طی چند وقت اخیر اسناد و فایل هایی توسط اهالی شمشیربازی دست به دست شده که دلالت بر این حواشی دارد. در صورتی که مراجع ذی صلاح در این خصوص به قطعیت برسند آن وقت است که پورسلمان باید صندلی ریاست را ترک کند. نکته در خورتوجه اینجاست که این حاشیه ها در دوره ریاست فضل الله باقرزاده رخ داده و مطمئنا شهادت او می تواند نقش بسزایی در تصمیم گیری نهادهای نظارتی داشته باشد.

13ماه بی حاصل در اداره کل ورزش استان یزد

علیرضا پورسلمان پیش ازاین که قبای ریاست فدراسیون شمشیربازی را بپوشد، در تلاش بود تا مدیر کل اداره ورزش و جوانان استان یزد بشود. او ابتدا سرپرستی این اداره را به عهده گرفت اما برای این که به مدیر کلی برسد، طبق قوانین می بایست کارمند رسمی یکی از ارگان های دولتی می بود که وی این شرایط را نداشت. پورسلمان در مجموع 13 ماه سرپرست اداره کل ورزش و جوانان یزد بود و در این مدت به هر دری زد تا جذب یکی از بخش های دولتی شود تا به این واسطه به هدفش برسد. او حتی در در این برهه جذب اداره اوقاف یزد هم شد تا شاید بتواند از این مسیر عبور کند ولی در نهایت به مقصد نرسید. جامعه ورزش یزد معتقدند پورسلمان در یک سالی که مسئولیت اداره کل استان را متقبل کرده بود، کار اثربخشی برای ورزش یزد انجام نداد.

با تمام این ها فدراسیون شمشیربازی با صعود تیم ملی سابر در مرحله نیمه نهایی بازی های المپیک پاریس در آستانه خلق اتفاقی ماندگار بود، اما به آن نرسید. مطمئناً اگر مسئولان با تدبیر بهتری سال المپیک را پشت سر می‌گذاشتند و حواشی را مدیریت می‌کردند، الان نتیجه‌ای دیگر برای این رشته و تاریخ ورزش ایران رقم خورده بود. هر چند که همین عنوان چهارمی هم در جای خود ارزشمند است.

*رسول عسکری